Wij heffen het glas Luid gelach Een verborgen traan De tijd omhelzen in een poging de schoonheid van het verleden te bewaren Onze hoop schijnt weg te glijden als zand tussen de vingers
Maar het verleden slaapt voorgoed Een nieuwe dag gloort Oog in oog met de toekomst Onzeker maar toch vastberaden kijken wij uit naar de geboorte van het nieuwe jaar...
Vrede en geluk voor elk mensenkind...
|