Ze begon haar muzikale carrière als achtergrondzangeres van Michael Jackson tijdens zijn Bad-Tour in 1988. Gezien haar muzikale talenten kwam ze al snel met andere artiesten in contact wat uiteindelijk resulteerde in haar eerste album Tuesday Night Music Club en de hit All I Wanna Do. Ze kreeg in 1994 een Grammy voor Record Of The Year en Best New Artist. Ook haar tweede en derde albums (Sheryl Crow en The Globe Sessions) leverden haar lovende kritieken en enkele awards op. In 1999 verschijnt een live-album (Live from Central Park) waarop ze speelt en zingt met grootheden als Eric Clapton, Keith Richards en Stevie Nicks.

In 1997 was Crow medeauteur en zangeres van het lied Tomorrow Never Dies, de titelsong van de gelijknamige James Bondfilm (1997).

Na drie succesvolle albums kampt Sheryl in 2000 en 2001 met een writers' block. Na veel bloed, zweet en tranen (en hulp van collega's als Lenny Kravitz en Stevie Nicks) verschijnt in 2002 het 'poppy' album C'mon C'mon. Na het verschijnen van een succesvol Greatest Hits-album in 2003, keert Sheryl in 2005 terug naar haar roots als singer/songwriter met het grotendeels akoestische album Wildflower. Op dit laatste album staat ook het duet "Always on your Side" met Sting, dat in V.S. de hitparade haalde.

Nog steeds heeft Sheryl Crow veel aanzien bij andere artiesten. Lenny Kravitz zei ooit over haar: "Je hoeft maar een instrument in haar handen te duwen en ze weet het te bespelen."

Sheryls nieuwe album, Detours, verschijnt in februari 2008. De eerste singles Shine Over Babylon (alleen digitaal verkrijgbaar) en Love Is Free worden hits in de Verenigd Staten. De tour ter promotie van het album brengt Sheryl sinds lange tijd weer naar Nederland: op 29 juni 2008 staat ze op het gratis festival Parkpop in Den Haag.

Crow heeft onder andere relaties gehad met gitarist Eric Clapton en met Amerikaans wielrenner Lance Armstrong.

In 2005 werd in een vroeg stadium borstkanker bij Sheryl geconstateerd. In juni 2006 startte ze alsnog haar uitgestelde tour door de Verenigde Staten en Canada, samen met zanger John Mayer.

In 2007 komt Sheryl in het nieuws door andere zaken dan haar muziek, namelijk door haar oproep om ten bate van het milieu zuiniger te zijn met toiletpapier, en de adoptie van een jongetje dat ze Wyatt Steve noemt.

Christopher Cross is het best bekend vanwege zijn nummers "Sailing" en "Arthur's Theme (Best That You Can Do)", een nummer uit de film Arthur, met in de hoofdrollen Dudley Moore en Liza Minnelli. Voor "Sailing" ontving Croos drie Grammy Awards in 1981. "Arthur's Theme" won een Academy Award voor beste originele nummer.

Eerst speelde Cross met een coverband uit San Antonio met de naam Flash, voordat hij een solocontract kreeg van Warner Bros. Records. Hij bracht zijn debuutalbum uit, waarmee hij vijf Grammy's won. Hij is de eerste en enige artiest die alle "Grote Vier" Grammy's (Beste opname, nummer, album en nieuwe artiest) won in hetzelfde jaar. Het debuutalbum van Norah Jones, Come Away With Me won ook deze awards, maar de award van "Nummer van het Jaar" ging naar de schrijver van het nummer, die zij zelf niet was.

Zijn tweede album, Another Page, kwam uit in 1983. Hierop stonden nummers als Think of Laura en All Right. Het album verkocht redelijk, al maakte het de hoge verwachtingen na het debuutalbum niet echt waar.

Het derde album, Every Turn of the World werd uitgebracht in 1985. Het album bracht geen top 40 hits voort, en werd niet goed verkocht. Hij maakte nog drie albums in de jaren '90, maar ook daarmee werd de massa niet bereikt. Ook bracht hij in 2002 een Greatest Hits album uit.

In 2007 werd een compleet kerstalbum uitgebracht door iTunes. Momenteel werkt hij aan een nieuw album, dat in 2008 uit zou moeten komen. Tegenwoordig treed hij zo'n 100 keer per jaar op.

Recentelijk is ook zijn dochter Madison zangeres geworden.

Anouk kreeg het muzikale van huis uit mee: haar moeder is zangeres in een bluesband. Anouk kwam na haar veertiende in tehuizen terecht, leerde zingen, en werd in 1994, zonder theoretische kennis, aangenomen op het conservatorium met als vooropleiding Mavo 3. Ze kon niet aarden op het conservatorium en stopte na twee jaar met de opleiding.

Anouk zong op bruiloften, feesten en festivals met de soul en R&B band Shotgun Wedding. Via haar toenmalige echtgenoot leerde ze Barry Hay van de Golden Earring kennen. Deze was enthousiast over haar zangkwaliteiten en bood aan materiaal voor haar te schrijven. Dit leidde tot de song Mood Indigo die samen met Earringlid George Kooymans was geschreven en geproduceerd.

Toen Anouk Bart van Veen leerde kennen, schreven ze samen wat nummers, waarna op 5 september 1997 haar tweede single werd uitgebracht. Nobody's wife werd Anouks grote doorbraak. Het nummer stond wekenlang hoog in de hitlijsten. Internationaal is het tot nu toe haar grootste hit. Na de single kwam ook haar debuut-cd Together Alone uit en door het succes van de single verkocht dit album ook goed. Barry Hay en George Kooymans produceerden het album, en zo stonden deze twee voormannen van de Golden Earring aan de wieg van haar carrière. Later dat jaar kwam de single It's so hard uit, welke een minder groot succes werd.

In de zomer van 1998 speelde Anouk op veel festivals, waaronder Pinkpop (waar ze met eieren werd bekogeld) en Parkpop.

In november 1999 kwam het tweede album uit, getiteld Urban Solitude. De eerste single R U kiddin' me zorgde ervoor dat het album op nummer één kwam in de album top 100.

Anouk ging vervolgens naar Amerika voor nieuwe opnames. Dit liep niet goed af. De eerste onderhandelingen met Anouks Amerikaanse label eindigden in slaande ruzie. Ze keerde terug naar Nederland en ging samenwonen met haar vriend The Anonymous Mis van de band Postmen. Haar nieuwe single Don't kwam uit en ze begon aan de 'AA Tour-Semi Acoustic tour' die vanaf februari 2001 door Nederland trok.

Eind maart 2001 verscheen Lost Tracks, een album met niet eerder uitgebrachte nummers, waaronder duetten met zangeres Sarah Bettens van K's Choice en The Anonymous Mis, alternatieve en akoestische versies van oude nummers en alle tot dan toe gemaakte videoclips inclusief een niet eerder getoonde 'forbidden version' van Sacrifice.

De gitarist van haar begeleidingsband schnabbelde bij bij de band Kane, tot onvrede bij Anouk. Omdat de rest van de band partij koos voor de gitarist ontsloeg Anouk in 2001 al haar toenmalige bandleden.

Op 6 november 2002 verscheen het nieuwe album Graduated fool. De eerste single van het album was Everything, en als tweede single werd I Live For You uitgebracht. De bijzondere clip erbij werd gemaakt door Rosto, die ook al de clip voor de single The Dark maakte. In de clip is Anouk weinig verhullend naakt onder water te zien. Deze clip won een prijs op het filmfestival van Utrecht. Toch werd de clip alleen op The Box gedraaid en flopte de single. MTV en TMF boycotten de clip vanwege onenigheid met het management.

In 2004 verscheen de cd Update, waarop Anouk bestaande nummers akoestisch zingt. Tegelijkertijd kwam ook Close up uit, een dvd met o.a. live-optredens van festivals en een bonus-cd. Eind 2004 verscheen haar album Hotel New York, dat op #1 binnenkwam in de albumhitlijst. Vooral de single Girl was een doorslaand succes, de groostste hit voor een solo-zangeres ooit. Het nummer behaalde hoge airplay. Van het album kwam een jaar later een 2cd-versie uit.

Eind 2005 gaf Anouk met haar vaste begeleidingsband (Leendert Haaksma (gitaar), Martijn van Agt (gitaar), Michel van Schie (bass) en Hans Eijkenaar (drums) vier concerten in Rotterdam en twee in Antwerpen, die opmerkelijk snel waren uitverkocht. Daarna vertrok ze, met haar gezin, naar haar tweede huis in Ohio, VS.

Eind april 2006 bracht Anouk de live-dvd Anouk is Alive uit en kondigde ze een festivaltour aan. Op 16 april stond ze als eerste op Paaspop in Schijndel. Ook speelde Anouk met Koninginnedag voor 280.000 mensen op het Museumplein te Amsterdam. Een optreden op Pinkpop viel echter in het water door onderhandelingsproblemen. Jan Smeets meldde op 5 juni 2006 in een interview met 3voor12 vernomen te hebben 'dat ze daar dikke spijt van had'. Wel stond ze o.a. op Bospop, Rock Werchter en Lowlands.

Ook zong ze op enkele tracks van het album Green van haar man (Postman), dat in mei uitkwam.

Ook het buitenland scoorde Anouk in 2006. Na de Benelux is ze populair in Israël en Turkije. In de hitlijst van Albanië bereikt ze zelfs begin februari de nummer 1 positie met One Word. Eind 2006 probeerde Anouk in Canada voet aan de grond te krijgen door HNY daar ook te lanceren met een extra nummer geschreven met Dan Hill genaamd "With You", dit werd tevens de single maar succes bleef uit.

In de zomer van 2007 nam Anouk haar vijfde studioalbum op met Amerikaanse muzikanten en de producer Glen Ballard. Begin oktober verbrak ze echter de samenwerking met haar begeleidingsband (Hans Eijkenaar, Martijn van Agt, Michel van Schie, Ronald Kool en Leendert Haaksma). De bandleden, die overigens niet het nieuwe album hadden ingespeeld, zouden kritiek hebben geuit op het nieuwe werk van Anouk toen ze het hun liet horen. Voor Anouk, die zich al eerder aan hun kritiek had geërgerd, was dit de druppel die de emmer deed overlopen. Zonder band zag ze zich wel genoodzaakt om de optredens rondom de albumrelease uit te stellen.

Eind oktober kwam het daarnaast tot een kort geding tussen Anouk en haar manager Cees van Leeuwen, die ze in augustus ook al aan de kant geschoven bleek te hebben.

Op 2 november 2007 kwam de eerste single genaamd Good God van Anouks nieuwe album uit, en later een spraakmakende clip van de hand van Jonas Åkerlund. De single ging op 15 oktober in première op 3FM en werd 3FM Megahit en TMF Superclip in Nederland en België. De single en videoclip kenden een wat moeizame start op radio en tv, Wat ook z'n effecten had op de singleverkoop. Het album zelf, Who's your Momma, volgde op 23 november. Het album werd zeer goed ontvangen, overal gingen er geluiden op over Anouks mogelijke doorbraak met het internationaal georiënteerde album mede dankzij de beroemde showbizzblogger Perez Hilton die Good God op zijn site plaatste en Anouk bestempelde als de nieuwe Amy Winehouse.

De dag dat Who's your Momma op nummer 1 binnenkwam in de Album Top 100, 3 december, gaf ze voor het eerst een optreden op de radio (tijdens "Evers Staat Op", Radio 538) met haar nieuwe jonge begeleidingsband. Deze bestaat uit Angelo de Rijke (gitaar), Memru Renjaan (gitaar), Boaz Kroon (bas), Oscar Kraal (drums) en Thijs Boontjes (toetsen).

Op 28 januari 2008 kwam de tweede single van haar nieuwe album uit genaamd I Don't Wanna Hurt]]. Bij de single verschijnt geen videoclip omdat Anouk het te druk had met optredens en voorbereidingen op haar (stadion)concerten, die ze in maart gaf onder de naam Who's Your Momma Tour in het Sportpaleis in Antwerpen (19 en 21 maart) en het Gelredome in Arnhem (28 en 29 maart). Alle kaartjes waren al binnen enkele dagen uitverkocht. Aan deze concerten gingen try-outs vooraf in De Oosterpoort in Groningen, het Paard van Troje in Den Haag en de Melkweg in Amsterdam.

In maart heeft ze in Los Angeles haar videoclip voor de derde single "Modern World" opgenomen met regisseur Melina Matsoukas. De videoclip kwam uit in april en dezelfde dag stond de video op de site van Perez Hilton. Het is de grootste clip van Anouk ooit, Anouk zingend en dansend als een Amish vrouw in verschillende settings. De single komt begin mei uit in drie verschillende versies met allerlei extra's.

Begin mei duikt op internet het nummer With You op. Dit nummer schreef ze samen met de bekende songwriter Dan Hill (die ook meeschreef aan I Don't Wanna Hurt), speciaal ter promotie van Hotel New York in Canada. Giel Beelen draait het nummer een aantal keer in zijn radioprogramma op 3FM, maar na ingrijpen van Anouk's platenmaatschappij EMI Music, wordt geprobeerd verdere verspreiding van het nummer te voorkomen.

Nadat Anouk tot 1998 een relatie heeft gehad met Edwin Rutgers (op dat moment haar songwriter) krijgt ze een relatie met Remon Stotijn (The Anonymous Mis), zanger van de rapformatie Postmen. Hij werd later ook de vader van haar twee kinderen, Benjahmin Kingsley (18 april 2002) en Elijah Jeremiah (5 december 2003). Op 16 maart 2004 trouwen de twee met elkaar, waarna ze op 3 juni 2005 nog een derde kind, een dochter krijgen met de naam Phoenix Ray.

In 2004 kwam Anouk negatief in het nieuws doordat ze haar moeder uit haar huis wilde laten zetten, omdat ze voor een verhuizing naar de Verenigde Staten veel geld nodig had. Ze had het huis in het begin van haar carrière gekocht toen haar moeder in scheiding lag met haar tweede man. Ze liet haar moeder er jaren (gratis) wonen. Toen Anouk haar moeder vroeg te verhuizen en zelfs een behoorlijk geldbedrag bood voor de verhuizing, weigerde haar moeder dit.

Anouk verhuisde in december 2005 naar de Amerikaanse staat Ohio, en deed het huis dat ze met haar man eerder kocht in Los Angeles weer van de hand. Als belangrijkste reden voor de verhuizing geeft Anouk aan dat ze in Nederland niet meer met haar drie kinderen de straat op kon zonder te worden lastiggevallen. Ze houden hun Nederlandse huis in Zwijndrecht wel aan. Ondanks de uitspraak definitief weg te gaan, keerde het stel al in de herfst van 2006 weer terug naar Nederland.

Op 5 mei 2008 werd bekendgemaakt dat het stel gaat scheiden.