Misschien is dít wel heimwee, dat ik nog heimelijk blijf vechten om iets dat al lang verloren is
Inhoud blog
  • de rouwstoet
  • Over dichtkunst
  • een flauwe winter
  • een ochtendkater
  • Icarus hedendaags
  • matte glazen
  • Alliteratie - Assonantie - Enjambement
  • de leuke fietster (herwerking)
  • De ijstijden
  • Over Internet
  • De leuke fietster
  • Afscheid
  • De waarheid is een leugen (meestal)
  • Introductie tot een nieuw begrip
  • een liegkonijn
  • Een winters weer
  • Winterlandschap
  • evolutie
  • Een laatste rustplaats
  • Thuisvaart
  • Bundel 'Scheldezichten'
  • De stadsbedelaar
  • winter vrouwe
  • over overleven
  • Ontmoetingen
  • Metamorfose
  • intervieuw
  • Voorspelbaarheid
  • kalme waters
  • zandbanken
  • De formele taal in de poëzie
  • Zo hou ik stilstaand van het water
  • Ze roept tegen de wind in
  • De stadsbedelaar
  • Een schaamteloos krot
  • Scheldezicht
  • De ochtenden zijn wit bestoven
  • Pleinvrees
  • Voorspraak
  • dichtoefeningen
  • De vrouwentoren
  • De Schelde kaaien
  • Nog een oudje voor de kerst (herwerkt)
  • de hangende tuinen
  • Een winterhart
  • De trage schelde
  • Antwerpen by night (herwerking)
  • een stad aan de stroom (herwerking)
  • een nieuw stadsgedicht
  • Een warmentaal gedicht
    Zoeken in blog

    Aardewaartse poëzie
    notities voor een gedicht

    Aardewaartse zinnen, een soort inkeer, het zoeken naar een zin en het woord in een zin en de zin van een woord.
    05-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een lawine van woorden
    een braakwoord dat de mond en het afgrijzen
    toont een beukende waterval tussen de tanden
    en scherpe rotsen, het hoofd een besneeuwde
    top met ijzige haren van de sparren die groen
    blijven en denken dat ze voor eeuwig mogen
    klauwen een helse afgrond op, het voorhoofd
    is laag gewelfd de wenkbrauwen spits, en het
    fronsen een trieste tempel

    en het woord braakt zich een weg naar een
    uitzinnige stroom van slijk en ontwortelde
    bomen en huizen drijven er mee, in ijskoude
    en de wouden worden gemaaid, met het
    wanhopige kraken van groene stammen
    die het vreselijke dal trotseerden

    en het gras zal als laatste gaan en er als
    eerste terugkeren, het zal er het graven
    bedekken en het slijk dat zo vruchtbaar
    werd.

    05-11-2005 om 11:31 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    04-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tuingeneugten
    je hebt er klaprozen en boterbloempjes
    en nog andere soorten langs de muren
    van een kruidentuin, ligusterhagen en
    sommigen stinken naar kattepis, we
    houden ze voor die zondag want 
    palmbomen staan hier veel te koud.

    04-11-2005 om 13:09 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nachtelijke bezinning
    een sneeuwkonijn zie je niet in winters weer 
    's avonds als het donker wordt en 's nachts
    zijn we gewend om straten grijzer te zien en
    zijn schaduw soms wat langer in 't maanlicht

    hij snuift lijm, het bevalt hem niet, 't loslaten
    komt niet ter sprake, als 't brein een smurrie
    wordt en hij een idioot, maar zonder vragen

    ik wacht op aangenamer zaken en een meer
    opgewekte bui, misschien dat deze ochtend
    me kan raken
    het mag zelfs trieste regen zijn

    04-11-2005 om 00:29 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    03-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afkeer
    al die woorden?
    is er ook nog wat schuim
    voor handen en tanden enzo

    in kromgebakken taarten
    ploeter je daarmee veel te grof
    al ben je beestachtig best aardig

    de koekoek baalt ervan, de das kruipt in zijn hol
    en een treurwillige verloor op slag zijn bladeren

    ik draai me om en haal de schouders op
    ze stonden in aanbieding, spotgoedkoop
    van taarten en slagroom
    hou ik zeker niet

    dat is te veel vet

    03-11-2005 om 09:29 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    02-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oude herinneringen
    een hond met een wolfachtige grijns


    hij was even droog als tot zand vermalen rotsen
    kaakbreker, diamanten rasp zijn mond en tong
    hij beet telkens in steen, de vervoering van het
    woekerend gezwel werd als vader die naar zijn
    kinderen schoot, hij moordde de onschuld uit

    later bezocht ik het huis waar hij woedde, leeg
    nog de muren, zwart de balken en dood kroop
    er nog rond, een hond had het nooit overleefd

    zij vertelde mij, dat zowel de tafel als bed leeg
    bleef, de woorden spaarzaam ongenadig hard
    ook toen droop er al wanhoop langs de gevel
    en zelfs de hond vertaalde dat, hij was er wolf

    02-11-2005 om 22:55 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gewapendertaal

    Politiek correct


    Hij is toch te kleurrijk om te verbleken

    of rood aan te lopen, je hebt hem zo onder

    druk zijn eigen waarde afgenomen en

    hem tot ongewenste minderheid benoemd


    en met vuur krijgt je alle kleuren zwart

    je hoeft maar op te sluiten in houten ketens

    en hopen dat de brandweer het veilig acht


    zo was je de handen toch, in onschuld?


    jij hebt zeker wel het vuur niet

    aangestoken, och het betrof toch maar

    een minderheid, om uit te wijzen

    een houten hok is dan meer dan genoeg


    ik noem geen namen meer


    02-11-2005 om 13:36 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (1)
    01-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Allerzieligst
     .

    moet het alweer over dood gaan

    zelfs mijn tred is deze dag
    te zwaar om dragen
    en beladen met
    het herinneren aan en van
    de oude vragen

    ik zie slechts grijze stenen en zwart marmer
    de bloemen kransen en het hofje dat altijd
    zo nauwgezet de gebeden heeft gevangen
    hier lopen enkel de paden ingetogen langs

    en mannen die met aarden potten zeulen
    ze dragen de chrysanten naar hun graf

    .

    01-11-2005 om 21:32 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de wanhoop vlucht
    we hebben al eeuwen bodemloos geteerd 
    op de resten van uitgestorven fabeldieren
    ze weerstonden niet aan de overvloed van 
    beschaving, een modderstroom, de koude

    rotsen werden hun ondergronds verblijf 
    en met hoge bergen werden ze geketend

    af toe werpt god een hemelsteen terloops
    tot kraters diep, ze beven na want hun
    aardkorst is gebroken, ze drijven weg

    en de draak komt af en toe weer boven
    grommen, spuwt het vuur en lavaslijk
    en de wanhoop vlucht de dalen uit

    01-11-2005 om 13:53 geschreven door Verdano  


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Oude dromen (thema)
  • even een praatje slaan
  • heimee
  • nog steeds
  • weten is missen,,,

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    van harte aanbevolen
  • Een zin per dag
  • Het schrijfweb
  • Car's corner
  • Het schrijversforum
  • Michael Grünlo
  • De schrijvers plaza
  • Met andere zinnen
  • Pomgedichten
  • De lettertempel
  • Het vrije woord

    Dichtbundels online
  • Tovertaling
  • Wisselwoorden
  • Scheldezicht (in constructie)

  • Blog als favoriet !

    Archief per maand
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!