Ik wil je niet bezitten Bezittingen kun je niet liefhebben Jij bent niet mijn eigendom Eigendommen zullen verdwijnen Twee mensen kunnen elkaar liefhebben Andere opties zijn niet mogelijk. Liefhebben en weten dat je geliefd bent is een groot goed Een vleug van vertouwen een blik die iets beloofd Een wereld vol vreugde is niet mogelijk Jezelf terug vinden in je kinderen is een groot goed Daarvoor te mogen leven samen en met elkaar Is de belofte van het leven wat je met elkander deelt. Een stem, een uitroep, een kreet van liefde Iedereen die horen kan weet wat dit betekent, begrijpt dan wat gezegd wordt. Uiterlijk is loze schijn terwijl schoonheid zeer mooi kan zijn. Ook na mijn leven is er nieuw leven wat verder gaat op de levensweg des levens. Samen met jou deze weg bewandelen is het mooiste wat mij kan overkomen.
Borsato is geboren in het Wilhelmina Ziekenhuis in Alkmaar als zoon van Roberto Borsato en Mary de Graaf. Het gezin verhuisde naar Italië, waar Borsato's vader een restaurant aan het Gardameer ging runnen. Borsato heeft dan ook veel tijd in Italië doorgebracht en spreekt vloeiend Italiaans. Het gezin telt verder nog een zoon Armando en een dochter Sylvana.
Borsato brak door als zanger nadat hij op 7 april1990 de Soundmixshow in Nederland won met zijn vertolking van het nummer At This Moment van Billy Vera. Vanaf 1990 bracht Borsato drie Italiaanstalige albums uit. In 1994 stapte hij over op Nederlandstalige nummers (waarvan vele vertaald zijn uit het Italiaans). Hij zou vervolgens uitgroeien tot een van Nederlands meest succesvolle zangers.
Sinds 1998 vervult Borsato de rol van ambassadeur van de Stichting War Child, een organisatie die zich inzet om kinderen te helpen traumatische oorlogservaringen te verwerken. Ook trouwt hij dat jaar met Leontine Ruiters in Venetië. Samen krijgen ze drie kinderen: Luca (1998), Senna (2001) en Jada (2002).
Het vermogen van Borsato wordt door de Quote 500 geschat op 27 miljoen euro[1]. Hij is daarmee de bestbetaalde zanger van Nederland.
20 Maart2008 kondigt de zanger aan dat hij een multimediaal drieluik getiteld 'Wit Licht' gaat uitbrengen[3], bestaand uit een album, een concertreeks en een film. De eerste single en tevens titeltrack van het album komt uit in april. De film komt uit in december2008.
In 1994 stond zijn Nederlandstalige hit Dromen zijn bedrog (een cover van het Italiaanse lied Storie di tutti i giorni[4] twaalf weken op de eerste plaats in de Nederlandse hitparade. Hij kwam hiermee in het Guinness Book of Records, doordat hij als eerste met een single 12 weken achter elkaar op nummer 1 stond. In de Nederlandse Top 40 staat dit record nog steeds, in de Mega Top 50 wist Que si que no van Jody Bernal echter 15 weken op één te staan. Enkele maanden later stond ook het nummer Waarom nou jij op de eerste plaats.
In 1996 speelde hij op Parkpop in Den Haag. En in 1998 scoorde hij opnieuw een nummer 1-hit met De bestemming (ook een cover, van het Celtische The Destiny). Eind 1999 behaalde ook zijn nummer Binnen die status.
Op 20 december2003 belandde zijn nummer Afscheid nemen bestaat niet op nummer 1 en hield het daar acht weken vol. Hij was daarmee de eerste artiest in de geschiedenis die het lukte om met twee verschillende platen acht weken of langer boven aan de Nederlandse Top 40 te staan. Een paar weken later kwam ook het nummer Voorbij, een duet met zangeres Do, op de eerste plaats. Destijds schreven ze hier popgeschiedenis mee, want deze single maakte de grootste sprong naar nummer 1 in de Nederlandse Top 40, namelijk van plaats 35 naar 1. In mei 2006 werd dit record verbroken door eveneens Borsato met zijn single Rood, die van plaats 36 naar nummer 1 steeg.
In juni 2004 gaf Borsato zes uitverkochte concerten in De Kuip. Een van de artiesten die daar een gastoptreden verzorgden, was de rapper Ali B. Samen zongen ze een bewerking van het lied Nooit meer een morgen. Op 25 september 2004 kwam deze live-versie vanuit het niets op nummer 1. De opbrengsten van deze single zouden naar War Child gaan.
Borsato heeft tot nu toe alle versies van de TMF-awards gewonnen als Beste Zanger Nationaal. Ook won hij in 2004 en 2005 de Vlaamse TMF Award voor Beste Zanger Internationaal.
Op 19 maart 2006 ontving Borsato de Radio 2-zendtijdprijs, diverse collega's waren aanwezig en zongen een liedje van hem en van zichzelf. Deze show was live te horen op radio 2 en een week later te zien op tv.
In mei 2006 begon Borsato met de verkoop van zijn tour "Symphonica in Rosso", die dat zelfde jaar tussen 20 oktober en 4 november plaats vonden in het Gelredome te Arnhem. De eerste 4 concerten waren al snel uitverkocht en uiteindelijk zijn er 10 uitverkochte concerten gegeven.
Met "Rood" behaalde Borsato zijn tiende nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40. Na de Beatles is Borsato de 2e artiest die zoveel nummer 1-hits op zijn naam heeft staan. De Beatles hadden er zes meer.
Borsato heeft voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis in week 23 van 2006 vier nummer 1-hits in de Top 40 gehad die langer dan 5 weken op deze positie hebben gestaan. En in week 24 het volgende record: 50 weken lang een nummer 1-hit. Tot en met week 29 van 2006 heeft hij met het nummer Rood op 1 gestaan, hij heeft inmiddels dus 55 weken op 1 gestaan in de Nederlandse Top 40. Ook in België had deze single van Borsato veel succes.
Een nieuw record voor Borsato. De succesvolle zanger heeft een heel jaar op nummer één gestaan in de Nederlandse hitlijsten: "Stiekem ben ik daar toch wel erg van onder de indruk!" schrijft hij op zijn website.
Later in 2006 heeft Borsato een duet opgenomen met de Britse zangeres Lucie Silvas, genaamd Everytime I think of you (oorspronkelijk van The Babys). Dit is zijn 12de nummer 1-hit. Hierdoor heeft hij wederom een record op zijn naam staan; zijn laatste 7 singles zijn allen op nummer 1 gekomen.
Momenteel is Marco bezig met de film Wit Licht, waarin hij voor het eerst optreed als acteur. Naast deze film verschijnt er in april ook een nieuwe single met de naam Wit Licht. Zijn nieuwe album, wat later dit jaar verschijnt heet eveneens Wit Licht (album), net als zijn reeks concerten in het Geldredome, in oktober 2008.
Onze man in Cannes: 'Aanrijding in Moscou' gigantisch succes
Onze man in Cannes: 'Aanrijding in Moscou' gigantisch succes
Ik had 'Aanrijding in Moscou' thuis al eens gezien. Ik ben een
Gentenaar en vond het een prachtprent. Maar ik dacht dat ze vooral zou
aanslaan door het sappige Gentse taaltje. Groot was mijn verbazing toen
ik zonet nog eens in Cannes ging kijken. De film is hier geselecteerd
voor de Semaine de la Critique, trok een eivolle zaal en bleef overeind
voor een internationaal publiek. Sterker nog: dat publiek was laaiend
enthousiast. Er werd zelfs meer gelachen dan in de Gentse bioscoop.
Regisseur
Christophe Van Rompaey en hoofdrolspelers Barbara Sarafian en Jurgen
Delnaet leken even verrast als ik. Later op de middag spreek ik met
hen. Straks dus meer daarover.
150.000 bezoekers Het
filmdebuut van Van Rompaey speelt zich af in de volkswijk 'Moscou' aan
de rand van Gent en vertelt het verhaal van Matty (Sarafian), een door
het leven getekende vrouw van 41. Na een banale botsing op een parking
van een grootwarenhuis raakt ze verbaal én emotioneel in de clinch met
de veel jongere truckchauffeur Johnny (Delnaet).
Bij ons kwam
'Aanrijding in Moscou' eind januari 2008 in de zalen en haalde meteen
de absolute top qua bioscoopbezoek. In Gent liet de film negen weken
lang alle Amerikaanse concurrentie achter zich. Ondertussen is de film
de kaap van 150.000 bezoekers voorbij.
Semaine de la Critique Het
is sinds 1995, met 'Manneken Pis' (Frank Van Passel), geleden dat er
een Vlaamse speelfilm geselecteerd werd voor de Semaine de la Critique.
Bekende namen zoals Bernardo Bertolucci, Ken Loach, François Ozon en
Wong Kar-wai begonnen hun carrière met een selectie voor de Semaine de
la Critique. De film dingt ook mee naar de Caméra d'Or.
'Aanrijding
in Moscou' is één van de films die werd gemaakt in het kader van de
tweede reeks 'Faits Divers', een initiatief van vtm met steun van het
VAF. Eerdere titels in deze reeks waren 'Verlengd weekend', 'De hel van
Tanger', 'Vidange perdue', 'Dennis van Rita', 'Happy Together' en
'Linkeroever'. De Engelstalige titel van de film is 'Moscow, Belgium'.
Het Filmfestival van Cannes is vandaag van start gegaan met de vertoning van de openingsfilm 'Blindness'. De donkere dramafilm van de Braziliaanse regisseur Fernando Meirelles dingt mee naar de felbegeerde Gouden Palm, de meest prestigieuze prijs van het festival. Ook 'Changeling', een film van Clint Eastwood met in de hoofdrol Angelina Jolie, en 'Two lovers', met Joaquin Phoenix en Gwyneth Paltrow, gaan voor de hoofdprijs. De serieuze films staan in schril contrast met de blockbusters die traditiegetrouw op het festival in première gaan. Aankondigingen van 'Indiana Jones and the kingdom of the crystal skull' en de animatiefilm 'Kung fu panda' beheersen het straatbeeld van Cannes.
Panda's De twee potentiële blockbusters doen niet mee aan de competitie. Terwijl 'Blindness' werd vertoond, kwam komiek Jack Black de paparazzi tegemoet. Aan het strand gaf hij, omringd door veertig als panda's verklede mensen, een demonstratie kung fu. De link valt niet ver te zoeken, want in de animatiefilm 'Kung fu panda' spreekt hij de stem van een pandabeer in.
Een jury, bestaande uit acteur Sean Penn, actrice Natalie Portman, regisseur Alfonso Cuaron en regisseuse Marjane Satrapi, beslist later deze maand welke films, acteurs en regisseur worden onderscheiden. De prijzen, waaronder ook die voor beste script en beste korte film, worden op 25 mei uitgereikt.
Jolie Van sterren als Angelina Jolie, Harrison Ford, Woody Allen, Scarlett Johansson, Penelope Cruz en Robert De Niro wordt verwacht dat ze hun gezicht laten zien in Cannes. Madonna en Sharon Stone maken hun opwachting tijdens een benefietgala voor een Amerikaanse stichting die onderzoek doet naar aids.
Vorig jaar ging de Gouden Palm naar de Roemeense film '4 months, 3 weeks and 2 days'. Julian Schnabel kreeg voor 'The diving bell and the butterfly' de prijs voor beste regie.
Hollywoods meest glamoureuze ouders, Angelina Jolie en Brad Pitt, verwachten een tweeling. Dat bevestigde de actrice woensdag in een tv-interview in Cannes.
Acteur Jack Black versprak zich tijdens een gezamenlijk interview met Jolie voor de promotie van hun film "Kung Fu Panda".
"Met hen erbij gaan we net de Brady Bunch lijken", zei de acteur tijdens het gesprek met Natalie Morales van de Today Show. Jolie bevestigde de verspreking van Jack Black. "Ja, ja, we hebben dat al bekendgemaakt. En Jack heeft het net bevestigd."
Met de spruitjes breiden Jolie en Pitt hun gezinnetje uit tot zes kinderen. Het Hollywoodkoppel heeft al vier kinderen, onder wie de 3 adoptiekindjes Maddox (6), Pax (4) en Zahara (3) en een biologische dochter Shiloh, die deze maand twee wordt.
Vanaf het begin van de jaren 70 stond Urbanus in de Vlaamse theaters met de begeleidingsgroep Anus. Al snel ging hij solo de theaters in als Urbanus van Anus. In 1974 kwam zijn eerste LP uit, Leevend. Dit debuut was goed voor vijf hit-singles. Naar aanleiding van zijn theatersuccessen werd hij door de BRT gevraagd een komische act te verzorgen in het programma Zorg dat je d'er bij komt. Urbanus' antwoord hierop was: Nu gaan zelfs de blinden mij herkennen. Uiteindelijk liet hij zijn achternaam vallen en noemde zichzelf simpelweg Urbanus. Na Vlaanderen was Nederland aan de beurt en trad hij vanaf 1975 ook in Nederlandse theaters op. Zijn plaat Een bakske vol met stro (1979), een kerstlied dat de geboorte van Jezus Christus parodieerde, zorgde voor veel ophef bij de Katholieke Kerk, maar het volk kon de plaat best waarderen; zo'n 150.000 exemplaren werden ervan verkocht.
In 1983 haalde zijn dubbelelpee 10 jaar Urbanus live platina, en zijn single Quand les Zosiaux chantent dans les bois ("Als de vogeltjes zingen in 't woud") was wederom een groot succes. In 1983 maakte en schitterde hij in het TV-programma Beter 10 crises in de lucht dan 1 in ons land.
Urbanus is ook de naam van de stripreeks, die in 1983 startte. In deze strips worden de komische avonturen uit de fictieve jeugd van Urbanus uit de doeken gedaan in zijn woonplaats Tollembeek. De stripverhalen worden door Urbanus samen met tekenaar Willy Linthout gemaakt. De eerste strip "Het fritkotmysterie" werkte aanstekelijk en er verschenen 4 tot 5 albums per jaar bij de Antwerpse Uitgeverij Loempia. Van de strip zijn er ondertussen al 128 albums gemaakt.
In oktober van 1987 kwam Urbanus met zijn eerste film Hector op de proppen. Hij schreef het scenario samen met de debuterende regisseur Stijn Coninx. Het werd een enorm succes. De film won de eerste prijs op het Internationale Festival van de Komische Film in Chamrousse (FR) en Urbanus ontving er de prijs "beste acteur" van Radio France en Dauphiné Libéré. Hector was op dat moment ook het grootste kassucces ooit in de Belgische geschiedenis.
Dit succes op het witte doek vroeg om een vervolg en in 1990 kwam Koko Flanel uit, opnieuw met de samenwerking van Stijn Coninx. Deze film verpulverde zelfs het vorige record van Hector en is nog steeds het grootste kassucces in de Belgische filmgeschiedenis. In 1993 vertolkte Urbanus de hoofdrol in een film van de Fransman Jean-Paul Lilienfeld; "De Zevende Hemel", maar de film kon het grote publiek niet bekoren. Maar later in 2006 leende hij zijn stem aan Takel in de disney film Cars
In 1995 zagen we Urbanus schitteren in de 12-delige televisiereeks "Genoeg gelachen, nu humor", wat goed was voor een wekelijkse notering in de top vijf van de kijkcijfers. Er kwam ook een single uit, nadat hij tien jaar geen plaat meer gemaakt had. Het nummer "Poesje Stoei" was meteen goed voor een nummer één-hit.
In 1996 zetten Urbanus en Willy Linthout een punt achter de uitgeverij Loempia (opgericht door Linthout zelf), en gaven voortaan hun strips uit bij de Standaard Uitgeverij.
In 2005 verscheen de serie "Urbain", 7 afleveringen van 30 minuten, waarin Urbanus zichzelf speelt in een fictieve reeks over z'n leven. Deze was te zien op de Vlaamse zender één en een jaar later op het Nederlandse Nederland 2. In datzelfde jaar nam hij het Nederlandstalige commentaar van de film March of the Penguins voor zijn rekening. Ook was Urbanus dat jaar één suggestie voor de nominatie voor De Grootste Belg in Vlaanderen, maar hij haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en eindigde op nr. 34 van degenen die buiten de nominaties vielen.
In januari 2008 kreeg hij de Nova Civitas-prijs van de Vrijheid. Filosoof-publicist Johan Sanctorum sprak de lofrede uit (zie Externe Links). In dezelfde maand was hij ook te zien in De Lustige Lezers, een Man Bijt Hond-rubriek, waarin hij een strip van Nero voorlas.
De Nederlandse punkgroep De Heideroosjes ontleent haar groepsnaam aan een conference van Urbanus waarin hij spottend zei dat hij een liedje had geschreven voor "de Limburgse hard-rock formatie de Heideroosjes". In 2004 trad Urbanus samen met de groep op tijdens Rock Werchter.
In het Nero (strip)album "De Zonen van Dracula" (1982-1983) wordt Nero in strook 31 door een groepje inboorlingen de jungle ingejaagd en op het hart gedrukt "nooit meer terug te komen." Nero verzucht hierop verbitterd: "Zomaar, alsof ik Urbanus was."
In het Neroalbum "De Terugkeer van Geeraard de Duivel" (1983) is hij in strook 76 in de hel te zien, samen met Napoleon Bonaparte, Adolf Hitler, Jozef Stalin, Yasser Arafat en Khomeini. Hij houdt een bakje vol met stro vast. Sleen verwees hiermee naar Urbanus' gelijknamige single "Bakske vol met Stro" die spotte met de katholieke leer en hem blijkbaar hierom in de hel deed belanden. Sleen en Urbanus zijn overigens goed bevriend met elkaar.
Urbanus komt voor in het Suske en Wiskealbum "de Krimson crisis" (1988) als één van de "Vlamingen die Vlaanderen tegenwoordig groot maken." Hij verschijnt terwijl hij "Madammen met een Bontjas" zingt en verwijst tijdens het gevecht tegen Krimson naar zijn sketch: "Wreed Accident" ("ernstig ongeluk").
Urbanus' "Bakske Vol Met Stro" is één van de "verzoeknummers" die Raymond Van Het Groenewoud moet zingen in het nummer: "Je Veux De L' Amour".
Urbanus had een gastrol als "de Knoerifast" in de Vlaamse jeugdreeks Kulderzipken.
Uit een onderzoek onder 1600 Nederlanders, in opdracht van de Vlaamse regering in 2007 gehouden, blijkt dat Urbanus de bekendste Vlaming is. Hij eindigde voor Clouseau-zanger Koen Wauters en wielrenner Eddy Merckx.
In 2001 veroorzaakte een artikel in MaoMagazine opschudding toen bleek dat Urbanus alleen al via zijn BVBA een vermogen van meer dan 2 miljoen euro bleek te bezitten.
Op 1 april2008 werd Urbanus voor 1 dag benoemd tot hoofdredacteur van Het Belang van Limburg. De naam van de krant werd dan ook vernanderd in Het Belang van Urbanus.
Lieve vrienden in mijn leven ik wil jullie nooit meer kwijt Vriendschap niet voor even maar voor altijd!!! Vrienden om veel mee te delen vaak een lach en soms een traan Om te bellen of te mailen en een arm om de schouder te slaan Vrienden om bij uit te huilen als het lachen soms vergaat Ik zou met niemand willen ruilen een echte vriend, een lieve maat Vrienden die ik kan vertrouwen in een mooie maar ook slechte tijd Vrienden waarop ik kan bouwen ik wil jullie nooit meer kwijt! Voor alle vrienden in mijn leven die er zijn en komen en waar ik ontzettend veel van hou is dit gedicht geschreven als dank voor hun vriendschap en trouw.
Victoria Beckham krijgt alleen nog aandacht van homo's. Andere mannen
zien haar niet meer staan, jammert 'The Queen of WAG's'. "Alleen homo's
vinden me nog leuk maar daar is niks mis mee, ik hou wel van homo's",
aldus Beckham.
George Clooney Toch een
uitzondering en dat is niemand minder dan George Clooney, haar nieuwe
vriend. "Ik ken hem nog maar pas maar hij is zo lief. George is een
echte gentleman en grappig met een groot gevoel voor humor", weet Posh.
"Maar ik vind wel dat mijn David er beter uitziet."
Helpen op school Een
complimentje voor haar man kan er zeker af, nu hij in LA op de kinderen
past. "Brookly, Romeo en Cruz houden wel van de States. Ze praten al
met een Amerikaans accent en Brooklyn is gek van het woord awesome."
Samen met haar man zet ze zich ook in op de school van de kinderen. "We
zijn er vaak, gaan er helpen met het opdienen van de luch en ik ga ook
altijd mee op schoolreis. De kinderen vinden het te gek als mama en
papa mee komen helpen. Ook onze ouders doen het."
Grappig met Tom Dat
familie Beckham dik ik met de familie Cruise is al langer geweten.
Onlangs nog bood Cruise, Victoria een rol aan in zijn nieuwe film maar
ook Seal en Heidi Klum, Kate Beckinsale en Len Wiseman mogen ze tot hun
selecte vriendenkring rekenen. "Soms is het wel grappig als we het
hebben over onze lievelingsfilms. Ik ben gek van 'Top Gun' en zo zat ik
maar te vertellen over de avonturen van Maverick met Tom in mijn
gezelschap."
Wendy Van Wanten (48) is gisterenavond rond 22 uur bevallen van een
dochtertje. Ze heet Estelle, weegt 3,750kg en is 53 centimeter lang, zo
meldt de Showbizzsite.
Op basis van haar eerste nacht stelt de
woordvoerder vast dat Estelle een rustig kind is. "De baby heeft al zes
uur aan één stuk geslapen", klinkt het.
Wendy en Frans, de man
die ze via het VTM-programma 'Wie wordt de man van Wendy' leerde
kennen, hopen de komende weken rustig te kunnen genieten van hun
pasgeboren spruit.
Justine Henin zal deze namiddag op een persconferentie in haar
tennisclub La Palestre afscheid nemen van de tenniswereld. Even werd er
gedacht dat Henin een pauze zou aankondigen, maar deze morgen bleek dat
Henin wel degelijk een punt achter haar rijk gevulde carrière zal
zetten. Ze behaalde maar liefst 41 toernooizeges, waaronder zeven Grand
Slams (4 keer Roland Garros, 2 keer US Open en 1 keer Australian Open)
en olympisch goud in Athene 2004. Nu stopt ze onmiddellijk met
tennissen.
Definitief? Of het afscheid
definitief is, is niet duidelijk. Maar over haar beslissing is
duidelijk heel erg lang en goed nagedacht. De persconferentie was
normaal voorzien voor gisteren, maar werd afgelast om dan uiteindelijk
naar vandaag verzet te worden.
Burn-out Volgens
mensen uit haar omgeving kampt Henin met een burn-out en kan ze het
niet meer opbrengen om zich nog voor elke wedstrijd op te laden. Na
haar succesvolle 2007, met tien toernooizeges, beleeft Juju een
bijzonder moeilijk jaar met kansloze nederlagen tegen Sharapova op de
Australian Open en Serena Williams in Miami. Vorige week ging ze
onderuit tegen Safina in Berlijn en besloot om af te zeggen voor Rome.
Safina "Wat
ik nu meemaak stemt me niet gerust", sprak Henin na haar verlies vorige
donderdag tegen Safina, die daarna ook wel Serena klopte en het
toernooi won in de finale tegen Dementieva. "Ik hoop mijn vertrouwen
terug te winnen, al vallen deze nederlagen me zwaar. Of de veer
gebroken is, weet ik niet, maar ik mis momenteel de juiste middelen om
op terug te vallen. Ik heb tijd nodig dit te verwerken."
Studeren en reizen Ook
voor het toernooi van Berlijn viel er al merkwaardig nieuws uit het
kamp van Henin te horen. Juju, die op 1 juni 26 wordt, zou opnieuw
willen gaan studeren. En reizen. "Ik wil graag de wereld verkennen, ver
weg van de druk op de tenniscourts. Dingen doen die door het tennis
nooit mogelijk zijn."
De broers zijn geboren op het eiland Man, maar in 1958 emigreren ze naar Australië. Daar begint hun carrière, en in 1967 keren ze terug naar Engeland, waar ze een groep vormen met Vince Melouney, (gitaar) en Colin Petersen, (drums). In Australië en Nederland hebben ze rond dat moment hun eerste hit met Spicks and specks, in Engeland en elders volgen nummers als New York mining disaster 1941, Massachusetts, Words, World, I've gotta get a message to you en Holiday.
Na het album Odessa (1969) verlaat Robin de groep wegens artistieke meningsverschillen, en scoort een solohit met Saved by the bell. Maurice Gibb trouwt met de Schotse zangeres Lulu. De groep wordt later opgedoekt en opnieuw opgericht. Vanaf het moment dat Jive talkin' in 1975 verrassend een Amerikaanse Nummer-één hit wordt, wordt de draad weer opgepakt en met het uitkomen van de soundtrack van Saturday Night Fever in 1977 is de groep plotseling weer immens populair, en één van de belangrijkste proponenten van de disco geworden.
Na 1981 wordt het stil rond de groep, maar in 1987 maken ze hun tweede come-back met het nummer You win again, een Britse nummer-één hit. Een vierde broer, Andy Gibb, eind jaren '70 van vorige eeuw een populair tieneridool, sterft in 1988, juist toen hij als vierde lid bij de groep zou komen. Op 12 januari2003 sterft Maurice onverwacht aan een darminfarct. Dit is een onderbreking van de bloedtoevoer naar de darmen, een zeldzame medische complicatie die soms optreed bij een draaing van de darmen waarbij het darmkanaal (meestal gedeeltelijk) afgekneld wordt. Hiervoor was Maurice in eerste instantie ook opgenomen in het ziekenhuis. Robin en Barry gaan daarop hun eigen weg met als meest opvallende resultaat een hernieuwde samenwerking tussen Barry en Barbra Streisand, Guilty pleasures in 2005. Ook de samenwerking tussen Robin en Alistair Griffin met het nummer My lover's prayer gaat goed en komt binnen op drie in Engeland. Barry en Robin zeiden dat ze nooit meer muziek zouden maken onder de naam Bee Gees, onder de naam "Brothers Gibb" traden Barry en Robin in februari 2006 voor het eerst sinds de dood van hun broer weer samen op.
Het geluid van de Bee Gees is apart te noemen, vooral opvallend is hun zang met hoge falsetstemmen.
Candy Dulfer is dochter van Hans Dulfer,
ook een bekend saxofonist. Al op jonge leeftijd treedt ze op met haar
vader. Op 11-jarige leeftijd maakt ze haar eerste plaat met hem. In
1982 treedt ze met haar band Own Cultivation op, op het North Sea Jazzfestival.
Met drummer Joost Kesselaar, bassist Tom Jaburg (broer van de eveneens
bekende Bas Jaburg), gitarist Eddy Polak (Tup) en trompettist/zanger
Winfried Splinter schrijft ze geschiedenis: De Faya Lobbi zaal is
bomvol om de jongste band uit de geschiedenis van het North Sea te
zien. Drie jaar later richt ze haar eigen band op, de Funky Stuff. Vrij snel hierna treedt ze regelmatig op voor radio en televisie. Ook speelt ze mee op de soundtrack van Een Maand Later.
In 1987 speelt Candy Dulfer in het voorprogramma van Madonna in het Feyenoord-stadion in Rotterdam. Later vraagt ook Prince
haar om op te treden in zijn voorprogramma voor zijn concerten in
Nederland. Drie dagen voor het optreden zegt Prince de Funky Stuff
onverwachts af. Na een boze brief van Candy Dulfer, mag ze een nummer
met hem spelen, dat zo'n indruk op Prince maakt dat hij haar vraagt om
met hem aan enkele projecten in de Verenigde Staten te werken. In 1989 maakt Candy Dulfer enkele nummers met Dave Stewart, gitarist van Eurythmics. Eén van deze nummers, Lily was here, de titeltrack van de Nederlandse speelfilm De Kassière, wordt eind 1989 een nummer 1-hit in Nederland.
Een jaar later komt een debuut soloalbum, getiteld Saxuality uit. Op dit album, waarvan er wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren worden verkocht, staan enkele grote hits. In 1993 verschijnt het album Sax-A-Go-Go, gevolgd door Big Girl in 1995 (de titel Big Girl is een knipoog naar een vroeger album van haar vader, dat Big Boy
heette). Tussen al haar eigen promoactiviteiten door speelt Candy
opnieuw met grootheden als Prince en Van Morrison tijdens hun
concerten. Het vierde studioalbum For The Love Of You ziet in 1996 het levenslicht en bevat bijdragen van o.a. Trijntje Oosterhuis en Berget Lewis.
Het album wordt een succes in Nederland, Japan en de VS. Opnieuw tourt
Dulfer de halve wereld af om haar nieuwe materiaal aan de man te
brengen. In de navolgende jaren volgen de albums Girls Night Out, Live in Amsterdam en Right In My Soul, allemaal met wisselend succes. In 2005 speelt Candy mee op enkele nummers van het album Grip van Lohues & the Louisiana Blues Club. Candy's nieuwe studioalbum Candy Store wordt in 2007 uitgebracht door haar nieuwe platenmaatschappij Heads Up International, één van de meest toonaangevende hedendaagse jazzlabels ter wereld. Candy Store
verschijnt in Nederland, België en Zwitserland op 22 juni, in Spanje op
18 juni, in Duitsland en Oostenrijk op 29 juni, in Frankrijk begin
juli, in Japan op 25 juli en in de Verenigde Staten op 18 september.
Simply Red is een Britse band momenteel bestaande uit Mick Hucknall (lead zanger) en verschillende achtergrond musici. De naam van de band komt deels van Hucknall's passie voor de voetbalclub Manchester United. De naam is ook een verwijzing naar Hucknall's krullerige rode haardos, als ook zijn politiek linkse voorkeur.
De debuut single van de band was meteen een groot succes. Money's too tight to mention scoorde in 1985 in diverse Europese landen in de hitlijsten. In 1986 bereikte Holding Back the Years de nummer één positie in de VS, dat ze in 1989 nog eens herhaalden met hun cover versie van Harold Melvin & the Blue Notes' If you don't know me by now.
De band trad ook op met Tom Jones voor een track op zijn album uit 1999Reload.
In 2005 brachten ze het album Simplified uit met daarop een verzameling van Simply Red klassiekers in een akoestische versie.
Een jaar later volgde het album Stay, met alleen maar nieuwe nummers.
In oktober 2007 maakte zanger Hucknall bekend dat Simply Red er na
de tour in 2009 mee gaat stoppen. Hij gaf aan meer tijd voor een
solocarrière te willen en vindt het na 25 jaar mooi geweest met Simply
Red. The World And You Tonight wordt de laatst uitgebrachte
single. Op zondag 18 november 2007 maakte Simply Red haar laatste
optreden op TV in Nederland bij het programma 'Life And Cooking'.
Ex-Beatle Paul McCartney is officieel gescheiden van voormalig topmodel
Heather Mills. Een rechter in Londen bekrachtigde de echtscheiding
vandaag met een decreet.
Bij gebrek aan een minnelijke
schikking sprak rechter Hugh Bennett de echtscheiding uit op basis van
de vaststelling dat het paar al twee jaar lang gescheiden leefde.
McCartney noch Mills waren aanwezig op de rechtbank.
In maart
oordeelde de rechter dat McCartney Mills een geldsom van ruim 30
miljoen euro moest overmaken. Dat bedrag ligt beduidend lager dan de
160 miljoen euro die Mills eerst had opgeëist.
Het gevelde
decreet maakt een einde aan één van de meest gemediatiseerde en
turbulente vechtscheidingen van de voorbije jaren. Het paar was vier
jaar gehuwd en heeft één dochter.
Regisseur Steven Spielberg wil een film maken over het leven van
Abraham Lincoln, de zestiende president van de Verenigde Staten, die in
1865 werd vermoord na een burgeroorlog om de afschaffing van de
slavernij.
Volgens berichten in de Amerikaanse media zou de
rol van Lincoln vertolkt worden door de Ierse acteur Liam Neeson,
bekend uit Schindler's List.
Paul Frederic Simon (Maplewood, 13 oktober1941) is een Amerikaans zanger en liedjesschrijver. Hij was de helft van het duo Simon and Garfunkel (met Art Garfunkel), en schreef de meeste songs. Zij brachten een aantal invloedrijke albums uit, waaronder Parsley, Sage, Rosemary & Thyme (1966), en Bridge Over Troubled Water (1970). Ook de soundtrack van de film The Graduate (1968) bevat veel van hun muziek, waaronder het lied Mrs. Robinson.
Nadat het duo in 1971 uit elkaar ging begon Paul Simon onmiddellijk aan een soloalbum. Hij bracht het album Paul Simon uit in 1972, alhoewel het niet zijn eerste soloalbum was. Dit was de Britse release op LP van The Paul Simon Song Book uit 1965. Door de jaren blijft hij bijzonder materiaal uitbrengen.
Behalve als vernieuwer van de (Amerikaanse) folkmuziek, heeft Simon
- in de tweede helft van zijn carrière als soloartiest - een naam
opgebouwd als ontdekker van niet-westerse muziekstijlen. 'Graceland'
uit 1986
is hiervan het bekendste voorbeeld. De vermenging van Zuid-Afrikaanse
en westerse muziek leverde wereldhits op als 'Homeless', 'Boy in the
Bubble' en 'Diamonds on the Soles of Her Shoes'. Ladysmith Black Mambazo, één van de bands die meewerkten, kreeg door het album wereldfaam.
'Rhythm of the Saints' uit 1990 volgde het recept van 'Graceland',
ditmaal met Zuid-Amerikaanse rootsmuzikanten. Het album werd minder
goed ontvangen, al werd 'The Obvious Child' een kleine hit. Voor de
musical 'Songs from the Capeman' uit 1997 putte Simon uit een reeds bestaand amalgaam van stijlen, namelijk de mix die sinds 1920 in New York
was ontstaan uit populaire Amerikaanse muziek en de door Puerto
Ricaanse immigranten meegebrachte en verder ontwikkelde Latinmuziek
(onder meer salsamuziek). Voor 'Songs from the Capeman' zocht Simon de medewerking van bekende Puerto Ricaanse muzikanten, waaronder Marc Anthony.
In 2004 verschenen de solo-albums die Simon tussen 1972 en 2000
uitbracht in een geremasterde heruitgave. De oorspronkelijke albums
werden uitgebreid met demo's en werkopnamen.
In mei 2006 volgde het album 'Surprise', dat Paul Simon met producer Brian Eno opnam (bekend van zijn werk met Talking Heads en U2).
ik zou de dagen willen vullen met enkel voetstappen in het zand achterlaten de zon achterna te gaan tot in het gemis de stilte willen vinden die enkel een adem van ons verwijdert is
Ik zou de spiegels kapot willen slaan omdat ze toch enkel uiterlijk vertonen en van de scherven mijn harnas bouwen zodat ik eindelijk, rust vind achter besloten muren wonen
Maar de mensen laten me niet toe wat eenzaamheid mij al vergeven heeft ik mis doorslaggevende gevoelens voel me nu enkel dralen in een wanhopig gezweef
Ik probeer te ontsnappen als een vlinder uit jouw zicht en verlang nog heviger naar ijskoud water om mij heen waar de maan mij verlicht
zal ik ooit antwoorden vinden op alle vragen die ik dagelijks stel mijn verleden spreekt niet meer maar zal mijn toekomst dat eigenlijk wel?
Khadja Nin (27 juni1959) is een Burundese zangeres en muzikante. Ze is geboren in Burundi als jongste van 8 kinderen. Haar vader was diplomaat.
Ze studeerde muziek op jonge leeftijd, net als de meeste van haar
broers en zusters. Met haar uitzonderlijke stem werd ze al op
zevenjarige leeftijd solozangeres in het koor van Bujumbura en trad ze op in de plaatselijke kathedraal.
Khadja verhuisde van Burundi naar Zaïre in 1975 en trouwde in 1978. In 1980 emigreerde ze naar België met haar zoon van twee jaar. In 1985 ontmoette ze de muzikant Nicolas Fiszman, die haar aan een platencontract hielp bij BMG. Haar tweede album uit 1994, Ya Pili, kreeg goede kritieken. Ze brak echt door in 1996 met haar succesvolle album Sambolera, gezongen in het Kiswahili, Kirundi, en Frans. Khadja Nin gebruikt een mengeling van Afrikaanse ritmes en moderne popmuziek om haar eigen unieke klank te vormen.