Besta ik echt, of ben ik maar een droom. Een illusie van mijn eigen gedachtegang. Zo vaak gedroomd dat het mij echt lijkt. Besta ik echt, of ben ik maar een fluistering in andermans gedachten. Een mystiek figuur in een enkel ogenblik voorbijgevlogen. Besta ik echt, of ben ik slechts het verzinsel van een slechte schrijver. Een wezen ontsproten uit een fantasierijk brein. Besta ik echt, of ben ik slechts een herinnering uit een lang vervlogen tijd. Een minzaam persoontje uit de geschiedenis. Besta ik echt, of is de hele mensheid niets meer dan een beeld uit een nachtmerrie. Een verdorven fantasie uit een verdorven brein. Besta ik echt, of is onze hele samenleving gebouwd in een luchtkasteel. Slechts een hoopje gedachten in een vergeten hoekje van iemands overvolle brein. Besta ik echt?
Frankrijk krijgt
binnenkort een museum exclusief gewijd aan de impressionisten. Het
museum met de niet bijster originele naam Musée des Impressionismes
opent de deuren op 1 mei en ligt in Giverny, de plaats waar Claude
Monet in 1883 zijn beroemde waterlelietuin aanlegde en veelvoudig
schilderde. De verzameling wordt ondergebracht in de zalen van het
voormalige, 3.000 m2 grote Museum voor Amerikaanse Kunst, dat in 1992
met fondsen van de Terra Foundation for American Art werd gebouwd.
Het
museum wordt geopend met de tentoonstelling 'De tuinen van Monet in
Giverny: de uitvinding van een landschap'. Het dorp Giverny ligt 30 km
ten noorden van Parijs, in het departement Eure, en is dankzij Monet
wereldberoemd.
Het Museum voor Amerikaanse Kunst kreeg van mei
tot oktober tussen de 75.000 en 100.000 bezoekers over de vloer; over
dezelfde periode trok het Monethuis met zijn heerlijke tuinen ongeveer
400.000 kunstliefhebbers.
Het wetenschappelijke
begeleidingsprogramma van het nieuwe Musée wordt uitgewerkt in
samenwerking met het Parijse Musée d'Orsay, dat over een uitgebreide
verzameling impressionisten beschikt, en met de Terra Foundation. Van
alle hedendaagse kunststromingen blijkt het op de zintuiglijke
waarneming gebaseerde impressionisme nog steeds het meest het grote
publiek aan te spreken. (br.hln)
Hoewel de Nederlandse vrouw haar
vriendinnen heel belangrijk vindt, verzwijgt ze toch meer voor hen dan
voor haar partner. Dat blijkt uit recent Nederlands onderzoek.
Vriendinnen zijn belangrijk De
Nederlandse vrouw hecht veel belang aan haar vriendinnen, tweederde van
de vrouwen spendeert regelmatig tijd met hen. Dit doet ze voornamelijk
om bij te praten, een kwart vindt echter plezier maken het
belangrijkste. Vrouwen praten met 31 procent het vaakst over verdriet
en problemen, plezierige en luchtige onderwerpen volgen met 26 procent.
Bijna elke vrouw (91 procent) zegt dat ze een sterkere band krijgt met
haar vriendinnen als ze haar problemen deelt, meldt De Telegraaf.
Geheimen Toch
hebben vrouwen meer geheimen voor hun vriendinnen dan voor hun partner.
54 procent van hen zegt niets voor haar partner te verzwijgen, terwijl
46 procent geen geheimen voor vriendinnen heeft. De vriendinnen weten
het vaakst niets over het seksuele verleden van de Nederlandse vrouw,
terwijl de meeste partners hier wel van op de hoogte zijn. (br.hln)
In de Rotterdamse
dierentuin Blijdorp is vannacht een olifantje geboren. De 22-jarige
moeder Douanita schonk om 1 uur 15 het leven aan een tweede dochter,
die de naam Tonya heeft gekregen. Die naam verwijst naar Ton
Dorresteijn, de directeur van Blijdorp die de dierentuin op 1 maart
verlaat.
Snelle bevalling De
bevalling verliep zonder menselijke hulp en "uiterst snel", laat de
dierentuin weten. De eerste wee begon om 00.55 uur en twintig minuten
later lag het jong al op de grond. Daarna volgden, met hulp van moeder
Douanita en tante Irma, snel de eerste stapjes. De vader van het jong
is Alexander, die momenteel verblijft in de dierentuin in Amersfoort.
Herseninfarct na de dekking Mama
Douanita werd in 1988 als eenjarige olifant in bijzonder slechte
conditie aangetroffen op een schip in de haven van Rotterdam. Het dier,
dat onderweg was van Vietnam naar het toenmalige Tsjechoslowakije, werd
door de douane in beslag genomen en ter verzorging ondergebracht in
Blijdorp. Trong Nhi, de eerste dochter van Douanita, is een nakomeling
van de beroemde olifantstier Ramon, die na de dekking een herseninfarct
kreeg en dood neerviel.
In Blijdorp zijn in totaal al twaalf
olifanten geboren. De eerste olifant die in een Nederlandse dierentuin
ter wereld kwam, was Bernhardine. Zij zag het levenslicht in 1984 in
Blijdorp. (br.hln)
Wetenschappers hebben het
vermoedelijk oudste handboek voor liefdesbrieven ontdekt in het
Noord-Italiaanse Verona, de stad die door de liefdesgeschiedenis van
Romeo en Julia wereldberoemd werd. Een groep studenten stootte in de
'Biblioteca Capitolare' toevallig op een twaalfde eeuwse Latijnse
handleiding voor het schrijven van liefdesbrieven.
Perkament "Het
gaat om het oudste handboek om brieven te schrijven, met een heel
hoofdstuk gewijd aan liefdesbrieven", zegt Francesco Stella, professor
Middeleeuwse Literatuur en leider van het vorsersteam. De handleiding
met de titel 'modi dictaminum' werd op perkament geschreven.
De
auteur is een zekere Guido. De middeleeuwse liefdesexpert beveelt de
genegen lezer zinnen aan als: "Mijn liefde voor jou is zo diep, dat ik
ze met woorden niet uitdrukken kan, al kon elk membraan van mijn
lichaam spreken".
Schoonheid Voor de juiste
groet aan zijn geliefde houdt hij aan: "Ik stuur je zoveel groeten als
er vissen in de zee zwemmen". Bovendien raadt de auteur aan de
schoonheid van de uitverkorene met waardevolle edelstenen te
vergelijken. Enkele van de tips zijn volgens professor Stella ook aan
vrouwen gericht, wat bewijst dat er reeds in de middeleeuwen ook een
vrouwelijke lezerspubliek bestond dat het schrijven machtig was.
(br.hln)
Toe geef mij nog een kusje Een kleintje op mijn wang Dan vergeet ik al mijn angsten Ben ik voor niets meer bang Want één zo'n piepklein kusje Geeft mij weer levenskracht Ik sta weer in de wereld Toe kus mij heerlijk zacht
Toe geef mij nog een kusje Dan vergeet ik al mijn pijn Je kunt er zo voor zorgen Dat ik weer mezelf kan zijn Ik kende zoveel rottigheid Ellende en verdriet Toe geef mij nog één kusje Toe, één, meer vraag ik niet...
De Brusselse regering wil het
bekende Brusselse café Le Cirio beschermen. Het café in de Beursstraat
dankt zijn naam aan zijn stichter, Francesco Cirio. Deze Italiaanse
zakenman, die aan het hoofd stond van een voedingsbedrijf gevestigd in
Turijn, had een conservenindustrie opgericht en een keten met
verbruikssalons doorheen heel Europa. Le Cirio, dat een filiaal was in
Brussel, is het enige overblijvende.
Authentiek "Daar
de architectuur sterk gebonden is aan de mode, is deze zeer kwetsbaar.
Het is bijgevolg uitzonderlijk dat Le Cirio niet enkel zijn voorpui
heeft behouden maar tevens het decor van het interieur en zijn
authentieke atmosfeer", zegt Emir Kir, staatssecretaris voor Monumenten
en Landschappen.
De drie binnenzalen worden in hun geheel
beschermd, samen met divers meubilair van het café en decoratie zoals
behangpapier, plafond- en wandbetimmering, kroonluchters in smeedijzer
en spiegels. Het interieur is deels in neo-renaissance stijl en deels
in art nouveau stijl ingericht.
Grote etablissementen "Le
Cirio vormt een van de laatste overblijfselen van de grote
etablissementen die het centrum van Brussel opluisterden vanaf de
tweede helft van de 19e eeuw en neemt, net als de Falstaff aan de
andere kant van de Beurs (Mausstraat), een voortreffelijke plaats in
binnen het homogene geheel van gebouwen met een handelsruimte op het
gelijkvloers", aldus Kir. (br.hln)
Hoe vrouwen met elkaar omgaan, kan
twee richtingen uitgaan: ofwel houden ze een (quasi-onmogelijke)
standaard vol (moeder, drukke carrière, keukenprinses, slank én geen
kuisvrouw), of wel gebruiken ze hun vriendinnen om zichzelf (en
anderen) naar beneden te halen.
Ze
klagen over hun lichaam ('ik wil ook wel zo'n broek, maar ik zie er uit
als een aangespoelde walvis') of hun gewicht ('4 kilo in één vakantie,
dat is toch niet te geloven'). Ook de kinderen die op dat moment
spelen/voetballen/ballet doen, moet er wel eens aan geloven en dan
vooral als ze te mager zijn ("zeg, zou ze anorexia hebben?")
Het
kan wel eens opluchten om al je onzekerheden over je lichaam er in een
vertrouwde, vriendelijke omgeving te spuien, maar op de lange termijn
kan het heel vermoeiend zijn om altijd naar de negativiteit van andere
vrouwen te luisteren. Wat je dan moet doen?
Oplossing 1 "Gewoon
weglopen", raadt diëtiste Elaine Magee aan. "Ik weiger er persoonlijk
aan mee te doen, ik probeer ze zelfs niet om te praten om ze van hun
lichaam te leren houden. Ik weiger ook te doen 'alsof het allemaal zo
erg niet is' en steeds weer peptalk boven te halen of gebruikt te
worden als vergelijkingpunt ('hoeveel kilo was jij al kwijt twee weken
na de geboorte?'). Wil je niet deelnemen aan zo'n gesprek, maak je dan
beleefd los uit het groepje of probeer het onderwerp te veranderen."
"Er
zijn toch belangrijkere dingen om over te praten? Al die negativiteit,
het bevestigen van onzekerheid: het is niet gezond. Zeker niet voor
onze kinderen, die onbewust vaak meeluisteren en zich zo allerlei
ideeën over hun lichaam en gewicht eigen maken."
Oplossing 2 Maar
het kan ook anders. Weiger je mee te stappen in de negativiteit, maar
wil je je vriendinnen toch echt niet in de steek laten? Wimpel haar
onzekerheid dan niet zomaar af, of probeer haar niet op te beuren.
Start dan een serieus gesprek over haar onzekerheden en probeer uit te
vissen of haar angsten gegrond zijn of niet, en wat er eventueel aan
gedaan kan worden. De kans is groot dat je vriendin het leven
positiever ziet én echt geholpen is. (br.hln)
Antwerpen-Centraal vierde mooiste station ter wereld
Antwerpen-Centraal vierde mooiste station ter wereld
Het Amerikaanse
tijdschrift Newsweek heeft Antwerpen-Centraal uitgeroepen tot het op
drie na mooiste treinstation ter wereld. Antwerpen moet enkel St.
Pancras in Londen, Grand Central Terminal in New York en Chhatrapati
Shivaji in Mumbai laten voorgaan.
Pantheon Met
de bouw van het stationsgebouw werd in 1899 gestart. Architect Louis de
la Censerie liet zich voor het gebouw inspireren door het
stationsgebouw van het Zwitserse Luzern en het Pantheon in Rome. Vier
jaar eerder, in 1895, was men al aan de stalen perronoverkapping
begonnen. Die is 186 meter lang, 66 meter breed en 43 meter hoog (wat
toen de hoogte was die nodig was om de stoom van de locomotieven op te
vangen). Het hoogste punt van het station is de koepel van het
stationsgebouw: 75 meter hoog, waardoor het station een belangrijk
herkenningspunt is in de stad. Op 11 augustus 1905 werd het station
uiteindelijk geopend.
Beschermd In 1975
kreeg het station de status van beschermd monument, waardoor het gered
werd van de sloophamer. Het gebouw was ondertussen zodanig in verval
geraakt, dat de NMBS in 1985 besliste de nodige restauratiewerken uit
te voeren. Die sleepten uiteindelijk aan tot 1998, waarna het station
opnieuw een hele metamorfose onderging.
Tunnel De
voorbije jaren werd het station immers gemoderniseerd en gevoelig
uitgebreid voor de komst van de hst. De zogenaamde
noord-zuidverbinding, een 1.200 meter lange tunnel onder de stad en het
station, werd in 2006 afgewerkt. Daardoor kunnen hogesnelheidstreinen
door rijden zonder in Antwerpen-Centraal te moeten keren. Het hele
project kostte zo'n 1,6 miljard euro.
3 niveau's Sinds
2007 telt het Centraal Station 14 perronsporen verdeeld over 3 niveaus:
het oorspronkelijke niveau +1 (6 kopsporen; sporen 1 t/m 6), het niveau
-1 (4 kopsporen; sporen 11 t/m 14) en het niveau -2 (4 perronsporen die
op 2 doorgaande sporen uitkomen; sporen 21 t/m 24). (br.hln)
Een nieuwe ingreep geeft je een
kontlift dankzij een pijnloze injectie waarbij geen
siliconenimplantaten of littekens aan te pas komen. De Britse zangeres
Toyah Wilcox onderging als eerste in Groot-Brittannië deze procedure
van bijna 7.000 euro en is heel tevreden van het resultaat.
Kneden VASER
Hi Def werkt met een speciale techniek van ultrasone geluiden die via
een klein buisje je vet vloeibaar maken. Met een ander minuscuul buisje
wordt dit dan weggezogen. Op dezelfde plaats wordt een speciale filler
aangebracht die de chirurg zelf kan kneden in een gewenste vorm. Je
krijgt het liftende effect van implantaten, maar je kont wordt er niet
dikker door.
Paar dagen herstellen Toyah
Wilcox: "Het is een ontzettend eenvoudige ingreep. Toen ik hoorde dat
er een nieuwe laserbehandeling naar het Verenigd Koninkrijk kwam die de
huid strakker en steviger maakt, was ik meteen enthousiast. Ik hoorde
dat deze behandeling hetzelfde effect heeft als wanneer je uren en uren
sport en begon meteen meer informatie over de techniek op het internet
te zoeken. Je kunt de techniek toepassen op de buik, borst, kont en de
bovenste dijen. De behandeling duurt nog geen twee uur en kan onder
lokale verdoving uitgevoerd worden. Ook het genezingsproces gaat veel
sneller dan bij de traditionele ingrepen, je hebt maar een paar dagen
nodig om te herstellen."
Subtiel "Het vet
werd 'weggesmolten' op de juiste plaatsen, en vervolgens werd alles in
de juiste vorm gekneed. Mijn huid is heel effen, ik heb geen putten en
bobbels meer op mijn dijen. De chirurg gaf mijn kont op een heel
subtiele manier een mooie vorm. Zo heb ik een gelift effect, zonder dat
mijn kont groter is. Ik vond altijd dat mijn heupen vierkant leken,
maar nu zien ze er prachtig uit", besluit Toyah.
Momenteel kun je de behandeling nog niet in België ondergaan. Meer informatie krijg je hier. (br.hln)
Mannen vinden strijken en poetsen
de meest hatelijke huishoudelijke taken. Ze laten deze het liefst over
aan hun vrouw, blijkt uit recent onderzoek.
Huishoudelijke taken 73
procent van de mannen doet niet graag de strijk, 67 procent haat het
poetsen van de badkamer en wc, 61 procent wil de was niet doen. Ook
zegt 59 procent nooit een dweil te nemen om de vloer te poetsen, meldt
gva.be. Maar er zijn wel taken die mannen zonder zeuren volbrengen. Ze
zetten bijvoorbeeld de vuilnisbakken buiten, doen graag de
boodschappen, koken en wassen met plezier af.
Excuses "Mijn
vrouw doet het beter" is het meest gebruikte excuus om huishoudelijke
taken af te wimpelen. Maar velen kunnen het gewoonweg niet of beweren
er geen tijd voor te hebben. Toch doet 60 procent vaak alsof hij de
vraag niet gehoord heeft. Het onderzoek gebeurde in opdracht van
poetsmiddelen fabrikant Mapa Spontex. (br.hln)
Freek Braeckman Slimste Mens na thriller van formaat
1-1: spannender is een finale nooit geweest.
De Wever moest in extremis buigen voor het VRT-geweld.
Braeckman pronkt met zijn diploma.
Freek Braeckman is
na een thriller van formaat de Slimste Mens ter Wereld geworden. In de
finale tegen Bart De Wever hielden beide tenoren nog welgeteld één
seconde over. Omdat het nieuwsanker het eerst aan de beurt mocht komen
en 'Studio Brussel' uitproestte op een vraag over Thomas De Soete mag
hij zich de waardige opvolger van Annelies Rutten noemen.
Droomfinale Met
Braeckman, De Wever en Lieven Verstraete kreeg deze zevende editie van
de Slimste Mens zijn droomfinale. De Terzake-coryfee zat na twee rondes
op rozen, maar verspeelde te veel seconden in de foto- en
filmpjesronde. Uiteindelijk zou hij op veertig seconden van Bart De
Wever sneuvelen. Zonde, want tenslotte wist de kampioen van de vorige
afleveringen toch drie trefwoorden te geven op restaurant Bulli. En dat
was eentje meer dan De Wever en Braeckman bij hun filmpjes over
respectievelijk de revolutie op Haïti en de Elfstedentocht.
Gekrassel met Hamilton Met
een beginstand van 351-316 in het voordeel van Braeckman kon de finale
nog alle kanten uit. Beide slimmeriken speelden lange tijd haasje-over,
tot De Wever enkel 'Brit' wist te stamelen bij dokter Shipman en hij
Lewis Hamilton zowaar verwarde met de wielrenner Tyler Hamilton.
Braeckman profiteerde met volle teugen, waardoor het spel in een
definitieve plooi leek gevallen te zijn.
Stevige comeback Dat
was echter buiten de N-VA-politicus gerekend: met vier correcte
antwoorden over Guy Spitaels vocht hij zich terug tot een 22-1 stand.
Braeckman had geen andere keuze meer dan zich eveneens te laten zakken
tot 1 seconde, waarna het nieuwsanker met een snel uitgesproken 'Studio
Brussel' de strijd definitief in zijn voordeel (br.hln)
Een bronzen sculptuur van schilder
en beeldhouwer Edgar Degas is in Londen ondanks de financiële crisis
voor het recordbedrag van 13,3 miljoen pond (14,7 miljoen euro)
geveild. 'La Petite Danseuse de Quatorze Ans' (97 cm) overtrof daarmee
de hoogst geschatte prijs van 12 miljoen pond. Dat deelde het
veilinghuis Sotheby's mee. Het beeld verbeterde ook het huidige record
van 7,5 miljoen pond voor een sculptuur van de Franse impressionist.
Schilderij Een
belangrijk doek van de Duitse expressionist Ernst Ludwig Kirchner
wisselde voor 5,4 miljoen pond van eigenaar. 'Straßenszene' (1913)
bereikte echter niet de hoogst geschatte prijs van 7 miljoen pond. Toch
toont het bedrag de groeiende vraag van de markt naar Duitse
expressionisten, deelde Sotheby's mee. Over het algemeen bleef de
veiling van impressionistische en moderne kunst met 32,56 miljoen pond
onder de verwachtingen van 55 miljoen pond. De kunstmarkt heeft de
laatste tijd door de fincanciële crisis erg te lijden gehad.
Teken Het
beeldje van Degas is een bronzen afgietsel van het beroemde wassen
model van een 14-jarige danseres. Het origineel, dat rond 1880 werd
vervaardigd, is het enige beeld dat tijdens het leven van Degas
(1834-1917) werd tentoongesteld. Het afgietsel dateert van 1922, toen
het wassen beeld in het atelier van Degas werd teruggevonden. Het is
nog een van de zeldzame die in privébezit zijn. Het ging naar een
privéverzamelaar uit Azië. Sotheby's ziet in het veilingrecord een
teken dat er voor zeldzame stukken van buitengewone kwaliteit een
sterke markt blijft bestaan. (br.hln)
Een Brit heeft al twintig jaar een stukje geschiedenis in zijn tuin
staan. Op het gras staat een terracottavaas maar wat de eigenaar niet
wist, is dat de vaas drieduizend jaar oud is en een Egyptische artefact
is.
"Gewoon decoratie" Volgens
deskundigen gaat het om een vaas die gebruikt werd om de lever van een
overledene te bewaren. Op het pronkstuk staat een afbeelding van de
Egyptische God Imseti, hij moest over het orgaan waken, schrijft de
Daily Telegraph. "Ik heb de vaas van een nonkel gekregen. Hij was een
verzamelaar en toen hij twintig jaar geleden stierf, kregen we de vaas.
We wisten niet precies wat het was en hebben het dan maar in de tuin
gezet. Voor ons was het gewoon een stenen decoratie, meer niet",vertelt
de eigenaar. Hij gaat de vaas verkopen tijdens een veiling in het
Engelse Dorchester. Volgens experts dateert het stuk uit 1550 voor
Christus. (br.hln)