Dag 10 Tubbergen – Haaksbergen woensdag

17-06-2015.

We kunnen het niet geloven. Wanneer wij, Pol en ikzelf de woonkamer van Antoine en Hugo binnenstappen. Zitten onze vrienden aan een overvolle ontbijttafel op ons te wachten. Petra en André brengen ons ook nog een heerlijke groenten omelet. Het is opnieuw een eetfestijn op de Bosmeen, wat een verwennerij! André vertelt ons :” Onze oude boerderij hebben we omgevormd tot een B&B vakantie verblijf. Dit was een droom van mijn vrouw Petra. Ikzelf   ben boer gebleven. Ik verhuur mij, om boerderijen te runnen waar de bedrijfsleider  een periode door ziekte  afwezig is.”  Om 9h00 nemen we afscheid van het uiterst sympathieke gastgezin.

Het is zonnig maar fris, op een lijntje fietsen we richting dorp Tubbergen. We moeten in oostelijke richting naar FKP 21. Juist buiten het dorp worden we door pezige fietsers ingehaald. We herkennen het echtpaar, zij waren gisterenavond aanwezig in het restaurant…..Iets verder in Ootmarsum, een historisch en charmant stadje, ontmoeten we de fietsers opnieuw. Zij doen net zoals wij ook de Ronde van Nederland.

Na Ootmarsum fietsen we door een groen, licht heuvelende landschap. We zijn in de streek van de rivier de Dinkel. Midden in een bos, waar we al een hele tijd door rijden komen we bij een watermolen. De molen hoort bij landgoed “Singraven”. Hier kunnen we niet voorbij, wat een prachtig stuk. Het is een oude korenmolen nu nog af en toe in gebruik als houtzaagbedrijf.

We blijven oostwaarts rijden richting grens Duitsland . Aperitieftime in Mekkelhorst.

Na Punthuizen zijn we bij FKP 58, we maken een bocht en zijn enkele kilometer bij de Oosterburen. We hebben er bijna niets van gemerkt Het blijft bos tot Lutterzand. Opnieuw is het voor een lange tijd door de natuur. De Dinkel heeft hier een valleigebied met zandverstuivingen gevormd.

De bossen zijn een mengeling van dennenbomen, hoge struiken en heidevelden. Een uitstekend gebied voor vele vogels, beweert onze kenner Hugo. Wanneer we luisteren horen we af en toe de groene specht. Bij een  steile zanddijk kunnen we oeverzwaluwen zien. Het is bijna 13h en we hebben er 40km opzitten. Gelukkig kunnen we in De Lutte op een druk bezet terras, onze  honger stillen.

We dachten gisteren, dat we veel door bos en natuur gereden hadden….Maar vandaag is dit ruim zoveel. Het blijft een aaneenschakeling van een prachtig behouden natuurgebied hier in Twente. In Lonneker komen we terug in de bewoonde wereld en is het oppassen geblazen. Dicht bij elkaar blijven en op de gps rijden we het centrum van Enschede binnen. Wat een verrassing, op de markt kunnen we met veel moeite een vrij plaatsje op een zonneterras bemachtigen. De stralende zon en de prille warmte heeft iedereen buiten gekregen. Ook wij genieten van een fris biertje.

De LF15 plaatjes loodsen ons vrij gemakkelijk uit het veel te drukke stadscentrum. Olala zo’n drukte, zoveel verkeer dat zijn we niet meer gewoon. Wanneer we over de A35 in Usselo zijn  en richting Boekelo rijden is het kalm. We duiken na dit dorp opnieuw de bossen binnen. Er staan 60km op het tellertje.

In het natuurreservaat van het Buurserzand moeten we, om aan onze oorkonde te geraken een foto nemen bij “de Bommelas”.  Regelmatig vragen we wandelaars en fietsers naar die fameuze Bommelas maar niemand kan ons de juiste plaats bepalen. Zelfs een schoolmeester op fietstocht met zijn kinderen kan ons niet helpen…..We blijven wat rondtoeren tot we bij een openplaats een oud huisje ontwaren! Op een vervallen naamplaatje kunnen wij de naam “Bommelas” ontcijferen….We bombarderen een toevallige wandelaar tot fotograaf.

Blijkbaar is deze vervallen boerderij een monument ??? Het zou een type boerderij geweest zijn eigen aan de  streek…..

Waarbij woongedeelte en stal één ruimte vormden. Ze noemden het ook “los hoes” of open huis. Het huis is gebouwd met zelf gemaakte handvorm stenen welke een houten skelet opvullen.

Wij vinden het helemaal niets speciaals…….

5km Verder zijn we in Haaksbergen, met de gps is het een plezier om ons overnachtingsadres te vinden. Wat een hartelijke ontvangst door Caro en Rudy. Het gastenpaar weet van wanten. Ook zij maken heel veel gebruik van “Vrienden op de Fiets” verblijven als hartstochtelijke stappers. Met een drankje op hun terras wordt het een lange babbelstonde. Caro is een sportieve madam, zij is niet alleen schrijfster maar ook ULM pilote. Ze kan haar enthousiasme niet verbergen…..we moeten blijven luisteren. Rudy daarentegen is een bekend gitarist en beroepsmuzikant .

Na onze veel te lange babbel, willen we souperen. We fietsen naar het centrum van Haaksbergen en genieten van een rustige eetavond in restaurant “de eetalage”.

 Na nog een slaapmutsje in een plaatselijk café kruipen we blijgezind onder de dekens. Zijn we dan toch enigszins vermoeid ???

Afstand: 80km

Weer:  in de voormiddag Frisse+/- 15°C

Namiddag mooi en zonnig +/-20°C

Overnachting:

VOF Mevr. C Woudstra Haaksbergen.

26-02-2022 om 17:46 geschreven door Via de la Plata

Dag 11 Haaksbergen – Rozendaal bij Arnhem

donderdag 18-06-2015.

Misschien iets tevroeg, stappen we de woonkamer van ons gastgezin binnen….”De koffie is zo klaar” roept Caro ons toe vanuit de keuken. We maken van de wachtpauze gebruik om onze fietsen te beladen. De familie Woudstra bezorgt ons een flink ontbijt met alles erop en eraan. Bedankt vrienden, we waren hier heel graag….Na nog een korte babbel en een groepsfoto moeten we verder. Caro en Rudi blijven ons een hele tijd uitwuiven.

Vandaag moeten we Westwaarts, met een flauw zonnetje en 2 à 3BF tegenwind. ‘t Is opnieuw harder duwen dan de vorige dagen….Bij FKP 52 verlaten we definitief Haaksbergen. Het wordt groener vanaf de Schipbeek. Het riviertje loopt ook weer door een bosgebied. “Het Lankheet” hoort bij een landgoed.

Vanaf Rietmolen bij Neede, blijven we afwisselend door bos, heide en weidelandschappen fietsen. In Geesteren we zijn dan 20km ver, kunnen we ons iets lichter kleden. Bij een mooie kerk houden we een sanitaire stop.

Langs rustige wegen kunnen we twee aan twee keuvelend verder. Toch moeten we aandachtig blijven de LF4 die we volgen maakt regelmatig flinke bochten. Veel dorpjes zijn er niet, van aperitieftime is er vandaag geen sprake. In de dorpen, Barchem, Lochem en Vorden  vinden we geen café of koffiehuis open. We hebben meer dan 50km wanneer we aan de IJssel bereiken…..

Honger en vooral dorst beginnen stillaan aan onze fysiek te knagen. Na een vraagje bij een boerderij worden we doorgestuurd naar Bronkhorst. Dit hebben we helemaal niet verwacht. Na enkele korte bochtjes rijden we over kinderkoppen keibaantje…..een dorp binnen vergelijkbaar met Damme. Het zou de kleinste stad van Nederland zijn …..!

Alles is mooi en sfeervol gerestaureerd en ziet er middeleeuws uit.

Op het terras van “Het wapen van Bronkhorst” vleien we ons neer. Na enkele frisse biertjes stappen we binnen om te lunchen. Een boerenomelet met bruin brood smaakt heerlijk. Wat doet deze lange rustpauze deugd! Voor we opnieuw starten bezoeken we nog een expositie van schilderijen, in de kerk, echter niets speciaals. Maar een mevrouw vertelt ons ’t een en ’t ander over dit oud stadje. Er zouden hier heel wat familietwisten tussen edelieden uitgevochten zijn….

We geraken moeilijk terug op dreef, gelukkig maar….één kilometer verder bij FKP 50 moeten we een kabelpont op. Na de oversteek van de IJsel komen we in Brummen.

Na een spooroverweg en het Apeldoorn kanaal zijn we eindelijk in de Veluwe. We zijn hier niet voor het eerst, reeds in 2009 waren we er met de bende bij onze voorjaarstocht. Toen bestond onze bende uitzonderlijk uit zes leden, zie hiervoor verslag: http://blog.seniorennet.be/veluwefietstocht2009/

Langs deze oostkant van de Veluwe echter zijn we nooit geweest. Bij Laag-Soeren duiken we de dichte bossen van het Veluweplateau binnen. In het begin volgen we een soort schapenpad tot bij een uitgestrekt heidegebied. Na de “Onzalige bossen” moeten we flink klimmen.

De helling noemt de “Posbank” en boven is er een bank met een fenomenaal uitzicht op de glooiende heide. Het wordt  een lange rustige afdaling in soms bosgebied soms tussen hoge struiken. Na Rheden en nog enkele zandverstuivingen is het gedaan met de afdaling en rijden we door een villawijk met “Knokke-Zoute” allures…..Na een park met grote vijvers en een kasteel, gaat het  gps gewijs naar ons overnachtingsadres zoeken. Het zou wel eens het laatste huis van een van Nederlands kleinste onafhankelijke gemeente kunnen zijn. We kunnen onze ogen niet geloven er staan 105km op onze tellertjes.

Na een poosje wordt de deur geopend en laat de kranige mevr. Wannée ons de fietsen bergen in een achterliggende garage. We krijgen 2 kamers op de 2° verdieping en een badkamer op de 1° verdieping. Toch moeten we van de gastvrouw eerst onze dorst lessen in haar ruime zitplaats. We horen  van de bejaarde dame dat haar man opgenomen is in een instelling, zij zelf is bijna 80j.

Toch houd ze de moed erin en is een praatgrage dame.

Na onze was- en plasbeurt wandelen we op advies van de gastvrouw naar het nabij gelegen dorp Velp. In eetcafé “Majesteit” genieten we uitgebreid van ribbetjes souper ruim overgoten met aangepaste wijn. Na een ijscoupe dessert en enkele slaapmutsjes, wandelen we moe maar voldaan terug. Onze gastvrouw is blij dat we op tijd terug zijn…..Ze zullen ons niet in slaap moeten wiegen vandaag!

Afstand: 105km

Weer:  Voormiddag Te fris +/- 15°C  à 18°C

Namiddag mooi en zonnig +/-20°C

Overnachting: F Mevr. E. Wannée Rozendaal.

26-02-2022 om 17:53 geschreven door Via de la Plata