Begin november ging ik met mijn Belgische wagen naar de autokeuring. Aangekomen bij de roetuitstotinghal stapte ik uit (na mij was er niemand). De keurder vroeg de autopapieren. Ik nam mijn mapje om ze eruit te halen en kreeg tegelijkertijd de onvriendelijke opmerking dat ik ze er op voorhand had moeten uithalen. De verdere keuring dan. De lichten : "Mijnheer uw lichten staan te hoog, staan die op de laagste stand ?" Ik wist niet onmiddellijk wat hij bedoelde, "Kijk dan" snauwde hij. Toen besefte ik dat je de lichten inderdaad hoger of lager kan zetten binnenin. De verdere procedure verliep woordenloos. Ik betaalde, geloof ik, 49 Begin december ging ik met mijn Franse wagen naar de keuring (hier in Frankrijk uiteraard). Het is steeds op afspraak en ze zijn steeds stipt. Aangekomen plaatste ik mijn wagen op de parking en ging me op het bureautje aanmelden. "Les clées sont sur la voiture ?, ok, ga maar naar het wachtzaaltje, neem maar gerust een koffie en de krant van vandaag ligt er ook" "Je m'occupe de votre voiture" Na een 20-tal minuten mocht ik betalen (63) en "mijnheer uw auto staat aan de poort vertrekkensklaar" Vriendelijkheid doet een mens zo'n deugd ... Ik was vorig jaar (december) ook bij die zelfde autokeuring om mijn "utilitaire" te laten keuren. Het is een Citroën Mehari van 1976. Prima wagentje om in de zomer mee rond te toeren. Maar tijdens de winter wordt hij niet zoveel gebruikt. Bovendien is de motor uitgerust met "une boite courte" waardoor je haast altijd op de motor remt. Die keuring dan. Tijdens het keuren kwam mijnheer me roepen om te laten zien dat de remmen geen gelijkmatige kracht vertonen. "Wordt deze wagen veel gebruikt ?" "Neen, niet zo heel veel en zeker in de winter niet" "Ok, wacht dan even, ik zal eens een toertje gaan doen en de remmen veel gebruiken" Na 10 minuten was hij terug en nu viel de meting net binnen de toegelaten afwijking. Vandaag kwam een artisan langs met een kramikkelige, oude, Ford Fiesta. De bumper achteraan rechts was kapot en hing los. Het glas van de achterlichten was stuk. Het is een wagen die hij gebruikt om klein materieel te vervoeren en voor de jacht. Ik zei hem dat er reparatie aan was vooraleer naar de keuring te gaan. "Mais monsieur, ik zeg daar dat hij voor de jacht dient en dan is het geen probleem, maar men zet dat wel op het keuringsbewijs"
Bovenstaande feiten om te zeggen dat het één van de heerlijke verschillen is tussen België en Frankrijk.
A table ! Manger bon, manger bien en Midi-Pyrénées (1)
Frankrijk is verdeeld in een aantal regio's (zie kaart). Ons departement behoort tot de regio Midi-Pyrénées, regio die 8 departementen omvat. In het tweemaandelijks infoblaadje verscheen een lang artikel over eten in deze regio (zie titel bericht). In een volgend bericht zal ik hieruit de voornaamste dingen uit vertalen. Maar nu dus de situeringskaarten.
Even een vreemd berichtje tussendoor. Sinds een week worden we elke morgen (steeds tussen 7.45u en 8u) gewekt door ... een meesje. Het beestje zit gedurende minutenlang op het raam te pikken en hard ! Ik ken de reden niet. Het kan toch niet zijn dat het zijn nestkastje komt reclameren dat iets verder van het raam hing en dat ik wegnam om te herstellen ...
Het onweer met daarbijhorende storm van vorige vrijdagnacht had dan toch veel meer schade aangebracht dan ik op het eerste zicht dacht. Bij een rondrit in het dorp bleken er vele daken beschadigd en vele dikke bomen ontworteld. Op het marktpleintje sneuvelde een 60 jaar oude tamme kastanje. In de lente werden er reeds 4 of 5 evenoude bomen geveld wegens ziekte. Met deze erbij heeft het pleintje veel van zijn charme verloren en vinden we moeilijker een schaduwrijk plaatsje om te parkeren. Ze zijn wel vervangen door lindebomen. Even buiten dorp viel er een grote boom op een huis. De eigenaars, die dit huis betrekken als 2de verblijf, zullen verrast zijn als ze binnenkort aankomen.
Men had (voor gisteravond) onweer voorspeld maar de daarbijhorende storm niet (alhoewel men dat hier normaal vindt). Veel takken en bladeren eraf. Wijzelf lichte schade : tafel van boventerras gaan vliegen, de grote aarden pot (waarin de olijfboom staat) kapot. 't Had erger gekund. Net even langs de franse buren geweest : de vrouw was met dat onweer terug opgestaan want ze gaat zeer vroeg slapen (ong. 20.30u), dat is nog een gewoonte van toen ze als boerin nog actief was. Maar ze is ook vroeg uit de veren (ten laatste om 5 uur !). In de voormiddag verzorgt ze dan haar konijnen, kippen en eenden. Ook de groententuin is voor haar rekening. Het zijn erg vriendelijke mensen, we krijgen regelmatig groenten.
Een tijdje geleden berichtte ik over mijn trouwe distelvinken. Helaas, niet lang daarna hebben eksters het nestje met jongen geplunderd. Ander jong leven is er ook. Een koppel wilde duiven (type reisduif) nestelen onder de dakoversteek van de schuur. Twee mooie, bijna vliegklare, duifjes. Maar enkele dagen geleden redde ik één van de ouders. Ik hoorde in de kachel een eigenaardig geluid en ja hoor, de duif was in de schoorsteen terecht gekomen en 8 meter naar beneden gevallen tot in de kachel. Met veel moeite een deel van de kachel gedemonteerd om het beestje te redden. En nog meer jong leven. Bij een controlebeurt van het zwembad van de buur ging ik het ondergronds pomplokaal binnen. Helemaal donker behalve een horizontale verluchtingsbuis (diam. 100) die een tikkeltje licht binnenlaat. En ze vlogen me rond de oren, de roodstaartjongen, vijf in totaal. Mussen, merels en eksters plunderen ook op dit ogenblik de kersenboom. Een groter beest ontdekte ik deze morgen in de groententuin : een konijn had er mijn slaplantjes gevonden. Vorig jaar hetzelfde probleem met een haas, hij kwam telkens terug. Maar op een morgen hoorde ik iets zwemmen in het zwembad ... de haas ! Eruit geschept en ver gaan weg brengen. Maar enkele dagen later vond ik hem verdronken in het zwembad. En dan zijn er nog de kleinste maar vervelendste beestjes, de slakken en escargots die héél graag sla lusten.
Na een lange tijd neem ik weer even de draad op. Zoals in België duurde de winter hier dit jaar ook lang : niet zozeer erg koud maar de lentewarmte liet lang op zich wachten. De eerste zwaluwen waren er nochtans erg vroeg en in april waren er wel mooie en warme dagen. Tot midden mei daarentegen was het fris en grijs en nu sinds een week is het echt zomer. De accasiabomen staan in volle bloei en de geur ervan is heerlijk. De wilde orchideeën die hier overvloedig groeien zijn nu uitgebloeid. De tuin ziet er mooi uit en ... voor het vijfde opeenvolgende jaar broedt er weer een distelvink (vrouwtje doet werk en mannetje zit op een tiental meter van het nest te zingen). Na een overvloedige bloei van de blauwe regen is het weer (zomer)snoeiwerk (en dat moet nog 3 à 4 keer herhaald worden), wat een groeikracht heeft die glycine ! En eindelijk de eerste keer het openluchtzwembad gebruikt (water 28°), heerlijk ...
Allereerst de lijst van vorige keer aanvullen : ook staartmezen gezien. Bovendien vermelden dat er elk jaar bij mij in de tuin nestelen : koolmezen (in geplaatste nestkastjes), distelvink (hier zeer talrijk aanwezig, maar kleinere soort dan deze die in België tijdens de winter passeren) in lindeboom of blauwe regen), gewone vink en groenvink in cypressen, merel en mussen in muurholtes. En dan ... de zwaluwen (boerenzwaluw) zijn aangekomen ! Ik zal de schuurpoort (garage) weer dicht mogen houden of er komt een nest. Ik zou ze het gunnen maar als ik dan wegga (bijv. Pasen naar België) moet ik deze kunnen sluiten ... Jammer ...
13 maart is een belangrijke dag voor meer dan 12000 inwoners van de Lot. Dan start nl. het vissezoen ! Jacht en visvangst zijn dè hobby's van vele Fransen. Haast iedereen vist in stromend water. De snelstromende (en schitterende klare) riviertjes zijn ideaal om op forel te vissen.
Na het bericht van de wilde ganzen ga ik in die aard verder. Welke vogels zag ik hier zoal ? Een hele lijst : mus, ekster, tortelduif, kwikstaart, (boeren)zwaluw, sperwer, buizerd, merel, bonte specht, groene specht, Vlaamse gaai, distelvink, vink, groene vink, koolmees, pimpelmees, boomklever, raaf, hop, nachtegaal, roodstaart, koninkje, reiger, spreeuw, kwartel roodborstje, uilen (o.a. "la dame blanche") ... Deze lijst is waarschijnlijk niet volledig. Ze wordt wel eens aangepast. Op te merken : verscheidene soorten nestelen hier in de tuin en omgeving o.a. sperwer (in een muurholte), vink, groenvink en distelvink (in cypressen, blauwe regen), nachtegaal (in graszoden), kwikstaart (in zandbak !), mus (in muurholte), tortelduif, roodstaart (onder afdak), mezen (in nestkastjes), merel (zowat overal), zwaluw (in schuur), ekster (in hoge den) ...
Sinds vorige vrijdag tot en met gisteren vlogen de wilde ganzen (pal boven ons huis) weer naar het noorden. Het zijn enorme aantallen en ze maken veel lawaai . Ook om 8 u 's avonds was er nog een trek niettegenstaande het donker was. De mensen hier zijn blij : dit kondigt de lente aan. Na een lange, vrij koude, winter snakken we naar warm en zonnig weer. Met mijn fototoestel was het niet gemakkelijk er een fatsoenlijke foto van te maken.
Voor de eindejaarsfeesten gingen we naar België. Normaal reizen we altijd tijdens een weekend : vanaf zaterdagmiddag zijn er immers geen vrachtwagens meer op de autoweg en de reis verloopt dan ook heel wat vlotter (en veiliger). Deze keer kon dat door omstandigheden niet en we vertrokken op een maandagmorgen. Het rijden verliep vlot tot 46 km voor Parijs aan de péage (tolstation) St. Arnoult. Vijftig meter na deze péage ... de autoweg zat potdicht. Later zou de oorzaak duidelijk worden : een spectaculair ongeval met twee vrachtwagens. En alsof dit nog niet genoeg was, op een verbindingsweg (twee rijstroken) naar de ring (BP = boulevard périphérique) van Parijs versperde een in panne gevallen vrachtwagen één rijstrook. Op die 46 km deden we er 3,5 u over ! We weten dat er verschillende alternatieven zijn om Parijs te ontwijken maar we geven steeds de voorkeur om langs Parijs te rijden.
Een hele tijd na de eindejaarsfeesten terug naar Frankrijk. We ervoeren dat de winter lelijk toegeslaan had op de wegen : gaten tot zelfs putten (gevaarlijk !) in de asfaltbedekking. En toen opeens ... de grens voorbij, geen vuiltje meer aan de lucht. Hoe kan dit nu ? Ik denk dat ik het antwoord weet : de franse wegen zijn in die zin veel beter onderhouden dat wanneer er ergens gaten ontstaan niet alleen de gaten op zich gedicht worden maar het volledig deel heraangelegd wordt. Het valt franse vrienden die naar België komen ook op : de toestand van de Belgische is erg slecht.
Het was een hele tijd geleden dat we nog eens op de franse autowegen reden. En wat valt op ? Er zijn veel (vaste) flitscameras bijgekomen. Ze worden wel op voorhand aangekondigd : "Pour votre sécurité contrôle radar". Eens voorbij de camera zou je denken dat er terug vol gas gegeven wordt, maar nee, de fransen zijn de laatste jaren veel gedisplicineerder geworden. Want bovendien kan er op elke brug over de autoweg gekeken worden met de radar "lunettes". Vaste cameras zijn voor Belgen met Belgische nummerplaat vooralsnog ongevaarlijk, er zal pas rond midden 2010 een definitief akkoord zijn tussen de politiediensten om de bekeuringen te kunnen innen. Voor een overtreding vastgesteld met de lunetts ligt het anders. Je wordt wat verder van de autoweg weggehaald om te betalen. Geen geld op zak ? Geen nood, onder begeleiding moet je naar een bankkantoor ... Gelukkig was dat voor ons nog nooit het geval.
Als je Frankrijk doorkruist (langs autowegen) kom je dikwijls de vermelding tegen dat je een "Parc naturel de ..." doorrijdt (in totaal zijn er 46, dwz 12% van het Frans grondgebied !) In ons departement, de Lot, is voor ruim 1/3 van zijn oppervlakte (als je op een kaart kijkt de rechterhelft van het departement) het PNRCQ gecreëerd, nu 10 jaar geleden. PNRCQ = Parc National Régional des Causses de Quercy. Het is 175 717 hectaren groot en omvat 97 gemeenten (in de streek Midi-Pyrénées zijn er zo vier). De actualiteit is nu dat vijf aangrenzende gemeenten een aanvraag indienden om ook tot dit parc te behoren (het zijn : Soucirac, Frayssinet, Flaujac-Poujols, Cajarc en Albiac). Er is een charter dat dient onderschreven te worden en algemeen bepaalt dit dat er een ZPPAUP (Zone de Protection du patrimoine architectural urbain et paysager) zal ontstaan. "La charte est un document essentiel, écrit, au sein duquel figurent le périmètre, les objectifs, les domaines d'intervention ... du Parc naturel régional, le tout assorti d'une large concertation. Au moment où le Parc révise sa bible, il n'est pas unitile de rappeler les cinq missions fondatrices d'un PNR : protéger le patrimoine, notamment par une gestion adaptée des milieux et des paysages, contribuer à l'aménagement du territoire. Mais aussi contribuer au développement économique, social et culturel et à la qualité de vie, assurer l'acceuil, l'éducation et l'information du public et réaliser des actions expérimentales ou exemplaires dans ces différentsdomaines" Toeristische en economische troeven dus !!
Met de eindejaarsfeesten keren we elk jaar even terug "naar huis" om in familiekring te vertoeven. En dan vallen de verschillen van leven hier en in Frankrijk op. Hier wordt nooit meer met cheques betaald, hier geven mannen mekaar geen kus, hier krijg je geen goeiedag als je bij de bakker, wachtkamer dokter enz. binnenstapt. Hier heb je een grotere keuze in een grootwarenhuis en is de rekening kleiner. Hier wordt de foie gras gecontesteerd, hier is het gehakt (chair à saucisse) veel fijner gemalen, hier is de brandstof (en vooral huisbrandolie) goedkoper, hier is alles veel dichter bij de deur zoniet >> autowegen gratis ... Maar "daar" kan je in een groene omgeving leven ver weg van industrie, daar kan nog stilte ervaren, daar zijn er geen files, daar ervaar je ruimte, daar vind je vele goede betaalbare restaurants, daar ken je je buren en wordt er regelmatig samen gegeten. We kijken ernaar uit om binnenkort terug te keren !
Tot heden waren er op ons gehucht twee bewoonbare huizen. Dat zal veranderen. Het laatste gebouw, een schuur met bijhorende bakoven, werd onlangs verkocht en zal verbouwd worden tot een woning. De nieuwe eigenaar wil er binnen 2 à 3 jaar aan beginnen. Wat wel al gebeurde, de oude tabakshangaar ervoor werd afgebroken en de iets verder gelegen bakoven (volgens akte van 1860) is in volle restauratie. Volgende zomer zal er brood gebakken worden ! Al deze werken verfraaien erg onze kleine woonkern. Meer huizen kunnen er niet meer komen. Zoals in België zijn hier ook (pas sinds 2 jaar) gewestplannen van kracht (de PLU) en geen enkel terrein rondom is is bebouwbaar. Bestaande gebouwen (zoals deze schuur) mogen evenwel steeds omgebouwd worden tot woning.
Ik lees geregeld de krant "La Dépeche" en volgende onderwerpen komen bijna dagelijks aan bod. Eerst en vooral "La grippe A". De inentingen zijn een paar dagen geleden gestart voor de leerlingen van de scholen. 5,3 milj. leerlingen komen in aanmerking. Ouders moeten hun toestemming geven maar velen stellen het nut ervan in vraag. Ondertussen zijn er al ong. 96 scholen gesloten omdat er teveel afwezigen waren. In ons departement (Lot) is gisteren een eerste overlijden genoteerd (een moeder van 38j.) Vervolgens kwam vorige week de wijn ter sprake, met name "le nouveau ... (naam van wijn)" Ik noem er een paar. Le nouveau l'Amadour (van Rocamadour), le nouveau Gaillac enz. En dan een banaler onderwerp : er worden her en der in (meestal hoge) bomen nesten ontdekt van "des frélons aziatyque". Het is in deze zin een gevaarlijker variant van de gewone frélons, ze vallen de honingbijen aan en verorberen ze. Het bijenbestand is al fel teruggelopen. En dan vandaag ... een belangrijke dag (gisteren) voor het dorp Lalbenque. De eerste truffelmarkt van 2009 vond er plaats. Er werd een kleine 20 kg verkocht aan prijzen die doen duizelen : tussen 350 en 500 euro per kilo ! Er waren Amerikaanse en Japanese nieuwsgierigen (en kopers ?) aanwezig. Over de truffels zal ik binnenkort uitgebreider vertellen.
