Ik wens dat jullie een persoonlijke wens doen die ook uitkomt
Het hele jaar door denkt niemand aan het kerstfeest.Maar als het eenmaal daar is.
Lekker eten en drinken en in de mensen een welbehagen (wat is dat eigenlijk). Dat we elkaar zoenen en van alles toewensen vooral omdat het nieuwe jaar er aan komt. Een hele week maar liefst dat we bijna allemaal over de hele wereld lief willen zijn voor elkaar.
Vandaag (het is tenslotte nog geen kerst) heb ik nog mijn vinger opgestoken in het verkeer omdat iemand me bijna sneed.
Ik lach nog een beetje mee over de grapjes die eigenlijk mis plaatst zijn. Zelf denk ik ook nog een beetje dat de mensen die in een doos wonen dat zelf hadden kunnen voorkomen.
Ook vermijd ik liever de gesprekjes met iemand die in een dip zit. Kom er toch uit en doe niet zo zielig.
Zo kan ik wel doorgaan, maar dat doe ik niet want het is bijna kerst en dan wil ik van al deze gedachten af zijn.
Dan wil ik ook alleen maar aan goede dingen denken zoals wereldvrede, eten voor iedereen, vers drinkwater voor iedereen, geen armoede meer in de wereld, kortom geluk voor iedereen ook voor jou.
Vroeger gingen de christenen op pad om de barbaren elders in de wereld te KERSTENEN.
Ze wilden toch zeker geluk verspreiden en weldaad brengen aan al die arme achtergebleven stakkers?
Nou dat zal wel gelukt zijn, maar na die dikke week van kerst en oud en nieuw, ga ik lekker weer 51 weken lang de kerst missen.
Ja ik mis kerst 51 weken per jaar. En die ene week dat het wel kerst is schaar ik mij bij alle andere huichelaars en wens ik iedereen het beste (maar vooral mijzelf).
Maak er iets leuks van die andere 51 weken. En doe een zeer persoonlijke wens. Dus geen wereldvrede of weg met de armoede of zo oke?
In deze tijd is er geen belangwekkend nieuws te vermelden. De kranten schrijven over iemand die deed alsof hij miljoenen had gewonnen. Hij wordt door zijn familie (die het al had uitgegeven) niet meer aangekeken.
Verder geen nieuws.
Echter dat is alleen de komkommertijd. De kweltijd gaat gelijktijdig door. Het is wel allang geen nieuws meer, maar dat de senioren nog steeds de dupe zijn van bijna alle toekomstplannen blijft actueel.
Zelfs in de tijd dat er geen nieuws hoort te zijn en het ook eigenlijk niets nieuws is, en dus best op een ander tijdstip wereldkundig gemaakt had kunnen worden, moest dit naast alle andere niet nieuwtjes toch ook het nieuws in.
Voor de senioren natuurlijk niets nieuws onder de zon, maar toch.
Het was mij liever geweest als we konden doen of we miljoenen hadden gewonnen. Dan was het misschien wel nieuws als de regering het al had uitgegeven zonder dat het er was.
Leef tijd, de tijd dat je leeft of de tijd van je leven.
Tegenwoordig is de leef tijd bijna gelijk aan de leeftijd. En dan bedoel ik de leef tijd waarin nog sprake is van een redelijk leven.
Er was een tijd dat de mensen kort leefden en in die tijd feitelijk tot hun dood werkten. Hier was dus de leef tijd wel gelijk aan de leeftijd maar er was geen tijd voor rusten na gedane arbeid. Daarna was er een tijd dat de mensen langer leefden maar dat de tijd die ze min of meer gelukkig/gezond/vitaal leefden niet zo lang was als de leeftijd die ze bereikten.
Op dit moment is de mogelijkheid dat je een redelijke tijd van leven hebt die bijna gelijk is aan de leeftijd die je bereikt steeds groter geworden. Er zijn dus mensen die vanaf hun pensioen de tijd van hun leven hebben. Ook wel eens in de reclame het Zwitserleven genoemd.
Nu zijn we een beetje de weg kwijt. Ons levenspad dreigt grillige vormen aan te nemen.
Dit heeft tot gevolg dat je afhankelijk van allerlei situaties in allerlei sectoren gerekend kan worden tot allerlei verschillendedoelgroepen.
Je hebt de oudere die een reclamedoelgroep is geworden. Van Anti-age en antirimpel en weet ik wat nog meer tot de auto met de hoge instap enzovoort. Er kan nog aan je verdiend worden.
Je hebt de oudere die nog aan mantelzorg doet en de oppasoma of opa is van de kleinkinderen. Je bent nog een beetje nuttig.
Je hebt de werkende oudere die al met pensioen wil maar nog niet mag. Je kan niet gemist worden.
Je hebt de niet werkende oudere die werk zoekt maar niet aan de bak komt. Je kan gemist worden als kiespijn.
Je hebt de werkende oudere die ontslagen kan worden maar dat juist niet wil. Je bent afhankelijk van de willekeur van je baas.
Kortom de oudere is op velerlei manieren in het nieuws maar lijkt toch zelf nog steeds geen grip te hebben op zijn eigen situatie.
Waar aan de ene kant de overheid vindt dat de pensioenleeftijd voor de oudere opgeschroefd moet worden en het pensioen omlaag moet, wordt tegelijkertijd het ontslagrecht vergemakkelijkt zodat diezelfde dure oudere makkelijk ontslagen kan worden. Helaas komt hij ondanks het dreigend tekort aan arbeidskrachten toch niet of nauwelijks aan de bak.
Enerzijds lijken de maatregelen ertoe te leiden dat we weer teruggaan naar de tijd dat je blijft werken tot je uiteindelijk overlijd, anderzijds kan het zijn dat je als oudere geen werk hebt, het pensioen dan op enig moment te weinig is voor een redelijk leven en je dus ook geen geld hebt voor de antirimpel- crème laat staan de auto met hoge instap.
Je werkt dan niet tot je dood maar je zou het dan misschien juist wel weer willen.
Misschien komt er nog een moment dat de leef tijd wel ook je leeftijd is maar dat we die gaan begrenzen. Bijvoorbeeld dat iedereen maar 75jaar mag leven. Dan is de tijd je leeft inderdaad gelijk aan je leeftijd, maar of de kwaliteit dan al die tijd goed geweest is doet niet ter zake.
Dus probeer hier en nu de tijd van je leven te hebben, er is misschien geen later meer.
Senioren zijn de laatste tijd zo vaak in het nieuws dat het bijna onmogelijk lijkt dat ze eenzaam zijn. Of het zou zo moeten zijn dat het komt omdat iedereen over ze praat en schrijft en beslissingen neemt zonder dat ze er zelf in gemengd worden.
Natuurlijk kun je je afvragen of er een bepaald leeftijd is waarop een senior tot de groep vereenzaamden gaat horen, of dat er in ieder geval een verhoogd risico is op vereenzaming. Het lijkt op de risicoberekening voor het krijgen van een enge ziekte. En misschien is dat ook zo. Een soort volksziekte dus.
Als je geboren wordt volgt er een hele lange preiode waarin je niets zelf kan of mag en waarin alles voor je gedaan moet worden omdat je het nog niet kan. Hoewel je in je eigen wereldje zit is er geen sprake van eenzaamheid omdat je ouders, je familie, hun kennissen en vrienden en allerlei andere vreemden zich om je bekommeren en gekke bekken trekken of vreemde geluiden tegen je maken. Hoewel je al die mensen niet kent ben je toch niet eenzaam want je hebt aandacht genoeg.
Daarna volgt er een tijd dat je van alles zelf wil doen, zelfs moet doen en dat je vrienden maakt (soms ook slechte vrienden) en vijanden. Zoveel contacten dat je soms wel eens alleen wil zijn. Maar je bent niet eenzaam.
Daarna komt er een tijd waarin je zelf kinderen krijgt en later zelfs kleinkinderen.
Als (in menig oog) rijke senior vertoef je veel in het buitenland, maar je past ook op de kleinkinderen en soms zelfs een aantal dagen per week.
Je bent met pensioen maar komt nog tijd te kort. Je moet je aandacht verdelen tussen de kinderen, de kleinkinderen, je vrienden en kennissen, je vrijwilligerswerk en je partner maar je wilt eigenlijk ook wel eens wat tijd voor jezelf. Maar je bent nog niet eenzaam.
Ondertussen begin je wel te merken dat je ouder wordt. Steeds meer dingen beginnen je zwaar te vallen. De kleinkinderen zijn gelukkig al zo groot dat er al lang niet meer op ze gepast hoeft te worden. Het vrijwilligerswerk heb je maar alvast opgezegd. Het verre reizen maken valt je ook te zwaar en bovendien hebben ze ( wie zijn ze eigenlijk) je inkomen ook al naar beneden gebracht zodat je een aantal dingen toch al niet meer deed.
Ik weet niet welke leeftijd je nu hebt, maar het risico voor vereenzaming is nu wel al aanwezig denk ik.
Je merkt dat steeds meer familieleden en bekenden dood gaan. Sommige begrafenissen bezoek je niet omdat het te ver is en je dat niet meer kan opbrengen. De jongere generatie (je kinderen en hun leetijdgenoten) begint over je te praten. Je kan niet meer zoveel als vroeger, je hoort niet meer zo goed, je ziet niet meer zo goed, je bent niet meer zo goed ter been, je begint dingen tevergeten. Ze beginnen langer bij je weg te blijven. Je partner overlijdt.
Zware klap, iedereen is heel even goed voor je. Je wordt even wat meer bezocht. Maar dan is ook dat weer voorbij en wil je eigenlijk liever niet meer alleen zijn.
Er komt iemand langs die je niet kent om met je te praten, maar ja waarover eigenlijk.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar nu ben je denk ik wel aan het vereenzamen.
Maar ja wat doe je eraan.
Als je nog niet zover bent, maar je ouders wel, of je buren, of je ooms en tantes, of iemand van je kennissen, ga dan even langs.
Het zal wel een open deur zijn, maar ik denk dat je niets helemaal moet overlaten aan anderen en zoveel mogelijk zelf moet doen. Dit betekent niet dat je geen vertrouwen mag hebben in anderen, maar het betekent wel dat vertrouwen beschaamd kan worden en dat je uiteindelijk teruggeworpen wordt op jezelf. Je persoonlijke doelen moet je zelf zien te bereiken en in de gaten houden.
Natuurlijk is het allerbelangrijkste dat je onderscheid weet te maken in wat je bindt met een ander, en wat je als individu nastreeft. De gemeenschappelijke doelen moet je proberen te bereiken samen met degenen die het zelfde doel nastreven.
Nu ik weet dat ik langer zal moeten doorwerken voordat ik met pensioen mag, en dat ik misschien een kariger pensioen zal hebben dan ik verwachtte, ga ik bepaalde dingen nu alvast doen, die ik dan had willen doen.
Natuurlijk is het motto dat je NU moet leven en genieten, maar toch maak je ook plannen voor later of niet dan?
Bijvoorbeeld ga ik begin mei naar Amerika met vakantie en zal ik waarschijnlijk meer reizen gaan maken die ik liever zou doen als ik de tijd aan mezelf heb.
Als ik nog even terugkijk naar de politieke gebeurtenissen vanaf het aantreden van het nieuwe kabinet dan moet ik toch zeggen dat ik vrees voor de toekomst.
CDArs vliegen elkaar in de haren, het begrotingstekort loopt, tegenvallers moeten maar vooruit geschoven worden?, PvdA bestuur stapt op, de grens gaat open voor meer Poolse arbeiders, ruzie in de coalitie, er komt een opvoedplichten een opvoedcursus, het aanpakken van de topinkomens moet toch maar niet of toch maar wel? En ga zo maar door. De zorgverzekering, de WMO, de WIA, openbaar vervoer, de belasting-dienst het onderwijs, de verloederende wijken, bewindslieden gaan langere tijd het land in om voeling te krijgen met de achterban ( waar zijn ze dan al die tijd geweest?) dubbele paspoorten ook Maxima, de AOW en pensioenen.
Er is nogal wat te regelen en de vraag is of dit kabinet het aan kan. Hoe dan ook als je iets wilt veranderen of juist wilt behouden moet je zorgen dat je je aansluit bij geestverwanten. Kies je voor een groep die niet verwant is maar waarbij jouw doel als subdoel wordt meegenomen alleen maar om te zorgen dat je je aansluit, dan wordt jouw belang makkelijk verkwanseld.
Maar goed ik ga lekker naar Amerika en ik hoop dat jullie ook van een lekkere vakantie gaan genieten.
Want dat moet toch bij ons allemaalvoorop staan. Geniet wanneer het kan, en laat een ander meegenieten wanneer het kan. Zoals ze zeggen; een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.
Vanochtend in de Volkskrant las ik dit onderstaande gedeelte uit een artikel.
De Tweede Kamer staat honderd dagen buitenspel, analyseert VVD-leider Mark Rutte, en hij is er niet van gecharmeerd. Prima om draagvlak te zoeken, maar het veld gaat nu het beleid bepalen. Het primaat hoort bij de politiek.
De onvrede gaat verder dan de traditionele stellingname van rechts tegen het praatcircuit met het maatschappelijk middenveld. Pechtold maakt zich zorgen, zegt hij. Dinsdag vraagt de D66-leider een plenair debat aan met premier Balkenende. Ik wantrouw het spelletje. Straks krijgen we iets gepresenteerd waarop we alleen nog ja kunnen zeggen. Onder het mom van: dit is wat de samenleving wil.
Ook links, altijd voorstander van intensief overleg met belangengroepen, vindt dat het kabinet wel erg ver gaat. Van het ene uiterste hervormingen opleggen zonder afstemming naar het andere, vindt GroenLinks-leider Femke Halsema. Gesprekken met de samenleving zijn goed, maar het kabinet moet wel eerst zelf zijn politieke richting bepalen. Nu lijkt het kabinet geen flauw idee te hebben waar het heen wil, stelt Halsema, en gaat het zijn eigen opvattingen ontlenen aan wat maatschappelijke organisaties willen.
Halsema en Pechtold zijn er stellig van overtuigd dat het aangekondigde beleidsprogramma drie dagen voor het zomerreces bij de Tweede Kamer arriveert. Zodat we nauwelijks tijd hebben voor debat. Voor we het weten is alles in de begroting verwerkt, voorspelt Pechtold. Het klassieke monisme dreigt, waarschuwt Halsema: Alles is afgekaart en de Kamer moet niet meer zeuren.
Natuurlijk is er geen reden om te denken dat de oppositiepartijen een vuist zullen gaan maken op wat voor gebied dan ook, maar het zijn toch steeds tekenen van onvrede.
Ook de PVV blijft zich roeren m.b.t. o.a. de dubbele nationaliteiten. En als een burgemeester eigenlijk liever heeft dat een imam vertrekt dan krijg je toch min of meer gelijk.
Natuurlijk heeft het kabinet een meerderheid in de kamer, maar hoe lang kunnen ze elkaar blijven steunen en vertrouwen? Hoe lang kunnen ze hun kiezers blijven voorhouden dat ze hun beloftes nakomen? Hoe lang kunnen ze de werknemers (bijvoorbeeld de actievoerende ambtenaren) aan het werk houden zonder hun een beetje van het zoet te laten proeven?
Ik weet het niet maar ik wens u wel een prettige dag toe.
Zo langzamerhand vraag ik me af of de verkiezingen al dichterbij komen.
Er lijkt al een spoor van campagnevoering te bespeuren. Bolkestein die de handelwijze van Wilders bekritiseerd.
Tegelijkertijd maakt Wilders zoveel ophef over zaken die Islamgerelateerd lijken dat het zijn achterban waarschijnlijk wel goed doet.
Maar als we nu lezen dat Albayrak door een turkse advocaat aangeklaagd gaat worden i.v.m. haar gedraai omtrent de armeense kwestie, dan ga je toch nadenken over de discussie.
Gaat het uiteindelijk nog om de inhoud of gaat het om schreeuwen voor stemmen.
Los van dit soort zaken lijkt me ook dat de weg (ik zei het al eerder) naar nog meer betalen door de gepensioneerden is ingeslagen. Het CDA vooral heeft in deze volgens mij de kiezers bedrogen.
Hoewel overal in het land nog gedacht wordt aan de zilveren generatie in plaats van een vergrijzingsprobleem, is het nog maar de vraag of komende gepensioneerden straks nog een pensioen met een zilveren randje zullen hebben.
Er wordt nog wel gerept over de senioren die veel gaan uitgeven en er wordt geroepen over speciale senioren dorpen en wijken. Steeds meer wijken willen ook hun senioren aan de wijk binden door aangepast wonen en levensloophuizen enz.
Nu lijkt het dan toch zo dat de eerste stap op weg naar een slechte oude dag voor de senioren gezet is.
Zijn ze nou helemaal van de .... Als je eerder stopt krijg je meestal al een lager pensioen dan als je doorwerkt. Maar daarom moet je op je 65ste ook nog AOW premie gaan betalen. Zijn ze nou helemaal... En wat u zegt als je dan eerder moet stoppen (afvloeien terwijl je misschien niet eens wil stoppen) dan wordt je daarna dus ook gepakt. Zijn ze nou helemaal.... Volgens mij toch maar liever zo snel mogelijk nieuwe verkiezingen. CDA was toch eerst zo tegen? Dat geldt straks natuurlijk ook voor de hypotheekrenteaftrek.
Zijn ze nou helemaal.....
Wat me het meest tegen staat is dat je tijdens je werkzame leven min of meer gedwongen wordt een pensioenregeling af te sluiten (zeker ambtenaren) en dat als dan later blijkt dat dit te hoog is (boven 1800,00 of welk bedrag ze maar ook willen invoeren) dan moet je daar later weer extra over betalen.
Het zou toch te gek zijn als je een inboedelverzekering hebt afgesloten en vanwege een brand claim je een bedrag. Bijvoorbeeld je hele inboedel is vergaan dus je krijgt
50.000,00 van de verzekering, en dat de belastingdienst dan zegt over elk bedrag boven de 20.000,00 moet je 42% belasting betalen. Zoiets is toch te gek voor woorden?
Het nieuwe kabinet is nog niet aangetreden maar binnen de tweede kamer lijkt men zich toch alweer bezig te houden met de komende tweede kamerverkiezingen. Wanneer ze zijn is natuurlijk niet zeker, maar de messen worden wel al geslepen. Alles wat nu gebeurt is natuurlijkmook alvast meegenomen voor de provinciale staten verkiezingen en wellicht ook voor de eerste kamer.
Rutte valt het regeringsbeleid nu al aan en vindt dat cda en pvda zich niet aan beloftes houden en dat het slechter wordt voor de burger en het bedrijfsleven.
Wilders die natuurlijk altijd al van alles roept om maar in het nieuws te komen heeft deze keer het twee paspoorten probleem aan de kaak gesteld.
Of je voor of tegen bent, het is wel zo dat kennelijk meerdere min of meer gerespecteerde bekende nederlanders het hier al over hebben gehad.
De discussie moet dus kennelijk wel gevoerd worden en wellicht liever vandaag dan morgen, of sterker het hadgisteren al gebeurd moeten zijn, maar het zo nooit zoveel stof hebben doen opwaaien als het niet Wilders was die het op zijn manier zegt.
Nogmaals ik wil ook wel dat hier nu eens duidelijkheid over komt maar ik heb liever niet dat het het onderwerp op zich ondergeschikt wordt gemaakt aan de deelnemers van de discussie.
Goedemorgen, Bent u ook zo blij dat er een regeerakkoord is? Dat het land nu eindelijk geregeerd gaat worden? Of veranderd er niet zo veel. Natuurlijk veranderd er iets, dat kan niet anders. Hoewel niemand is gebaat bij veel veranderingen tegelijkertijd, vooral niet als ze niet goed doordacht zijn en je ze direct weer moet veranderen. Sommnige zaken wachte al zo lang om verandert te worden en ander zaken zijn zo vaak veranderd dat je niet eens meer weet waarom. Maar bij dit akkoord, in menig kranteartikel met emoticons afgedrukt, kun je toch wel vraagtekens zetten. Er zijn hele vage en gekke afspraken gemaakt die waarschijnlijk tot de volgende verkiezingen de kamer (ons als burgers dus) rustig moeten houden. Neem nu de zogenaamde Bosbelasting. Hoewel het al een moeilijk te lezen afspraak is, vindt zelfs de belastingdienstdit niet leuk, maar ze kunnen het ook niet makkelijker maken deze keer. Zelfs niet voor zichzelf. Waarschijnlijk ook niet uitvoerbaar. Eerder stoppen met werken betekent altijd al direct minder ontvangen. Daarna nog minder is gebruikelijk, maar daarna ook nog minder via een systeem dat bijhoudt hoeveel maanden eerder je gestopt bent, of hoeveel maanden je langer dan je 63 ste hebt doorgewerkt zal toch wel een klus worden. En als je eerder stopt met je huidige baan en je neemt er een part-time baantje bij wat gebeurt er dan? En stel dat je dit doet tot je 70ste hoeveel ga je dan wel niet krijgen? Waarschijnlijk meer dan je ooit hebt verdient? Nee dat zal wel niet . Leuker kunnen ze het toch niet maken?
De avonturen van Wijffels en Co. (3): de hobby's, maar wat moet er echt gebeuren?
5 februari 2007 - In het vorige artikel sprak ik over andere oplossingen. Ik schrijf dit terwijl de resultaten van de discussie tussen de drie partijen d.m.v. homeopathische dosering bekend gemaakt worden. Natuurlijk wordt er een stuk geproduceerd dat aansluit op het verloop van de verkiezingsstrijd en de snelle plannen die daar vandaan komen.
De belangrijkste problemen van ons land zijn de kosten van de vergrijzing, die zich vooral bevinden in AOW en zorg. Ook zijn er de kosten van groei die verbonden zijn met onderwijs, infrastructuur, milieu en wonen. En tenslotte zijn er de kosten van het gebrek aan participatie van velen en de kosten van het handhaven van onze westelijke verworvenheden. Om over gebrek aan efficiëntie en uitvoeringsperikelen maar even te zwijgen. Daar praat de politiek bij gebrek aan kennis en motivatie niet eens over. Daarom schijnt men te denken dat bezuinigen op ambtenaren zo makkelijk is.
Tegenover de problemen staan de hobbys van allerlei partijen en de daarbij horende oplossingen en beloftes. Dus moet er besloten worden over het meebetalen van ouderen aan de AOW. Of de rijkere ouderen al niet 52 % betalen over die AOW die immers toegevoegd aan hun inkomen de hoogste schijf verhoogt. Dus moet de hypotheekrenteaftrek onderuit omdat de staat daarmee kan besparen. Los van het feit dat aan die aftrek morrelen onmeetbare onzekerheid oplevert bij vele mensen die niet meer kunnen of durven kopen. In Zweden klapte de economie in elkaar toen de aftrek simpelweg werd afgeschaft. Dat weet Den Haag nu ook en dus valt het wat die hypotheekrente betreft wel mee. Vervroegd met werken stoppen wordt wel op een vreemde manier bestraft. Verder weten we eigenlijk nog niets op het groen na waar zomaar 800 miljoen extra voor zou zijn en voor zorg 500 miljoen. En waarom niet die bedragen omdraaien? En natuurlijk past alles in elkaar. Dat maakt dat zelfs het kleinste beetje gezond verstand hier niets meer aan kan veranderen.
Wat moet er echt gebeuren?. Wij schreven het al eens. De regering geeft de mensen zekerheid. Dat is haar belangrijkste taak. Zij maakt duidelijk dat ze oplossingen heeft. Dat ze de tering naar de nering zal zetten. Dat ze daarom een pakket politieke hobbys zal afschaffen en aan de echte problemen van ons land zal werken. Voorbeelden:
Breng ontwikkelingshulp op Europees niveau en laat de eigen industrie meedoen. Doen we waar we goed in zijn en het helpt bij de werkgelegenheid.
De BTW een procent omhoog. U zult zien, u vindt het vaak nauwelijks terug. Of dacht u dat door die ene procent meer BTW een bloemkool opeen 1,01 euro gaat kosten in plaats van 99 cent?
De overheid moet efficiënter gaan werken. Begin dus met ambtenaren een garantie te geven dat ze niet ontslagen worden. Stel daar tegenover dat ze wel van baan moeten veranderen wanneer nodig. Stop het aannamen van nieuw personeel en in vier jaar tijd bespaart u ongeveer tien procent op ambtenaren salarissen ( los van de kosten van trendmatige verhogingen).
Geef een pardon, maar pas eerst de wet zodanig aan dat we over drie jaar weer niet opnieuw pardon moeten geven.
Dwing tot participatie in plaats van integratie. Je komt het land pas in wanneer je een boterham kunt verdienen. Jammer, maar we kunnen het oude beleid niet meer betalen. Trouwens dat trekt voor een deel mensen aan die hier alleen maar ongelukkig zullen worden, omdat meedoen de essentie zelf is van een kapitalistische maatschappij.
Stop de subsidiekraan voor Hilversum en vele andere producten die we uiteindelijk nooit gevraagd hebben.
En tenslotte stop met groei. Die is onbetaalbaar. Zie de achterstand bij infrastructuur door de mobiliteit die per procent groei anderhalf procent stijgt. Zie de kosten van onderwijs. Zie de inflatie. Waarom moet alles voortdurend duurder worden. Juist ja, groei de motor van de stijgende overheidsuitgaven. Streef naar stabiliteit i.p.v. groei.
Deze voorbeelden zijn niet zaligmakend. Er zijn veel meer mogelijkheden Daar naar zoeken en de uitvoering ervan zijn de belangrijkste overheidstaken. Daar lezen we niets over. Den Haag is weer bezig met het oplossen van de problemen en de symptomen die ze zelf veroorzaakten. Jammer. Ze zouden met ons bezig moeten zijn.
De avonturen van Wijffels en Co. (2): het AOW-vraagstuk
26 januari 2007 - Wanneer het over de AOW gaat, zijn onze zorgen bekend. Maar voor de welwillende geïnteresseerde hierbij wat achtergrondinformatie over het waarom.
Er is in 1999 mede op initiatief van de Ouderenpartijen een Spaarfonds AOW bij wet geregeld. Dit fonds brengt de verantwoordelijkheid van het rijk tot uitdrukking om over een lange periode gelden te reserveren, teneinde in het licht van de toenemende vergrijzing de toekomstige financiering van de AOW zeker te stellen, legt de miljoenennota nog maar eens uit. In 2020 mag er dan geld ontrokken worden aan het fonds. Het gaat in feite om een registratie en het fonds bevat geen werkelijk vermogen. Na 2020 geld opnemen uit het fonds zal leiden tot een navenante stijging van de overheidsschuld.
Concreet betekent dit dat het geld wat in het fonds gaat onmiddellijk teruggestort wordt om de staatsschuld af te lossen, wat zo een paar voordelen heeft in de boekhouding van de Staat der Nederlanden, die immers ook bekeken wordt in Brussel. Dat is dus allemaal aardig geregeld. Leuk systeem ook. Zo kan je op papier de staatschuld verlagen door voor van alles en nog wat te sparen, bijvoorbeeld dijkverhoging en kuststrookversterking, maar wanneer je het werk uit gaat voeren moet het geld er wel komen!
Binnen de bureaucratie zijn er wakkere medewerkers die nu al verkondigen dat dit systeem natuurlijk niet kan werken. Maar helaas voor wat de AOW betreft ligt een en ander vast in een wet. Dat neemt niet weg dat ondanks deze bedragen die de staatsschuld mooi verlagen, deze in de afgelopen vier jaar gewoon gestegen is. Daarbij komt dat elke keer als u het bedrag ziet u er nog 26,9 miljard moet bijtellen, te weten de waarde van het AOW Spaarfondssaldo per eind 2006. Het overdreven gedoe van Zalm toe hij de staatsschuld begin 2007 met een minuscuul promillage kon terugbrengen zien we dan ook als financiële cosmetica. Het echte probleem is dat er ondertussen een stroming is ontstaan die zegt dat we de staatsschuld kost wat het kost moeten verkleinen. Daar hangen overigens ook een heleboel nadelen aan. Maar de voorstanders willen daar niet van horen. Afbouwen dus die staatsschuld. Dat bespaart rente en dat kan dan weer voor van alles gebruikt worden van handhaven van een redelijk waardevaste AOW tot en met het verhogen van die dijken en het versterken van die kustwering.
U begrijpt dat het verhogen van de staatsschuld om gewoon binnen het kader van de wet betreffende het AOW Spaarfonds te zorgen dat de senioren van dit land niet in de kou staan, straks een geweldig probleem wordt. Al doende heeft den Haag zichzelf weer eens in de nesten gewerkt. Er weer uit komen is een moeilijke taak! Begrijpt u waarom een sterke Senioren Partij zo noodzakelijk en belangrijk is! Want er zijn best oplossingen! Daarover de volgende keer.
Herman Troost
Archief
De avonturen van Wijffels en Co. (1) klik hier Informeren en formatterenklik hier Normen en waarden en de VOCsklik hier Programma's en vooral die van het CDA klik hier
Het is weer een feit. De senioren bij uitstek worden gevraagd om de meest heikele problemen van de kabinetsformatie uit te werken. Het is duidelijk zonder senioren die de ervaring en het gevoel voor land en individuele burger hebben worden node gemist. Natuurlijk hebben deze twee mensen hun sporen verdient. Maar dit geldt natuurlijk voor alle senioren. Iedereen heeft gezien wat er aan de hand was/is en weet hoe het anders kan/moet. Nou ja laten we afwachten of alles in orde komt voor de volgende verkiezingen en wellicht moeten we toch met zijn allen proberen om iets meer senioren deel uit te laten maken van de volgende kabinetten. Let wel verjonging is leuk en moet ook, maar omarm het nieuwe en behoud het goede zou ik willen zeggen.
De Verenigde Senioren Partij (VSP) is een landelijke politieke partij die zich inzet voor de belangen van senioren en in de samenleving ook actief wil zijn voor alle inwoners van ons land. Wij zijn niet gebonden aan een politieke ideologie.
De VSP is een vrije democratische politieke beweging. Zij ondersteunt de Universele Verklaring van de rechten van de Mens. De VSP gaat uit van het respect voor mens en dier en houdt rekening met religie en levensovertuiging als leidraad voor de bejegening van de mens en de samenleving.
De VSP streeft naar een evenredige vertegenwoordiging van senioren in het politieke en bestuurlijke bestel. Politiek is voor de VSP een middel om ons als ouderen te laten horen. Anders wordt er alleen maar over ons beslist, terwijl we natuurlijk zelf bijdehand genoeg zijn!
De VSP voert een politiek van sociale rechtvaardigheid met als uitgangspunt: gelijke rechten, plichten en kansen voor iedereen, ongeacht leeftijd, sekse, ras of religie.
De VSP streeft naar een maatschappij waarin mensen verantwoording dragen voor zichzelf en voor elkaar, respect hebben voor hun medemens, de omgeving waarin men woont, de natuur en het milieu.
Nieuwsbrief 01 - 30 januari 2007
Actueel
Verkiezingen Provinciale Staten 2007
In Noord-Holland hebben de Ouderenpartij Noord-Holland en de VSP een gezamenlijke lijst
Partijprogramma van de VSP voor Flevoland
In Overijssel heeft de VSP een gezamenlijke lijst met Leefbaar Overijssel
Drents Belang is een verbinding aangegaan met de VSP
De avonturen van Wijffels en Co. (2): het AOW-vraagstuk
Wanneer het over de AOW gaat, zijn onze zorgen bekend. Maar voor de welwillende geïnteresseerde hierbij wat achtergrondinformatie over het waarom.
Er is in 1999 mede op initiatief van de Ouderenpartijen een Spaarfonds AOW bij wet geregeld. Dit fonds brengt de verantwoordelijkheid van het rijk tot uitdrukking om over een lange periode gelden te reserveren, teneinde in het licht van de toenemende vergrijzing de toekomstige financiering van de AOW zeker te stellen, legt de miljoenennota nog maar eens uit. In 2020 mag er dan geld ontrokken worden aan het fonds. Het gaat in feite om een registratie en het fonds bevat geen werkelijk vermogen. Na 2020 geld opnemen uit het fonds zal leiden tot een navenante stijging van de overheidsschuld.
Concreet betekent dit dat het geld wat in het fonds gaat onmiddellijk teruggestort wordt om de staatsschuld af te lossen, wat zo een paar voordelen heeft in de boekhouding van de Staat der Nederlanden, die immers ook bekeken wordt in Brussel. Dat is dus allemaal aardig geregeld. Leuk systeem ook. Zo kan je op papier de staatschuld verlagen door voor van alles en nog wat te sparen, bijvoorbeeld dijkverhoging en kuststrookversterking, maar wanneer je het werk uit gaat voeren moet het geld er wel komen!
Binnen de bureaucratie zijn er wakkere medewerkers die nu al verkondigen dat dit systeem natuurlijk niet kan werken. Maar helaas voor wat de AOW betreft ligt een en ander vast in een wet. Dat neemt niet weg dat ondanks deze bedragen die de staatsschuld mooi verlagen, deze in de afgelopen vier jaar gewoon gestegen is. Daarbij komt dat elke keer als u het bedrag ziet u er nog 26,9 miljard moet bijtellen, te weten de waarde van het AOW Spaarfondssaldo per eind 2006. Het overdreven gedoe van Zalm toe hij de staatsschuld begin 2007 met een minuscuul promillage kon terugbrengen zien we dan ook als financiële cosmetica. Het echte probleem is dat er ondertussen een stroming is ontstaan die zegt dat we de staatsschuld kost wat het kost moeten verkleinen. Daar hangen overigens ook een heleboel nadelen aan. Maar de voorstanders willen daar niet van horen. Afbouwen dus die staatsschuld. Dat bespaart rente en dat kan dan weer voor van alles gebruikt worden van handhaven van een redelijk waardevaste AOW tot en met het verhogen van die dijken en het versterken van die kustwering.
U begrijpt dat het verhogen van de staatsschuld om gewoon binnen het kader van de wet betreffende het AOW Spaarfonds te zorgen dat de senioren van dit land niet in de kou staan, straks een geweldig probleem wordt. Al doende heeft den Haag zichzelf weer eens in de nesten gewerkt. Er weer uit komen is een moeilijke taak! Begrijpt u waarom een sterke Senioren Partij zo noodzakelijk en belangrijk is! Want er zijn best oplossingen! Daarover de volgende keer.
Er komen steeds meer artikelen en zes boeken over de nieuwe oudere.
De novogeront. De verzilvering blijkt niet alleen toe te nemen, maar zelfs de daarmee gepaard gaande kosten blijken lager dan gevreesd. Sterker nog hier en daar wordt gezegd dat het de economie juist stimuleert.
Dat de senioren in de maatschappij tot nu toe een onzichtbare kracht zijn geweest op allerlei vlakken zoals vrijwilligerswerk in vreselijk veel werkvelden, en mantelzorg behoeft geen betoog. Dat dit feitelijk ook best betaald zou mogen worden zal wellicht in de nabije toekomst ook wel duidelijk worden.
Maar dat ze nu feitelijk al weer nodig zijn in de betaalde sector geeft toch te denken. Niet omdat er onvoldoende werkloze jongeren zijn, maar omdat de kennis en de vaardigheden ontbreken om de plotseling grote aantallen vacatures te kunnen vervullen. Maar goed hoe het ook is de rol van de senior en zeker van die senior die nog steeds in de kracht van zij leven is, wordt steeds groter in deze kleine samenleving. En het is maar goed dat de senioren nog niet massaal zijn weggetrokken naar warme goedkopere landen om een rustige oude dag te genieten.
Helaas moet ik u meedelen dat de VSP in Zuid Holland niet meedoet aan de provinciale Staten verkiezingen. In ieder geval niet zelfstandig. Wel kan het voorkomen dat Senioren (van de vsp of andere seniorenpartijen) meedoen maar dan onder de vlag van het lokaal platform. Dit om in ieder geval nog te waarborgen dat de aandacht voor de seniorenvraagstukken niet verloren gaat. In Noord Holland blijft natuurlijk de combinatie ONH/VSP weer gewoon doorgaan. In Flevoland is een combinatie gevormd Ons Flevoland/VSP. Zodra er weer meer te melden is zal ik dat natuurlijk doen waarbij ik wil benadrukken dat ook wanneer de VSP zich niet als partij of combinatie zichtbaar maakt zij wel op velerlei fronten blijft werken aan de belangen van de senioren.
De voorbereidingen voor de provinciale staten verkiezingen zijn begonnen.
Helaas hebben we bij de 2de kamerverkiezingen onvoldoende stemmen gekregen, en de reacties achteraf waren vooral dat men dacht dat we te klein waren. En door die gedachte bleven we ook te klein. De ervaring van de provinciale verkiezingen is tot nu toe dat een veelvoud van de stemmen gehaald word van de 2de kamerverkiezingen. Dus dit zou zeker goede resultaten moeten hebben. Maar dat kan alleen met uw steun. Natuurlijk is er minder bekendheid bij de kiezers over de provincie en is vaak ook de opkomst lager dan bij gemeenteraad of 2de kamer verkiezingen. Ook is het werkveld wat minder in de schijwerper, maar daarom zeker niet minder belangrijk.
Wij gaan ons in ieder geval voorbereiden en voor de mensen in Zuid Holland hoop ik dat als u straks gaat stemmen dat u mij en de VSP nog niet vergeten bent.
Natuurlijk ga ik u vanaf nu weer op de hoogte houden.
Oh ja en natuurlijk stellen wij het op prijs als u lid wordt van de Verenigde Senioren Partij.
In het kader van de feestdagen wil ik jullie allemaal heel fijne dagen wensen. Voor het nieuwe jaar hoop ik dat iedere wens die iemand doet voor een ander (niet zijnde een verwensing) zal uitkomen.
Nogmaals wil ik de mensen die hun stem aan ons hebben gegeven hartelijk bedanken en ik hoop dat zij dat bij eventueel volgende keren zullen blijven doen.
Tijdens de verkiezingscampagne heb ik de media voortdurend stukken aangeboden ter plaatsing in de bladen en verzocht om uitnodigingen voor de Verenigde Senioren Partij. Het gevoel dat wij als opnieuw startende partij te weinig in de aandacht kwamen betekende dat we ons tot de media konden wenden of dat we zeer radicale uitspraken zouden moeten doen om in het nieuws te komen. Dit laatste hebben wij niet gedaan.
Bij een aantal regionale bladen en zenders hebben wij het genoegen gehad om mee te mogen werken aan een interview voor een dagblad (AD de Dordtenaar)of op de regionale televisie (TVRijnmond) nog bedankt daarvoor.
Dat dit uiteindelijk niet voldoende was, is gebleken uit het resultaat. Omdat iedereen tegenwoordig ook van zijn verlies iets positiefs weet te maken zal ik dat ook doen.
Van de 24 partijen die meededen bij deze verkiezingen is de Verenigde Senioren Partij op de 13de plaats geëindigd. Dit is zeker niet gek,zelfs zeer positief, temeer daar er andere partijen met meer aandacht in de landelijke pers lager eindigden.
Maar het is niet genoeg.
Wat betekent dit voor ons.
We hebben het niet slecht gedaan maar het kan dus veel beter.
De huidige uitslag brengt met zich mee dat een coalitie heel lastig wordt. Het zou veel mooier zijn in de politiek als de Verenigde Senioren Partij een partijtje mee hadden kunnen blazen en we hebben hiermee zeker als grote groep senioren een kans laten liggen. Wie weet wat er nog allemaal gebeurt en wanneer dat gebeurt.
De media regeren en bij een volgende keer zullen wij daar zelf vooraf rekening mee moeten houden. Bijvoorbeeld (net als de rijkere partijen) zendtijd in de vorm van reclame kopen.
Maar het betekent ook dat wij ons beter moeten voorbereiden. Door het hele land moet duidelijk worden dat we niet alleen lokaal bezig zijn, maar ook landelijk en provinciaal.
We moeten meer gezicht, meer body, meer stem en meer stemmen krijgen.
We lopen nu met zijn allen het risico dat er toch gerommeld gaat worden aan AOW of pensioen, dat de werkweek langer wordt, dat de zorg niet verbetert of andere zaken waar wij ons voor willen inzetten niet veranderen. Ook moeten we oppassen voor een verharding van de maatschappij of een neergang van normen en waarden terwijl wij als senioren met welke partijen dan ook in het verleden gezorgd hebben voor een redelijke samenleving die wel verbeterd kan worden, maar die nu wellicht onder komt te staan.
Laten we hopen dat de politieke leiders straks bereid zijn om het land vier jaar lang goed te leiden en te dienen en dat we niet opnieuw binnen een jaar nieuwe verkiezingen krijgen.
Allemaal hartelijk bedankt voor de stemmen. Onderstaand kunt u zien dat we van de 24 partijen die meededen 13de zijn geworden. Te weinig helaas, maar dit zonder alle media aandacht die andere partijen wel hebben gehad. Zelfs partijen die al in de kamer zaten hebben het niet gered.
