Arthur Ira Garfunkel (Queens (New York), 5 november 1941) is een Amerikaans zanger en liedjesschrijver en is vooral bekend geworden als helft van het duo Simon and Garfunkel (met Paul Simon) Zij brachten een aantal invloedrijke albums uit, waaronder Parsley, Sage, Rosemary & Thyme (1966), en Bridge Over Troubled Water (1970). Ook de soundtrack van de film The Graduate (1966) bevat veel van hun muziek, waaronder het lied Mrs. Robinson.

Art Garfunkel werd geboren in Queens, New York. Toen hij vier was, werd hij voor het eerst geconfronteerd met muziek. De eerste bandrecorder kwam in huize Garfunkel. Later, tijdens zijn lagere school-periode, begon hij met het zingen van liedjes van onder andere de Everly Brothers, samen met Paul Simon die hij toen al kende van school. Ze richtten samen een bandje op en begonnen met kleine optredens. Ze noemden zich Tom en Jerry en kregen onder die naam ook hun eerste opnamecontract. Hey Schoolgirl was een nummer dat ze zelf geschreven hadden. Later gingen ze verder als Simon & Garfunkel.

In 1970 gingen Simon & Garfunkel uit elkaar door onenigheid. Nadat hij in 1973 een aantal jaren had geacteerd begon Garfunkel met een solocarrière als liedjesschrijver en zanger. In 1978 behaalde hij zijn grootste hit met Bright Eyes, dat uitkwam als onderdeel van de soundtrack van de film Watership Down.

In 1983 besloot hij een voettocht door de Verenigde Staten te maken van de oostkust naar de westkust. Hij begon in New York en liep elke maand een aantal dagen; uiteindelijk heeft hij er zo'n 13 jaar over gedaan. Hij kwam in april 1996 aan in de staat Washington. Van deze voettocht is ook een dvd gemaakt. Hierop worden passages uit zijn dagboek (dat hij gedurende zijn hele tocht bijhield) gecombineerd met een live optreden opgenomen in 1996 op Ellis Island. Tijdens dit optreden zong Art Garfunkel ook een duet met James Taylor en zingt zijn vrouw Kim Cermack Garfunkel ook enkele nummers.

Tina Turner.

In de jaren zestig vormt ze met haar toenmalige echtgenoot Ike Turner het zeer succesvolle duo Ike & Tina Turner, met nummers als Proud Mary en Nutbush City Limits. In de late jaren zeventig, scheidt het paar; Tina gaf aan dat Ike haar ernstig mishandelde.

Na een lange periode van zwoegen en sleuren, vooral vergeten wat Ike haar had aangedaan, kon Tina weerkeren op het wereldpodium. De eerste echte verschijning voor het grote televisiepubliek was in 1981 toen ze als gaste mocht optreden tijdens het L.A.Forum-concert van de Absolutely Live-tournee van Rod Stewart. Tina en Rod zijn sindsdien boezemvrienden gebleven.

In 1984 brak Tina Turner door als soloartieste met het nummer Let's Stay Together van het album Private Dancer.

In 1985 speelde ze naast Mel Gibson in de rol van "Aunty Entity" in de film Mad Max Beyond Thunderdome.

Op 13 januari 1988 stond Tina in het Maracanã stadion in Rio de Janeiro voor een publiek van 188.000 mensen, destijds het wereldrecord. Dit concert maakte deel uit van haar Break Every Rule-Wereldtour die vele records brak.

In 1990 op 50-jarige leeftijd stopte Tina voor het eerst met de grote tournees, haar Foreign Affair Farewell Tour eindigde op 4 november in Rotterdam.

In 1993 verscheen de film What's Love Got to do With It over het leven van Tina Turner. In 1995 zong ze Goldeneye, de titelsong voor de gelijknamige James Bond-film.

In 1996 bleek dat ze er toch nog geen genoeg van had en de Wildest Dreams World Tour was een feit, ook nu trad ze 8x op in Ahoy Rotterdam en stond ze drie avonden op rij in een uitverkochte (nieuwe) Amsterdam ArenA. In België brak ze alle records; nooit had een artiest zoveel publiek gelokt, ze speelde 11 maal in een uitverkocht Flanders Expo, goed voor 140.000 mensen.

In 2000 stopte Tina Turner er toch echt mee en sloot ze haar laatste grote wereldtour, de Twenty Four Seven Millennium Tour 2000, af. Een van de optredens was op 18 juli in het Stadspark in Groningen voor 65.000 mensen. Op 25 juli nam ze afscheid van het Belgische publiek: op de weide van Werchter verzamelden zich 70.000 mensen om nog één keer te genieten van Tina Turner.

Vijf jaar later bewees Tina opnieuw dat ze het zingen niet kon laten. Haar nieuwe album All The Best verscheen in februari 2005 met een collectie van haar beste songs, maar ook een aantal nieuwe singles zoals Open Arms, Complicated Disaster, Something Special en Great Spirits uit de Walt Disney Pictures-film Brother Bear.

Tina zou ook in de film The Goddess spelen, deze is echter stopgezet wegens het overlijden van Ismail Merchant.

In september 2005 ging de film All the invisible children in première in Venetië. Tina zong samen met de Italiaanse zangeres Elisa de titelsong Teach me again. Alle opbrengsten van Teach me again zijn voor het World Food Program van Unicef.

Tevens werd in september 2005 bekend dat Tina de prestigieuze Kennedy-prijs, een onderscheiding die kunstenaars kunnen krijgen voor hun levenswerk, in ontvangst mocht nemen. Op 4 december 2005 was er ter gelegenheid van de prijsuitreiking een gala-ontvangst in het operahuis van het Kennedy Center. Daarvoor ontving president Bush de ster op het Witte Huis. Het was voor de 28e keer dat de prijzen werden toegekend.

Half oktober 2006 laat EMI aan haar aandeelhouders weten dat Tina met een nieuw album zal komen. Ingewijden in de muziekbizz weten ook te vertellen dat er wellicht een tour aankomt. Een voorproefje van een mogelijke comeback kon een zeer selecte (rijke) groep mensen beleven tijdens het Bedrock Ball in het Natural History Museum, London, op 18 mei 2007: Tina gaf hier een medley van haar bekendste songs tijdens een liefdadigheidsconcert aldaar.

Een jaar later is er nog steeds geen nieuw album. Tina verschijnt wel als gastvocaliste op een concert van Little Richard en op nieuwe albums van Santana (Game Of Love) en Herbie Hancock (Edith and the Kingpin ).

Op 12 december 2007 overleed haar ex-echtgenoot Ike Turner op 76-jarige leeftijd aan een overdosis cocaine.