Alleen wie blijft geloven en bemint, is in staat het onmogelijke mogelijk te maken, het onverslaanbare te verslaan, het ondraaglijke te dragen, het onherstelbare te herstellen, het onverenigbare te verenigen, het onbereikbare te bereiken, het onrechtvaardige RECHTVAARDIG te maken.
Joseph Wresinski (Angers, 12 februari1917 - Parijs, 14 februari1988) was een Fransepriester en oprichter van de beweging ATD Vierde Wereld. Vandaag de dag heeft die beweging vertakkingen in 26 landen in Azië, Europa, Afrika, en Amerika. Het Landelijk centrum van Nederland bevindt zich in Den Haag.
Joseph werd geboren in een arme wijk van Angers in Frankrijk. Zijn ouders waren immigranten. Hij vocht zijn hele leven tegen armoede en uitsluiting samen met de allerarmsten. In 1957 richtte hij de Beweging ATD Vierde Wereld op in een woonbarakkenkamp voor dakloze gezinnen in de Parijse agglomeratie. Wresinski startte met de kampbewoners een bibliotheek, een peutertuin en een kindertrefpunt, hij zocht tegelijkertijd ook hulp van buitenaf. Hij was de auteur van het rapport Grande pauvreté et précacité économique et sociale (Grote armoede en gemis aan basis economische en sociale zekerheid) voor de Franse Economische en Sociale raad. Dit rapport baande de weg voor het uitgebreide werk van de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties, De Europese Unie en de Raad van Europa. Het was ook de aanzet voor de wet tegen sociale uitsluiting in Frankrijk (juli 1998).
Op 17 oktober 1987 sprak Père JosephWrésinski op het Mensenrechtenplein:
Ik getuig voor jullie mannen, vrouwen en kinderen: jullie naam is vanaf vandaag gegrift op de grond van dit menserechtenplein, opdat de mensen eindelijk rekening zouden houden met mensen en voor altijd zouden weigeren dat grote armoede een noodlot is.
Waar mensen gedoemd zijn in armoede te leven, worden de Rechten van de Mens geschonden. Zich verenigen om die rechten te doen respecteren, is een heilige plicht.
Waar mensen gedoemd zijn in armoede te leven, worden de Rechten van de Mens geschonden. Zich verenigen om die rechten te doen eerbiedigen is een dure plicht.
Joseph Wresinki stichter Internationale Beweging ATD Vierde Wereld
De kleine goedheid' is de goedheid van de nederige mens, kent haar beperkte plaats, weet echter ook dat de structurele aanpak niet alles kan heeft niet de pretentie alles op te lossen, kiest voor een daadwerkelijke inzet tegenover de unieke ander, is levensnoodzakelijk voor de arme, de eenzame..
Het is niet altijd gemakkelijk om de zin (noodzaak) van zulk n vrijwilligersvereniging als vzw welzijn uit te leggen alles is toch geregeld in onze samenleving . De noodkreet die we, per mail, ontvingen (en die we hier nu afdrukken) spreekt voor zichzelf.
Geachte, ik ben N en weet niet goed waar ik moet beginnen. Ik heb via een paar mensen vernomen dat jij misschien de enigste bent die misschien nog kan helpen. Ik woon nog maar enkele maanden in Hasselt, maar heb heel veel problemen en moeite om een appartement te vinden omwille van de prijs en omdat het voor mij en mijn zoon alleen is; nu ben ik mijn zoon aan t verliezen omdat ik op kot zit hier in Hasselt en geen wettelijk adres heb. Ik heb niemand die borg kan staan voor een appartement of studio. Heb ook geen meubels of spullen want wat op mijn kot staat is van hier. Ik heb ook hulp aan ocmw gevraagd maar omdat ik geen schulden heb kunnen zij weinig doen. Heb mij proberen in te schrijven in de woonwinkel en zo maar omdat ik geen wettelijk adres heb kunnen zij mij ook niet helpen; heb in een opvangcentrum gezeten en daar wouden ze gaan beslissen dat ik dingen moest gaan doen waarvan ik dacht dat die niet nodig waren en dus kreeg ik uiteindelijk ook geen hulp.. heb mijn zoon alweer bijna 2 maand niet gezien; sta vast genageld aan de grond omdat ik geen eigen plaats vind voor mij en mijn zoontje en omdat ik geen wettelijk adres heb kan ik niks doen. Wat ik ook doe, wordt geweigerd omdat ik een alleenstaande moeder ben en ze bang hebben dat ik het niet kan betalen. Ik hoop dat u mijn zoontje en mij kunt helpen . mijn hoop is ver zoek aan het geraken
De cijfers van de nationale bank, die passen in een Europees kader, laten weinig tot de verbeelding over. De 20 procent rijkste Belgen hebben samen zo'n 61 procent van het totale vermogen van België in handen, terwijl de 20 procent armste landgenoten samen slechts 0,2 procent van het nationaal vermogen bezitten. De 20 procent rijksten verdienen samen ook 52 procent van het totale gezinsinkomen van ons land, terwijl de armste 20 procent samen 3,5 procent van dat gezinsinkomen krijgt.
