De geur van je licht heeft mij nooit verlaten Ook niet in de verloren valleien van vergankelijkheid
Evenmin
in de paleizen van smaragd waar zij huizen, zeilen over bogen van azuur, ranke schepen, sneeuwvogels in gouden ruimten
Het blijft mijn gezel in die barre oorden, waar grauwe reuzen treuren om het onbegrip van de goden
Ooit kom ik terug, in een geheime nacht, om je gloed te omhelzen, te drinken van je bron, en vurige vrede te vinden Ooit……
|