NIEUWJAARSWENSEN VLAAMSE VOLKSPARTIJ .

Beste Vlaming , Lid , geïnteresseerde , Sympathisant alsook toekomstig lid of sympathisant , alsook de lezers van mijn blog en onze webstek . Bij deze wil het ganse Partijbestuur onze wensen overmaken voor een voorspoedig 2010 .

Onze partij werd gesticht op 25/09/2009 en heeft reeds een groot aantal sympathisanten . Wij weten ook dat het moeilijk is en zeker in de huidige tijden aan ledenwerving te doen . Desniettemin zijn wij ervan overtuigd dat onze doelstellingen en partijprogramma bij het gewone volk reëel overkomt en zal zeker uitmonden in een groot aantal leden . Temeer daar er voorlopig geen lidgeld wordt gevraagd . Dat wil echter niet zeggen dat er in het jaar 2010 geen activiteiten zullen plaatsvinden . Het organiseren van zulke activiteiten vereisen veel voorbereiding alsook sponsoring welke nog dient aangezocht te worden . U begrijpt allicht dat het opstarten van een partij veel werk teweeg brengt . Ter zake doet ons Partijbestuur de nodige inspanningen om onze partij weldra tot bloei te brengen .

Wij stellen echter ook vast dat er , na ons , nog verschillende partijen werden opgestart , en dit zeker in het Antwerpse . Wij wensen deze partijen ook in 2010 een groot succes en zien deze echter niet aan als concurrentie . Wij zouden graag willen voorstellen dat deze kleine partijen opgaan in een toekomstige grote partij , een partij voor en van het gewone volk . “ Een nationale Vlaamse Volkspartij “ , zodat we de huidige grote partijen weerwoord kunnen bieden aan hun huidig beleid en hun graaicultuur . Daarom stellen wij voor dat deze kleine opgerichte partijtjes aansluiten bij onze partij . Ik meen dat wij tezamen , na aanpassing van ons aller partijprogramma , een grote partij kunnen uitbouwen . Partijvoorzitters welke zouden geïnteresseerd zijn op ons verzoek te willen ingaan kunnen uiteraard vrijblijvend contact met ons opnemen . Wij zullen dan samen op een vrijblijvende inlichtingsvergadering onze positieve als negatieve punten bespreken . Ik ben er zeker van overtuigd dat wij tezamen een vergelijk kunnen bewerkstelligen . U en wij weten allen de noden en verzuchtingen van het eenvoudige Vlaamse Volk in de straat .

Op onze webstek en op mijn blog vindt je de email – adressen van bestuursleden . U kan ook kontact opnemen op mijn email -adres vlaamsevolkspartij@gmail.com .

Alvast onze wensen voor 2010 , en zeker WELKOM bij onze partij .

Partijvoorzitter : Georges Van Tiggelen – Vice – Voorzitter , René Pieters , Secretaris – Edward Avermate , alsook de huidige actieve partijleden

“ MOEKE VAN DE OSSENMARKT “ , straatarm en zwaar invalide koopt kerstkaartjes van 11 Euro van Unicef .

“ Moeke Van de Ossenmarkt “ , door studenten en buren genoemd , zwaar invalide dient van haar 725 Euro O.C.M.W steun nog huisuur , nutsvoorzieningen , medicatie af te trekken zodat dit vrouwtje nog amper 10 Euro overhoud voor haar eten en dit van haar katje .

Donderdag , 24/12/2009 wandelde ik toevallig op de Ossenmarkt . “ Moeke “ door mij gekend als zwaar hulpbehoevend en door de overheid “ Politiekers met hun schijnheilige en hypocriete graaicultuur “ , “ Corrupte advocaat “ en “ loze beloften “ volledig in de steek gelaten heeft echter de moed gehad om haar laatste centjes te spenderen voor het goede doel van “ Unicef “ . Moeke heeft nu niets meer om de rest van de maand door te komen . Geen geschenkjes en gezelligheid met Kerst en Nieuwjaar meer voor haar . Hoe erg moet het voor haar nu zijn de gezelligheid voor de toekomstige feesten te zien van anderen welke zich rijkelijk tegoed doen aan spijs en drank en de rest van hun feestmaal , na afloop uiteraard , gewoon in de groencontainer werpen . Ondanks haar grootmoedigheid de buren te helpen waar zij kan wordt zij nu zelf door hen in de steek gelaten . zou zij een kopie zijn van het sprookje “ het meisje met de zwavelstokjes “? , wie kan het zeggen en zou het einde voor haar hetzelfde zijn zoals verhaald in dit sprookje ?.

Geen artikel in de krant , of interesse van de media , voor haar . Wel voor een gewoontebedelaar welke toevallig de hoede kreeg over twee kleine kindjes en tot grote held werd verklaard en rijkelijk beloond werd met een uitkering en een aangeboden huisje , wat hij nadien in de steek liet om terug zijn oude vertrouwde bedelplaatsje in te nemen op het Koningin Astridplein .

Wat iedereen wel vermoed en zeker de “ Politiekers “ en “O.C.M.W ‘ s “ , verkeren in het oude Stadsgedeelte van Antwerpen nog veel van zulke arme mensen toch wensen aan de deze heersende armoede geen einde te stellen . Welke Politieker kan zich veroorloven zijn image te schenden door op te komen voor deze armen ? , en dan hierdoor in het openbaar voor zijn eigen graaicultuur uit te komen .

Hopelijk krijgt dit sprookje in 2010 een ander einde dan in het origineel vermeldt .

Niemand kent cijfers over aantal slachtoffers straatgeweld

• Gepubliceerd op 25 november 2009, 17:36
• Laatst bijgewerkt op 25 november 2009, 17:38

HOORN - NEDERLAND 

Het geweld op straat neemt toe, maar niemand weet precies hoeveel slachtoffers er vallen. Ook over de maatschappelijke kosten die aan zinloos geweld kleven, valt niks te zeggen. Politie, slachtofferhulp, reclassering en ook de Landelijke Stichting Tegen Zinloos Geweld kunnen geen cijfers overleggen. En toch denken ze allemaal dat straatgeweld toeneemt en ons miljoenen kost.

Bij de politie zijn wel cijfers over geweld bekend, maar die zijn niet uitgesplitst naar aantallen waarbij iemand om niets klappen heeft opgelopen. Al het geweld wordt in dat systeem van justitie bij elkaar opgeteld.

Tien jaar geleden waren er in ons land 87.000 mensen slachtoffer van geweld, dit jaar komt de teller op 112.000 zo is de verwachting van het Centraal Bureau voor de Statistiek dat de cijfers van justitie bijhoudt.

Hoeveel mensen hiervan 'zomaar' in elkaar worden geslagen is volstrekt onduidelijk. ,,Dat is knap frustrerend'', geeft woordvoerder en oprichter Bart Wisburn van de Landelijke Stichting Tegen Zinloos Geweld toe. ,,Ik leg regelmatig met hoge politici stoeptegels van lieveheersbeestjes en hoor ze vervolgens roepen dat zinloos geweld beteugeld moet worden, maar daadwerkelijk onderzoek daarnaar doen of ons werk financieel steunen, is er vervolgens niet bij. Ik krijg alleen schouderklopjes dat we vooral door moeten gaan om de bewustwording te vergroten. Dat doen we ook en het werkt. Maar de noodzaak van ons werk met harde cijfers onderbouwen, kunnen we helaas niet omdat er geen geld voor onderzoek is en de officiële instanties zoals de politie het niet registreren.'

Meer donderdag op de Pagina Noord-Holland in de miniserie over straatgeweld

Stad & Streek | Nederland .

Sterk vergelijkbaar met het publiek geheim in België .

Strafkorting moslim die geen hand geeft

Een moslim in Amsterdam die weigert vrouwen een hand te geven, is terecht gekort op zijn bijstandsuitkering, zegt de rechter.

De man is werkloos en de Dienst Werk en Inkomen (DWI) begeleidt hem naar een nieuwe baan. Eerder dit jaar kreeg hij de mogelijkheid zich te laten opleiden tot beveiliger. Hij weigerde toen bleek dat hij zijn baard daarvoor moest inkorten. Amokmakers kunnen de baard vastgrijpen waarna een beveiliger weerloos is. De man draagt zijn baard lang vanwege zijn geloofsovertuiging.

Een tweede aanbod van DWI weigerde de man omdat hij dan vrouwelijke klanten een hand moest geven, wat hij vanwege zijn geloof niet wil. Ook functies bij Parkeerbeheer en in een verzorgingshuis waren om die reden geen optie voor hem. Een en ander was voor DWI aanleiding de man eenmalig tweehonderd euro te korten op zijn uitkering.

Vrijheid
De man maakte bezwaar omdat hij nooit iets heeft geweigerd en er indirect onderscheid wordt gemaakt naar godsdienst. De gemeente verwierp het bezwaar en de man stapte naar de rechter, die de gemeente in het gelijk stelde. De rechter vindt dat de Amsterdammer wel degelijk heeft geweigerd mee te werken.

En aangezien hij een bijstandsuitkering wil, moet hij zich houden aan de verplichtingen die daarmee samengaan, aldus de rechtbank. De rechter meent dat de eis om de baard in te korten om als beveiliger aan het werk te gaan, niet zo verstrekkend is dat dit niet kan worden gevraagd.

,,Hetzelfde geldt voor handen schudden met vrouwen. De vrijheid van een ieder om zich te gedragen en eruit te zien zoals hij wil, dient te worden gerespecteerd, maar vindt zijn begrenzing op het moment dat dit leidt tot grote beperkingen in de toegang van de arbeidsmarkt.''

Bron: Nederlands Dagblad

In 2010 meer dan de helft allochtoon

Na de jaarwisseling is meer dan de helft van de Amsterdammers allochtoon. Daarbij gaat het om stadgenoten van wie ten minste één ouder in het buitenland is geboren.

Dat blijkt uit een nog niet gepubliceerd onderzoek van het gemeentelijke bureau O+S. Dit najaar was het aandeel allochtonen in de bevolking gegroeid tot 49,95 procent. Op 1 januari 2009 bedroeg het aandeel nog 49,50 procent.

De statistieken kunnen de precieze situatie van vandaag nog niet bepalen. Maar vaststaat dat begin 2010 meer allochtonen dan autochtonen in de stad zullen wonen. Daarmee is het multiculturele karakter van de stad groter dan ooit, aldus een woordvoerder van de gemeente.

O+S onderscheidt nu drie soorten autochtonen. De eerste groep bestaat uit 'oude Amsterdammers', leden van families die al generaties* in de stad wonen.

De tweede groep wordt gevormd door 'de import-Amsterdammers', mensen die bijvoorbeeld voor hun studie in de stad zijn komen wonen en er gezinnen hebben gesticht.

De derde groep autochtonen, die snel groter wordt, zijn derdegeneratieallochtonen. Dat wil zeggen: kinderen van tweedegeneratieal*loch*tonen, ofwel kinderen van ouders die zelf ook in Amsterdam zijn geboren, maar met grootouders die uit het buitenland afkomstig waren.

Bron: Parool /

Oor en neus afsnijden als straf

Naast een levenslange gevangenisstraf moeten twee broers in Pakistan op nog een andere wijze boeten voor het afsnijden van de neus en oren van een nicht die weigerde met een van hen te trouwen. Een rechtbank in de oostelijke stad Lahore besloot dat de neuzen en oren van beide daders op dezelfde wijze worden verwijderd.

Een woordvoerder van de antiterreurrechtbank maakte het 'oor om oor, neus om neus'-vonnis volgens de islamitische wetgeving dinsdag bekend. De daders, die hun 22-jarige familielid in september hadden ontvoerd voordat ze haar met een mes verminkten, werden ook nog veroordeeld tot een boete van 700.000 roepie (5800 euro).

Het familiedrama had fatale gevolgen voor de moeder van het slachtoffer. Die overleed aan een hartaanval toen ze zag hoe haar dochter was toegetakeld. Drie andere verdachten van betrokkenheid bij de ontvoering en verminking zijn nog op de vlucht.

Bron: Krux.nl Opmerkelijk /

Ahmadinejad: Europese politici zijn dom

De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad heeft Europese politici dom genoemd.

Franse minister wil "zeer hard" optreden tegen boerka's

De Franse minister van Justitie, Michèle Alliot-Marie, heeft gezegd dat men in de boerkakwestie "zeer hard" moet zijn. Ze adviseerde bijvoorbeeld de Franse nationaliteit te weigeren aan mannen van wie de echtgenote volledig gesluierd is. Er is een "parlementaire commissie" opgericht. "We gaan de conclusies daarvan afwachten."

Minimum zaken
"Er zijn een paar minimum zaken waarover we erg streng moeten zijn", voegde ze eraan toe. "Iemand die bijvoorbeeld een Franse naturalisatie aanvraagt en van wie de vrouw een volledige sluier draagt, is iemand die schijnbaar niet de waarden van ons land draagt. En op die basis moet men de naturalisatie kunnen weigeren."

Minaretten
President Nicolas Sarkozy sprak zich al verschillende keren uit tegen het dragen van de boerka in Frankrijk en er is een parlementaire commissie die zich sinds begin juli over het onderwerp buigt. De Franse president, die ruim een maand geleden een debat over de nationale identiteit lanceerde, was gisteren van mening dat de Zwitserse beslissing om minaretten te verbieden "de bezorgdheid van de Europeanen" weerspiegelde. (afp/adb)

10/12/09 15u33

 Bron : Het Laatste Nieuws

Reactie opsteller : Indien Frankrijk dit wil verwezenlijken , waarom dan België niet ?

Niemand gelukkig door collectieve regularisatie

• E-mail bericht 
• Bookmarken/Delen

16/12 Gisteren eindigde de uitzonderlijke regularisatieperiode voor illegalen. Toen de regering daartoe in de zomer besliste werden prognoses gemaakt over het aantal mensen zonder papieren dat er gebruik zou van maken. 50.000 was een vaak gehoord getal.

De meerderheidspartijen ontkenden het in alle toonaarden. De helft was het maximum maximorum. Wie hoger durfde te pronostikeren, werd uitgescholden voor demagogische onruststoker.

Het kan nog lang duren vooraleer we exact weten hoeveel dossiers er uiteindelijk zullen worden goedgekeurd. Wanneer we echter vaststellen dat alleen in de stad Antwerpen ongeveer 6.000 aanvragen - vaak voor meerdere personen samen - zijn binnengekomen, dan vrees ik dat de regering de operatie schromelijk heeft onderschat. Of althans gedaan heeft alsof. Zij kon niet anders. Tegen beter weten in heeft zij altijd beweerd dat het niet om een collectieve regularisatie ging. Dat zou immers tegen eerder gemaakte Europese afspraken ingaan.

Goed, het is nu het wat is. De regering kan niet meer terug. Zelfs niet na een vernietigend arrest van de Raad van State. De mensen zes maanden hoop geven, en dan alles afblazen, dat is onmogelijk. Staatssecretaris Melchior Wathelet zal wel met “een oplossing” komen om de operatie te laten doorgaan zoals gepland.

Een belangrijke vraag daarbij is of al de gelukkigen die aan de nodige papieren geraken ook effectief gelukkig worden hier. De vooruitzichten zijn niet goed. Onderzoek wijst uit dat velen, zoniet de meesten, van de geregulariseerden in de sociale bijstand terechtkomen. België is niet het paradijs dat hen in het land van herkomst is voorgespiegeld. De armoede is de jongste jaren nooit zo groot geweest als nu. Niet in het minst bij de nieuwe Belgen.

De regering heeft daar onvoldoende rekening mee gehouden. Zij deelt massaal documenten uit zonder de verkrijgers ervan een echt perspectief te kunnen aanbieden. En om de financiële gevolgen bekommert zij zich evenmin. Die zijn vaak voor de gemeentes en de OCMW’s. Dat leidt tot frustraties.

Zo dreigt op de duur iedereen ongelukkig achter te blijven. De nieuwe Belgen omdat zij van de regen in de drup terechtkomen. De plaatselijke besturen omdat zij de grote aantallen niet kunnen bolwerken. En dat allemaal om de PS en het cdH wat nieuwe kiezers te gunnen...

door Paul GEUDENS

Gisterenavond werden tussen 21.00 en 22.30 uur drie bussen en één tram van De Lijn bekogeld met stenen. Dat laat de Antwerpse politie vandaag weten. Verschillende ruiten sneuvelden, maar niemand raakte gewond.

Betonklinkers
Het eerste feit deed zich om 21.10 uur voor in de Brederodestraat. Daar werd een bus van lijn 50 door drie jongeren bekogeld met betonklinkers. Er sneuvelden vier ramen. Om 21.20 uur werd tram 24, in dezelfde straat, het slachtoffer. Eén raam sneuvelde.
Nog eens tien minuten later deden zich gelijkaardige feiten voor op de Singel. Drie ramen van een bus op lijn 1 werden ingegooid.

Baksteen
Het laatste incident deed zich voor om 22.20 uur, opnieuw in de Brederodestraat. Getuigen zagen hoe drie jongeren een baksteen naar een voorbijrijdende bus smeten. De steen raakte de bus in de flank waardoor het chassis beschadigd werd. De politie onderzoekt de feiten.

Bij haren
Nog in Antwerpen werd gisteren voormiddag een 30-jarige trambestuurster het slachtoffer van agressie. Een man nam het niet dat hij niet meer op de vertrekkende tram mocht ter hoogte van het Astridplein. Hij zette het op een lopen naar de volgende halte, stapte daar op en gedroeg zich erg agressief tegenover de bestuurster. Toen die buiten wilde, nam de verdachte haar bij de haren en sleurde haar uit het voertuig.

Ziekenhuis
De vrouw werd met lichte verwondingen overgebracht naar het Stuivenbergziekenhuis. De politie probeert de man aan de hand van de camerabeelden op te sporen. (belga/ep)

25/12/09 13u00. Het Laatste Nieuws.

Donderdagavond werden verschillende bussen en een tram van De Lijn bekogeld met stenen. De politie is een onderzoek gestart, maar de jongeren zijn nog steeds spoorloos.

Lees ook eens ons PartijProgramma .

Wij hebben hier oplossingen voor . !

NEDERLANDS SYSTEEM VOORSPELT ONTWIKKELING VAN JONGE DELINQUENTEN .

Bron : Het Laatste Nieuws , dd. 11/06/2008

Vrij bewerkt en aangevuld naar huidige situatie in België , anno 2009.

Situatie in Nederland :

De Politie in het Nederlands Gelderland heeft een systeem ontwikkeld dat tijdig aangeeft welke jongelingen een verhoogd risico lopen om crimineel te worden .

Door snel in te grijpen kan worden voorkomen dat jeugdige delinquenten daadwerkelijk het criminele pad opgaan .

Drie Politiekorpsen in Gelderland hebben samen met de Universiteit van Radboud een systeem ontwikkeld. Deze Politiemensen gaan consequent bijhouden welke kinderen tot en met 12 jaar in contact zijn gekomen met politie of de jeugdrechter . Vervolgens wordt gekeken of zij spijbelgedrag vertonen of thuis problemen veroorzaken en of zij op de school bovenmatig agressief zijn. Al deze informatie wordt gebruikt om te voorkomen dat deze kleine lastpakken uitgroeien tot echte criminelen , door kort op de bal te spelen en deze te heropvoeden .

Situatie in België :

Niet veel kinderen onder de 14 jaar komen daadwerkelijk in contact met politie of de Jeugdrechter 20% en vooral van deze migrantenkinderen , ongeacht hun etnische afkomst of “ Nieuwe Belgen “ , komen wel in aanmerking voor overlast en straatcriminaliteit ( Handtasroven – Diefstallen met Geweld – opzettelijke slagen en afpersingen in schoolverband tegenover medeleerlingen ) . Het overgrote deel echter van deze criminaliteit , wordt vervat onder de noemer “ problematische opvoedingssituaties “ 5 % echter stoot door naar zwaardere criminaliteit op een leeftijd van 16 tot 18 jaar en groeien uit tot veelplegers en zware criminelen .

80 % echter , en dit tussen de leeftijden van 16 en 18 jaar , zijn daadwerkelijk verantwoordelijk voor het huidig fenomeen inzake Jeugdcriminaliteit en overlast .

HV : Daklozen, zijn ze er alleen bij de eerste sneeuw?

(18/12/2009) Jacinta De Roeck, directeur HVV - gewezen voorzitster interparlementaire werkgroep vierde wereld
Samenleving, Standpunt


Ik word er niet goed van, van die berichtgeving over de daklozen.

.
Elk jaar weer dezelfde verhalen: bij de eerste winterprik is België te klein. Letterlijk!
Geen opvangmogelijkheden genoeg om mannen, vrouwen en kinderen -of ze nu Belg zijn of niet, wat is het verschil?- een dak boven hun hoofd, een bed en een kom soep met brood te geven. En op ons TV-scherm de ene politiek verantwoordelijke na de andere die komt vertellen welke oplossing er nu weer gezocht en gevonden zal worden…
Tot na de winter, want dan verdwijnt het onderwerp samen met een duurzame oplossing naar de archieven van de verschillende parlementen.

Zo gaan we tegenwoordig met mensen om: 5 minuten politieke moed is er voor hen, de daklozen, niet bij…

In 2006 hadden we (ik was toen nog senator) hoorzittingen in de senaat: Voor de eerste keer werden de daklozen gehoord. Iedereen was verstomd bij het horen van hun verhaal.
Hoe is dit mogelijk in een landje als België? En dat er zoveel dak- en thuislozen waren was nooit geteld en nooit geweten.

De daklozen deden voorstellen: structurele en duurzame voorstellen.
De senatoren luisterden en beloofden. Hun fractie zou het ‘opnemen’ in het volgende kiesprogramma. Ze zouden zelfs wetsvoorstellen schrijven en de minister interpelleren.
En dat gebeurde: armoede stond en staat nog steeds in elk kiesprogramma op een prominente plaats (omdat het item daar thuis hoort? Of omdat 15% armen een behoorlijk kiezersaantal betekent?).
De ministers werden geïnterpelleerd. En ze luisterden en antwoordden. De wetsvoorstellen geschreven en in de commissie voorgesteld en …..
weggestemd.

Elke reden was goed genoeg om het wetsvoorstel weg te stemmen: Het voorstel ging niet ver genoeg en loste niet alle problemen in één slag op, of het voorstel kwam van de oppositie, en wisselmeerderheden die vorm je niet, zeker niet voor een item als armoede…
En zo leven we in een land waar jaar na jaar de dak- en thuisloze heel even BV wordt om daarna onder gesneeuwd te worden door andere en belangrijkere dossiers.

Politieke moed.
Dat wens ik elke politieker dit jaar als eindejaarskadoo!

Jacinta De Roeck
directeur HVV - gewezen voorzitster interparlementaire werkgroep vierde wereld

De gehele waarheid .

De Vlaamse Volkspartij heeft hier een oplossing voor !!

Multicultureel reisje met “ tramlijn 24 “ en bus “ Lijn 410 “

Nationale Bank werkdag 18:00 uur – Tramlijn 24 .

Normaliter ga ik te voet naar de Franklin Rooseveltplaats maar gezien de regen besloot ik eens een tramvoertuig van Lijn 24 of lijn 12 te nemen .

Zo gedaan .

Op het perron een overgrote massa volk met diverse getinte huidskleuren enkele blanken er tussen ook .

Wachthuisjes overvol , ik dus de natte peaneut .

Uiteindelijk komt een tramvoertuig aan .

Het betreft een tramstel van lijn “ 24 “een geleed voertuig . Overvol ! , gevuld met kleurtjes .

Kletsnat kon ik toch nog een kleine staanplaats vinden juist voor de inkomdeur .

Enkele halten verder komt een vrouw met een kleurtje naar het tramstel .

Beleefdheidshalve stap ik uit om de dame te laten instappen .

Zonder te danken stap de dame in .

Toen ik terug wou instappen zette deze vrouw haar achterste tegen mijn lichaam en werd in de deuropening geduwd .

Natuurlijk konden de deuren niet gesloten worden omdat ik mij daartussen ( tussen de deuren uiteraard ) bevond .

Vriendelijk vroeg ik de vrouw haar achterste in te trekken zodat ik nog een klein plaatsje had en de deuren konden gesloten worden . De dame echter deed echter of zij mijn verzoek niet hoorde , bleef staan zodat ik genoodzaakt was uit te stappen .

Tramvoertuig reed dan vervolgens zonder mij verder .

Tot overmaat van ramp begon het dan terug hevig te regenen .

Enkele minuten nadien kwam een tramstel van lijn “ 12 “ aan .

Je kunt het raden ! weeral vol ! , weeral miserie .

Uiteindelijk kon ik instappen .

Hoera , een enkel stoeltje vrij . Bijna fluitend ging ik naar het stoeltje toe . Als 63 jarige meende ik dit stoeltje te mogen claimen . Een gekleurde snotneus , geschat op een jaar of 12 , komt opeens , ik weet niet waar vandaan , duwde mij met lichte dwang weg en ging zitten op het stoeltje en keek mij daarna spottend aan . Nu mocht ik oogcontact hebben zonder dat er gevraagd wordt wat het “ probleem “ is of uitgescholden wordt als “ racist “ .

Uiteindelijk kon ik afstappen op de Roosevelplaats ( kant Opera ) .

Kruistocht naar perron “ 11 “ autobus 410 :

Perron “ 11 “ : 18:20 uur .

Aangekomen op het bewuste perron zag ik reeds van in de verte dat het helemaal bezet was .

Een wederom gekleurde massa drumde zich naar de kop van het Perron gezien de chauffeur daar laat instappen .

Ik besloot wijselijk mij niet in deze massa te werpen .

Ik zou misschien nog wel een zitplaatsje kunnen bemachtigen wanneer de ganse gekleurde meute zou ingestapt zijn .

Toen ik uiteindelijk instapte had ik aanstonds het gevoel een Sardientje te zijn .

Ik werd geplet tussen mensen , kreeg knoflook en andere onfrisse geuren in de neus , en kon genieten van alle verschillende wereldtalen met hun dialecten zonder er uiteraard een “ bal “ van te verstaan .

Adieu zitplaatsje uiteraard .

Na enkele halten verder bleek de atmosfeer klaarblijkelijk een beetje opgefrist te zijn geworden .

Te vroeg gejuicht ! een groep gemixte jeugd , “ uiteraard Nieuwe Belgen “ , stapten luidruchtig in , MP3- spelers op volle geluidssterkte welke een bijna niet te genieten kattengejank uitbraken ( Heeft iets met hun cultuur te maken ! , denk ik toch ) .

Reizigers werden duidelijk geïrriteerd hierdoor , toch zwegen wijselijk in alle toonaarden om hun vel te redden , mijn inziens ! .

Onwillekeurig keek ik naar boven .

Geen veiligheidscamera op de bus geïnstalleerd , dus als er iets gebeurde geen getuigen of camerabeelden .

O Pech ! De luidruchtige groep kwam postvatten in mijn onmiddellijke omgeving . Op zeker ogenblik werd er voor mijn voeten een dikke “ rochel “ gespuugd . Dit projectiel miste mijn schoen op een haartje na . Ik besloot wijselijk hierover geen opmerking te maken .

Niet dat ik schrik had , “ ben reeds eens ineengeslagen geweest “ , maar toch , bij escalatie , het slachtoffer te worden van weeral geweld .

Gelukkig negeerden de groep mij , echter na nog eens op de grond gespuugd te hebben en schoven door naar achter waar hun irriterend gedrag verder ging .

Gelukkig ! “ Wijnegems Shoppingcentrum “ kwam in zicht alsook de halte aldaar . De overgrote gekleurde meute , alsook de gemixte groep stapten uit en opeens was de ganse bus , op enkele passagiers na “ Eureka Autochtonen “ vrij en kon ik mij uiteindelijk neerzetten .

Het duurde echter tot mijn eindhalte , dat ik terug de frisse buitenlucht kon ruiken en inademen , om mij van de in mijn neus vervatte reuken te bevrijden .

Na mijn culturele reis had het weer medelijden met mij .

Het regende niet meer ! .

Dank je wel “ Tseeven , Sossen en Groen “ , Voor het door jouw geselecteerd cultureel “ Kiesvee “

Halal kerstdiner op katholieke school in Weert

13-12 18:10 | Reacties: 557 | Younes el Abdouni

De katholieke Odaschool in Weert serveert dit jaar tijdens het kerstdiner alleen maar halal vlees voor de 400 leerlingen.

De basisschool wil daarmee bereiken dat alle leerlingen mee kunnen doen aan het kerstfeest. Ook dus de moslimleerlingen van de school, meldt de Telegraaf.

Een aantal ouders heeft al laten weten het daarmee niet eens te zijn. Waarnemend directeur Marjo Janssen van de school snapt niet dat er ophef is ontstaan over het voornemen. "Andere jaren serveerden we aparte halal maaltijden voor deze kinderen. Niets geks aan, dat gebeurt ook in ziekenhuizen en gevangenissen. Dit jaar hadden we een recept dat prima klaar te maken is met alleen halal vlees. Heel praktisch dus, want katholieke kinderen mogen dat gewoon eten. Andersom kan het niet."

Volgens Janssen is het alleen maar stemmingmakerij om er ophef over te maken. "Het is de geest van deze tijd. We hebben absoluut niet de intentie om hier een signaal mee af te geven. Het is en blijft een kerstfeest met een christelijke achtergrond. We gaan ook naar de kerststal en de lichtjestocht. Maar in het christelijke gedachtegoed zit ook dat je rekening met elkaar houdt. Het gebeurt allemaal met de beste bedoelingen dus ik ga er verder niets meer over zeggen", aldus Janssen.

Update: na klachten van ouders heeft de schoolleiding besloten dat leerlingentoch kunnen kiezen wat ze eten tijdens het kerstdiner. 'We zijn als school naïef geweest ', staat nu op dewebsitevan de school.

''Marokkaanse gemeenschap geschokt na aanhouding''

07-12 01:33 | Reacties: 604 | Rachid Hajhouj

De jongens hebben een pistool in hun gezicht gehad en zijn toen ze geboeid op de grond lagen geschopt.

De Marokkaanse gemeenschap in Tilburg is geschokt door de manier waarop de politie op 17 november op de Stokhasseltlaan vier Marokkaanse jongens heeft aangehouden. Dat liet PvdA-raadslid Mohammed Azzougarh zondag aan Omroep Brabant weten. Het raadslid wil namens de PvdA in Tilburg opheldering over het incident in Tilburg-Noord en vraagt de gemeente om het voorval te onderzoeken. De betrokken jongens hebben ondertussen een advocaat in de arm genomen en willen aangifte doen tegen de tegen de agenten van het korps Midden en West-Brabant.
Buitensporig geweld
De jongens werden aangehouden op verdenking van betrokkenheid van het beschieten van een voorbijrijdende stadsbus eerder die avond. Volgens de Marokkaanse jongens hebben ze daar niets mee te maken en heeft de politie onterecht buitensporig geweld gebruikt.

Volgens betrokken jongerenwerker Nassar Chakir werden hij en drie andere jongeren uit hun auto gesleurd door de politie. Volgens de jongens hebben ze een pistool in hun gezicht gehad en zijn ze toen ze geboeid op de grond lagen geschopt.

Even daarvoor had een buschauffeur gemeld dat zijn bus mogelijk beschoten was. De politie hield daarop de auto van de jongens aan. De PvdA maakt zich door dit voorval zorgen over de verhouding tussen de politie en de Marokkaanse jongeren, aldus omroepbrabant.nl.

Bron : Marokko.Community.nl

            Nieuws .Marokko .nl

Geplaatst op: zondag 13 december 2009
Door: Thieu Vaessen
Categorie: Samenleving
Bronnen: NRC Handelsblad (alleen abonnees), Welingelichte Kringen

Een onthutsend artikel in NRC Handelsblad van de hand van Paul Andersson Toussaint, die eerder opzien baarde met een goed onderbouwd en tegelijkertijd spijkerhard stuk over de overlast van Marokkaanse jongeren (zie tweede link). Dit keer buigt Andersson Toussaint zich over het falen van politie en justitie.
Dit 'bittere werkelijkheid' is dat slachtoffers van geweld (bedreiging, huiselijk geweld, zinloos geweld, stalking) vrijwel nooit aangifte doen. De politie raadt het in veel gevallen af of wil de aangifte gewoon niet opnemen. En degene die wel aangifte doet, laat dat wel uit zijn om dat nog een tweede keer te doen. Een aangifte leidt namelijk tot een veroordeling van de dader. En dan nog staat de enkele veroordeling in geen verhouding tot het vergrijp. Slachtoffers die aangifte hebben gedaan, doen aldus 'een belangrijke ervaring' op: ze weten dat niemand hen beschermt.
Andersson Toussaint onderbouwt zijn betoog met cijfers maar ook met voorbeelden, die gerust onthutsend mogen heten, onder meer uit eigen ervaring. Hij vertelt dat drie Hollandse jongens hem ooit in de Amsterdamse binnenstad bijna doodsloegen. Een team van chirurgen was vijf uur lang bezig zijn gezicht op te lappen, en hij kon zeven weken lang alleen vloeibaar voedsel eten. Hij deed wel aangifte, maar de politie deed zelfs het minimale niet, namelijk het instellen van een buurtonderzoek.
En een rekensom bevestigt het scala aan onthutsende voorbeelden. In Nederland kent jaarlijks zo'n 8 miljoen delicten, waarvan er slechts 100.000 leiden tot een rechtszaak. Die leiden natuurlijk niet allemaal tot een veroordeling. Dus nog niet 1,25 procent van de delicten in Nederland wordt bestraft.

Bronnen: NRC Handelsblad (alleen abonnees), Welingelichte Kringen

Beste Vlaamse Vrienden , Lezers van mijn Blog en onze webstek :

Bij deze wil ik jullie nogmaals beleefd in herinnering brengen dat onze partij momenteel geen banden heeft met Vlaams Belang , nog enige andere extreem rechtse partijen .

Hier in Antwerpen leeft momenteel een totale afkeer wat tjeeven en Sossen ( volksuitdrukking ) betreffen .

Dit geldt ook voor de andere partijen “ Open VLD , LDD en Groen .

De huidige eenvoudige mensen voelen hun door deze categorieën volledig in de steek gelaten , verafschuwen hun graaicultuur en uitdelen van familiale – en vriendenpostjes , rijkelijk betaald .

Volgens de forums wordt onze partij meermaals in het belachelijke getrokken , dit onterecht . ( Rome is ook niet in een dag gebouwd – Zij hadden er zeven heuvelen voor nodig ) .

Andere en voornamelijk oudere mensen , gehandicapten zijn fier dat er uiteindelijk iemand is opgestaan met edele motieven en welke zijn hoofd wil en durft uitsteken om de verzuchtingen van deze mensen ( in de Volksmond : de Jannen met de Petten of Jan Mondaal ) openbaar te maken .

Hun voornaamste verzuchtingen betreffen : De ( Jeugd) criminaliteit , De armoede en het negeren van de problematiek : daklozen , OCMW-steun , migranten en de bejaardenzorg , en dit zeker in de Grootsteden .

Onze partij heeft zich voorgenomen hiervoor virtueel te willen vechten .

Sommige forums geven ons , bij verkiezingen , 01% der stemmen.

Welaan wij zouden zeer tevreden zijn met zulk eerste resultaat . De mensen welke ons 0,1% gegeven hebben weten dat getracht werd hun verborgen verzuchtingen waar te maken .

Mooiere reclame voor volgende verkiezingen bestaat er mijn inziens niet ( mondelinge reclame ) .

We moeten ook bij deze ruiterlijk toegeven dat wanneer er een mirakel zou plaatsvinden en wij een partner zouden moeten zoeken wij als eerste het huidige Vlaams Belang boven andere partijen zouden aanzoeken . Ons programma is volledig gelijklopend met het hunne ; niet op het extreme na .

Onze partij heeft zich voorgenomen de werkelijk geïntegreerde Allochtonen te verzoenen met de Autochtonen om samen in harmonie in Vlaanderen te kunnen leven en elkaars cultuur zouden kunnen begrijpen en ondersteunen .

Met dank voor de aandacht .

Literatuur :

Hoge, R.D., Guerra, N.G., & Boxer, P. (Eds) (2008). Treating the juvenile offender. New York: The Guilford Press.

Van Acker, J. (1998). Jeugdcriminaliteit: Feiten en mythen over een beperkt probleem. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum

Van Acker, J. (2006). Zorgenkinderen: Omgaan met opvoedingsproblemen. Amsterdam: Ambo (2de druk).

Hier hebben we het over jonge criminelen die hoogstwaarschijnlijk nog veel misdrijven zullen plegen:

Voorbeelden : ( artikels reeds verschenen in diverse kranten )

In Mol zaten 2 minderjarigen die samen een koelbloedige moord hadden gepleegd.

Beiden hadden ‘s nachts de veldwachter opgebeld, zogezegd omdat er een ongeval was gebeurd. Toen die man met zijn fiets aankwam, schoten zij hem neer en namen zijn pistool mee. Zij wilden namelijk een tweede pistool om bankovervallen te plegen.

Deze jongens kwamen na een tijd ook vrij en hervielen terug in Criminaliteit .

Drie Noord-Afrikanen die op donderdag 12 maart 2009 in Antwerpen een 22-jarige kapster beroofden en toen ze hen haar portefeuille had gegeven haar nog met een dolk haar wangen openreten. Ook deze kerels, die voor niets terugdeinzen en zullen hoogstwaarschijnlijk nog veel afgrijselijke misdrijven plegen.

Als gewone mensen en slachtoffers moeten we ons niet laten leiden door emoties (die hebben we allemaal want het gaat om ontspoorde jongeren van de laagste soort), maar wij gewone mensen , welke zulke daden niet kunnen begrijpen , moeten het hoofd koel houden om een antwoord te vinden op de volgende vragen:

1. welke maatregelen zijn nodig om de bevolking te beschermen zodat potentiële recidivisten niet opnieuw kunnen toeslaan?

2. hoe kunnen we dit soort misdrijven voorkomen?

3. hoe kunnen ze behandeld worden, hoelang moet de detentie duren en welke vorm van nazorg moet er zijn?

Het gaat gelukkig om een kleine minderheid: slechts 2,3 % van de 12 tot 17-jarigen zijn veelplegers en slechts 10 % van deze groep blijft crimineel tot in de volwassenheid. Bovendien zijn de criminelen die behoren tot deze kleine groep niet allemaal gewelddadig.

De overgrote meerderheid stopt met crimineel gedrag. Ook van Marokkanen is bekend dat bij de meesten het crimineel gedrag stopt zodra een huwelijksdatum in zicht is. Laat ons niet vergeten dat 70 % van de Marokkanen nooit in aanraking komt met de politie.

Maar zowel onder autochtonen als onder allochtonen is er een kleine groep gevaarlijke recidiverende criminelen die voor de rest van hun leven een gevaar zullen zijn voor hun medemensen en de maatschappij . Dat aantal is bij allochtonen niet groter dan bij autochtonen

Velen van hen zijn psychopaten die niet vatbaar zijn voor beïnvloeding of conditionering en die, zodra zij de kans krijgen, opnieuw zullen toeslaan.

Psychopaten staan ervoor bekend heel sociaal en aangenaam over te komen; zij doen er alles aan om hun vrijheid te herwinnen, zullen zij in de gevangenis een modelgevangene zijn maar als ze eenmaal vrij zijn zullen ze opnieuw de wreedste misdrijven plegen.

Wat is voor deze groep effectief?

We moeten gewoon durven erkennen dat de behandeling voor deze groep gewelddadige en gevaarlijke recidivisten faalt.

Het is onze plicht de samenleving te beschermen tegen deze criminelen.

De voor de hand liggende oplossing is dat zij na de detentie nooit meer de volle vrijheid herkrijgen.

Zij zouden onder controle moeten staan met behulp van een chip die in hun lichaam is ingeplant ( op een humane wijze ) en die ze niet zelf kunnen verwijderen. Deze zeer beperkte groep moeten we wel humaan behandelen, dit wil zeggen dat zij tijdens hun verblijf in een gesloten inrichting nieuwe kansen aangeboden krijgen.

Tijdens de nazorg is het van groot belang dat zij zich verbonden weten met mensen die om hen geven.

Verbondenheid en nieuwe competenties opdoen zijn de twee sleutelwoorden voor een succesvolle aanpak.

Hieronder werken wij dit verder uit. Eerst geven we aan dat het risico-model geen oplossing biedt. Daarna gaan we in op de ingrediënten van een effectieve aanpak.

Risicofactoren en beschermende factoren

De meeste hulpverleningsprogramma’s voor jeugdige delinquenten gaan uit van het risico-model.

Volgens dit model zijn er bepaalde risicofactoren die de kans op een criminele carrière verhogen.

Zo zijn de beste voorspellers voor ernstige delicten tussen 15 en 25 jaar: al delicten gepleegd hebben tussen de leeftijd van 6 en 11 jaar, behoren tot de lage sociale klasse en een ouder hebben die crimineel is. Andere bekende risicofactoren die delinquent gedrag goed voorspellen zijn: een moeder met geringe opleiding, opgroeien in een achterstandswijk met veel criminaliteit, slechte vrienden, mislukken op school. Ook biologische factoren kunnen een risico vormen zoals: een moeilijk temperament, neurocognitieve tekorten en zelfs een lage hartslag (waardoor het kind minder gevoelig is voor fysieke straf). Naast de risicofactoren onderscheid men ook beschermende factoren; dat zijn factoren die het kind beschermen tegen een deviante ontwikkeling. Bekende beschermende factoren zijn een goede intelligentie, positieve relaties met leeftijdgenoten, goede schoolprestaties, een behoorlijke vrijetijdsbesteding en een positieve relatie met autoriteitsfiguren.

Het risico-model schiet tekort

Het risico-model als basis voor het opzetten van preventieve en curatieve programma’s heeft echter zijn beperkingen. Eigenlijk is nog nooit aangetoond dat programma’s die gefocust zijn op de bekende risicofactoren en beschermende factoren effectief zijn. Dit heeft verschillende oorzaken:

- een risicovolle context voor een individuele crimineel is moeilijk of niet te veranderen (bijvoorbeeld de ouder die crimineel is);

- we weten nog te weinig welke risicofactoren en beschermende factoren van belang zijn om een individu af te leiden van een criminele ontwikkeling. Wat leidt tot afleiding is niet per se het tegenovergestelde van de oorzaken van crimineel gedrag (als het kind in plaats van te mislukken op school nu slaagt, betekent dit niet per se dat het kind het crimineel gedrag zal stopzetten);

- gezinsgerichte interventies vereisen de medewerking van het gezin (dit is moeilijk als de jongere verblijft in een afgelegen jeugdinrichting of als er nauwelijks nog sprake is van een gezin) en voor jong volwassenen die autonoom willen worden ligt gezinsinterventie niet voor de hand;

- andere contextuele factoren zoals groep van leeftijdgenoten, de buurt of de samenleving zijn nog moeilijker te veranderen;

- behandeling is niet alleen een kwestie van de context te veranderen: de delinquent moet ook zijn gedrag veranderen binnen specifieke contexten. Hij moet leren zich conform de wet te gedragen in milieus die criminogeen zijn. Hij moet gemotiveerd zijn om zich aangepast te gedragen.

De centrale vraag is daarom: welke individuele factoren, welke levenservaringen en welke contextuele factoren leiden tot het stopzetten van crimineel gedrag?

Wanneer wil de delinquent veranderen van gedrag?

Het delinquente gedrag zal niet vanzelf veranderen. Er moet iets veranderen in het individu, hij moet op een of andere wijze beïnvloed worden van buitenaf en hij moet terechtkomen in een omgeving waarin hij niet geneigd zal zijn om zich crimineel te gedragen. Hij moet gemotiveerd zijn om zich moreel goed te gedragen. Werken aan die motivatie moet in elk geval alle aandacht krijgen tijdens de eerste fase van de behandeling.

Die motivatie ontstaat als het individu op een of andere manier geraakt wordt. Iets van buitenaf spreekt hem zodanig aan dat hij bereid is er gehoor aan te geven. De motivatie ontstaat altijd tussen een ik en een jij. Mensen waarmee de crimineel zich verbonden voelt, kunnen hem op zo’n indringende manier aanspreken.

Sterke banden met volwassenen die een positieve invloed kunnen uitoefenen zijn cruciaal voor de motivatie en dus ook voor de behandeling.

Dit kunnen familiebanden zijn, een huwelijks- of samenlevingsband, en banden met mensen op het werk. Stabiele en positieve relaties met familie, partner en op het werk zullen de crimineel ertoe aanzetten die te willen behouden.

Criminelen zijn vaak verliezers .

Ze zijn mislukt op school , hebben of vinden geen werk, zijn depressief, diep gefrustreerd en haatdragend.

Meestal zijn het ook angstige jongelingen die hun angst verbergen door zich heel stoer te gedragen.

De kern van de behandeling is de criminelen in een zodanige situatie brengen dat ze iets presteren waar ze plezier in hebben en dat door anderen wordt gewaardeerd.

Vanuit deze ervaring kunnen zij het zelfvertrouwen en de motivatie opdoen om in de samenleving een constructieve bijdrage te leveren. De volwassenen met wie zij een goede band hebben moeten hierbij zoveel mogelijk worden betrokken om blijvende resultaten te behalen.