*

visioenen heb ik wel gehad
en huiver in het gore duister
waar zintuigen zinloos zijn

de woede heeft mij overleefd
want hulpeloosheid is nooit
mijn sterkste kant geweest

klaarheid moet ik scheppen
met handenvol uit zwarte waters
en waar moet ik er dan mee blijven?

soms zie ik ook een eindeloze rij
van vaders voor mij staan
steeds vager ben ik, de allerlaatste zoon
slechts de namen blijven hangen
die heb ik ooit eens opgezocht
al heel mijn leven lang en dat is kort

---