Dag 7 Anjum – Zuidlaren

zondag 14-06-2015

Welk weer kunnen we vandaag verwachten? Wanneer we de gordijnen openschuiven zien we een open groene vlakte met een laaghangende grijze hemel. Het belooft niet veel fraais! Toch haasten we ons naar beneden. De geur van verse koffie komt ons tegemoet. We hebben met Eeltje afgesproken omstreeks 8h00 te ontbijten. Onze gastheer ontvangt ons met Friese jovialiteit. In de ruime veranda op de ontbijttafel is er geen plaatsje meer vrij…..we geloven onze ogen niet! Wanneer we dit allemaal moeten opeten, geraken we vóór 10h nooit weg. We zijn echt kind aan huis!

Ook al zijn we goede eters, we moeten Roos en Eeltje teleurstellen. Een overgroot deel van het aangeboden ontbijt moeten we laten staan. Om 9h00 beladen we de fietsen terwijl enkele onschuldige regendruppels ons doen twijfelen om de regencapes uit te halen. Met spijt verlaten we de familie Postma, een dikke proficiat voor de gastvrijheid……“Oant sjen”.

Bij FKP 46 moeten we onvermijdelijk de N361 volgen om over de dam, tussen Waddenzee en Lauwersmeer te geraken. Vóór de afsluiting in 1969, was dit een open zeetoegang tot Groningen, de Lauwerszee.  Op het einde van de dijk rijden we over de Cleveringsluizen, een merkwaardig kunstwerk.

Iets verder ligt de haven van Lauwersoog met een veerdienst naar het autoluwe eiland Schiermonnikoog.

We zijn tot onze verwondering in de provincie Groningen,  net vóór we het dorp Lauwersoog inrijden. Het is duidelijk een vissershaven. We stellen zelfs vast dat er vissersboten aangemeerd liggen met Urk erop.

Na Lauwersoog ruilen we de LF10 Waddenzeeroute voor de LF14 Saksenroute. We rijden door een immens nationaalpark, het natuurgebied  Marnewaard.  Na 20km zijn we in Zoutkamp, we volgen een kronkelend water, het Reitdiep door een laagliggend waterrijk weidegebied. We vorderen goed met lichte rugwind. Veel valt er hier toch niet te beleven. Het lijkt wel een onbewoonde streek…

Enkel het meermaals kruisen van kanaaltjes met schilderachtige bruggetjes zorgt voor afwisseling.

Na een korte bocht bij zo’n bruggetjes ontwaren we een café. Op de zitbank in hun voortuin lessen we onze dorst met een frisse Westmalle en Erdingers Weizebier…..

Iets verder zijn we in Garnwerd. Wanneer we een prachtige molen voorbij rijden worden we uitgenodigd tot een bezoek. Het is opendeurdag en de gidsen zouden graag hun kennis laten horen…..Een pauze en wat wijsheid opdoen kan geen kwaad menen we!

De korenmolen “De meeuw” staat op een dijk van het Reitdiep. Hij is gebouwd door een bakker-mulder. De molen is mooi gerestaureerd en kan nog steeds malen. We moeten ons op gevaarlijke trapladders met touwwerkleuningen ons naar boven hijsen.  Mijn aandacht gaat uiteraard naar het bouwkundige wonder van een molen…..Er is ’t een en ’t ander blijven hangen/ Bij de vaste delen is de stelling rondom van groot belang om de wieken te kunnen voorzien van zeilen en de molen te kruinen. Kruien is de molen in de richting van de wind plaatsen. Ook dat gebeurt vanop de stelling. Het maalwerk bestaat uit draaiende stenen, de onderste ligt stil de bovenste draait. De kuip errond vangt het meel op en via pijpen komt dit meel in zakken terecht. Er zijn nog een aantal lieren om de graanzakken te hijsen naar de 3° en hoogste verdieping. Om de molen te doen stoppen is er een systeem dat men “de vang” noemt ….een soort trommelrem die werkt met een band welke snoert om het draaiwiel…..Dit hadden we graag wel eens gezien maar de molen lag stil…..dus niets daarvan , wat we heel spijtig vinden!

We blijven het Reitdiep volgen langs Hekkum en Adorp. Bij de Platvoetbrug zien we de torens van Groningen. We weten dat Groningen een studentenstad is met veel moderne architectuur. Het is oppassen geblazen. We volgen elkaar in een trosje en rijden op de gps naar de markt. In de stad is het goed uit de doppen kijken, de fietser is baas…..Van alle kanten komen er kriskras fietsers naast en door elkaar links en rechts in de autoloze straten op ons af. Uiteindelijk besluiten we af te stappen na enkele bijna aanrijdingen met onoplettende jongeren.

Het is ondertussen 14h00 Honger en dorst doen ons binnenstappen in een broodjeszaak, waar we bekomen van onze nare fietservaring.

We verlaten de grootstad langs het Noord-Willemskanaal en rijden in zuidelijke richting. Bij kilometer 60 blijven we een tijdje de oevers van het Hoornsemeer volgen. Na Haren wordt het bosrijker en zijn we blij met de smalle rustige paadjes.   De fietsknooppunten laten ons door de dorpen Glimmen en Tynaarlo rijden, tot we bij ons overnachtingsadres in Zuidlaren arriveren.

Ons “vrienden op de fiets” echtpaar de Wit is blij dat we goed en wel aangekomen zijn. We krijgen 2 ruime gezellige kamers op de 1° verdieping van hun villa. Ze willen ons eerst een verfrissing aanbieden, wat we niet kunnen afslaan….Het wordt echter een veel te lange babbel. We krijgen ondertussen enkele nuttige tips om deze avond ergens te gaan  souperen. Het is zondag en we willen er een speciale avond van maken…..We zijn tenslotte één week onderweg!

Enkele minuten later stappen we binnen in eethuis “Cosineros” . Nadat we onze grote dorst gestild hebben bestellen we het aspergesmenu. Het wordt een aangename verrassing. Alles wordt op Spaanse wijze opgediend. Wanneer we de kok aan tafel krijgen vertelt hij ons dat hij lange tijd in Argentinië verbleven heeft, vandaar het wat Spaanse karakter van zijn kookkunst.  Een ijscoupe als dessert mag niet ontbreken na zo’n diner. Moe en voldaan wandelen we naar ons verblijf en kruipen op een deftig uur onder de dekens. Slaapwel jongens

Afstand: 78km

Weer:   grijs, af en toe  motregen +/- 15°C

NO wind    2 BF achter

Overnachting:

VOF Dhr. & Mevr. C de Wit Zuidlaren

08-02-2022 om 11:43 geschreven door Via de la Plata