Uitblazen in deze botanische tuin is een luxe...waar ik regelmatig gebruik van maak.. Deze tuin is gelegen naast het Sint-Elisabethgasthuis, in de Leopoldstraat. De artsen van dit eerste stadshospitaal vonden hier hun medicijnplanten.
volgens mijn informatie : geboren en overleden in Antwerpen ... was typograaf, zoon van boekdrukker Frans Gilliams. Deze schreef de "Historiek van het Boekdrukkers-Vervond van Antwerpen" en.. ik las het volgende....
In zijn dichtwerk uit Gilliams zich als een introvert, overgevoelig kunstenaar die op een haast symbolische manier het individueel mensenbestaan weerspiegelt. Dit gebeurt in een zuivere taal, traditioneel en sober, wars van alle experimenteel gedoe. Ook in zijn proza wordt de individualistische mens beschreven die verwoede pogingen onderneemt om de psychische eenzaamheid te ontvluchten. Dit komt naar voor in werken zoals het reeds hoger vernoemde "Elias of het gevecht met de nachtegalen" en "Winter te Antwerpen" uit 1953. Maurice Gilliams schreef ook essays (2), zo o.m. over Paul van Ostaijen en Henri De Braekeleer. Hij had tevens aanleg voor tekenen en bezat een diepgaande kennis van muziek en de beeldende kunsten. Na wetenschappelijk bibliothecaris van het Konininklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen te zijn geweest, werd hij secretaris van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde te Gent. Deze functie bekleedde hij van 1960 tot 1975. In 1980 ontving hij de Grote Prijs van de Nederlandse Letteren. Maurice Gilliams stierf te Antwerpen op 18 oktober 1982.
op dit bord op de parking naast de gavangenis lees ik "Merels, meeuwen, eksters en mezen voelen zich hier thuis. Maar hoe zit het nu met de huismus, die steeds meer uit het stadsleven verdwijnt.
)
