De busrit van Lima naar Trujillo duurt lang: elf en een half uur! Gelukkig reizen we weer met Cruz del Sur, de luxe busmaatschappij waar we ons al twee keer mee verplaatst hebben.

We hebben de beste plaatsen geboekt: boven, helemaal vooraan. Hoewel het lang duurt, valt de reis mee: mooi uitzicht, lekkere (warme) maaltijd en een drankje. Toch zijn we blij als we uiteindelijk aankomen.

We nemen een taxi naar het hotel (taxi's zijn hier erg goedkoop: een rit van twintig minuten kost je iets minder dan vijf euro).

We hebben geboekt in het Plazza hotel, in het centrum van de stad dicht bij de Plazza de Armas. Heel mooi hotel, vriendelijke bediening, lekker ontbijt.

Op onze eerste dag verkennen we de stad: de Plazza de Armas, het archeologisch museum, de Mercado Central (waar we weer gaan eten) en de kathedraal.

Deze laatste is redelijk sober. Ze werd gebouwd in 1647, door een aardbeving verwoest en heropgebouwd in 1759. Het geheel is licht en oogt vrij modern. Opvallend zijn hier de plafondschilderingen.

De volgende dag verdiepen we ons in de oude geschiedenis van de streek. We boeken een daguitstap naar twee archeologische sites.

De eerste site die we bezoeken is tevens de oudste.

Het is de 'Huacas del Sol y de la Luna'. Twee grote tempelcomplexen, gebouwd tijdens de Moche-cultuur (100 tot 800 na Christus).

De Huacas del Sol is grotendeels verwoest en niet toegankelijk voor het publiek. Ze is ook nog niet helemaal opgegraven. De site bestond uit een enorme piramide, opgetrokken uit miljoenen zon-gedroogde bakstenen en was het administratief complex van de stad. Hier verbleven de ambtenaren en de bestuurders van de stad. Binnen loopafstand ligt de Huacas de la Luna. Dit was het ceremonieel complex. Hier woonden de priesters en werden de (mensen)-offers gebracht.

De Moche-cultuur is vooral bekend om zijn ceramiek. Duizenden potten, kruiken, muziekinstrumenten … zijn bewaard in het plaatselijke museum. We bezoeken eerst het museum en zijn erg onder de indruk van de beschilderingen van de gebruiksvoorwerpen. Zij geven een prachtig overzicht van de leefwijze van de mensen uit de Moche-cultuur. Vervolgens lopen we onder de gloeiende zon over de overblijfselen van de tempelpiramide.

Bij het buitengaan zien we onze eerste 'biringos', de Peruaanse haarloze hond. Het beest ziet er niet uit (het is inderdaad helemaal naakt op een beetje gelig haar op zijn kop na) maar het heeft één heel bijzondere eigenschap: zijn lichaamstemperatuur is hoger dan die van normale honden. Dat is de reden waarom oudere mensen en personen die lijden aan artritis zulk een hond houden en hem mee in bed nemen. Het houdt hen lekker warm! Dit zou al een gewoonte zijn uit de pre-Inca periode. Tussen haakjes, de woorden 'hot dog' krijgen hier wel een heel eigen betekenis.

Na dit (vermoeiende en warme) bezoek: eten. We worden afgezet in een groot restaurant, waar we tijdens de maaltijd afgeleid worden door een danspaar dat dansen uit de streek brengt.

Na het eten bezoeken we Chan Chan, een andere grote archeologische site in de buurt.

Chan Chan, gebouwd rond 1300 na Christus was met een oppervlakte van 20 000 km2 en 60000 inwoners de grootste stad van Zuid-Amerika. Het was tevens de grootste stad ter wereld, gebouwd met zongedroogde bakstenen.

Waar de Moche-cultuur vooral bekend is om zijn aardewerk, is de Chime-cultuur (de cultuur van Chan Chan) vooral bekend om zijn architectuur. De stad is voor een deel verwoest door de regenbuien die de periodiek terugkerende 'El Nino' met zich meebracht, maar hetgeen er overblijft is nog enorm.

Chan Chan moet een heel rijke stad geweest zijn. Zij werd uiteindelijk veroverd door de Inca's (de volgende cultuur), maar de goudzucht van de Spanjaarden maakte een einde aan de rijkdom en de macht van de stad. Toen zij klaar waren was al het goud verdwenen.

De laatste activiteit van deze dagtrip is een bezoek aan het stadje Huanchaco. We lopen er wat rond en vinden het zo leuk dat we het eerste het beste hotelletje binnenspringen en na enig onderhandelen een kamer boeken voor de volgende dagen.

's Anderdaags ingepakt, uitgecheckt en met een taxi van het hotel naar onze volgende bestemming gebracht.

Huanchaco is een leuk stadje met kleine hotelletjes en vol visrestaurants. Een driegangenmenu (voorgerecht, hoofdgerecht en een drankje) kost 15 sol (minder dan 4 euro).

Het typische van dit stadje zijn de vissers: 's morgens vroeg varen zij uit in bootjes die gemaakt zijn van bundels riet. Als zij op het strand hun vangst sorteren, worden zij belaagd door een aantal pelikanen die hun deel van de buit komen opeisen.

Hier blijven we een paar dagen. Elke morgen een vogelwandeling langs het strand (teleurstellend weinig vogels!), wat lezen, lekker gaan eten, wat wandelen en weer lezen en 's avonds in het licht van de ondergaande zon een (paar) pintje(s) in een barretje op het strand.

Meer moet dat voor ons niet zijn!

De foto's van An vindt je hieronder en voor de echte liefhebbers: vogelfoto's zijn terug te vinden onder volgende link:

https://observation.org/user/photos/50424?lang=nl&local=xx

Tot schrijfs.

An en Jos