Die middag hoorden we een plons...plons...plons...naast de boot op de mooie plek die we die dag uitgekozen hadden om aan te leggen. Midden in de velden en omringd door bomen hadden we een prachtplek in IJlst in Friesland.
Achter onze boot zagen we een oude groene metalen roeiboot met twee tachtigers in de boot aanleggen. Man en vrouw met zonnehoed..
We wilden niet onbeleefd zijn en bleven niet kijken toen ze zich installeerden.. Nadien merkten we dat ze het zich gezellig gemaakt hadden op een deken en kussentje met de picknickmand naast zich en een glaasje in de hand. Heel de middag zaten ze daar samen, in elkaar opgaand, genietend van het zonnetje en de omgeving.
Toen ze rond zes uur zich opmaakten om te vertrekken mocht ik het touwtje vasthouden zodat ze toch weer veilig in de boot konden stappen. De vrouw was niet helemaal vast te been. Ze bedankten me heel vriendelijk en vertelden me dat dit hun lievelingsplekje was om te picknicken. Al glimlachend vertrokken ze rustig..plons..plons..plons...
Toen ik mijn dochter vroeg: "maak vlug nog een foto"...en ze het toestel omhoog trok om een foto te nemen, kreeg de man ons in het oog. Hij zegde:" kijk vrouw we mogen op de foto"...waarbij ze zich ook omdraaide om vriendelijk te lachen en te wuiven.
We bleven achter met het besef dat genieten van elkaar als geliefden en echte romantiek geen leeftijd kent.
