Leef tijd, de tijd dat je leeft of de tijd van je leven.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Tegenwoordig is de leef tijd bijna gelijk aan de leeftijd. En dan bedoel ik de leef tijd waarin nog sprake is van een redelijk leven.

Er was een tijd dat de mensen kort leefden en in die tijd feitelijk tot hun dood werkten. Hier was dus de leef tijd wel gelijk aan de leeftijd maar er was geen tijd voor rusten na gedane arbeid. Daarna was er een tijd dat de mensen langer leefden maar dat de tijd die ze min of meer gelukkig/gezond/vitaal leefden niet zo lang was als de leeftijd die ze bereikten.

Op dit moment is de mogelijkheid dat je een redelijke tijd van leven hebt die bijna gelijk is aan de leeftijd die je bereikt steeds groter geworden. Er zijn dus mensen die vanaf hun pensioen de tijd van hun leven hebben. Ook wel eens in de reclame het Zwitserleven genoemd.

Nu zijn we een beetje de weg kwijt. Ons levenspad dreigt grillige vormen aan te nemen.

Dit heeft tot gevolg dat je afhankelijk van allerlei situaties in allerlei sectoren gerekend kan worden tot allerlei verschillende  doelgroepen.

Je hebt de oudere die een reclamedoelgroep is geworden. Van Anti-age en antirimpel en weet ik wat nog meer tot de auto met de hoge instap enzovoort. Er kan nog aan je verdiend worden.

Je hebt de oudere die nog aan mantelzorg doet en de oppasoma of opa is van de kleinkinderen. Je bent nog een beetje nuttig.

Je hebt de werkende oudere die al met pensioen wil maar nog niet mag. Je kan niet gemist worden.

Je hebt de niet werkende oudere die werk zoekt maar niet aan de bak komt. Je kan gemist worden als kiespijn.

Je hebt de werkende oudere die ontslagen kan worden maar dat juist niet wil. Je bent afhankelijk van de willekeur van je baas.

Kortom de oudere is op velerlei manieren in het nieuws maar lijkt toch zelf nog steeds geen grip te hebben op zijn eigen situatie.

Waar aan de ene kant de overheid vindt dat de pensioenleeftijd voor de oudere opgeschroefd moet worden en het pensioen omlaag moet, wordt tegelijkertijd het ontslagrecht vergemakkelijkt zodat diezelfde dure oudere makkelijk ontslagen kan worden. Helaas komt hij ondanks het dreigend tekort aan arbeidskrachten toch niet of nauwelijks aan de bak.

Enerzijds lijken de maatregelen ertoe te leiden dat we weer teruggaan naar de tijd dat je blijft werken tot je uiteindelijk overlijd, anderzijds kan het zijn dat je als oudere geen werk hebt, het pensioen dan op enig moment te weinig is voor een redelijk leven en je dus ook geen geld hebt voor de antirimpel- crème laat staan de auto met hoge instap.

Je werkt dan niet tot je dood maar je zou het dan misschien juist wel weer willen.

Misschien komt er nog een moment dat de leef tijd wel ook je leeftijd is maar dat we die gaan begrenzen. Bijvoorbeeld dat iedereen maar 75  jaar mag leven. Dan is de tijd je leeft inderdaad gelijk aan je leeftijd, maar of de kwaliteit dan al die tijd goed geweest is doet niet ter zake.

Dus probeer hier en nu de tijd van je leven te hebben, er is misschien geen later meer.