ARNEKE       

Ligt in het departement du Nord – arrondissement Dunkerque – kanton Cassel

- 13150 inw. en een oppervlakte van xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />1341 ha

- Ligt aan de Peene. De Peene is eigenlijk een grote beek en wed bekend om de slag bij    de Peenebeek

- Arneke was eerst een klooster, gesticht einde 7^e E. door Wambert de plaatselijke heer,    en geschonken aan zijn econoom Bertulf

- in 1141 gekend onder de naam Renteka  (Rantiacum = toebehorend aan Rantius

- lag in het Graafschap Vlaanderen – Kasselambacht – bisdom St.Omaars –  en was Vlaamssprekend

- Een Vlaamse strijder kanunnik SCHODDUYN (Arneke 1854 – Ambleteuse 1937) leidde       27 jaar te Ambleteuse het maritiem labo van de Katholieke Rijselse Universiteit.

- Arneke is vooral een landbouwgemeente en heeft nog enkele mooie wagenkoten en        hoeves in “plak en stak”

DE SINT - MAARTENSKERK (1593-1609)

16 jaar heeft men nodig gehad om deze kerk te bouwen. Is Laatgotisch en er zit nog ijzersteen in verwerkt. De toren is echter van een later datum.

Binnen in de kerk staat een grafgedenkteken voor Jan van Halle, stichter van de Kapucijnen te Belle. Merkwaardig is het beeldje van  Batholomeus en Mathias. (17^e E.)

Prachtig is ook het Votiefschilderij-drieluik met kroning van O.L.Vrouw en schenkers (17^e E.)

            votief = liturgische term, dat in samenstellingen wordt gebruikt als bvb                                       votiefgeschenk, votieftafel, votiefkaars, votiefkerk. Het bijvoeglijk naamwoord                   ‘votief’ geeft aan dat het desbetreffende voorwerp ingevolge een belofte aan                  de eredienst geschonken is, meestal uit dank voor een verkregen gunst

                        (vgl ex-voto).

            votief heeft ook nog een andere betekenis in de term votiefmis. Daarmee wordt een                 mis aangeduid die, in afwijking van de liturgische kalender, gekozen wordt om                       een speciale reden of intentie (bijv. huwelijksmis, requiemmis).

            ex-voto (Lat., = krachtens gelofte), een voorwerp geplaatst in een kerk of ander                        gewijd oord, als dank aan God, Onze Lieve Vrouw of een van de heiligen voor              een verkregen gunst.

Verder zie je nog een

Een offerschaal in gedreven koper uit de 17^e Eeuw (Gedreven = vervaardigd door uitkloppen.)O.L.Vrouw-zijaltaar – barok uit 1715 – door Jacques Wailsch uit St. Omaars - Twee biechtstoelen – uit de 18^e Eeuw - Hoogaltaar – 1770 - Orgelkast –1771 van Spillemaker - Rococo preekstoel – 1780 met de Evangelisten en de profeet Jonas op de trapleuning (Spillemaker) Een pastoorsgezicht met bril op een zittertje in het koor rechts. - Kruisweg – 1839 –

Biechtstoelen ingewerkt in rococo wandbeschot met 64 beeldjes (uit het midden van de 19^e Eeuw. - Versierd met Maria Magdalena, zondaren, St Pieter, Christus op zoek naar het verloren schaap en de verloren zoon. 

Vijf schilderijen van Bafcop 1860 - Tabernakel in hout en rijk versierd - Fraaie communiebank in ijzer - De Calvarie aan de torenmuur (1805) - Grafsteen 1742 in de kerk  Grafstenen aan de buitenmuur 1782 en 1761

RELIEKBORSTBEELD van GOEWAERT (1772)

Benedictijnenbisschop Goewaert  van Hildesheim  (+1038) - (Gowaard, Gohard, Godehard, Gotthard)

      Heeft de streek gekerstend tussen 999 en 1002

      Heilig verklaard in 1131

Sinds 1208 aangeroepen tegen REUMA – Vliegend Flerecijn  (jicht) – ischias – en bloedloop. Ieder jaar is er ook een noveen voor de H. GOEWAERT VAN 1 TOT 9 mei.

ischias, een ontsteking (neuritis) van de grote beenzenuw die zeer heftige pijn veroorzaakt.

Ischias kan ontstaan door een infectie met een bacterie of virus.

De pijn begint in de bil en straalt uit langs de achterkant van het been tot aan de voet.

ANDERE BEZIENSWAARDIGHEDEN

- Pastorie (1759)

- Hoeve der 7 planeten (begin 18^e Eeuw) met allegorische versieringen

      (Allegorie: De meest voorkomende vorm van allegorie in de beeldende kunst is de personificatie van een abstract  begrip, bijv. een beeld van Vrouwe Justitia.)

- Brammelhof met Kapel en beeld van St.Goewaert (17^e Eeuw)

DE SLAG BIJ DE PEENE

De Slag bij Kassel ( 10 april ) is een van de drie veldslagen die in de buurt van de Franse stad Kassel werd geleverd. Het was een confrontatie tussen de troepen van Lodewijk de veertiende, en de troepen van de Verenigde Nederlanden.

In de 17e eeuw boterde het lange tijd niet tussen de Franse kroon en de Habsburgers. Lodewijk XIV wilde zijn grenzen verleggen om zijn eigen positie beter en gemakkelijker te verdedigen. Het rijke Graafschap Vlaanderen, zonder natuurlijke hindernissen, was ten noorden het ideale gebied om zijn terrein uit te breiden. Naast die drang tot expansie lagen nog andere factoren aan de grondslag van één van de laatste fases van de Hollandse oorlog, namelijk: het calvinisme en de agressiviteit van de Hollandse kooplui.

Lodewijk kon een tijdlang de steun genieten van Engelsen door het Verdrag van Dover. Maar toen de Engelsen in 1674 bakzeil haalden ging Lodewijk de confrontatie alleen aan. Zijn doel bestond erin de drie versterkte vestingen aan te vallen: Kamerijk (Cambrai) - Valencijn (Valenciennes) en Sint-Omaars (Saint-Omer)

Na de inname van Valencijn belegerde Lodewijk zelf, samen met Vauban Kamerijk. Zijn broer, hertog van Orléans stuurde hij naar Sint-Omaars..

Maar Willem de derde van Oranje-Nassau bleef ook niet zo maar bij de pakken zitten en besloot te reageren. Vanuit Ieper marcheerde hij, aan het hoofd van een leger van 32 000 man, via Poperinge en Okselare naar de Kasselvallei. De Hertog van Orléans, die weet kreeg hiervan, trok hen tegemoet en ontmoette de Nederlandse troepen aan de Penebeek tussen Noordpene en Zuidpene. Lodewijk XIV stuurde hem van uit Kamerijk 25.000 voetknechten en 9.000 cavaleriesoldaten onder bevel van Francois Henri van Montmorency-Bouteville, Maarschalk van Luxemburg. Tegen de avond maakten zo ongeveer een 66.000 soldaten zich op voor de strijd.

De Nederlanders, die posities innamen in en rond een abdijhoeve met een strategische ligging, kregen vier Franse aanvallen te verduren. De hoeve brandde af en de Fransen slaagden erin de troepen van Willem op de vlucht te jagen, achtervolgd door de cavalerie van de maarschalk van Luxemburg. In totaal vielen in beide kampen 4.200 doden en 7.000 gewonden.

Kamerijk werd op 19 april 1677 veroverd. Later volgde Sint-Omaars. Uiteindelijk resulteerde de hele operatie in de Vrede van Nijmegen waarbij een gedeelte van het graafschap Vlaanderen bij Frankrijk werd gevoegd. Lodewijk XIV beloofde het behoud van hun priviliges aan de steden die capituleerden maar tegelijkertijd zaldelde hij hen op met een alomtegenwoordige administratie. Hij liet, bijvoorbeeld in Ieper, versterkingen aanleggen. Later moest hij bezette steden zoals Doornik en Menen toch opnieuw ontruimen.

Aan de slag herinnert een obelisk. Elk jaar komen hier volksnationalistische Vlamingen en Nederlanders bijeen. 

 hartelijke groeten van de de westhoeker

 Wil u meer weten over de Westhoek en zijn mogelijkheden contacteer: devos.deschoemacker@skynet.be

bezoek ook:

http://blog.seniorennet.be/OH
www.vvlourdes.be
www.onzenheertje.be
www.poperinge.be