08 Dag 8 Zuidlaren – Coevorden

maandag 15-06-2015

Onze gastheer Ferdinand wijst ons de weg naar de eetplaats, met uitzicht op zijn onberispelijk onderhouden tuin. We zijn  ietsje verlegen om het ontbijt te starten. Ook vandaag worden we opnieuw door de gastheer verwend met een overvloed en een variatie om van te duizelen. Ferdinand heeft ochtendcorvee, zijn vrouw Corrie, moet les geven en is al heel vroeg vertrokken.

Onze brave man is een echte entertainer. Nadat we overvloedig gegeten hebben komt hij met een tuba uit de keuken en laat ons genieten van een prachtig tubasolo. We staan perplex. Hij blijft ons verder verbazen en komt enkele minuten later spelend op een trekzak door de woonkamer gewandeld……Nadien vertelt Ferdinand dat hij ook nog koorzanger is en al in heel Europa met een prestigieuze gezelschap is opgetreden . We krijgen ten bewijze een fotoalbum te zien. 9H30 Zolang zijn we nog niet blijven hangen bij een van onze Vrienden op de fiets adressen. Bedankt Ferdinand, dit vergeten we nooit, daar zullen we nog jaren over spreken.

Het is frisjes en grijs maar met een lichte rugwind zijn we vlug in Schipborg. In Zeegse, duiken we een bos binnen. Vlak bij de Drentse Aa, een meanderend riviertje of is het een brede beek, komen we aan de Groningse Hunebedden. We stellen vast dat de rivier gewoon zijn gang mag gaan en niet rechtgetrokken is zoals overal elders. Het is het” Nationaal park van de Drentse Aa” waar we doorrijden lezen we later op enkele panelen.

In Taarlo komen we in een open heidevlakte “Het Balloerveld”. Een wel 350ha groot heidegebied met vennen en zandvlakten. Je waant je in de Sahara. Hier en daar moeten we stoppen voor kudden loslopende schapen.

In Rolde moeten we oostwaarts om iets verder terug donkere bossen binnen te rijden. Na Drouwen zijn we in Borger. We bezoeken er het grootste Hunebed van Nederland bezoeken. Om te voldoen aan de Oorkonde-eisen moeten we bij die Hunebedden een groepsfoto maken….We zijn niet alleen en Antoine wordt plots tot fotograaf gebombardeerd door een luidruchtige familie.

Ondertussen is het middag, we eten een uitsmijter in de kantine van het bezoekerscentrum.  De rustpauze heeft deugd gedaan. We hebben 40km op het tellertje en schatten dat we in de helft van onze dagtocht zijn. Dat er zoveel bos en heide in dit deel van Nederland is hadden we helemaal niet verwacht. Het is een aaneenschakeling van weidse natuurparken…..

Tussen Exloo en Odoorn fietsen we door een boswachterij van de Esdorpen. Blijkbaar zijn “Essen” hoger gelegen akkers, velden en hooi- of weilanden. Er staan hier en daar grote boerderijen en blijft de kronkelende rivier steeds terugkomen.

Nadat we Emmen doorgereden zijn komen we aan het Oranjekanaal. Is Emmen nu een stad of een dorp we weten het niet, toch zijn we blij wanneer we in Westenesch terug in een bos komen. In Dalerveen verlaten we de LF14 en volgen de LF16 de “Vechtdaalroute”.

Nadat we een Centre Parcs voorbij zijn rijden we tot onze verrassing Coevorden binnen. Het lijkt nog wat vroeg om het overnachtingadres op te zoeken. We vinden op de markt een zonnig plaatsje op een uitnodigend terras. ’t Wordt genieten van enkele frisse Grimbergens.

Na een lange rustpauze volgen we de gps tot bij ons Vrienden op de Fiets adres. We worden met open armen ontvangen door Wil, onze gastvrouw. Onmiddellijk wordt het koffieklets, waarbij onze dame zich van haar humoristische kant laat zien. We krijgen twee kamers op de 1° verdieping…..We merken duidelijk dat Wil gewoon is fietsers te ontvangen…..zij is zelfs bereid onze fietskledij te wassen, wat een luxe!

Na onze was- en plasbeurt wandelen we terug naar de dorpskern. Coevorden-centrum lijkt doods. Toch vinden we eetcafé Candia open en twijfelen niet….’t Is maandag en dan zijn de meeste eetgelegenheden dicht in Nederland weten we wel. Starten met een La Trappe vinden we een goed idee. We laten de chef spareribs met frietjes klaarmaken en genieten van een ruim souper. Na een wandel ommetje willen we onze bedjes opzoeken…..Iedereen blijkt erdoor te zitten! Slaapwel.

Afstand: 87km

Weer:   Frisse+/- 16°C , namiddag zonnig 2BF rugwind

Overnachting: VOF Wil Hutten Coevorden

14-02-2022 om 16:02 geschreven door Via de la Plata

Dag 9 Coevorden –Tubbergen

dinsdag 16-06-2015

Na het gezellige ontbijt en een langdurig uitgebreid gesprek met onze gastvrouw, wordt het hoog tijd om in te pakken. Wil, onze optimistische Coevoordse heeft ons uitstekend verwend. De eerste uren zullen we geen honger hebben. Om 9h15 vertrekken we na een foto met mevr. Hutten richting centrum om via FKP 77 bij het Stieltjeskanaal te komen. Het is opnieuw fris en grijs…..waar blijft de zomer toch!

Na een paar piepkleine dorpjes komen we bij Ane terug op de Vechtdalroute. Een meanderend riviertje welke uit Duitsland komt en tot in Zwolle stroomt. De rivier is ondiep bij droog weer, daarom zijn hier en daar stuwsluisjes gebouwd. Er is blijkbaar veel waterrecreatie op deze rivier maar daar hebben we niets van gemerkt.

Plots duiken we langs een boswegel het “Engelandsche Bosch” binnen. Dit bos ligt op een hoger gelegen zandrug. Hugo is in zijn nopjes, van alle kanten komen er vogelgeluiden….Telkens weet hij hun geluid te herkennen. Onder de mengeling van naald- en loofbomen staan er opvallend veel grote varens. Na de bossen rijden we iets later opnieuw door heide tot Hardenberg.

We moeten dwars door het dorp Rheeze waar enkele merkwaardige boerderijen en schuren onze aandacht vragen. De daken en gevels van de gebouwen zijn bedekt met gevlochten stro…. De rest van het gebouw is meestal in hout en zwart geschilderd. Mooi vinden we het in ieder geval.

Na Diffelen rijden we een enorm woud binnen “Boswachterij Hardenberg” het zou een turfstekergebeid geweest zijn. We lezen op de panelen dat dit gebied 1000ha groot is, het is een bos waar heideterreinen en vennen voorkomen. Er huizen zeer veel roofvogels. Toch zijn we heel verwonderd wanneer we halt houden bij een duinengebied met de toepasselijke naam Sahara.

We blijven maar door zandwegels rijden al de gehele voormiddag zonder enige aperitief  mogelijkheid…. Iedereen heeft dorst of is het goesting maar het lukt ons niet om in de schamele dorpjes een café te vinden. Nooit hadden we kunnen vermoeden dat er in dit oostelijk deel van Nederland zoveel ongeschonden bos- en natuurgebied  zouden zijn….We kennen de Veluwe maar dit gebied in Overijssel moet helemaal niet onderdoen, menen we.

Na Beerze, Junne en Ommen belanden we na 45km op de Zorgboerderij “de Meulenhorst” bij Den Ham. Er wordt ons verteld dat er een biologisch melkveebedrijf en een ijsmakerij is. Wat ons echter meer interesseert is dat er ook een ambachtelijke brouwerij zou zijn….. Daar naartoe natuurlijk! Nadat we onze dorst gelest hebben in het klein zelfbediening winkeltje. Komt als bij toeval de brouwer ons een interessante rondleiding geven. De man is fier op zijn ambachtelijke manier waarop hij diverse soorten zwaar bier brouwt. “Op de manier zoals bij jullie” voegt hij eraan toe. Wij zijn vol lof over zijn artisanaal bier! Wanneer we hem vragen waar we kunnen eten stuurt hij ons naar het volgend dorp Linde. En jawel enkele minuten later kunnen we op het zonneterras van een friture, eindelijk onze honger stillen.

Na onze welgekomen rustpauze fietsen we richting Vroomshoop en langs het Overijssels kanaal naar Daarlerveen. We hebben 60km op ons tellertje en zijn er van overtuigd dat we 90% ervan op boswegels reden. Het is veruit de bosrijkste rit van de ronde van Nederland vermoeden we. Om 17h en na 78km brengt de gps ons op het overnachtingadres in Tubbergen.

Langs een smal kronkelend weggetje staan we aan de voordeur van een boerderij.

Na even wachten, verschijnt de wat verlegen gastvrouw. Misschien wel begrijpelijk als er zo’n bende oude knarren aan je voordeur bellen. Vlug en kordaat krijgen we 2 appartementen ter beschikking. Wat een luxe zeg…..De schuur is gerenoveerd en tot 2 afzonderlijke woongelegenheden ingericht. Hugo en Antoine krijgen de rechtse en Pol en Bob de linkse. Olala elk gedeelte heeft een living, keuken slaapkamer en badkamer. Alles is splinter nieuw en het is er kraaknet. Petra spreekt af om morgenvroeg omstreeks 8h ons ontbijt naar een van de zitplaatsen te brengen….”Om te souperen rijdt je best naar het dorp tot bij de burgemeester”, krijgen we haastig te horen.  Ook hier zijn er plaatselijke gewoonten, lezen we in een presentatieboekje. Zo zou de naam van de B&B “Bosmeen” een samenstelling zijn van bijnamen van het gastgezin. Blijkbaar hebben de Tubbekenaars of zijn het Tubbekers ??? bijnamen of weekdaagse  en zondagse namen. Zo leren we dat Petra van de Meenboer genoemd wordt en haar man André Oude Rengerink  zou Bosandré  zijn in de week. Ze hebben gewoon hun twee bijnamen aan elkaar geplakt!

Na onze was- en plasbeurt fietsen we naar het dorp en zoeken

“de Burgemeester” maar het restaurant noemt feitelijk “’t Oale Roadhoes”. Een van de dorpsbewoners moest er ons wel op wijzen. Na een gezellig en smakelijk souper, met als toemaatje een flinke ijscoupe, sluiten we een prachtige fietsdag af.

Afstand: 78km

Weer:   Frisse+/- 15°C , zonnig 2BF rugwind

Overnachting:

VOF Mevr Petra Oude Rengerink  Tubbergen

B&B “De Bosmeen”

17-02-2022 om 13:56 geschreven door Via de la Plata