CHIC is een Amerikaanse disco/funk band die in 1976 werd gevormd door gitarist Nile Rodgers en bassist Bernard Edwards. Ze zijn vooral bekend geworden door hun disco songs, waaronder Dance, dance, dance (Yowsah, yowsah, yowsah) (1977), Everybody Dance (1977), Le Freak (1978), I want your love (1978), Good Times (1979) en My forbidden lover (1979).
Nile Rodgers en Bernard Edwards ontmoetten elkaar in 1970. Al snel vormden ze een rock band, The Boys geheten (later The Big Apple Band).
Ondanks veel interesse voor hun vroege demo's kregen ze geen
platencontract. Platenmaatschappijen haakten af zodra ze erachter
kwamen dat de bandleden zwart waren; in die dagen werden zwarte
artiesten niet geacht rockmuziek te spelen.
Onverschrokken gingen Edwards en Rodgers door. In 1977 werd Tony Thompson, voormalig drummer van LaBelle en Extacy, Passion & Pain
gevraagd om deel uit te gaan maken van de band. Een tijdlang speelden
ze als trio voornamelijk covers op kleine optredens. Tot enige tijd
later Norma Jean Wright
zangeres van de band werd. Zij zong vanaf dat moment op de demo tapes,
en op alle nummers van het later dat jaar verschenen eerste album
(simpelweg "Chic" geheten).
Het debuutalbum en de singles Dance Dance Dance en Everybody Dance
werden onmiddellijk een succes, en Chic trad op als kwartet tot
februari 1978. Rodgers en Edwards dachten dat een tweede zangeres zowel
visueel als geluidstechnisch beter zou zijn voor de live optredens, en
op suggestie van Wright werd haar vriendin Luci Martin in de vroege lente van 1978 lid van de band.
Meteen na de sessies voor hun debuut album werkte Chic aan Norma
Jean Wright's eerste solo album. Dit werd uitgebracht in 1978 en het
nummer Saturday werd een hit in de Clubs. Het solo project was
bedoeld om naast haar Chic werk te doen, maar contractproblemen
(Wright's solo album was uitgebracht voor een ander platenlabel)
noopten haar de band te verlaten.
Tegen het einde van 1978 bracht de band het album C'est CHIC uit, met daarop het nummer Le Freak.
Dit nummer werd als single uitgebracht en was een enorm succes. Het
haalde de eerste plaats in de Amerikaanse hitlijsten en er werden meer
dan 6 miljoen exemplaren van verkocht.
Het daarop volgende jaar bracht de groep het album Risqué uit, en de single Good Times,
een van de belangrijkste singles uit die tijd. Samples van het nummer
werden onder meer gebruikt door Grandmaster Flash in "Adventures on the
Wheels of Steel" en door de Sugarhill Gang in hun single "Rapper's
Delight", die de doorbraak van de hiphop betekende. Het nummer is later
nog talloze malen gesampled door diverse hiphop en dance acts.
In de tachtiger jaren werden nummers van de band weinig uitgezonden
op de radio, hetgeen uiteindelijk leidde tot het opheffen van de groep.
Rodgers en Edwards produceerden afzonderlijk platen voor een groot
aantal artiesten. Zo was Rodgers in 1983 de producent van David Bowie's zeer succesvolle album "Let's Dance" en Madonna's doorbraakalbum "Like a Virgin" (1984). Edwards produceerde in 1985 het album van de supergroep Power Station, waarin Thompson drumde en die verder gevormd werd door Duran Duran leden John Taylor en Andy Taylor en zanger Robert Palmer (wiens solo album Riptide
het volgende jaar ook door Edwards geproduceerd zou worden). Ook
Rodgers was zijdelings betrokken bij het Power Station project. In 1986
produceerde hij (en speelde gitaar op) het album "Notorious" van Duran
Duran.
Na een verjaardagsfeest in 1992, waar Rodgers, Edwards, Paul Shaffer
en Anton Fig oude Chic nummers speelden voor een dolenthousiast publiek
organiseerden Rodgers en Edwards een reünie van de band. Ze namen een
nieuw album (CHIC-ism) en single (Chic Mystique) op die beide de hitparades haalden en toerden over de hele wereld, met zowel kritische bijval als zeer enthousiaste fans.
In 1996 werd Rodgers geëerd als "Top Producer in de wereld" door Billboard Magazine. Dat jaar trad hij samen met Bernard Edwards, Sister Sledge, Simon Le Bon en Slash
op in een serie herinneringsconcerten in Japan, die een overzicht van
zijn werk gaven. Helaas overleed Edwards gedurende de reis aan een
longontsteking. Chic toerde wel verder, met nieuwe muzikanten.
In 2002 overleed ook Thompson, aan kanker. Hij werd 48 jaar oud.
Free Souffriau, de populaire actrice die de rol van superheldin Mega
Mindy vertolkt, en componist en muzikant Miguel Wiels zijn de trotse
ouders geworden van hun eerste kindje, Wolf. Dat heeft productiehuis
Studio 100 bekendgemaakt. Souffriau is bevallen "van een flinke
jongen". Hij weegt 3,720 kilogram en is 51 centimeter groot.
Moeder
en kind stellen het zeer goed, en papa Miguel Wiels is helemaal in de
wolken met zijn zoontje. "We hebben allebei erg uitgekeken naar dit
moment en zijn dan ook totaal overdonderd door het intense geluk dat
zo'n klein wonder met zich meebrengt. Dit is ongetwijfeld het mooiste
wat ons ooit overkomen is", aldus de trotse ouders.
Amy Winehouse heeft haar Portugese fans vrijdag een halfuur laten
wachten. Nadat de Britse zangeres eindelijk op het podium was
verschenen van het festival Rock in Rio Lisboa, speelde ze een set van
55 minuten en kwam niet meer terug voor een toegift. Het optreden in
Lissabon was haar eerste sinds haar meest recente opname in een
afkickkliniek.
Toen
ze uiteindelijk haar gezicht liet zien, excuseerde ze zich tegenover de
negentigduizend toeschouwers voor haar schorre stem. De 24-jarige
Winehouse zong enkele van haar hits, waaronder 'Rehab', en
verschillende soulklassiekers en reggaenummers.
Naast
Winehouse zijn op het vijfdaagse Rock in Rio Lisboa, dat vrijdag van
start ging, artiesten te zien als Alanis Morissette, Bon Jovi,
Metallica en Rod Stewart.
Angelina Jolie is in Frankrijk bevallen van een tweeling. Dat stelt
althans de website van de Amerikaanse zender Entertainment Tonight. "De
baby's zijn er goed aan toe en de moeder ook", meldt een anonieme bron.
Details over de bevalling zijn nog niet beschikbaar.
De
geruchten spoken al de hele dag door de media, maar de woordvoerder van
Angelina Jolie ontkent. Volgens hem is de actrice nog niet bevallen.
Enkele weken geleden bevestigde Jolie op het filmfestival van Cannes
dat ze een tweeling zou krijgen. Jolie en haar vriend Brad Pitt hebben
al vier kinderen: Maddox (6), Pax (4), Zahara (3) en Shiloh (2).
Maddox, Pax en Zahara zijn geadopteerd.
Ze werd geboren als tweede in een gezin met zes kinderen. Dochter van Fred Ross (overleden, 19 november 2007). Samen met Mary Wilson, Florence Ballard en Barbara Martin vormde ze The Primettes in 1959. Nadat ze in 1960 een contract kregen bij Motown, veranderden ze de naam van de groep naar The Supremes in 1961. Barbara Martin verliet de groep kort daarna. In 1967 werden ze Diana Ross and the Supremes. Florence Ballard verliet de groep, waarna Cindy Birdsong erbij kwam en ze weer weer een zingend trio vormden. De groep nam 12 grote hits op in deze periode.
In oktober 1969 verliet Ross de groep en begon aan een solocarrière die ook succesvol bleek. Haar eerste grote hit was het lied Ain't No Mountain High Enough in 1970. Daarna speelde ze in een verfilming van het leven van Billie Holiday, Lady Sings the Blues en kreeg een Oscarnominatie voor die rol.
Ze bracht een album met duetten uit met Marvin Gaye in 1973, met de titel Diana and Marvin en scoorde een aantal grote hits. In 1975 kwam ze terug op het witte scherm in de film Mahogany en de titelsong Do You Know Where You're Going To werd een nummer 1 hit. Haar tweede, zelfgetitelde album kwam in de top 10 terecht.
Haar duet met Lionel Richie, Endless Love, uit 1981
bleek de bestverkopende single uit haar carrière te zijn en was haar
laatste hit op het Motown label. Ze had hierna een contract met RCA
en na een paar succesvolle, en wat minder succesvolle albums keerde ze
eind jaren '80 weer terug naar Motown, waar ze tot 2001 een contract
mee had.
Lipps Inc was een studioband die bekend is van één grote hit, Funkytown uit 1980.
De groep was opgericht in Minneapolis door Steven Greenberg,
die ook alle muziek van de groep componeerde en produceerde. Daarnaast
speelde hij verschillende instrumenten. Zangeres van de groep was Cynthia Johnson. De samenstelling van de rest van de groep wisselde.
De groep werd populair in het disco-tijdperk eind jaren '70. Hun enige hit Funkytown bereikte in onder meer de Verenigde Staten en Nederland de nummer 1-positie. De groep wist hierna geen hits meer te scoren, maar bleef nog enkele jaren actief.
Martha & The Vandellas, ook wel Martha Reeves & The Vandellas genoemd, was een Amerikaanseband die vooral populair was in de jaren zestig. Ze waren lid van platenlabel en hitmachine Motown. Ze werden in 1995 geïntroduceerd in de Rock & Roll Hall Of Fame. Rond het einde van 1960 ontmoette toekomstig leadzangeres van één van Motowns grootste hitmakers Martha Reeves één van de twee toekomstige bandleden. Dit was Rosalind Ashford. Deze twee meiden werden uitgenodigd door Gloria Williamson en Annette Beard om bij hun in de groep te komen zingen. Zo ontstonden de Del-Phis. Toen de meiden geen hits produceerden verliet in 1961
Williamson de groep. Het over gebleven drietal veranderde hierna hun
naam in The Vells. Nadat ze op zoek waren gegaan naar een nieuwe
platenlabel werden ze door William "Mickey" Stevenson
gevraagd om bij Motown te werken. Daar kreeg Reeves een baantje als
secretaresse aangeboden. Toen op een gegeven moment er
achtergrondzangeressen nodig waren voor singles voor het platenlabel
werd het drietal hiervoor gevraagd. Ze wilden wel meewerken en zo begon
hun zangcarrière bij Motown. Ze fungeerden als achtergrondzangeressen
bij onder andere Marvin Gaye en Mary Wells.
Toen de laatste genoemde er een keer niet was voor een opname werd het
trio gevraagd het nummer "I'll Have To Let Him Go" in te zingen. Toen
dit gebeurd was, was Motown er zo blij mee dat ze een professioneel
contract als een van de belangrijkste groepen van de maatschappij
aangeboden kregen. The Vells accepteerden dit en veranderden hun naam
in Martha & The Vandellas. The Vandellas is van twee namen
afkomstig. "Van" is de naam van een straat die in de buurt van de
straat van Reeves lag. "Della" is afgeleid van Della Reese, Martha's favoriete zangeres. In 1963 begon het succes voor Martha & The Vandellas. Hun productieteam was het drietal Holland-Dozier-Holland. Het eerste nummer geproduceerd door hun was "Come And Get These Memories". Het haalde nummer 29 op de Amerikaanse Toplijst en nummer 6 op de R&Blijst. Hun volgende hit was "(Love Is Like A) Heatwave". Dit nummer haalde nummer 4 op de Amerikaanse Toplijst en nummer 1 op de R&Blijst. Zo voegden ze zich bij The Marvelettes, Mary Wells en Marvin Gaye als hitsellers. In 1964 verliet Beard de groep, omdat ze zwanger en was en ging trouwen. Ze werd vervangen door Betty Kelley, ex-zangeres van The Velvelettes. Na deze personeelsveranderingen ging de groep wel door met hits maken. Hun grootste hit was "Dancing In The Street" uit datzelfde jaar. Het haalde de nummer 2 positie op de Amerikaanse Toplijst, nummer 4 op die van het Verenigd Koninkrijk en nummer 8 op de R&Blijst. Het nummer is onder andere gecoverd door Mick Jagger
en wordt sommigen gezien als het beste nummer ooit geproduceerd door
Motown. Dit liedje was overigens geen HDH-productie maar geproduceerd
door Mickey Stevenson en eveneens geschreven door hem samen met Marvin
Gaye en Ivy Jo Hunter. Na dit grote succes volgden nog hits als "Nowhere To Run", "Jimmy Mack" en "I'm Ready For Love".
Echter, rond het eind van de jaren zestig nam de populariteit van
girlgroups af en dus ook dat van Martha & The Vandellas.Betty
Kelley verliet de groep en werd vervangen door Martha's zus Lois
Reeves. De naam van de groep werd toen veranderd in Martha Reeves &
The Vandellas. Even later verliet ook Ashford de groep. Zij werd
vervangen door Sandra Tilley. Vanaf de jaren 70 maakte de groep zo goed
als geen hits meer. In 1973 werd de groep opgeheven en ging Reeves
verder met een solocarrière. Deze was echter ook niet zo succesvol als
de hitjaren Martha & The Vandellas.
Dido Florian Cloud De Bounevialle Armstrong (Londen, 25 december1971) is een Britsezangeres. Ze staat bekend onder haar artiestennaam Dido (door haarzelf uitgesproken als Daaide).
Dido begon haar muziekcarrière toen ze 5 jaar was met het stelen van een blokfluit van school. Een jaar later werd ze toegelaten tot de Guildhall School of Music in Londen. Toen ze 10 was, speelde ze naast blokfluit ook al piano en viool. Haar tienerjaren waren een mix van het stelen van haar broers platen en het toeren door de UK met haar klassieke muziek-gezelschap.
Toen ze 16 was was ze helemaal gek van Ella Fitzgerald. Ze begon in verschillende bands in en rondom Londen te zingen, ondanks dat haar broer Rollo (DJ en producer bij de succesvolle groep Faithless)
haar zei niet haar dagelijkse baan op te geven, en was te horen op het
debuutalbum van Faithless in 1995. De volgende 2 jaar toerde Dido met
Faithless, en elke keer als ze terug in Londen was, nam ze ook demo's
van haar eigen liedjes op.
Zo begon de opname van haar debuutalbum No angel. De
combinatie van Dido's liefde voor warme akoestische klanken en haar
broers fascinatie voor beats en alles wat elektronisch is maakt het
album zowel nieuw als klassiek tegelijk. De grote doorbraak bereikte ze
toen Eminem een gedeelte van haar nummer Thank you gebruikte voor zijn hit Stan. Hierna bereikten ook enkele singles van No angel de hitparades. Haar nummer Here with me werd gebruikt als themamuziek voor de televisieserie Roswell High.
In 2003 kwam Dido terug met haar album Life for rent. Dit album werd nog succesvoller dan het vorige en ging wereldwijd miljoenen malen over de toonbank. De eerste singles White flag en Life for rent werden grote hits. Ook de singles Don't leave home en Sand in my shoes kwamen van dit album, maar werden minder grote hits.
In 2004 maakte Dido bekend dat ze in 2005 een jaar rust zou nemen, maar ze was toch weer te zien op het Live 8-festival. Dido is al een tijd in Los Angeles
bezig met de opnames en het schrijven van nummers voor haar derde
album. Op Dido's officiële site vertelt ze dat dit album in 2008 uit
zal komen.
Modehuis Christian Dior maakt voor haar Chinese reclames geen gebruik
meer van de diensten van Sharon Stone. Dat heeft het donderdag
bekendgemaakt. Daarnaast bood Dior haar excuses aan voor de
"overhaaste, ondoordachte opmerkingen" van de actrice.
Karma In
een interview op de rode loper in Cannes had Stone de verwoestende
aardbeving in China "karma" genoemd. Door de Tibetanen te onderdrukken
zou de Chinese overheid de ramp over zichzelf hebben afgeroepen.
De
Chinese provincie Sichuan werd op 12 mei getroffen door een zware
aardbeving. Hierbij kwamen ongeveer 70.000 mensen om het leven.
Toni Braxton heeft al haar optredens geannuleerd die ze de komende
maanden in een hotel in Las Vegas zou geven. De met
gezondheidsproblemen kampende zangeres zou haar shows na een
rustperiode volgende week vrijdag hervatten, maar daar is ze nog niet
aan toe. Begin vorige maand werd de 40-jarige Braxton met pijn in haar
borst opgenomen in een ziekenhuis.
Hartkwaal Braxtons
huidige gezondheidstoestand is niet bekendgemaakt. Wel is bekend dat ze
in het verleden behandeld is voor pericarditis, een ontsteking van het
hartzakje.
Twee jaar De zangeres, die haar
bekendheid dankt aan nummers als 'Breathe again', 'Unbreak my heart' en
'He wasn't man enough', staat sinds vorig jaar zes avonden in de week
in hotel Flamingo met haar show 'Revealed'. In augustus loopt haar
tweejarige contract met het hotel in de gokhoofdstad af.
Hier is ze dan: Patricia Govaerts, de vlam van Ignace Crombé
Hier is ze dan: Patricia Govaerts, de vlam van Ignace Crombé
Patricia Govaerts (25) is de geheime liefde van miss belgian
beauty-organisator Ignace Crombé (51). Ze is (meestal) blond en een
vaste waarde in het missencircuit. De Miss Mol van 2004 nam in 2006
deel aan de verkiezing van Leie-ambassadrice, gepresenteerd door
Crombé.
Ambras in Mol In
2004 trad Patricia voor het eerst uit de anonimiteit met haar
verkiezing tot Miss Mol, de gemeente waar ze op dat ogenblik woont met
haar vriend. Lang genoot ze niet van haar titel, het kwam tot een
vlammende ruzie met de organisator en Patricia zou nog hetzelfde jaar
haar kroontje weer inleveren.
Nog meer ambras Pittig
detail: voorgangster van Patricia als Miss Mol is Anne-Marie Ilie.
Dezelfde Anne-Marie die later verkozen zal worden tot Miss Belgian
Beauty 2007 en op wie Ignace Crombé hopeloos verliefd is geworden. Als
de miss niet ingaat op de avances van Crombé, begint hij haar te
stalken, tot de hele zaak eindigt in een verschrikkelijke ruzie.
ODeCy Maar
terug naar Patricia, die na haar verkiezing als Miss Mol niet stilzit.
Samen met haar vriend Dennis Vos richt ze in 2004 een muziekgroepje op
onder de naam ODeCy. Het flopt. Toch blijft Patricia niet bij de pakken
zitten. Ze neemt in 2005 deel aan de Fashion Model Contest en in 2006
aan de verkiezing van Leie-ambassadrice, waar ze tegen Crombé aanbotst.
Hij is er PR-verantwoordelijke en presentator.
"In het begin was het niet meer dan vriendschap hè" "Maar
in het begin was het niet meer dan vriendschap", garandeert Dennis Vos,
de ex van Patricia met wie ze dan nog samenwoont in Mol. "Pas in de
zomer van 2007 loopt de relatie stuk en trekt Patricia bij haar ouders
in Turnhout in."
Ex-vriend Dennis Vos benadrukt dat Patricia hem
niet verlaten heeft voor Ignace Crombé, maar uit de getuigenis van
Crombé klinkt het dat ze al anderhalf jaar een relatie hebben. Dus ook
al toen ze nog bij Dennis was en hem verliet.
Back to school Patricia
werkte drie jaar lang als arbeidster in verschillende bedrijven, in
2005 ging ze terug naar de Handelsschool van Turnhout voor een zevende
jaar algemene administratie. Sindsdien werkt ze als bediende in de
Kempen.
"Wij zijn gewone werkmensen, wij willen dit niet" "En
hopelijk mag dat zo blijven", zucht haar vader, die bepaald verveeld
zit met de aandacht die nu over hem heen valt. "Wij zijn gewone
werkmensen, mijnheer, wij willen dit niet. Maar wat moeten we doen? Het
is onze dochter haar leven, het is haar keuze in de liefde. Ondanks het
leeftijdsverschil, ja. En dan al die verhalen over Ignace Crombé, die
zullen wel overdreven zijn, zeker?"
Ambras, part 3 Gisteren
raakte bekend dat Ignace Crombé en zijn vrouw Myriam gaan scheiden.
Dinsdagavond moest de politie nog bemiddelen bij een huiselijke ruzie
tussen de Crombés. Er zouden geen klappen gevallen zijn, maar het
koppel was wel verwikkeld in een hoogoplopende discussie.
Eurythmics (vaak maar onterecht The Eurythmics genoemd) is een in de jaren '80 zeer succesvol Britssynth pop-duo bestaande uit Annie Lennox en Dave Stewart. Lennox (een student aan de Royal Academie of Music in Londen) en Stewart ontmoetten elkaar aan het eind van de jaren '70. Al snel kregen ze een verhouding en richtten ze de groep The Catch op, samen met Pete Coombes. In 1979 werd The Catch omgedoopt tot The Tourists. De groep scoorde enkele hits in Groot-Brittannië, waaronder een cover van Dusty Springfields I Only Want to Be With You.
In 1980 ging de relatie tussen Stewart en Lennox over, maar ze besloten als muzikaal duo verder te gaan onder de naam 'Eurythmics'. Hun debuutalbumIn the garden uit 1981 werd door critici goed ontvangen, maar verkocht slecht.
In 1983 kwam het tweede album uit, Sweet Dreams (Are Made of This). De titelsong werd een nummer 1 hit in onder meer de Verenigde Staten en geldt anno 2006 nog steeds als een klassieker, vele malen gecoverd en geremixt. Dave Stewart bekende later dat hij de bekende baslijn in dit lied per ongeluk ontdekte toen hij een ander lied probeerde achterstevoren te spelen. Annie Lennox verscheen op de cover van het Rolling Stone magazine. Nog in datzelfde jaar kwam het album Touch uit. Wederom scoorde de band top 10-hits, met Who 's That Girl, Right By Your Side en Here Comes The Rain Again. Melody Maker en NME riepen beide albums uit tot een van de beste van 1983.
Het volgende jaar maakte Eurythmics de soundtrack van de film1984. De regisseur van de film weigerde echter veel van de muziek te gebruiken: alleen het nummer Julia is vlak voor het einde van de film te horen. De single Sexcrime werd een hit in Europa, maar in de VS werd het nummer verboden vanwege de titel.
Het vierde album Be Yourself Tonight kwam uit in 1985. Na de elektronische albums van de voorgaande jaren was dit een meer rock/soul georïenteerd album. Op Be Yourself Tonight is een duet met Aretha Franklin te horen. Het nummer There Must Be An Angel (Playing With My Heart), de enige nummer 1 hit die het duo in thuisland Groot-Brittannië wist te scoren, staat op dit album. Het albums doet het zeer goed, zowel bij critici als het publiek. Vier nummers van dit album worden hits.
Het commerciële album Revenge uit 1986 verkocht in de Verenigde Staten teleurstellend, maar deed het goed in Europa. Eurythmics ging op een uitgebreide tournee om het album te ondersteunen en tot op de dag van vandaag is Revenge wereldwijd het best verkochte album van de groep.
Vanaf 1987 ging Dave Stewart zich meer toeleggen op het produceren van werk voor anderen, onder wie Tom Petty en Bob Dylan. Desondanks verscheen in dat jaar nog wel het album Savage, een terugkeer naar de elektronische roots en volgens veel fans het beste Eurythmics-album. Het album ontvangt echter wisselende kritieken.
Twee jaar later verscheen het album We Too Are One. Het album verkocht teleurstellend in de Verenigde Staten, maar goed in Groot-Brittannië. In 1991 werd het verzamel-album Greatest Hits uitgebracht, een enorm succes in Europa, in Groot-Brittannië zelfs één van de 10 best verkochte albums van de jaren '90.
In 1990 besloten Lennox en Stewart enige tijd uit elkaar te gaan na jarenlang intensief te hebben samengewerkt. Annie Lennox kreeg een baby en legde zich toe op een succesvolle solocarrière. Dave Stewart ging vooral produceren voor anderen. Zijn soloalbums flopten. Tussen 1990 en 1997 hadden Lennox en Stewart vrijwel geen contact, tot ze elkaar weer ontmoetten op de begrafenis van een gemeenschappelijke vriend.
In 1999 verscheen Peace, het eerste reguliere album van Eurythmics sinds 1989. In enkele landen in Europa wordt dit licht teleurstellende album een succes.
In 2005 kwam het Ultimate Collection album uit, met daarop twee nieuwe nummers I 've got a life en Was it just another love affair?. Het album is nauwelijks een toevoeging op het Greatest Hits album uit 1991. Tegelijkertijd verschijnen alle Eurythmics-albums opnieuw met daarop extra nummers zoals b-kantjes en 12"-versies van singles.
In 2003 deed Udo mee aan de eerste editie van Idool, maar in zijn halve finale moest hij de duimen leggen tegen Chris D. Morton en Tom Olaerts die beiden naar de finale doorstootten. In 2005 waagde hij zijn kans in X-Factor. Dit betekende voor hem de doorbraak. Hij won dit programma op overtuigende wijze in december 2005.
Sindsdien bracht hij het album "U-turn" uit (dat enkele weken op #1 stond in de Album-charts), en scoorde hij een nummer #1 hit met zijn debuutsingle "Isn't it time". Zijn eerste gouden plaat (meer dan 20.000 verkochte exemplaren van 'U-Turn') mocht Udo in ontvangst nemen tijdens het programma Tien om te zien (4 juli 2007).
Van het album U-turn volgden nog de singles "Winter In July", "Back Against The Wall" en "Eyes Of A Stranger".
2006 leverde Udo verder nog een TMF Award voor "Beste Nieuwkomer" en de Radio 2 trofee voor "Doorbraak van het Jaar" op!
Op 30 maart 2007 won hij het liedjesprogramma 'Zo is er maar één' op de Vlaamse tv-zender één. Hij won dit programma met het liedje 'Ik mis je zo' van Will Tura. De trofee die hij hiermee behaalde was een kunstwerk van 50 cm hoog, met een hart van brons en ontworpen door de Antwerpse kunstenares Hélène Jacubowitz. Het nummer 'Ik mis je zo' bracht Udo op single uit op 19 april 2007, met als b-kant het nummer 'Tu me manques à mourir', de Franstalige versie van Ik mis je zo. Hiervoor ontving hij een gouden plaat tijdens Tien om te Zien (uitzending van 5/09/2007).
Als eerbetoon aan Clouseau nam hij het liedje "Heb ik ooit gezegd" opnieuw op. Dit lied staat op de tribute cd "Braveau Clouseau".
Een eerste "Udo Live!" (met 6 bandleden) had plaats op 28 maart 2007 in De Zuiderkroon in Antwerpen. De live-band bestaat uit : David Demeyere (drums), Jan Samyn (keys), Roberto Mercurio (bas), Chris Van Nauw (gitaar), Marva Nielsen en Dany Caen (backing vocals).
Met de zangeres Sofie zong Udo het duet "Love will keep us alive" een paar keer tijdens haar concerten. Doordat het publiek het zo beviel, is deze versie als B-kant terug te vinden op haar single "Ordinary People", die eind 2007 werd uitgebracht.
In februari 2008 wordt Udo's tweede album verwacht. 2008 wordt ook het jaar van een eerste theatertournee, in samenwerking met de Zuiderkroon. De première van deze Soul Sessions on Tour is op 19 februari in de Zuiderkroon in Antwerpen. Deze tournee staat meer dan ooit in het teken van feel good music waaronder soul en funk. Udo zal zich tijdens de theatertour laten omringen door minstens veertien topmuzikanten, onder leiding van Hervé Martens.
Rod Stewart eist een zuurstoftent om zich door zijn wereldtournee te helpen. De 63-jarige rocker wil dat hij tijdens zijn optredens ten alle tijde backstage kan gaan indien hij extra zuurstof nodig heeft. Vorige vrijdag vroeg Stewart in Noorwegen de organisatoren twee eerste hulp zuurstofkits met maskers. Stewart eiste ook 48 witte voetballen, maat 5 die hij later in het publiek trapte tijdens het Ruten festival. Verder voor 10.000 voedsel per dag voor hem en zijn ploeg, een presidentiële suite in een tophotel, drie limousines en Britse kranten.
Rod Stewart is niet de eerste rockster die een zuurstoftent eist. Mick Jagger had er al een tijdens de Stonestournee van 2006 en ook Axl Rose van Guns N' Roses ademt pure zuurstof voor hij opgaat.
De Britse schrijfster J. K.Rowling komt dan toch nog met een nieuw
Harry Potter-verhaal op de proppen. Voor een liefdadigheidsveiling
heeft ze een verhaal van 800 woorden geschreven, waarin ze het leven
van Harry Potter beschrijft vóór hij naar Zweinstein vertrok. Het
verhaal kan beschouwd worden als een proloog van de zevendelige
boekenreeks over de tovenaarsleerling.
Op 10 juni wordt het
verhaal in Londen verkocht op een liefdadigheidsveiling, samen met nog
twaalf verhalen van andere bekende auteurs en illustratoren. Onder hen
zijn Doris Lessing, Irvine Welsh, Nick Hornby en Margaret Atwood.
De
verhalen komen in augustus in één boek op de markt. De opbrengst gaat
naar de schrijversvereniging English PEN en een stichting tegen
dyslexie.
Ignace Crombé en zijn vrouw Myriam gaan scheiden, zo schrijven onze
collega's van de krant. De Miss Belgian Beauty-organisator (51), die
dit jaar in het nieuws kwam met verliefde mails die hij naar twee
Missen had gestuurd, heeft een relatie met een 25-jarig meisje uit
Turnhout en kiest volop voor die relatie. Dinsdagavond moest de politie
nog bemiddelen bij een huiselijke ruzie tussen de Crombés. Er zouden
geen klappen gevallen zijn, maar het koppel was wel verwikkeld in een
hoogoplopende discussie. Als reactie op die ruzie meldde het paar dat
ze er na 25 jaar huwelijk een einde aan maken.
Vernederd Begin
dit jaar kwam het huwelijk van Crombé al onder zware druk te staan,
toen de organisator van Miss Belgian Beauty tijdens een persconferentie
-geflankeerd door zijn vrouw- toegaf verliefd te zijn geworden op twee
van zijn Missen. Myriam bleef haar man aanvankelijk steunen, maar
krijgt nu ook nog de verhouding van Ignace met een 25-jarig meisje uit
Turnhout te verwerken. "Ik voel me vernederd. Verlaten ook", aldus
Myriam in Het Laatste Nieuws. "Ik heb het nooit kunnen geloven. Een
touw doorknippen na 25 jaar huwelijk, dat valt zwaar. Ignace heeft
iemand anders, ik niet."
lucht bestaat uit jou en mij uit onze adem die water wordt kijk maar naar de groenten op het bord want ik eet graag met jou aan mijn zij
en elke steen is een kei met wat hulp van wat de dieren doen elke kleur wordt in de natuur groen want ik slaap graag met jou aan mijn zij
het doet er niet toe of de maan geel is of wit bruin rood blauw groen grijs zwart of paars misschien ik voel me bij jou als een kip die draait aan het spit ik wordt duizelig van jou zoals je kunt zien
laat geschreven staan op een stenen lei een kleur verschilt zoals die wordt belicht maar zoals ik schrijf in dit gedicht is de kleur die van jou aan mijn zij
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
