Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    29-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winterlandschap

    .

    ik heb een sneeuwlandschap
    van heel dichtbij bezocht en
    de bomen groeiden hagelwit
    de takken hingen zwaar en ik
    hoorde ze kraken met elkaar

    mijn sporen werden toegedekt
    en de nachtlucht bleek 
    een deken dat een koude vlaag
    omhelsde, zo innig leek
    haar ijzig beeld dat bij me bleef
    deze sneeuw bedekte dagen

    .

    29-12-2005 om 23:55 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    28-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.evolutie

    .

    het is dat wij van water houden
    als het vocht waarin we dreven
    het deinen wiegt ons nog in slaap

    we droegen schalies en het zilver
    op de huid, een bek had scherpe
    tanden, ze haken in de prooi vast
    om te grijpen, en kieuwen ademen
    rood, ze drinken zuurstof, water

    we kenden ook geen dagelijks
    brood, we hadden niets omhanden

    het is dat wij van aarde houden
    als de grond waarop we lopen
    't beven rukte ons uit een droom

    .

    28-12-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    27-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een laatste rustplaats
    .

    één dezer dagen keer ik aardewaarts
    dan zoek ik mij als laatste rustplaats
    een linkeroever zonder stenen kade
    waar ook geen houten vlonder hoeft

    'k laat er wel het schoeisel achterwege
    zodat het slib twee naakte voeten kust
    in gebed laat ik hier mijn sporen achter
    waar je straks bij laagtij de boot aanlegt

    daar bouw ik op het droge een stenen
    tombe met zwarte letters en de datum
    jaren later dan vandaag, zodat de cijfers

    zullen blijven hangen, aan de populieren 
    eeuwen lang, ze groeien hard, ze ruisen
    want de veerman rust nu aan hun voet

    (vers des espoirs bientôt anéantis,
    l'orgueil au vent, je suis parti.
    Emile Verhaeren zegt het goed)


    .

    27-12-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    26-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Thuisvaart
    Een huis dat hemelwaarts afvaart
    zijn houten boeg puilt uit de gevel
     
    een baldakijn voor een balkon en
    de zon, zij lacht genadeloos hard

    een scheldezicht als geen ander

    26-12-2005 om 23:50 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bundel 'Scheldezichten'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vandaag heb ik de laatste hand gelegd aan mijn allernieuwste bundel:

    Scheldezichten

    26-12-2005 om 23:45 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    24-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De stadsbedelaar

    hij verstopt zijn aaibaarheid

    achter fronsen en een grimas

    zijn stem breekt glas en knarsen

    het glazuur van zijn tanden

     

    hij bevuilt spijt op zijn hurken

    met een bierblik op de grond

    een beker aan zijn voeten

     

    zijn handen lijken wel gebeten

    de koude steekt hij weg

    met oude kranten

     

    en enkele voorbijgangers

    ze werpen, het medelijden

    goedkoper op de grond

    24-12-2005 om 23:45 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winter vrouwe
    zij was in zevenstruiken waar de maan de wacht optrok
    een volle, ze droeg er een halo rond en met ijskristallen
    bezaaide ze de lucht, en het vijverwater kraakte ijselijk

    ze kon plots over de plassen lopen zonder nat te worden
    haar adem wolkte en ze stapte alsmaar trager totdat ze
    wit bestoven gelijk de dennen werd, ze verdween uit
    het zicht, ze was wit, het maagedelijk wit
    en de koude winter lachte

    24-12-2005 om 09:14 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    23-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.over overleven

    ze hebben nog jonge bomen in huis gehaald
    maar eerst onthoofd en een zotskap opgezet
     
    ik heb een boom zien treuren als een wilg
    en het water was te diep, de nacht te lang

    de wijn vloeide rijkelijk tot aan het gebral

    23-12-2005 om 22:52 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ontmoetingen


    Het Peerdsbos

     

    misschien

    kan je er mij wel ontmoeten

    achter zo'n groene bomenrij

     

    dicht erbij

    aan de rand van mijn bos

    aan de kant

    van het water

    waar treurwilligen in rijen

    woordeloos staan

     

    dan kom ik wat

    later langs en

    mag je ook wat mooier

    groen verzinnen

     

    zoals malachiet

    of smaragd liefst

    iets mosgroen

    uit de bergen

     

    daar mag jij ze uitverkiezen en ik

    zodat we samen de dag verliezen

    .

    23-12-2005 om 11:23 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    22-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Metamorfose

    .

    zelfs ik ben soms een zwerver
    die geen onderdak meer hoeft
    al de dagen dat het regenwater
    de aarde voedt met overmoed

    ben ik geen hoge boom, toch?  
    ik spreid hier ook vertakking
    boven grond en mijn bladeren
    zijn ontelbaar, ze ritselen soms

    geen wortels malen dieper dan
    de bodem waarop ik stoer met
    beide voeten aangeplant stand

    houd, alsof een stormwind mij
    aan het wankelen zou kunnen
    brengen, ik die zelfs bergen kan

    verzetten en de duinen platvloers
    verschuiven, want af en aan ben
    ik de zee en zeer warhoofdig dan
    lijk ik wel een hoofse boom te zijn

    .

    22-12-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    21-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.intervieuw
    ik ben de derde man, de vragensteller
    de andere twee, ze versieren slechts
    zij zijn decorum, dus een ontvankelijk
    stel ze strelen, je ego lang genoeg om
    je argwaan, je oververhitte zinnen af
    te koelen, ik stel hier dus de vragen



    21-12-2005 om 22:25 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voorspelbaarheid

    .

    zelfs de vissen zwermen neerslachtig vandaag
    ze drijven te traag in regenboogkleurig water

    op het voorhoofd groeit een derde en zelfs een
    kwalijk oog, een merkbaar teken zoals onheil
    een 'mene tekel' aan de wand genoemd wordt
    het vergif vergeeft de schoonheid tot een ver-
    warrend kleurenspel en de zon speelt ermee

    een vage man, een traag geworden overlever
    heeft genoeg gezien, hij kan of liever hij weet
    het einde nader en weerstreven
    hoeft voor hem niet meer

    hij heeft het derde oog
    het kan de toekomst zien

    21-12-2005 om 21:50 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    20-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kalme waters
    wat is berusting anders dan
    een rivier die zich omarmen
    laat door zijn bedding, zelfs
    de dijken aanvaardt tot aan
    zijn gulzige monding toe
    tot de vloed op komt

    het deinen is zoals het wiegen
    tot de slaap komt
    en de regens, de stormen
    de overvloed

    dan is het onze beurt
    om te berusten


    20-12-2005 om 11:52 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zandbanken

    .

    vandaag is het grijs, de hoofdtoon
    een scheepshoorn klaagt gedempt
    hij zoekt een haven, een ligplaats
    een versteende waterkant, diepte

    het gebeurt wel meer dat walvissen
    stranden bedenk ik, de zandbanken
    ze kruipen, een verraderlijke weg
    ze wentelen het land zo dronken

    een kustvaarder roept, omdat hij
    nooit landinwaarts verder reizen
    durft, want als de stroom wegebt 
    dan heeft modder de bodem toe
    gedekt, dan heerst de twijfel en

    het stranden wordt werkelijkheid

    .

    20-12-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    19-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De formele taal in de poëzie

    En toch vind ik persoonlijk dat elk goed gedicht voordraagbaar moet blijven. Er is tot nu toe nog niemand geweest die mij echt kon overtuigen van het tegendeel.

    Misschien beschouw ik het ook als het uitspreken van een toverspreuk, om een magisch effect te bekomen. Het theatrale kan misschien wel beter een luisterpubliek bekoren, maar het is niet dat wat ik zoek. Ik sta nooit te springen en te bulderen op een podium, hooguit één keer en dan nog om de toehoorders tot orde te roepen, afhankelijk van de stemming. Daarvoor heb ik een paar gedichten geschreven die dat heel goed doen.

    Al ooit eens aan gedacht dat een voordrager eerst het publiek dient te bewerken alvorens hij kan overgaan tot het echte voorlezen? Je bouwt een spanningsveld op, gradueel sleur je het publiek mee over de schreef. Een voordracht verloopt wat mij betreft ook volgens een scenario, dat je zorgvuldig opbouwt.

    Gedichten worden geschreven in een formele taal, waarbij ik vooral duid op de specifieke betrekkelijkheid van “formeel” schrijven. De lezer en/of de toehoorder wordt aangesproken. De dichter roept een lees-/luisterhouding op, er is dus een intense wisselwerking die alleen kan teweeg gebracht worden door iets ‘vormelijk’. Een gedicht heeft immers altijd met vorm te maken, elke roep naar de ‘vrije vorm’ ten spijt. De zogenaamde ‘vrije vorm’ bestaat immers niet, de schrijver maakt zijn eigen vorm, hij schrijft vormelijk en dus formeel de taal.

    Lees proza, een verhaal, een essay en daarna enkele gedichten. Eigenaardig genoeg herkennen we onmiddellijk het verschil met de gedichten. We gaan in eerste instantie op de uiterlijke vorm af, aan een gedicht bemerken we de afgebroken regels, witregels en soms ook het ontbreken van leestekens en hoofdletters. Deze eerste vaststelling bepaalt echter niet alles, bij lezing van een gedicht valt ons nog meer op. Bijna elke zin op een regel, staat op zichzelf. Het lijkt alsof de schrijver zijn bedachte zinnen stapelt, en soms lees je een interessante wending, zoals een blad dat zich plots omdraait omdat de volgende zin een heel andere betekenis toevoegt. Als een gedicht bezield wordt voorgedragen, dan hoor je pas echt de formaliteit van de zinnen, de woorden, de klanken tot zelfs de haperingen toe.

    Een formele taal spreken is gebruik maken van een zekere aanspreekvorm, het gebruik van een vormelijke taal.

    Klank is slechts één facet, weliswaar niet onbelangrijk, vermits taal het beste overkomt als ze welluidend gebruikt wordt.

    De vergelijking met schilderkunst gaat in zoverre op, dat 'beschrijven' meestal het doel voorbij schiet. Men verkrijgt dan slechts een statisch beeld, waarmee ik bedoel dat het geheel oppervlakkig blijft. Het is immers niet voldoende om de dingen aan te duiden, maar eerder ze op te wekken in de verbeelding.

    Je ontkomt nooit aan het vormelijk gebruik van de taal, zelfs SMS-taal kan in die zin als een vormgeving beschouwd worden.

    Als dichter kan je altijd wel één of ander element benadrukken, maar het gebruik van een formele taal is iets dat onvermijdelijk is, daarom is dichtkunst ook zo herkenbaar. Hoe graag je het ook zou willen, aan het gebruik van een formele taal ontkom je niet wil je poëzie/dichtkunst schrijven. De taal blijft nog altijd het instrument om te schrijven.

    Bovendien "totale vrijheid" bestaat niet in de literatuur. De zo geroemde dichterlijke vrijheid is ook geen absoluut gegeven, je dient nog altijd rekening te houden met de taal.

    Om het helemaal imperatief te maken, jijzelf bepaalt nooit wat dichtkunst of poëzie is, je kan het enkel trachten te benaderen. De tijd zal hier over oordelen, als je werk ooit in boekvorm verschijnt en de recencies beamen dat het voldoet aan universeel geldende esthetische normen.

    Je kan enkel trachten door studie proberen te vatten wat de dichtkunst universeel maakt, hoe meer je je erin verdiept hoe minder geneigd je bent om zomaar iets als een gedicht te accepteren, het 'herkennen' is ook iets wat geleerd moet worden, zoals alles in het leven.

    Het gebruik van de specifieke formele taal in de dichtkunst, onderscheid deze van andere disciplines in de literatuur.

    19-12-2005 om 16:42 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo hou ik stilstaand van het water

    .

    Hier wast haar aardse water
    langs mij heen, ze tekent lang

    gerekte benen rond de houten
    palen van een aanlegsteiger

    en op haar rechterboezem zijn
    de blauwe stenen altijd glad

    ze glanzen nat, vol wrevel deint
    haar donker bloed, het dansen

    het gorgelen en het bruisen
    van de Schelde dwingt het krijsen
    van vogels naar de achtergrond

    het lijkt alsof ik hier de eeuwen
    heb verloren, ik adem traag
    en diep tot aan de bodem toe

    want hier is geen rivier vol leven
    meer, slechts een zee van hier
    tot daar zover mijn blik reikt

    als ik mijn hoofd laat hangen
    vult het water al de gangen
    van mijn gehoor en luiden er
    slechts waterklanken

    ik hoor haar beiaard in de verte
    zij stemt mij droef genoeg

    .

    19-12-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    18-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ze roept tegen de wind in

    ach, roept ze moedeloos tegen de wind 
    en hartsgrondig haat ze elke verwaaide 
    zin die hij omkeert en dan anders klinkt

     

    zij had toch een lange bomenrij rechtop 
    fier de stammen nog jong en groen aan-
    geplant, met zwarte aarde aangestampt

     

    om ze de wind te laten breken, maar zelf
    niet, ze buigen wel haar woorden zachter

    met spijt blijkbaar, want ze maken haar
    onverstaanbaar

     

    want haar taal is de hunne niet, zij fluisteren
    het liefst en hun enige verweer is buigzaam
    ze schudden ook hun hoofden in de wind

    18-12-2005 om 19:13 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De stadsbedelaar

     

    .

    hij verstopt zijn aaibaarheid

    achter fronsen en een grimas

    zijn stem breekt glas en knarsen

    het glazuur van zijn tanden

     

    hij bevuilt spijt op zijn hurken

    met een bierblik op de grond

    een beker aan zijn voeten

     

    zijn handen lijken wel gebeten

    de koude steekt hij weg

    met oude kranten

     

    en enkele voorbijgangers

    ze werpen, het medelijden

    goedkoper op de grond

    .

    18-12-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    16-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een schaamteloos krot

    .
     

    er

    kruipen bruine mieren langs

    de muur omhoog de deur zit

    vast en klem, het hout is rot

    en een vergeten slot is groen

     

    het heeft de sleutel en zijn glans

    verloren mieren kruipen tussen

    de kieren en de vele spleten door

    zo kunnen ze wel het hele huis

     

    veroveren

     

    de man die laatst nog

    binnen kwam, hoe lang

    geleden weet ik niet

    is er te kort

    een tijd verbleven

     

    want de muren zijn nog kaal

    de vensters hebben nog geen

    gordijn gezien, slechts vegen

     

    het is zonde van het huis

    met van die schaamteloze ramen

     

    en ik heb zelfs geen huis

    om het te beschamen

    16-12-2005 om 23:44 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (2)
    15-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Scheldezicht

    Een wandeling aan de Sint Aldegondiskade


    hier roept geen meermin vrouw noch man
    maar langs zonder het boeien, waar rustig
    de logge schepen hun kettingen rammelen

    in diep water klinkt hun dof geluid getijde-
    loos op een zanderig zachte bodem, achter
    de sluizen wachten ze, al de jaren langdurig

    'we houden hier ook van hoge masten' zei ik

    kijk hoe ze hun schors te barsten schudden
    al lanen lang noemt men ze hier platanen en
    de zeewind heeft ook hen met schuimgeweld
    schuin te kijk gezet, maar ach ze buigen wel

    al wat hier aanligt trotseerde ooit de zee
    door scha en schande hoeven ze echt geen
    namen meer, voor deze schepen slechts
    de landstormen en een uitroestig sterven

    .

    15-12-2005 om 00:00 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!