Op vrijdag 12 augustus las ik op blz. 2 van de krant De Tijd de volgende passage van hoofdredacteur Pierre Huylenbroeck in zijn rubriek COMMENTAAR
Beleggers zijn
compleet
vergeten waar
het bij beleggen
om gaat.
Ze reageren op geruchten, geroddel
en kwakkels. Frankrijk zou weldra zijn AAA-rating verliezen, de
Amerikaanse centrale bank koopt heimelijk Amerikaanse aandelen
om toch die beurs hoger te krijgen, noem maar op. Allemaal niks
van aan, maar de impact is spectaculair.
Dit vond ik een brug te ver, vandaar mijn reactie aan De Tijd :
Geachte heer Huylenbroeck,
Vooreerst wens ik te beklemtonen dat ik een enorme sympathie voor u heb en ook geniet van de deskundige artikelen van uw hand in De Tijd.
Vandaag vind ik echter dat u een loopje neemt met de waarheid.
U schrijftdat de beleggers vooral reageren op geruchten,roddels en kwakkels. Dat is uiteraard de waarheid.
Maar als voorbeeld geeft u o.a. het feit aan dat de Amerikaanse centrale bank heimelijk aandelen zou kopen om toch die beurs hoger te krijgen.
Mr. Huylenbroeck, dat is géén kwakkel.Dat weet u toch zelf ook? Dat is de pure waarheid. Het Plunge Protection Team is reeds drie jaar zéér actief op de beurs.
Wanneer u dagelijks de koersbewegingen vooral in combinatie met de uitgebrachte macro-economische cijfers volgt op de Amerikaanse beurs, dan hoeft u echt géén expert te zijn om te zien dat deze beurs enorm gemanipuleerd wordt.
Enkel deze enorme koersmanipulaties + de kwantitatieve versoepelingsprogrammas (drukken van geld) hebben er voor gezorgd dat de Dow Jones vandaag op 11.143 punten staat. Zónder deze ingrepen weet ik echt niet waar wij nu zouden gestaan hebben 3000 ptn ?
Dat heeft er voor gezorgd dat Wall Street ongetwijfeld méé in de conspiracy enorm geprofiteerd heeft de voorbije jaren. Dat heeft er ook voor gezorgd dat Main Street nog steeds aan het bloeden is. En wat is de bedoeling nu opnieuw van de FED om de rente zéker tot 2013 op 0-0,25% te laten staan!?
Deze manipulaties zorgen er in ieder geval voor dat het quasi onmogelijk geworden is om logisch te handelen (à la hausse of à la baisse) op de beurs.
Ja ik weet dat vele aspecten het gedrag van de beurzen bepalen, maar de bewegingen stroken de laatste jaren totaal niet meer met de economische werkelijkheid.
En het zijn niet de supersnelle computers die hier verantwoordelijk voor zijn!
Dow Jones Industrial :12079 ptnNasdaq Composite : 2743 ptn
Beleggers reageren opgelucht op het nieuws dat Washington een deal rond heeft over het Amerikaans schuldenplafond
Opnieuw dezelfde toon en dezelfde reacties zoals we inmiddels gewoon zijn
Toch verwonderlijk! Alsof er ook maar iemand twijfelde aan een akkoord vóór de deadline van 2 augustus en alsof dit ook goed nieuws betekent voor de Amerikaanse economie. Geenszins! Het schuldenplafond werd net voldoende hoger getild (+ 2.100 miljard dollar) opdat president Obama er vóór de Amerikaanse presidentsverkiezingen in november van volgend jaar geen last meer zou van hebben.
Het plan is om 2.400 miljard dollar te besparen de volgende tien jaar en de manier waarop dit zal gebeuren is allerminst duidelijk. Van besparen zal er momenteel trouwens niet veel in huis komen gezien de belabberde toestand van de Amerikaanse economie. Het tegenovergestelde, de economie stimuleren, zou eerder aan de orde moeten zijn met een groei van de economie in de periode januari - maart van amper 0,4% en een groei van 1,3% in het tweede kwartaal.
Obama zal echt wel een tandje moeten bijsteken wil hij zijn presidentstermijn verlengen. De beklonken deal betekent ook een felle nederlaag voor hem. Want onder impuls van de uiterst conservatieve Tea Party vleugel van de republikeinse partij komen er ook géén belastingsverhogingen wat Obama en zijn democratische partij wensten.
Er werd dus structureel niets ondernomen om de Amerikaaanse financiën op orde te brengen. They kicked the can down the road het probleem werd vooruit geschoven precies zoals in Europa gebeurde met de zogezegde oplossing van hun schuldencrisis.
Het valt trouwens te verwachten dat nu het Amerikaanse probleem tijdelijk opgelost is de schijnwerpers weer volop gericht zullen zijn op Europa. Na de deal van 21 juli in Brussel zijn de spreads van de staatsobligaties van de perifere landen Spanje en Italië t.o.v. Duitsland opnieuw toegenomen.
In Spanje hebben er in november verkiezingen plaats en zou het kunnen dat er een fiscaal meer verantwoordelijke regering aan de macht komt. In Italië rommelt het echter opnieuw en is er sprake van dat de fel gerespecteerde minister van financiën Tremonti zou moeten aftreden. Als het zó ver komt dan dreigt er chaos.
Italië helpen op dezelfde manier als Griekenland, Ierland en Portugal is onmogelijk. Het einde van de euro is dan echt wel nabij.
In de krant de Tijd van dit weekend merkt Herman Van Rompuy op dat hij de marktreactie niet begrijpt op de bereikte deal van 21 juli. In alle bescheidenheid begrijp ik de reactie van Van Rompuy niet.
Dow Jones Industrial : 12386 ptnNasdaq Composite : 2771 ptn
De soap met betrekking tot Griekenland blijft duren
Beleggers blij met happy end voor Griekse thriller en Opluchting over uitslag Griekse stemming waren enkele van de koppen die gisteren de financiële websites en kranten sierden.
Wat een verkeerde voorstelling van de feiten! Alsof de stemming in het Griekse parlement ook maar iets kan veranderen aan de harde werkelijkheid.
Griekenland is immers zo failliet als maar zijn kan, en niets kan het land nog redden. Men mag vijfentwintig besparings- en privatiseringsplannen goedkeuren in het Griekse parlement, als de wil en de mentaliteit er niet is om ze uit te voeren heeft het allemaal geen zin. Dat hebben de Grieken intussen al een jaar lang bewezen na de toekenning van een noodlening van 110 miljard euro in mei vorig jaar.
Daarenboven stellen we het volgende vast:
-De Grieken zijn op basis van frauduleuze cijfers kunnen toetreden tot de eurozone, hebben nooit aan de voorwaarden van het stabiliteitspact voldaan en hebben er jarenlang op los geleefd op basis van goedkoop geleend geld.
-De overheidsschuld (nu reeds 160% van het BNP) en het begrotingstekort zijn zó groot dat het land zijn schulden in nog geen honderd jaar kan terugbetalen.
-De Griekse economie heeft een totaal gebrek aan concurrentiekracht. De lonen zijn er veel te hoog in verhouding met de productiviteit.
-Één derde van de Griekse economie valt buiten het officiële circuit. Belastingen ontduiken is er de nationale sport. Méér belastingen opleggen betekent voor de Grieken automatisch méér belastingen ontduiken.
-De corruptie tiert er welig en is er volledig ingeburgerd. Voor alles moet er betaald worden.
-Het overheidsapparaat is te omvangrijk en bevat hoofdzakelijk ambtenaren die via bevriende politici aan een baan geholpen werden, het zogenaamde cliëntelisme. Gisteren verklaarde een Grieks ex-minister van financiën op TV in Ter Zake dat er 400.000 ambtenaren teveel zijn: 400.000 mensen die niet productief zijn maar wel moeten betaald worden.
Dat men het land nog niet failliet liet gaan, heeft enkel te maken met de blootstelling van de Europese bankensector aan dit land, en met op zijn beurt de blootstelling van het Amerikaans banksysteem aan de Europese banken. Ja, een Lehman brothers - scenario nummer twee zit er dan wel aan te komen. En als Griekenland onderuit gaat, wie wordt dan de volgende Portugal, Spanje, Italië, Ierland?
Nochtans is de enige oplossing de onmiddellijke verbanning van het land uit de eurozone, en dus het failliet van het land. Zo kunnen de Grieken de drachme opnieuw invoeren en meteen hun munt fors devalueren. Zó wordt het opnieuw goedkoop om bijvoorbeeld op vakantie te gaan naar het land, en kunnen de Grieken hun economie opnieuw laten groeien op hun manier. De landen die wel de nodige discipline aan de dag leggen in de eurozone zijn dan meteen verlost van deze lastpost.
Uiteraard wordt het probleem van de Europese banken meteen acuut en vallen er zeker slachtoffers. Maar wat is het alternatief? De waarheid verdoezelen, het probleem verder laten escaleren en voor zich uitschuiven, zodat de schade uiteindelijk nog hoger oploopt?
Meteen komen we aan een volgende punt, en dat is de vaststelling van een totaal gebrek aan leiderschap in Europa, en eigenlijk ook in de rest van de wereld. Het is geen toeval dat zwakke figuren als José Manuel Barroso en Herman Van Rompuy aan het hoofd staan van de Europese Commissie en de Europese Raad. Zij vormen als het ware de verpersoonlijking van het zwakke Europa. Crisissen zijn uitdagingen maar crisissen vergen sterke leiders met visie, durf en daadkracht. En daar ontbreekt het nu volledig aan Angela Merkel en Nicolas Sarkozy, de leiders van de twee grootste landen uit de eurozone Duitsland en Frankrijk, munten ook niet uit in rechtlijnigheid, duidelijkheid en leiderschap.
Aan de andere kant van de Atlantische oceaan, in de VS, zien we de beurs de laatste dagen fors aantrekken om God weet welke reden.
Wat de FED betreft zit een nieuw rondje geld drukken er voorlopig niet in. De terechte kritiek op de gevoerde politiek werd een beetje te oorverdovend. Waarschijnlijk zal men wel een QE3 in een andere vorm creëren maar voorlopig tracht men de gemoederen van de critici te bedaren.
Het feit dat het Internationaal Energie Agentschap (IEA) op aandringen van de VS beslist heeft een deel van de strategische oliereserves op de markt te brengen teneinde de olieprijs te drukken, bewijst dat men in de Verenigde Staten wanhopig op zoek is naar middelen om de economie aan te zwengelen. Het is goed dat men tracht de energieprijzen te drukken, want dan zou men eindelijk eens iets doen voor de man in de straat. Helaas zijn deze strategische reserves aangelegd met de bedoeling ze aan te wenden in tijden van effectieve nood zoals oorlogen, rampen, enz en niet om redenen van macro-economische politiek. Trouwens, op korte termijn zal de maatregel wel effect sorteren. Op lange termijn bereikt men ongetwijfeld het omgekeerde effect.
Maar zoals gezegd, waarom de beurzen stijgen is momenteel een raadsel.
Naast de Europese schuldencrisis en de slabakkende Amerikaanse economie blijft er immers ook nog Libië, Egypte, Jemen, Syrië, Bahrein waar de onrust blijft aanhouden en is er op economisch vlak wereldwijd de oprukkende inflatie.
Dow Jones Industrial :12442 ptnNasdaq Composite : 2797 ptn
Taking a break
Gezien de enorme discrepantie die er momenteel bestaat tussen wat er normaliter zou moeten gebeuren, en wat er zich daadwerkelijk afspeelt, is het weinig zinvol om telkens weer hetzelfde te herhalen. De aandelenbeurzen stevenen onvermijdelijk af op een zware correctie en het waarom werd reeds meermaals uit de doeken gedaan.
Normaal gesproken volgt een aandelenbeurs de economie. Bernanke en het FOMC hebben de rollen nu omgedraaid. Via de door hen gevoerde monetaire politiek gebruiken zij de beurs, en worden de aandelenkoersen op een kunstmatige manier ondersteund tot zelfs opgeblazen, dit om zogezegd de economie nieuw leven in te blazen en zo ook nieuwe arbeidsplaatsen te creëren.
Niets van dit alles de enige winnaar in dit verhaal is Wall Street. Voor het overige leidt deze politiek er integendeel toe dat de man in de straat nog meer in de problemen geraakt door o.a. de hogere brandstofprijzen.
Alles wijst er trouwens op dat men bezig is de voorwaarden te creëren om een kwantitatief versoepelingsprogramma nr.3, QE3 te rechtvaardigen. Eind juni verloopt immers QE2 en de terechte vrees bestaat dat de aandelenkoersen zouden crashen. Een QE3 betekent echter alleen maar uitstel van executie.
Dow Jones Industrial :12605 ptnNasdaq Composite : 2823 ptn
Las Vegas toestanden op Wall Street
Gisteren maakte de professionele netwerksite LinkedIn zijn beursdebuut en meteen was het raak. Van een intekenprijs van $45 koerste het aandeel vlot 109,44% hoger tot een slotkoers van $94,25. Deze koers waardeert het bedrijf op 10 miljard dollar, 41 keer de omzet van 243 miljoen dollar en 649 keer de winst van 5,4 miljoen dollar in 2010.
Gekke toestanden die uiteraard direct doen terugdenken aan de internetbubbel rond de eeuwwisseling. Maar natuurlijk is het deze keer helemaal anders.
Zwakke macro-economische cijfers hadden opnieuw geen invloed op het positieve beurssentiment. De indexen gingen opnieuw lichtjes hoger.
Aandelenkoersen evolueren uiteraard niet altijd in lijn met de prestaties van de reële economie.
Toch is er deze keer echt wel sprake van een totale disconnect, en dit volledig ten gevolge van de monetaire zeepbelpolitiek van Ben Bernanke en zijn FOMC (Federal Open Market Committee).
Dow Jones Industrial :12706 ptnNasdaq Composite : 2869 ptn
Ongelofelijk maar waar
Microsoft nam dit weekend de internettelefoniedienst Skype over voor 8,5 miljard dollar. Niets aan de hand, ware het niet dat 18 maanden geleden 70% van de aandelen van dit bedrijf van Ebay overgenomen werden door een investeerdersgroep, waarbij het gewaardeerd werd op 2,7 miljard dollar. Skype IS ook verlieslatend. Het bedrijf zou dus op anderhalf jaar tijd driemaal zoveel waard geworden zijn. Fantastisch toch
Zéér interessant was ook de Panorama-reportage dit weekend op canvas. Men deed er een reconstructie van de flash-crash op de Amerikaanse financiële markten.
Ter herinnering :
Op donderdagmiddag 6 mei 2010, om 14.42.44 uur en 75 milliseconden stortten de Amerikaanse financiële markten om niet direct aanwijsbare redenen en met ongekende snelheid in elkaar, om vervolgens na 20 minuten tot het oude niveau terug te keren.
De precieze oorzaak van deze crash is nog altijd niet gekend. Correcter : De Amerikaanse beurswaakhond SEC (Securities and Exchange Commission), die met een onderzoek gelast werd, kan(?), wil(?), mag(?), de ware reden van deze crash niet bekend maken. Het instituut verklaarde wel dat dergelijke accidenten ook in de toekomst niet uit te sluiten vallen.
Vandaag in de krant de Tijd:
Traders van Goldman Sachs Government Sachs voor velen hebben in het eerste kwartaal van dit jaar slechts één verliesdag gekend. Aartsrivaal Morgan Stanley daarentegen presteerde véél slechter en verloor drie dagen geld met trading.
Zo zie je maar dat de beurshandel een uiterst complexe aangelegenheid geworden is, waarbij het niettemin altijd dezelfden zijn die aan het langste eind trekken. Een vierkant draaiende economie, een uit de pan swingende inflatie of een uit de hand lopende schuldencrisis in Europa niets kan hen deren.
Dow Jones Industrial :12825 (+ 17ptn)Nasdaq Composite : 2843 (21ptn)
De Vlaamse kermis op de Amerikaanse beurzen houdt aan.
Het is kenmerkend voor de algemene toestand van de Amerikaanse maatschappij dat er zelfs volksfeesten uitbreken naar aanleiding van de dood van een vergeten Al-Quada leider. De beelden op TV deden zowaar denken aan de massabetogingen op het Tahrirplein in Caïro enige tijd geleden. Het toont nogmaals met verve aan hoe de Amerikanen aan het afglijden zijn, geenzelfvertrouwen meer hebben, en zich precies daarom euforisch gedragen omwille van de moord op een Osama Bin Laden.
De volgende stap kan onmiddellijk gezet worden.
Het is angstaanjagend hoe de financiële wereld zich nog steeds op sleeptouw laat nemen door Wall Street, waar een knettergekke beurshausse aan de gang is, volledig aangevuurd door de onverantwoorde monetaire politiek van Ben Bernanke.
Dit stemt toch tot nadenken. Hoe is het mogelijk dat ogenschijnlijk zeer verstandige mensen er alles aan doen om, net na een enorme zware financiële en economische crisis, opnieuw kolossale zeepbellen te creëren. Het klopt dat de superrijken er op korte termijn alleen nóg rijker door worden, maar uiteindelijk kan dit enkel eindigen in een economisch inferno voor het overgrote deel van de bevolking, zowel in de VS als daarbuiten. En dat kan en mag toch nooit de bedoeling zijn.
NEW YORK (MarketWatch) The U.S. country index of the Billion Prices Project, a real-time inflation index published by the Massachusetts Institute of Technology, is back after mysteriously disappearing last week.
The BPP tracked online prices of over a half million products sold online in seven nations. OK, so it wasnt a billion prices, but it was certainly large enough to be a representative sample of a broad spectrum of products and services.
The U.S. index had recently become increasingly popular in the economic blogosphere. It was thus a growing source of embarrassment for the Fed because it showed much greater inflation across a wide spectrum of goods and services, generally not impacted by energy prices, than the Fed has been willing to admit to.
The Billion Prices Project was showing much stronger inflation before MIT briefly pulled the plug.
The MIT research team behind the BPP briefly posted an announcement on its website last week that they would no longer publish the BPP country indexes, but would publish a world index in its place. It mentioned that they were working on a deal with a partner to resume publication of the country indexes. The announcement said that the country indexes were just too much work (Im paraphrasing here), and that the team had more important economic research to tend to. This is like a politician quitting to spend more time with the family.
On Monday morning, the site was down completely, with only a notice that it would be back soon. Later Monday, the site was restored, with updated data through Sunday. See for yourself at the Billion Prices Project site.
Being the cynical sort that I am, I dont think that the disappearance was coincidence or due purely to the MIT Sloan School of Management needing to get back to its more important research. The data that they were providing was increasingly a thorn in the Feds side. Suddenly, and with no good reason or significant advance notice, it was gone. Connect the dots.
Before coming back on line, the last chart of the U.S. BPP index was posted on April 13. It reflected an annualized inflation rate of more than 7% over the past three months, and over 4% since the Fed kicked off QE2 last November.
MIT had made a point of emphasizing that the index essentially did not include energy prices, and had relatively little impact from food, since these items are minimally represented online. The data was especially embarrassing to the Fed because just a few months ago the Federal Open Market Committee meeting minutes had memorialized a quote about how difficult it was to understand the mechanisms of inflation in real time. Maybe this little MIT chart made things just a little too easy for the hoi polloi to understand inflation, while the FOMC members couldnt.
MIT stopped updating the chart without warning on April 14 and it sat there quietly on its website for about a week with no updates. Then came the very briefly posted notice that the U.S. index would be going away.
MITs Alberto Cavallo, one of the economists who developed the BPP, told MarketWatch, The paranoia about the Fed or the idea that we have been pressured to hide the data are completely unfounded. We are working on a way to continue to produce these indexes. The BPP website will be re-launched soon.
It didnt take long.
Just two hours after the original version of this report noting the disappearance of the BPP index, the website reappeared just as mysteriously, including the U.S. country index. It showed U.S. inflation raging on, now running at an annualized rate of 8% over the past four months. Im just hoping that MIT will find the resources to keep the BPP going. Coming from an unbiased, mainstream institution, this is one of the best tools we have to counter the Feds insistence that inflation is not a problem.
Lee Adler is the publisher of the Wall Street Examiner.
Dow Jones Industrial :12454 ptnNasdaq Composite : 2803 ptn
Irrationele uitbundigheid gisteren op de beurzen
De sterke bedrijfsresultaten van IBM, Intel, Yahoo en Apple redden voorlopig de markten, want op macro-economisch gebied is er voor investeerders geen enkele reden om gelukkig te zijn.
Merk trouwens ook op dat het allemaal IT-bedrijven betreft, die niet onderhevig zijn aan de hoge grondstofprijzen.
Dergelijke opstoten zijn natuurlijk mooi meegenomen voor de FED, die niets liever ziet dan een stijgende beurs. Op die manier vormt dit een aanvulling op het laks gevoerde monetaire beleid.
De beurzen blijven aanmodderen tot ze uiteindelijk zullen crashen.
Het negatieve nieuws stapelt zich op terwijl allerlei instanties positieve berichten de wereld insturen. Hoe is het mogelijk Want laat ons wel wezen:
De Amerikaanse economie is opnieuw aan het verzwakken en een recessie is niet ondenkbaar.
In combinatie met een groeiende inflatie betekent dit stagflatie, een dodelijke mix voor de aandelenmarkten.
Oorspronkelijk ging men er van uit dat de groei in het eerste kwartaal 4% zou bedragen. Nu denkt men eerder in de richting van 2% of minder. De grote boosdoener blijft de housing market waar er helemaal geen licht aan het einde van de tunnel komt. Ook de arbeidsmarkt wat men ook verkondigt blijft problematisch. Een laatste bewijs hiervan waren de initial jobless claims van vandaag. In plaats van een daling was er een jump van 27.000 eenheden tot 412.000 eenheden, opnieuw bóven de problematische 400.000 grens.
Ook de staatsschuld en het begrotingstekort in de VS nemen Griekse proporties aan, maar niemand die daarvan wakker ligt.
In Europa gaat het, zoals reeds meermaals aangehaald, van kwaad naar erger met de schuldencrisis. Uiteindelijk moest ook Portugal de handdoek in de ring gooien, omdat de situatie onhoudbaar werd, en vooral omdat 34% van dePortugese staatsschuld in handen is van Spaanse banken. Spanje is dan ook met stip de volgende kandidaat om er het bijltje bij neer te leggen. En waar men het eerder m.b.t. Griekenland, Ierland en Portugal nog had over Europese dwergen, gaat het met Spanje na Duitsland, Frankrijk en Italië over de vierde grootste economie in de eurozone. Indien men ervan uit gaat dat Portugal 80 miljard euro zal nodig hebben van het Europese noodfonds, dan mag men dit voor Spanje alvast vermenigvuldigen met een factor 10 ( !!! ).
Het enige lichtpunt in Europa is het exportland Duitsland. En net daar wringt nu het schoentje: het is vooral de export naar China die in dit land voor de goede business zorgt. In China is men echter op de rempedaal gaan staan, teneinde de groei en vooral de boomende inflatie in te dijken. Indien China een harde landing maakt, zal dit onvermijdelijk een rechtstreekse impact hebben op de Duitse uitvoer en economie.
Zo zie je maar dat we op economisch gebied niet bepaald in een wereld van rozengeur en maneschijn leven. Bepaalde instanties en niet in het minst de FED denken de problemen te kunnen oplossen via kunstmatige ingrepen, kwantitatieve versoepeling, m.a.w. het drukken van geld, en het opblazen van de aandelenmarkten. Afwachten of zij daar in slagen. Wij denken alvast van niet.
Het is deze dagen zinloos om ook maar enige commentaar te geven over de richting die de beurzen normaliter zouden moeten inslaan.
Niets kan het optimisme immers temperen. Hoe slechter het nieuws, hoe euforischer men wordt. Enquêtes geven aan dat het percentage aan beursoptimisten zelden zó hoog was als op dit ogenblik. De bears worden met argwaan bekeken en honend weggelachen. De massapsychose slaat weer toe The Wall of Worrywordt met plezier beklommen.
Maar het kan verkeren, zei Bredero, en bedenk daarbij ook dat een dergelijke feeststemmingin hetverleden altijd de voorbode was van nakend onheil.
Intussen zet het goud zijn opmars verder richting 1500 dollar per ounce en noteert de Brent-olie prijs aan 120 dollar per vat.
Dow Jones Industrial :12351 ptn Nasdaq Composite : 2777 ptn
Er was eens vier jaar geleden
Wie herinnert zich nog de legendarische woorden die Chuck Prince ex-CEO van Citigroup in juli 2007 uitsprak, de zomer vóór de financiële crisis ?
Er komt een moment dat er iets gebeurt dat de markt verstoort, zo zei hij. En als de muziek stopt wat liquiditeit betreft, dan wordt het moeilijk. Maar zolang de muziek speelt, moet je op je benen blijven staan en dansen.
Prince wist dat er iets stond te gebeuren, maar hij wist niet wanneer. En dus danste hij verder
Met open ogen de crisis tegemoet.
Men kan de huidige situatie niet beter verwoorden.
Deze keer is het Fed-voorzitter Ben Bernanke die al maanden als orkestleider voor de muziek zorgt (QE2). Zijn orkest speelt zelfs zo luid dat alle problemen en spanningen wereldwijd worden weggeblazen.
Benieuwd hoe lang de muziek deze keer zal spelen. Of gaat men er deze keer mee door tot alle dansers er bij neervallen ?
Dow Jones Industrial :12018 ptn Nasdaq Composite : 2683 ptn
De beurzen zijn de draad even kwijt
Zoals verwacht gaan de beurzen op en neer naargelang de berichtgeving over de toestand van de kerncentrale in Japan en de militaire operatie Odyssey Dawn in Libië.
De euforie die er maandag heerste op de beurzen valt dan ook moeilijk te verklaren.
Immers, er is de radioactieve straling in Fukushima, kolonel Khadaffi die sluwer en sterker uit de hoek komt dan verwacht, en een gebrek aan eensgezindheid bij het optreden van de internationale gemeenschapten aanzien van Libië.
En laat het duidelijk zijn, er is nog meer.
Want ook in Jemen de zuiderbuur van Saoedi-Arabië nadert de crisis haar climax nadat vrijdag ll. een massabetoging gewelddadig werd neergeslagen. Resultaat: 52 doden. Ook in Syrië neemt de onrust toe, en in Bahrein de oosterbuur van Saoedi-Arabië werd voorlopig ook alle verzet de mond gesnoerd.
Van geopolitieke gebeurtenissen gesproken nieuwsfeiten die normaal de krantenkoppen halen, komen nu zelfs niet meer aan bod.
Op economisch vlak dezelfde teneur.
De crisis in de eurozone raakt niet opgelost en wakkert integendeel nog aan, met opnieuw Portugal en Ierland in de hoofdrol.
Vandaag is er een beslissende stemming in het Portugese parlement over de besparingsplannen en het voortbestaan van de regering. Indien de minderheidsregering het pleit verliest, dreigt het land zeer snel een beroep te moeten doen op het Europese Noodfonds.
In Ierland noteerde de 10-jarige rente (9,8%) gisteren lager dan de 2-jarige rente (10,2%), wat een hoogst uitzonderlijks situatie is. Het wijst erop dat de beleggers verwachten dat het land op kortetermijn in gebreke blijft.
Gisteren kwam ook aan het licht dat de inflatie in het Verenigd Koninkrijk in februari het niveau bereikte van 4,4% (JoJ) t.o.v. de 4% in januari, wat hoger was dan verwacht. Van belang hier is ook dat de kerninflatie zonder energie, voeding, alcohol en tabak aandikte van 3 tot 3,4%.
Bij dit alles houden wij nauwlettend de prijs van de olie en het goud in het oog. De Brent-olie prijs bedraagt momenteel 115 dollar per vat. De goudprijs noteert aan 1432 dollar per ounce.
Als belegger is het nu dan ook aangewezen om de kat(ten) uit de boom te kijken
Nog meer onzekerheid na de verschrikkelijke gebeurtenissen in Japan
Het is moeilijk in te schatten wat er de komende dagen en weken zal gebeuren op de aandelenmarkten. Alles zal daarbij afhangen van hoe de situatie in de kerncentrale van Fukushima evolueert.
Komt het effectief tot een meltdown van de kernreactoren in de centrale dan zijn de gevolgen niet te overzien.
Niettegenstaande zijn er nu reeds sommige beursexperts dieaangeven dat dit dé ideale koopgelegenheid wordt. Men pronostikeert op een correctie van 10 à 15% waarna het opnieuw business as usual wordt en de markten verder kunnen aantrekken. Dit is te kort door debocht. Zónder deze ramp zat een forse terugval er reeds aan te komen. Het risico is dan ook dat het nu nog veel erger wordt.
Intussen is ook de situatie in Libië en Bahrein in negatieve zin geëvolueerd. Khadaffi wint stelselmatig terrein terug op de rebellen. In Bahrein is de noodtoestand afgekondigd en heeft men een beroep gedaan op het leger van Saoedi-Arabië. Van paniek gesproken
De aardbeving en tsunami in Japan hebben in ieder geval nog maar eens aangetoond dat er tegen de natuurkrachten niks te beginnen valt
De bull market of de stierenmarkt viert vandaag haar tweede verjaardag. Hoewel het feest misschien nog een tijdje kan doorgaan, verdwijnen de bubbels stilaan uit de champagne.
Overigens weinig macro-economisch nieuws vandaag en bijgevolg weinig animo op de beurzen.
De toestand in Libië blijft voor verwarring zorgen en dus stabiliseert de olieprijs op een hoog niveau.
Uit een studie van Goldman Sachs blijkt dat de reservecapaciteitaan olie waarover Saoedi-Arabië beschikt, wellicht niet zo groot is als aanvankelijk werdverondersteld.Goldman Sachs is van mening datSaoedi-Arabië sinds november méér olie geproduceerd heeft dan officieel werd aangegeven.Men schat dat de reservecapaciteit van het OPEC-kartel nu op minder dan2 miljoen vaten per dag zou liggen. Een tweede Libië zou dus onmiddellijk de olieprijs doen exploderen.
De stress tests die de grote Europese banken straks weer ondergaan, lijken na het debacle van vorig jaar opnieuween maat voor niks te worden. Er wordt ook nu geen rekening gehouden met de blootstelling van de banken aan verliezen op hun portefeuille staatsobligaties. Voor de European Banking Authority (EBA), de opvolger van het Committee of European Banking Supervisors (CEBS) die deze tests uitvoert, was dit nochtans de ideale gelegenheid om haar geloofwaardigheid te bewijzen. Niet zo dus, de tests hebben dan ook een uiterst beperkt nut.
Intussen blijven de tienjaarsrentes van Griekenland, Ierland en Portugal verder stijgen op naar recordniveaus.
Wat wij reeds een hele tijd vreesden, is nu realiteit geworden. Het spreekwoord wat men zaait zal men oogsten bestaat nochtans reeds eeuwenlang. Het inflatiespook is inmiddels overal opgedoken;óók in de VS. Ben Bernanke kan het voorlopig moeilijk over zijn lippen krijgen. Gisteren verklaarde hij voor een senaatscommissie dat het gevaar voor deflatie nu praktisch verwaarloosbaar is. En indien er toch een beetje inflatie zou optreden door de oplopende olieprijzen, dan zou ditzeer tijdelijk zijn. Hij beschikt dus over een glazen bol.
Hij ontkent eveneens dat de wereldwijd oplopende voedselprijzen een gevolg zijn van zijn monetaire experimenten. Hij dénkt er zelfs nog niet aan het nulrentebeleid op te heffen of het programma van kwantitatieve versoepeling stop te zetten.
De crisis in Noord-Afrika en het Midden-Oosten heeft weliswaar alles in een stroomversnelling gebracht, maar de vaststelling is dat de olie- en voedselprijzen blijven stijgen. Indien deze toestand verder aanhoudt, kan dit de wereldwijde economische groei in de kiem smoren en verdere opstanden in het Midden-Oosten en elders in de wereld aanwakkeren.
Een vertragendeeconomie in combinatie met inflatie betekent stagflatie. En dat is een dodelijke mix voor de aandelenmarkten. De centrale banken zullen zich verplicht zien om hun rentes op te trekken, met alle gevolgen van dien.
Merk bovendien op dat de maand maart ook de maand van de waarheid wordt voor de landen in deeurozone. Deze maand moeten er knopen doorgehakt worden i.v.m. het tijdelijke - en definitieve noodfonds, én moeten er duidelijke afspraken gemaakt worden op begrotingsvlak. De toestand isuiterst precair. De afloop zéér onzeker.
Al deze elementen zorgen ervoor dat de goudprijs piekt ($1437/ounce) en dat mogelijk een zware correctie de aandelenmarkten zal treffen.
Fasten your seatbelts is wellicht een goede raad.
Dow Jones Industrial :12213 ptn Nasdaq Composite : 2756 ptn
Eindelijk enige correctie
Het zat eraan te komen. Tunesië Egypte zelfs de meest fervente bulls kregen het op hun heupen. Wanneer zou de beurs eindelijk corrigeren? Het werd uiteindelijk Libië wel een olieproducerend land dat de doorslag gaf, wat leidde tot een explosie van de olie- en goudprijs, en meteen de beurzen de dieperik in stuurde.
Het grote gevaar is natuurlijk dat de crisis via Bahrein, enz , escaleert en uiteindelijk aanbelandt in het belangrijkste olieproducerende land ter wereld Saoedi-Arabië. De bevolking van het land met de 6000 prinsen heeft zéker recht van spreken en kan beslist ook in opstand komen tegen het corrupte regime. Maar nu is het afwachten geblazen. Waarschijnlijk grijpen de Amerikanen op dat moment wel in om hun superbelangrijke bondgenoot uit de penarie te helpen. Het alternatief zou een olieprijs van 200$/vat kunnen betekenen.
Voor het overige viel er deze week weinig nieuws te sprokkelen op het macro-economische front. In de VS hadden we gisteren de publicatie van het consumentenvertrouwen van het onderzoeksbureau The Conference Board. Daaruit blijkt dat dit vertrouwen op het hoogste niveau noteert in drie jaar.
We hebben het hier ook al zo vaak over het inflatiegevaar gehad. Welnu, er duiken eindelijk signalen op dat de Bank of England en de Europese Centrale Bank, eerder vroeg dan laat, hun rente zullenoptrekken.
Twee absolute mastodonten uit het bedrijfsleven, maakten gisteren in de VS hun resultaten en vooruitzichten bekend, en die waren absoluut niet hoopgevend.
Hewlett-Packard, de grootste informaticagroep ter wereld kwam met teleurstellende winst- enomzetprognosesvoor het lopende kwartaal en verlaagde ook de omzetdoelstelling voor het hele boekjaar.
Wal-Mart, de grootste retailer ter wereld gaf aan dat de omzet in het 4° kwartaal terugliep. Het was het zevende kwartaal op rij dat de omzet daalde voor de winkels in de VS die ten minste één jaar open zijn.
Opmerkelijkste economische nieuwsfeiten van de laatste dagen :
-De fusie van de beurzen van Frankfurt (Deutsche Börse) en New York (NYSE Euronext), waardoor s werelds grootste beursplatform ontstaat. In deze constructie krijgen de aandeelhouders van de Duitse beurs 60% van de aandelen. De Amerikanen worden nog maar eens herinnerd aan hun tanende invloed.
-Het Britse inflatiecijfer steeg in januari van 3,7% naar 4%, wat dubbel zo hoog is als dedoelstelling van 2% die de Bank of England hanteert. Met een basisrente op 0,5% is het onbegrijpelijk dat de voorzitter van de BoE, Mervyn King, er nog steeds niet aan denkt om de basisrente op te trekken. Ben Bernanke en Mervyn King lijden duidelijk aan dezelfde ziekte.
-Het Chinese inflatiecijfer lag in januari met 4,9% hoger dan de 4,6% in december, maar lager dan de verwachte 5,3%. De Chinese autoriteiten hanteren vanaf nu een andere formule om de inflatie te berekenen. Daarbij wordt in de indexkorf een hoger gewicht toegekend aan huisvesting en een lager gewicht aan voedsel. Met de exploderende voedselprijzen is dit natuurlijk handig om de inflatiecijfers te drukken.
De Amerikaanse grootbank Bank of America Merrill Lynch houdt maandelijks een enquête bij fondsbeheerders uit meer dan 50 landen, die in totaal 569 miljard dollar beheren. Daaruit blijkt dat 67% van de strategen een aankoop van aandelen aanraadt. De beheerders zijn in tien jaar tijd niet zo optimistisch geweest.
Intussen worden we overstelpt met teleurstellende macro-economische cijfers in de VS, met o.a. de kleinhandelsverkopen, die maar half zo snel toenamen in januari (+ 0,3% i.p.v. + 0,6% verwacht). Verder een index van de huizenbouwers die reeds maanden stagneert op een superlaag niveau van 16 (op een schaal van 0 tot 100).
Vandaag zien wij een forse stijging (+ 14,6%) van de verkoop van nieuwbouwwoningen. Daar tegenover staat een forse daling ( 10,4%) van het aantal verstrekte bouwvergunningen.
De industriële productie daalde met 0,1% in januari terwijl een stijging verwacht werd van 0,4%.
Ook de producentenprijzenindex gezuiverd van brandstof- en voedingsprijzen, de zogenaamde kernindex, steeg in januari met 0,5% terwijl men slechts een stijging van 0,3% verwachtte.
Maar niet getreurd, geen man overboord. De beurzen trekken het zich niet aan en gaan opnieuw resoluut hoger. Met kapitein Bernanke aan het roer voelt iedereen zich veilig en kan het schip onmogelijk kapseizen.
De bezorgdheid omtrent inflatie neemt wereldwijd toe en daarmee ook het risico op een zware correctie op de aandelenmarkten.
Gisteren verklaarde Jeffrey Lacker, de voorzitter van de Richmond Federal Reserve Bank, dat de FED, in het licht van een aantrekkende Amerikaanse economie, er beter zou aan doen om haar QE2 programma eens ernstig onder de loep te nemen. Ook Richard Fisher, de voorzitter van de Dallas Federal Reserve Bank, sloot zich daarbij aan en waarschuwde voor het toenemende inflatiegevaar.
Tijdens een hoorzitting vandaag in de begrotingscommissie van het Huis van Afgevaardigden, zei Ben Bernanke echter dat de inflatie in de VS laag blijft en de inflatieverwachtingen stabiel. Waar haalt hij het toch vandaan? De kerninflatie is op dit ogenblik nog laag, maar de oplopende brandstof- en voedselprijzen, waar de bevolking dagelijks mee geconfronteerd wordt, zullen zich eerder vroeg dan laat vertalen in hogere looneisen, wat onvermijdelijk zal leiden tot een algemeen hoger prijzenpeil.
In China is het hek reeds van de dam. Gisteren verhoogde de Chinese centrale bank opnieuw de rente met 0,25%, dit voor de derde keer in amper vier maanden tijd. De eenjarige rente noteert daarmee op 6,06%. De eenjarige rente voor depositos werd ook verhoogd en komt nu op 3% te staan. Met een inflatie die in december op 4,6% uitkwam, impliceert dit een negatieve reële rente van 1,6%, én de consequentie dat het voor de Chinezen interessanter is om aandelen of vastgoed aan te kopen i.p.v. hun yuans op een spaarboekje te deponeren. Er wacht de Chinese Volksbank dus nog een zware taak om de oververhitte economie af te koelen.
De beurs is echt wel aan een correctie toe. De gerenommeerde Londense Société Générale-strateeg Albert Edwards, waarschuwt er zelfs voor dat Wall Street met dik 60% zal zakken.
Ook de Europese schuldencrisis wordt momenteel volledig genegeerd. Geen vuiltje meer aan de lucht zou men denken, alhoewel gisteren verklaarde Alan Dukes, de voorzitter van Anglo Irish Bank en gewezen minister van Financiën van Ierland, dat de Ierse banken mogelijk nog eens zon 50 miljard euro vers kapitaal nodig hebben. Dinsdag raakte ook bekend dat Anglo Irish Bank in 2010 een recordverlies geleden heeft van 17,6 miljard euro.
De goudprijs bedraagt ook opnieuw 1366 dollar per ounce en de Amerikaanse tienjarige rente staat inmiddels op 3,70%.
Tegenvallende werkgelegenheidscijfers in de VS maar vandaag geen beurscommentaar, eerder wat beschouwingen in de marge.
Donderdagavond verklaarde Fed-voorzitter Ben Bernanke in een toespraak dat de Fed géén inflatie aanwakkert. Het tegendeel is echter waar. De Fed wakkert wereldwijd inflatie aan. In eerste instantie vertelt de Fed niet de waarheid over de inflatiegraad in eigen land. Nochtans is het in de rest van de wereld voor iedereen duidelijk. In China gaat de inflatie reeds door het dak. Door het kwantitatieve versoepelingsprogramma en de extreem lage rentevoeten in de VS ontstaan enorme speculatieve geldstromen in de grondstoffen. Onder andere daardoor exploderen de voedselprijzen en is de Fed onrechtstreeks verantwoordelijk voor de onlusten in Tunesië, Egypte, Soedan, Jemen enz. De FOMC-leden zijn ziende blind als zij niet merken dat er een galopperende inflatie zit aan te komen.
Ben Bernanke heeft de financiële crisis niet zien aankomen. Het is duidelijk dat hij nu ook deze nieuwe crisis niet ziet of wil zien aankomen. Het is zo dat grote investeerders de laatste maanden enorme winsten gemaakt hebben en blijkbaar heeft Ben Bernanke alleen oog voor de belangen van deze grote investeerders en Wall Street. Onder het mom van blaast hij de aandelenkoersen hoger. Meerdere keren reeds werd door prominente economen geopperd dat de volgende financiële crisis de vorige zal doen verbleken. Het is dan ook angstaanjagend dat één man het fiat krijgt om de wereld om zeep te helpen.
Op politiek vlak zijn de Amerikanen eveneens de trappers kwijt. Zij weten absoluut niet hoe ze moeten omgaan met de crisis in Egypte. Dertig jaar lang hebben ze Hosni Moebarak onvoorwaardelijk gesteund als hun absolute bondgenoot in het Midden-Oosten. Jaarlijks werd er voor 1,5 miljard dollar militaire steun verleend aan het regime. Door toedoen van hun financiële opperhoofd Ben Bernanke zie hierboven werden zij plots geconfronteerd met een volksopstand in Egypte. Opeens zijn ze verplicht toe te geven datMoebarak een dictator is en dat hij moet opkrassen. Ze kunnen immers moeilijk ten aanzien van de publieke wereldopinie, partij kiezen voor Moebarak. Zij, de Verenigde Staten van Amerika, die symbool staan voor alles wat met democratie te maken heeft, zijn nu verplicht partij te kiezen voor het Egyptische volk. Het is dan ook ironisch hoe zij achter de schermen een overgangsregeling trachten uit te dokteren met de omgeving van Moebarak. Ja, de druk van Israël moet groot zijn. Dit heilige land dreigt immers volledig ingesloten te worden door aartsvijanden indien nu ook bondgenoot Egypte geleid zou worden door een democratische regering, gedomineerd door de Moslimbroeders.