TOWER BRIDGE 

De Tower Bridge is een in 1894 voltooide basculebrug over de rivier de Theems in Londen en tegenwoordig een toeristische attractie. Hij ligt naast de Tower of London, waaraan hij ook zijn naam dankt.

Ontwerp

In de tweede helft van de 19e eeuw namen de commerciële activiteiten aan de oostkant van Londen dusdanig toe dat er behoefte ontstond aan een nieuwe oeververbinding stroomafwaarts van London Bridge. In verband met de scheepvaart van en naar de haven die zich op dat moment nog in the Pool of London bevond, was het niet mogelijk een vaste brug te bouwen. In 1870 werd een tunnel onder de Theems aangelegd, de Tower Subway, maar deze was uitsluitend door voetgangers te gebruiken.

In 1876 werd een Bridge or Subway Committee opgericht, die een oplossing voor het probleem moest zien te vinden. Uit meer dan 50 inzendingen van ontwerpen werd in 1884 het ontwerp van Horace Jones (de City Architect), goedgekeurd.

Het ontwerp van Jones bestond uit een 244 m lange basculebrug met aan weerszijden twee torens van 65 m hoogte, gebouwd op landhoofden. De 61 m brede opening tussen beide torens is in twee gelijke delen gesplitst, die binnen een minuut tot een hoek van 86 graden kunnen worden opgedraaid, zodat het scheepvaartverkeer kan passeren. Elk van de twee delen weegt meer dan 1000 ton en is voorzien van een tegengewicht.

Aandrijving

Het oorspronkelijk mechaniek voor het openen en sluiten van de brug was hydraulisch;

benodigde waterdruk werd geleverd door stoommachines. Tegenwoordig wordt de brug elektrisch geopend. De originele stoommachines zijn echter bewaard als toeristische attractie.

De Tower Bridge wordt ongeveer 900 keer per jaar geopend voor de doorvaart van vierkant getuigde schepen, cruiseschepen, marineschepen, en andere grote schepen. De Tower Bridge wordt na een voorafgaande kennisgeving van 24 uur geopend. Alle schepen die meer dan 14 meter hoog zijn moeten hun doorvaart aan de Tower Bridge melden.