|
Column
De avonturen van Wijffels en Co. (2): het AOW-vraagstuk
26 januari 2007 - Wanneer het over de AOW gaat, zijn onze zorgen bekend. Maar voor de welwillende geïnteresseerde hierbij wat achtergrondinformatie over het waarom.
Er is in 1999 mede op initiatief van de Ouderenpartijen een Spaarfonds AOW bij wet geregeld. Dit fonds brengt de verantwoordelijkheid van het rijk tot uitdrukking om over een lange periode gelden te reserveren, teneinde in het licht van de toenemende vergrijzing de toekomstige financiering van de AOW zeker te stellen, legt de miljoenennota nog maar eens uit. In 2020 mag er dan geld ontrokken worden aan het fonds. Het gaat in feite om een registratie en het fonds bevat geen werkelijk vermogen. Na 2020 geld opnemen uit het fonds zal leiden tot een navenante stijging van de overheidsschuld.
Concreet betekent dit dat het geld wat in het fonds gaat onmiddellijk teruggestort wordt om de staatsschuld af te lossen, wat zo een paar voordelen heeft in de boekhouding van de Staat der Nederlanden, die immers ook bekeken wordt in Brussel. Dat is dus allemaal aardig geregeld. Leuk systeem ook. Zo kan je op papier de staatschuld verlagen door voor van alles en nog wat te sparen, bijvoorbeeld dijkverhoging en kuststrookversterking, maar wanneer je het werk uit gaat voeren moet het geld er wel komen!
Binnen de bureaucratie zijn er wakkere medewerkers die nu al verkondigen dat dit systeem natuurlijk niet kan werken. Maar helaas voor wat de AOW betreft ligt een en ander vast in een wet. Dat neemt niet weg dat ondanks deze bedragen die de staatsschuld mooi verlagen, deze in de afgelopen vier jaar gewoon gestegen is. Daarbij komt dat elke keer als u het bedrag ziet u er nog 26,9 miljard moet bijtellen, te weten de waarde van het AOW Spaarfondssaldo per eind 2006. Het overdreven gedoe van Zalm toe hij de staatsschuld begin 2007 met een minuscuul promillage kon terugbrengen zien we dan ook als financiële cosmetica.
Het echte probleem is dat er ondertussen een stroming is ontstaan die zegt dat we de staatsschuld kost wat het kost moeten verkleinen. Daar hangen overigens ook een heleboel nadelen aan. Maar de voorstanders willen daar niet van horen. Afbouwen dus die staatsschuld. Dat bespaart rente en dat kan dan weer voor van alles gebruikt worden van handhaven van een redelijk waardevaste AOW tot en met het verhogen van die dijken en het versterken van die kustwering.
U begrijpt dat het verhogen van de staatsschuld om gewoon binnen het kader van de wet betreffende het AOW Spaarfonds te zorgen dat de senioren van dit land niet in de kou staan, straks een geweldig probleem wordt. Al doende heeft den Haag zichzelf weer eens in de nesten gewerkt. Er weer uit komen is een moeilijke taak!
Begrijpt u waarom een sterke Senioren Partij zo noodzakelijk en belangrijk is! Want er zijn best oplossingen! Daarover de volgende keer.
Herman Troost
Archief
De avonturen van Wijffels en Co. (1) klik hier
Informeren en formatteren klik hier
Normen en waarden en de VOCs klik hier
Programma's en vooral die van het CDA klik hier
www.verenigdeseniorenpartij.nl
|
