In het schemerrood van de blauwe avond dralen je woorden en ik ontwaak
in de vreemde namen van jouw nacht...
Ik zoek het raadsel
in je ogen
De wortels van de taal
die jij spreekt
om te leven...
Een glans ligt erover als de geur van jasmijn die bloeit in het duister...
Uit die bloem
ontspruit ze...
jouw liefde...
|