Het moet tijdens de kerstperiode van 1945 of 1946 geweest zijn. Valavond in de woonkamer, waar de enige zetel naast de Leuvense stoof stond en het weinige licht afkomstig was uit de gaatjes in het potdeksel van de stoof en van het ene kleine kaarsje dat, gezet in een leeg luciferdoosje, stond te branden op de rand van de keukenkast.
Vlakbij dat kaarsje stond het, uit blinkend en bedrukt papier, opengevouwde stalletje, afgedekt met een dun laagje katoenwatten, om het nog iets meer kerstsfeer te geven.
Bij het openvouwen was een piepklein kribbeke met kindje, Maria en Jozef en ook één klein herdertje met een schaapje tussen de beide zijkanten te voorschijn gekomen.
Voor de kleine knaap die ik toen was, leek dat alles een mirakel van Kerstdag op zich.
En daar in die kamer, met zijn lichtjes die uit de stoof schenen op het plafond, was een zó gezellige sfeer dat ik nu, meer dan zestig jaar later, mij alles nog herinner of het pas enkele jaren geleden is gebeurd.
En als m'n moeder dan, op zo'n unieke zaterdagnamiddag, bij de bakker boterkoeken haalde - twee voor mij en één voor haar - die wij, met door haar zelf gemaakte chocolademelk, soppend oppeuzelden, was de Kerst compleet.
Kerst in mijn kinderjaren; hoe ouder ik word des te meer ik het waardeer.
12-12-2009, 00:00
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Deze woorden, ooit gesproken door Martin Luther King,een man van het gehalte van Nelson Mandela, en dit over een onderwerp dat heel wat belangrijker was dan wat ooit in mijn leven gebeurde.
Toch durf ik die woorden ook gebruiken voor mijn eigen, kleine droom De droom van een gewoon mens, die zijn eigen kleine dromen droomt.
Mijn dromen, bij dit kille regenweer, gaan over een zonnig oord, waar je lekker wandelen kan in luchtige kleren; waar een terrasje doen héél normaal is en een koele pint dan ook dubbel zo lekker smaakt.
Mijn dromen gaan over wat je hierna ziet:
10-12-2009, 00:00
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Een paar jaar geleden kreeg mijn vrouw een azaleaatje ten geschenke. Toen het potje uitgebloeid was heb ik het in een verloren hoekje van de tuin een plaatsje gegeven. Het jaar daarop zag ik een paar schamele bloempjes verschijnen. Toch liet ik het nog staan en . . . de voorbije zomer heb ik het, met veel moeite en water kunnen laten overleven tijdens de droge periode.
Maar kijk nu ! In deze decembermaand is een wonder gebeurd. Dit plantje staat in volle bloei midden in de wintermaand.
Hierbij het bewijs:
09-12-2009, 17:02
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Voor diegenen die toevallig de werkzaamheden hebben gevolgd, vorige maandag werd de laatste steen ( en dit zonder politiekers in de buurt ) gelegd. Enkel nog een paar kleine afwerkingen en natuurlijk ook het opvoegen dienen te worden gedaan. Voor mij echter is het werk - zo goed als - af. Wat denk je er van ? >Ik vind het goed gedaan.
09-12-2009, 16:55
Geschreven door Disteltje Reageren (0)
Nog maar eens uitgeregend bij het werk, dat, gelukkig maar, stilaan toch in zijn laatste fase van afwerking aan het komen is. 'k Hoop volgende week in een volledig afgewerkt huis te wonen met een volledig nieuw opgemetselde muur, duchtgevoegd en ondertussen ook voorzien van een goede isolatie.
Als je wil meegenieten, hier heb je de kans . . .
04-12-2009, 14:05
Geschreven door Disteltje Reageren (0)
Een beetje eenzaam stond ze daar nog. Aan haar voet enkel nog dorre en halfvergane blaren, die dagen geleden reeds de regen en de kille winter ontvluchtten.
Ze hadden hun plaats, ginds hoog in de bomen, verlaten om te landen in de schoot van moeder aarde. Daar zouden ze, zorgend voor nieuwe kracht, later in de komende lente, onder een andere vorm opnieuw opleven.
Maar zij, de allerlaatste roos uit de tuin, stond daar boven, eenzaam te wachten op . . .
04-12-2009, 00:00
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Vanmiddag met veel moed begonnen aan het naar boven sleuren van de stenen. Na de tweede reeks reeds begon het te regenen. Weinige tijd later viel het water, ei zo na, met bakken naar beneden. Resultaat: het begonnen metselwerk kon slechts ten dele gered worden en de rest van de namiddag heb ik kunnen genieten van de regendruppels die tegen de ruiten tikten met hun spottend spel.
Maar ja, wat vandaag niet kan komt morgen wel. Even kijken naar onze geslaagde poging.
27-11-2009, 15:56
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Nog voor de buien in volle kracht toesloegen zijn we een flinke wandeling in het bos gaan maken. De wind ruiste door de bijna kale kruinen van beuk en eik, af en toe aanwakkerend tot een geraas. Dit als voorbode op het onweer dat snel naderde.
Langs de dreven kwamen ze ons, bij honderden, tegemoet in een hels spel, buitelend of rollend, vaak ook springend, daarna schuivend om in die wilde vaart plots , als een vlucht spreeuwen, van ricihting te veranderen waar ze hun rollebollen verder zetten.
22-11-2009, 17:06
Geschreven door Disteltje Reageren (2)
't Zat er al een tijdje aan te komen. Telkens weer vroor het voegwerk uit . Bijna zeker is het tengevolge van een fout, gemaakt door de aannemer, die het huis voor me bouwde, zowat 36 jaar geleden.
Na enkele keren heropvoegen en ook na het instrijken met waterwerende producten kwam er maar geen beterschap. Uiteindelijk heb ik besloten het aangetaste muurdeel gewoon af te breken en te laten heropmetselen.
Dit wil zeggen, voor de bezoekende bloggers, dat het bloggebeuren de volgende week (of een paar weken ) op een laag pitje zal gezet worden, gezien mijn bevordering tot zowel toezichthouder als metserdiender.
Om jullie toch een beetje te laten " meegenieten " hier een paar beeldjes van het geheel.
21-11-2009, 16:58
Geschreven door Disteltje Reageren (3)
Vandaag blaren opgekuist - manden vol blaren- in de tuin. Het was dan ook prachtig weer en vooral het was zonnig.
Hoe het kwam, de zon herinnerde me aan die zon in Jamaica; land van zon, witte zandstranden, een prachtig blauwe zee, zalige rum en vooral ook de reggae van Bob Marley.
Hierbij dan ook een foto van de "meester" himself zoals je hem kan zien in Kingston.
10-11-2009, 16:28
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Vandaag ben ik , terwijl buiten een druilerige regen de sfeer nog net dat ietsje triester maakt, even gaan lezen bij de Vlaamse grootmeester uit lang vervlogen dagen. Guido GEZELLE : de dichter die, daar waar de courante woordenschat voor hem tekort schoot, zijn eigen nieuwe samenstellingen of woorden maakte. Dit gedichtje heb ik, speciaal voor diegenen die zich mochten interesseren in de oorspronkelijke schrijfwijze, overgenomen zoals het toen werd gedrukt.
Tranen
' Is nevelkoud, en, 's halfvoornoens, nog duister in de lanen; de boomen, die 'k nog nauwlijks zien kan, weenen dikke tranen.
't En regent niet, maar 't zeevert . . . van die fijngezichte, natte schiervatbaarheid, die stof gelijkt, en wolke en wulle en watte.
't Is aschgrauw al, beneên, omhooge, in 't veld en langs de lanen : de boomen, die 'k nog nauwlijks zien kan, weenen dikke tranen.
01-11-2009, 00:00
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Daarjuist kwam ik in mijn boekenkast een uitgave tegen uit 1897 door Jules De Meester te Rousselaere. Het was van GUIDO GEZELLE de dichtbundel " RIJMSNOER - om en om het jaar - ".
Ik laat jullie graag even meegenieten.
HOE ZEERE VALLEN ZE AF
Hoe zeere vallen ze af, de zieke zomerblâren ; hoe zinken ze, altemaal, die eer zoo groene waren, te grondewaard ! Hoe deerlijk zijt gij ook nu, boomen al, bedegen ; hoe schamel die weleer des aardrijks, allerwegen, de schoonste waart !
Daar valt er nog een blad ; het wentelt, onder 't vallen, den alderlaatsten keer, en 't gaat de duizendtallen vervoegen thans : zoo zullen ze, een voor een, daarin de winden bliezen vol luider blijdzaamheid, nu, tonge en taal verliezen, en zwijgen gansch.
Hoe zeere vallen ze af, onhoorbaar in de lochten, en schier onzichtbaar, in de natte novelvochten der droeve maand, die, 't ijzervaste speur, ontembaar ingetreden, die al de onvruchtbaarheid, de al de onvriendelijkheden des Winters baant !
30-10-2009, 15:48
Geschreven door Disteltje Reageren (0)
Gisteren naar Leuven gespoord. Ons doel was er de werken van Rogier Van der Weyden, één van de vroege Vlaamse primitieven, te gaan bekijken in het nieuwe M-Museum . Van der Weyden was als middeleeuwse schilder uniek, ook door het feit dat hij reeds trachtte gevoelens tot uitdrukking te brengen in zijn personages
We hebben ons de uitstap op geen enkel punt beklaagd. De schat aan unieke werken die daar verzameld waren was echt prachtig. Waarschijnlijk ook zal men er nog moeilijk in slagen zoveel werken van de meester in één tentoonstelling samen te brengen.
Vooraf zijn wij iets gaan eten in het " restaurantstraatje achter 't Stadhuis". Deze keer hadden wij gekozen voor " De Kansel' en het zal zeker niet de laatste keer zijn dat wij, bij een bezoek aan Leuven, daar gaan eten. Het was er zeer verzorgd en ook heel lekker.
Hierbij een paar foto's - ook een voorbeeldfoto van het type schilderijen dat je er kan bewonderen.
29-10-2009, 00:00
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Bijhorende foto herinnert aan lang vervlogen tijden - zowat een kleine 50 jaar geleden -.
Op één van de voorbije regennamiddagen keek ik nog eens een doos met oude foto's door en daartussen vond ik bijhorend exemplaar uit onze opleiding tot Res. Off..
Ik was op dat moment één van de tankoversten van deze sectie Pattontanks. Nu nog geniet ik na als ik terugdenk aan die speciale ogenblikken, bijwijlen ook harde noten om te kraken, tijdens onze opleiding.
Een nachtje buitenslapen bij -5° C op ( en onder ) een tentzeiltje in de sneeuw was inderdaad geen pretje. En toch. . . wij waren jong en we waren fier dat we dit allemaal konden !
11-10-2009, 11:13
Geschreven door Disteltje Reageren (1)
Ik ben Willy
Ik ben een man en woon in een landelijke gemeente vlakbij Gent () en mijn beroep is gepensioneerd .
Ik ben geboren op 18/05/1940 en ben nu dus 84 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: heel wat lezen , tuinieren en op reis gaan (ook weekendjes).
Ik ben nog uit de tijd dat men na zijn studies naar het leger ging. Mijn legerdienst,van 15 maanden, heb ik, met héél veel plezier, doorgebracht in de pantserschool te Stockem (bij Aarlen).
Gisteren naar Leuven gespoord. Ons doel was er de werken van Rogier Van der Weyden, één van de vroege Vlaamse primitieven, te gaan bekijken in het nieuwe M-Museum .
