De glimlach van de Mona Lisa is waarschijnlijk het meest besproken
onderwerp in de kunstgeschiedenis. Zelfs in de medische wereld blijft
het schilderij niet onbesproken. Een Italiaanse arts is van mening dat
Mona Lisa waarschijnlijk last had van een te hoge cholesterol.
Vito Franco van de universiteit van Palermo ziet in de ogen van het
model een vorming van vet weefsel. Dat kan er volgens hem op wijzen dat
ze last had van een te hoge cholesterol. Vermoed wordt dat Lisa del
Giocondo model stond voor het schilderij van Leonardo da Vinci.
De
professor heeft blijkbaar de gewoonte om figuren op schilderijen aan
een medische keuring te onderwerpen, want hij ontdekte nog kwaaltjes in
een hoop andere kunstwerken. Zo zou Michelangelo op basis van 'De
School van Athene' van Rafaël last hebben gehad van nierstenen. Dat kan
volgens Franco verklaard worden omdat hij tijdens zijn werk in de
Sixtijnse kapel mogelijk enkel op brood en wijn leefde.
Laurie Anderson (Glen Ellyn (Illinois), 5 juni 1947) is een Amerikaanse experimentele performance-artieste en muzikante. Zij woont samen met haar man Lou Reed in New York.
Anderson werd geboren in Glen Ellyn, Illinois. Ze studeerde aan het Mills College in Californië, en studeerde uiteindelijk af aan het Barnard College in de richting kunstgeschiedenis. In 1972 behaalde ze een MFA in beeldhouwkunst aan de Columbia-universiteit.
Tijdens de jaren '70 begon ze met optredens in New York. De single O Superman bracht haar in 1981 internationale bekendheid. In Nederland werd hij zelfs nummer 1 in de hitparade. Het nummer stond ook op het daaropvolgende, eerste solo-album Big Science. Deze plaat bestond uit studioversies van een aantal hoogtepunten uit haar lange performance United States, waarmee ze de jaren daarvoor had rondgetoerd.
Anderson flirt regelmatig met popmuziek, al haar uitingen verraden haar achtergrond als kunstenares. Begeleid door zowel klassieke strijkers als hypermoderne, elektronische soundscapes brengt Laurie half pratend en half zingend haar teksten, die ze als hoeksteen van haar werk beschouwt. Net als haar geestverwanten Lou Reed en Brian Eno, waar ze op eerdere platen mee samenwerkte, is ze een artiest die weigert zich aan de regels van rock en pop te houden. Voor de gemiddelde popliefhebber heeft haar werk een ietwat elitaire bijsmaak. Voor degenen die ook wel eens een goed boek lezen biedt Laurie Anderson een alternatief voor de oppervlakkigheid van de hitparade.
Anderson werkte samen met William Burroughs, Mitchell Froom, Peter Gabriel, Perry Hoberman, David Sylvian, Jean-Michel Jarre en haar man Lou Reed. Eind jaren '70 werkte ze ook samen met komiek Andy Kaufman.
Laurie Anderson trouwde op 12 april 2008 met de Amerikaanse zanger Lou Reed.
Lieflijke voetjes in de sneeuw Verwonderd kijkt ze om zich heen De wereld is ineens veranderd Dit heeft ze nog nooit gezien
Langzaam bukt ze voorover en voelt met haar hand Het voelt koud aan... waar komt het vandaan Met een vragende blik kijkt ze in het rond Waar is het gras heen gegaan
Stapje voor stapje loopt ze verder Zachtjes kraakt de sneeuw onder haar Ze lacht en gaat een beetje rennen Ze roept prachtig deze witte wereld
Op dieet gaan, gewicht verliezen, gezonder eten: het zijn de vaakst
gemaakte voornemens voor het nieuwe jaar. Maar op dag vijf moet al
vastgesteld worden dat een op drie stiekem valsspeelt. Net als
alcoholici verstoppen ze snacks, met het bed en de kleerkast als
populairste plaatsen. Of ze eten het op een moment niemand kijkt, in de
auto of tijdens een wandeling. Dat blijkt uit een studie bij 2.000
personen.
Liegen uit schaamte Eén op zes
zondigt dagelijks, een op tien elke twee of drie dagen. De helft liegt
vervolgens over wat ze eten tegen hun man, vriendinnen, moeder en zus.
Dat doen ze vooral omdat ze beschaamd zijn dat ze zich niet aan het
schema hebben gehouden. Acht op tien heeft spijt als ze iets ongezond
gegeten hebben, en 36 procent heeft al eens iets weggegooid zodat ze er
niet meer van zouden eten.
Verleiden door man Ook
laten de diëtende vrouwen zich gemakkelijker verleiden als ze iemand
anders zien eten. Vier op tien vrouwen worden verleid als hun man iets
lekkers voor hun neus eet en een kwart kan maar moeilijk weer staan als
ze naar een goed restaurant gaan. De middag, tussen 13 en 15 uur, is
het 'pieksnackmoment'.
8 keer op dieet Uit
de studie bleek ook dat 85 procent van de ondervraagde vrouwen, allen
tussen 16 en 65, al eens op dieet waren geweest om gewicht te
verliezen. Vier jaar geleden was dat 'nog maar' 61 procent. Gemiddeld
hebben vrouwen al 8 keer gewicht proberen te verliezen via een dieet.
28 procent van de vrouwen hield het dieet niet langer dan 24 uur vol,
75 procent haalde de week niet.
Eten versus seks Vier
op tien vrouwen eten om zich beter te voelen, terwijl 20 procent eet
uit depressieve gevoelens of stress. Ruim de helft (53 procent) gaf toe
dat ze voedsel verkiezen boven seks. Dat is de helft meer dan 4 jaar
gelden (31 procent). Chocolade, afhaalmaaltijden en desserts houden hen
buiten de slaapkamer.
1 op 2 vrouwen verzwijgt de werkelijke kost van een nieuw kledingstuk
voor haar partner. Steeds vaker wordt kleding in de kast verstopt. Niks
nieuws eigenlijk, ware het niet dat de crisis dit gedrag doet toenemen.
Eén en ander blijkt uit een rondvraag door Marie Claire Magazine.
Bang
om de centjes teveel uit te geven, verzwijgt de helft van alle
ondervraagde dames hoeveel centen er daadwerkelijk aan shoppingtrips
opgingen. Veertig procent beweert kleding of beautyspullen te kopen die
verborgen worden voor de partner. 80 procent van alle nieuwe kleding,
schoenen en handtassen verdwijnen zo stiekem in de kast.
Aan
de rondvraag werkten 1.500 vrouwen tussen 20 en 40 jaar mee. Volgens de
hoofdredactrice van Marie Claire magazine, neemt het gedrag door de
crisis toe. "Terwijl het vroeger een occasioneel paar schoenen betrof,
verbergen meer vrouwen nu regelmatig meer aankopen".
De beste manier om het nieuwe jaar in te zetten is om al je oude rommel
weg te gooien, niet? Fout. Een recent onderzoek maakt duidelijk dat 1
op 2 spijt heeft van weggegooide bezittingen omdat we meer ongenadeloos
opruimen.
We
leven in een wegwerpmaatschappij. Alles gaat tijdelijk mee van
wegwerpcamera's tot mobieltjes: weinig producten worden gemaakt om
eeuwig te blijven bestaan. Die levensstijl waarbij alles meteen moet
vervangen worden en het leven eigenlijk duurder maakt, maakt dat we
sneller en meer dingen weggooien.
Uit
een Britse rondvraag blijkt dat we nadien spijt krijgen van deze
haastige beslissing. Vooral sentimentele stukken als oude kleding en
foto's betreuren we een tijdje later, net als meubels of onvervangbare
stukken als oude schoolboeken. Andere items die we liever hadden
gehouden zijn oude consoles, sportuitrustingen en muziekinstrumenten.
Oude muntstukken, trouwjurk en zelfs perzische tapijten komen op het
te-missen-lijstje voor.
Robert Cray (Georgia, Columbus, 1 augustus 1953) is een Amerikaans bluesmuzikant, gitarist en zanger.
Hij was een van de artiesten, zoals ook Stevie Ray Vaughan en George Thorogood, die een breder publiek bereikten op de radio met het spelen van vernieuwende gitaarblues en schrijven van liedjes in de jaren 80. Hij startte met gitaarspelen in zijn tienerjaren. In het middelbaar onderwijs begon de liefde voor blues en soul te groeien doordat hij begon platen te verzamelen. Tegen z'n 20e had Cray reeds zijn helden Albert Collins, Freddie King en Muddy Waters live gezien, en besloot zijn eigen band op te richten. Deze begon op te treden in de steden aan de westkust. Na vele jaren van regionaal succes, kon Cray beginnen bij Mercury Records in 1982. Zijn derde release, Strong Persuader, won een Grammy Award, en de single "Smokin' Gun" gaf hem naamsbekendheid bij een breder publiek. Cray was een openingsact voor de grote sterren. Begin jaren 90 werd zijn naam steeds verbonden met zijn soulstem, proper gitaarwerk en een vernieuwend bluesgeluid. Cray hanteerde voornamelijk Fendergitaren (Telecasters en Stratocasters), en speelde in een band die gewoonlijk bestond uit een bas, drums, keyboard, saxofoon en trompet. Hij neemt nog steeds platen op en tourt nog rond .
Vlaamse kinderen zijn vanaf vijf jaar beduidend groter en zwaarder dan
hun leeftijdgenoten uit vorige generaties. De sociale verschillen
blijken ook een impact te hebben op de groei van de jongeren in
Vlaanderen. Dat blijkt uit een studie van het Laboratorium
Antropogenetica van de Vrije Universiteit Brussel in samenwerking met
de K.U.Leuven.
Groeicurve De
resultaten kwamen aan het licht toen de onderzoekers een actuele versie
maakten van de Vlaamse groeicurve, waarvan de laatste editie dateerde
van dertig jaar geleden.
Extra centimeters Uit
de nieuwe meetgegevens van bijna 16.000 jongeren van 0 tot 21 jaar
blijkt dat volwassen jongens elke tien jaar gemiddeld 1,2 cm in lengte
winnen; voor meisjes is dat 0,8 cm. Het gemiddelde gewicht bij jongens
neemt 0,9 kg toe per decennium; bij meisjes is dat 1 kg. Het aantal
zwaarlijvige kinderen is de voorbije jaren zelfs zeer sterk toegenomen.
Puberteit Alleen
de leeftijd waarop de jongeren beginnen te puberen, lijkt de voorbije
vijftig jaar niet meer gewijzigd: zo krijgen meisjes hun eerste
maandstonden gemiddeld als ze dertien zijn.
Cultuur Daarnaast
blijkt dat de Vlaamse jongeren gemiddeld 2 tot 3 cm groter zijn dan hun
leeftijdgenoten uit Groot-Brittannië, maar 2 tot 4 cm kleiner dan de
Nederlandse jongeren.
Kinderen van hooggeschoolde ouders, of
jongeren uit het algemeen secundair onderwijs worden gemiddeld groter.
Allochtone kinderen zijn dan weer gemiddeld enkele centimeters kleiner
dan hun autochtone leeftijdgenoten, maar lopen wel dubbel zoveel kans
op obesitas.
De knappe actrice Megan Fox en het voormalig topmodel Cindy Crawford
zweren dat azijn hun geheim is om slank te blijven. Wetenschappers
waarschuwen nu voor het groeiend aantal celebs dat theorieën verkondigt
over hoe gezond, slim, knap en jong te blijven.
"Celebs
misbruiken hun status om raad te geven slankheids- en gezondheidstips
te geven", aldus een Britse gezondheidsorganisatie. "Vooral Megan Fox
en zangeres van de Black Eyed Peas Stacy Ferguson geven het slechtste
voorbeeld, door te zeggen dat azijn helpt te vermageren en te detoxen.
Volgens Fox reinigt dit je lichaam en helpt het overtollige
vloeistoffen af te voeren. De celeb houdt er niet van te diëten, want
ze is lui en houdt van snoep, daarom vindt ze het nodig dat ze zichzelf
reinigt. Dit klinkt heel aantrekkelijk, maar er is geen wondermiddel om
snel te vermageren. Het lichaam en de lever reinigen alles, azijn
verbetert de werking er echter niet van."
Roger
Moore beweerde dan weer dat foie gras Alzheimer, diabetes en reumatoïde
artritis kan veroorzaken, het zou een manier zijn om snel terminaal
ziek te worden. "Je kan niet ziek worden door enkel een ding te eten",
zegt de organisatie. Ook Gwyneth Paltrow zou de bal misslaan met haar
visie op voeding. "Ze snapt er niets van, het is de portie die bepaalde
dingen zo gevaarlijk maakt. Als je weinig van iets ongezonds eet, is er
geen bewijs dat het je ziek kan maken.
Wetenschapper
Ellen Raphael: "Mensen die veel aandacht van het publiek krijgen,
hebben een te 'luide stem'. Dankzij het internet cirkelen deze
misleidende beweringen lang rond. Ik hoop dat celebs vanaf nu eerst de
feiten controleren bij wetenschappers voor ze uitspraken doen over
dingen waar ze weinig van weten."
Wie recent enkele cadeau's mocht uitpakken, had veel kans dat er een
geschenkenbon bijzat. Bongo spreekt van een massaal succes tijdens de
feestperiode.
Meer
dan één miljoen cadeaubonnen werden het voorbije jaar afgeleverd door
Bongo. De crisis laat zich bij het bedrijf niet voelen, dit jaar bleek
er een groei van ruim 40 procent tegenover vorig jaar.
Bongo
is niet de enige die tevreden terugblikt. Vivabox en Cadeaubox spreken
dezelfde taal en mogen op even groot succes rekenen. Vooral tijdens de
feestdagen werden er, niet geheel onlogisch, meer verkocht. Tijdsgebrek
wordt als belangrijkste reden voor zoveel succes aangegeven
Marie Bracquemond (Argenton (Bretagne), 1 december 1841 - Parijs, 17 januari 1916) was een Franse impressionistische vrouwelijke kunstenaar, door Gustave Geffroy in 1894 beschreven als een van de trois grandes dames van het Impressionisme, naast Berthe Morisot en Mary Cassatt.
Zij wordt echter nauwelijks genoemd in boeken over vrouwelijke kunstenaars. Dit was het resultaat van de inspanningen van haar man, Félix Bracquemond, om haar ontwikkeling als kunstenaar te dwarsbomen. Felix had bezwaar tegen de impressionistische stijl die zij had aangenomen.
Ze werd geboren als Marie Quivoron. Haar achtergrond staat in scherp contrast met de culturele, welvarende en stabiele omgeving van de andere vrouwelijke impressionisten - Cassatt, Morisot en Gonzalès. Ze was het kind uit een ongelukkig, gearrangeerd huwelijk. Haar vader, een zeekapitein, stierf kort na haar geboorte. Haar moeder hertrouwde snel met M. Pasquiou. Daarna leidde ze een onrustig bestaan, verhuizend van Bretagne naar de Jura, Zwitserland, en naar de provincie Auvergne voordat zij zich vestigde in Etampes, ten zuiden van Parijs. Ze had een zus, Louise, geboren terwijl het gezin woonde in Corrèze, in de buurt van Ussel, in de Auvergne, in de oude abdij van Bonnes-Aigues.
In haar tienerjaren begon ze haar lessen in het schilderen bij M. Wasser, door haar beschreven als een oude schilder die nu schilderijen restaureerde en les gaf aan de jonge vrouwen van de stad. Zij vorderde in zo'n snel tempo, dat het schilderij van haar moeder, zusje en oud-leraar poserend in de studio al in 1857 door het Salon werd aanvaard. Zij werd geïntroduceerd bij Ingres, die haar adviseerde en op zijn beurt introduceerde bij twee van zijn studenten, Flandrin en Signol. De criticus Philippe Burty noemde haar een van de meest intelligente leerlingen in Ingres' studio. Marie verliet Ingres' studio en begon met haar werk geld te verdienen. Het hof van keizerin Eugénie de Montijo gaf opdracht voor een schilderij van Cervantes in de gevangenis. Dit schilderij stemde kennelijk tot tevredenheid, want zij is toen door de Graaf de Nieuwerkerke, de directeur-generaal van de Franse musea, gevraagd om kopieën te maken van belangrijke werken in het Louvre.
Het was tijdens het kopiëren van oude meesters in het Louvre, dat zij werd opgemerkt door Félix Bracquemond, die verliefd op haar werd. Zijn vriend, de criticus Montrosier, regelde een ontmoeting en vanaf toen waren Marie en Felix onafscheidelijk. Ze werden twee jaar verloofd voordat ze trouwden in 1869, ondanks de tegenwerpingen van Maries moeder.
Felix en Marie werkten samen op de Haviland Studio in Auteuil, waar Felix artistiek directeur was geworden. Marie ontwierp borden voor serviezen en schilderde op grote panelen beeltenissen van muzen, die werden getoond op de Wereldtentoonstelling van 1878. Haar schilderijen werden vanaf 1874 op regelmatige basis aanvaard voor de Salon. Omdat zij zich tijdens het etsen te gebonden voelde, waren de inspanningen van Felix om haar deze kunst te leren slechts een matig succes. Toch heeft ze negen etsen geproduceerd, die getoond werden tijdens de tweede tentoonstelling van de Society of Painter-Etchers op de Galeries Durand-Ruel in 1890.
Felix introduceerde haar bij de media en de kunstenaars die hij bewonderde, maar ook bij oudere meesters, zoals Chardin. Ze werd vooral aangetrokken door de Belgische schilder Alfred Stevens. Tussen 1887 en 1890 begon haar stijl te veranderen, onder invloed van de impressionisten. Haar doeken werden groter en haar kleuren intenser. Ze verlegde haar blik naar buiten en tot Felix' afschuw werden Monet en Degas haar mentors.
Marie Bracquemond heeft deelgenomen aan de impressionistische tentoonstellingen van 1879, 1880 en 1886. In 1879 en 1880 zijn een aantal van haar tekeningen gepubliceerd in La Vie Moderne. In 1881 zijn vijf werken tentoongesteld in de Dudley Gallery in Londen. Veel van haar bekendste werken zijn geschilderd in haar tuin in Sèvres.
In 1886 ontmoette Felix Gauguin via Sisley en bracht de verarmde kunstenaar bij hem thuis. Deze had een beslissende invloed op Marie en in het bijzonder leerde hij haar hoe het doek voor te bereiden, met het oog op de verwezenlijking van de intense kleuren ze nu zo graag wilde.
De zoon en dochter van de kunstenares in de tuin van Sèvres, 1890
Hoewel ze werd overschaduwd door haar bekende man, wordt het werk van de teruggetrokken Marie Bracquemond geacht dichter bij de idealen van het impressionisme te staan. Volgens hun zoon Pierre, was Felix Bracquemond vaak rancuneus naar zijn vrouw. Hij wees haar kritiek op zijn werk bruusk af en weigerde om haar schilderijen aan bezoekers te tonen. In 1890 gaf Marie het schilderen op, verdrietig door de voortdurende wrijving en ontmoedigd door gebrek aan belangstelling voor haar werk, met uitzondering van een paar particuliere werken. Een van haar laatste schilderijen was De dochter en zoon van de artiest in de tuin in Sèvres.
De wanhopige zoektocht van miljoenen vrouwen (en mannen) naar de
'g-spot' kan gestaakt worden. Het mysterieuze plekje in het
vrouwenlichaam dat garant zou staan voor seksueel plezier, bestaat
namelijk niet, zo concluderen Britse wetenschappers. Dat schrijft de
zondagskrant The Sunday Times.
Duitse ontdekking De
Duitser Ernst Gräfenberg "ontdekte" de erogene zone die vrouwen tot een
climax kon helpen brengen, maar het was de Amerikaanse professor
Beverly Whipple die de ontdekking wereldkundig maakte. Hij onderzocht
400 vrouwen en publiceerde hoopgevende resultaten over dit trosje
hypergevoelige zenuwuiteinden.
Wel of niet? In
de halve eeuw die sindsdien is verstreken, werd driftig gediscussieerd
over het bestaan van dat plekje. Na onderzoek bij 1.800 Britse vrouwen
concluderen de onderzoekers dat het plekje niet bestaat.
Aan
het onderzoek namen tweelingen deel. Als een helft van een identieke
tweeling zei dat ze een g-spot had, moest de ander dat ook hebben
aangezien zij hun genen delen. Dat bleek echter niet zo te zijn, dus
gaat het volgens professor Tim Spector om een mythe.
Subjectief gegeven "Dit
is verreweg het grootste onderzoek ooit en het toont duidelijk aan dat
de idee van een g-spot puur subjectief is. Vrouwen mogen dan zeggen dat
het bezit van een g-spot samenhangt met dieet of lichaamsbeweging, maar
in werkelijkheid is het vrijwel onmogelijk er concrete sporen van te
vinden", aldus Spector.
Twijfels De
meeste artsen hebben altijd al twijfels gehad bij het bestaan van de
g-spot. Volgens gynaecoloog Gedis Grudzinskas "bewijst dit onderzoek
het verschil tussen populaire wetenschap en biologische of anatomische
wetenschap".
"Foute studie" Toch is de
zoektocht naar het plekje hiermee niet afgesloten. Want professor
Whipple geeft niet toe en beschreef de Britse studie als "foutief"
omdat geen rekening was gehouden met bepaalde seksuele technieken en
geen lesbische vrouwen waren ondervraagd.
Daarnaast klaagt ze
dat "er geen rekening is gehouden met het feit dat tweelingen doorgaans
niet dezelfde seksuele partner hebben".
In het Journal of
Sexual Medicine, dat de resultaten van de Britse studie publiceerde,
werd al aangekondigd dat over dit thema een groot debat zal worden
georganiseerd, met non-believers én believers.
Janis Lyn Joplin (Port Arthur (Texas), 19 januari 1943 Los Angeles (Californië), 4 oktober 1970) was een Amerikaans zangeres. Een van haar bekendste nummers is Me and Bobby McGee.
Haar vader werkte bij Texaco Oilcompany en haar moeder was administrateur. Joplin bezocht in de vroege jaren 60 enkele universiteiten, maar studeerde nooit af. De muziek trok haar meer en dan met name de blues, rock-'n-roll en soul. Grote voorbeelden voor haar waren Odetta, Leadbelly, Bessie Smith en "big mamma" Thornton. In 1963 woonde Joplin enige tijd in San Francisco, maar ze keerde al snel terug naar Port Arthur.
In 1966 vertrok Joplin opnieuw naar San Francisco op uitnodiging van de impresario van Big Brother and The Holding Company, Chet Helms. In het begin was de band niet succesvol, maar de grote doorbraak kwam met het optreden op het Monterey Pop Festival in 1967. Met het album dat daarna verscheen, Cheap Thrills, vestigde Joplin definitief haar naam als blueszangeres. Joplin besloot Big Brother and The Holding Company te verlaten en begon The Kozmic Blues Band en later The Full Tilt Boogie Band. Met deze laatste band maakte ze het album Pearl. Haar laatste opnames waren het lied Mercedes-Benz en een verjaardagswens voor John Lennon. Janis Joplin overleed op 27-jarige leeftijd aan een overdosis.
Dat de dood van Janis veroorzaakt was door een overdosis drugs kwam niet echt als een verrassing. Een groot deel van haar leven had zij te kampen met een drugs- en alcoholprobleem. Als kind had ze al de bijnaam 'speedfreak' en dat was zeker niet voor niets; op haar dieptepunt woog zij nog maar 40 kilo. Gelukkig bood toen de uitnodiging om naar San Francisco te komen om bij Big Brother and the Holding Company te gaan zingen, uitkomst. Helaas was die redding maar van korte duur. Terwijl de band steeds meer successen boekte, steeg niet alleen Janis' inkomen maar ook de druk om te presteren. Deze grote druk kon Janis niet aan. Zij greep meteen weer terug naar de alcohol en drugs. Uiteindelijk werd Janis Joplin op 4 oktober 1970 dood gevonden in haar hotelkamer in Los Angeles, overleden aan een overdosis heroïne. Wat Janis niet wist is dat haar dealer de heroïne deze keer niet eerst zelf getest had en dat het onversneden (pure) heroïne bleek te zijn. Janis nam een voor haar gebruikelijke hoeveelheid van de drugs in wat haar fataal werd.
Het album Pearl verscheen postuum in 1971. Haar bekendste nummer was Me and Bobby McGee, geschreven door Kris Kristofferson en uitgebracht na haar dood in 1971.
Joplin wordt nog steeds beschouwd als een van de invloedrijkste blueszangeressen van de jaren '60. Vooral haar optreden in Woodstock (1969) wordt nog steeds als klassiek beschouwd. Joplins teksten weerspiegelen een gevoel van pijn en eenzaamheid van een vrouw die een laag zelfbeeld had en gekweld werd door een gebrek aan zelfvertrouwen. Dit zal ongetwijfeld ten grondslag hebben gelegen aan haar succes als blueszangeres.
Een klein pastelwerkje van de hand van impressionist Edgar Degas,
dat donderdag gestolen werd uit het Musée Cantini in Marseille, werd
toegevoegd aan een database waarmee Interpol de wereldwijd gezochte
kunstwerken bijhoudt en signaleert. Dat staat te lezen op de website
van de internationale politieorganisatie.
Een uitgebreide fiche over het kunstwerk van Degas, 'Les Choristes'
genaamd, te raadplegen in de database van Interpol. De fiche bestaat
uit foto's in kleur en een gedetailleerde beschrijving van het werk.
De
catalogus waarin Interpol sinds 40 jaar alle vermiste kunstwerken
bijhoudt, en die intussen zo'n 34.000 werken telt, is sinds augustus
2009 gratis te raadplegen via het internet door mensen die over een
toegangscode beschikken, zoals politieagenten, magistraten,
professionelen of kunstliefhebbers. De database werd ook voor het grote
publiek opengesteld om de handel in gestolen kunstwerken beter te
kunnen bestrijden.
Het gestolen werk van Degas werd voor een
expositie door het Parijse Musée d'Orsay tijdelijk uitgeleend aan het
Musée Cantini in Marseille. "Dit kunstwerk is onverkoopbaar",
onderstreept een bron die zich bezighoudt met het dossier.
Waar worden mensen gelukkig van? De kleine dingen des levens, zo blijkt
uit een Britse bevraging. Niet een vette spaarpot, it-bags of
designerschoenen maar wel een heerlijk nachtje slapen, lekker vers
brood, propere lakens of een goed gesprek met vriendinnen.
Natuur, familie en vrienden Wat
mensen gelukkig maakt, heeft vaak een link met de natuur. Een vogeltje
dat fluit, de geur van de zomer of de wereld na een regenbui of hoe de
zon valt in een herfstbos. Ook vriendschap (lachen, praten, troosten,
steun krijgen), familie (hand-in-hand wandelen met je kinderen, een
massage van je man of een knuffel van je vader) en iets lief doen voor
iemand anders (een fietser overlaten, een gesprekje aanknopen aan de
bushalte of iets van het bovenste rek in de supermarkt halen) zijn
allemaal bronnen van geluk.
Eigen geluksbrengers Deze
kleine geluksbrengers zijn allemaal gratis, en komen bijna in
onbeperkte mate. Dat betekent ook dat 'gelukkig worden' je niets hoeft
te kosten én dat je het zelf in de hand hebt. Je kan leren genieten van
wat zo voor de hand ligt, en je kan waarderen wat het leven je elke dag
opnieuw in de schoot werpt.
Iedereen heeft eigen
geluksbrengers en iedereen heeft er toegang toe. Je kan zo meteen niets
bedenken dat jouw leven opfleurt? Probeer elke dag drie dingen te
bedenken die je gelukkig hebben gemaakt die dag, of waarvoor je
dankbaar bent. Na een tijdje waardeer je je geluksbrengers veel meer.
Nieuwjaarsparty loopt uit de hand: meer dan 50 gewonden
Nieuwjaarsparty loopt uit de hand: meer dan 50 gewonden
De jaarlijkse oudejaarsavondfuif van de KLJ in Waarschoot is zo zwaar
uit de hand gelopen dat 27 feestgangers naar het ziekenhuis gebracht
moesten worden. Een dertigtal werd ter plaatse verzorgd, weet 'Het
Laatste Nieuws'.
Een
groep van 40 tot 60 jongeren van buiten de gemeente zorgde van
middernacht tot 's ochtends 6 uur voor verschillende vechtpartijen. De
acht aanwezige securitymensen konden de situatie niet meester en riepen
de hulp in van de politie. Die moest op haar beurt versterking vragen
in het hele Meetjesland.
"Bloedneuzen en gebroken tanden" "Verschillende
mensen hadden zodanig veel gedronken dat ze opgenomen moesten worden.
De meesten liepen blauwe ogen, gescheurde lippen en oren, bloedneuzen
en gebroken tanden op door de vele vechtpartijtjes", zegt korpschef
Johan Geeraert in de krant.
Een harde kern van amokmakers
bedreigde zelfs medewerkers van het Rode Kruis. "Eén persoon toonde me
zijn mes en dreigde me de keel over te snijden als ik zijn vriend niet
zou helpen", vertelt vrijwilliger Kenny. "Ambulanciers kregen dan weer
verwijten omdat ze gewonden hielpen. Bedreigd worden om iemand te
helpen, dat maakte ik nog nooit mee.
Rookverbod in horeca is niet rechtsgeldig door taalblunder
"Rookverbod in horeca is niet rechtsgeldig door taalblunder"
Het rookverbod in de horeca dat op 1 januari in voege zou treden, is
niet rechtsgeldig. De Nederlandse tekst in het Staatsblad bevatte een
zin in het Frans en daardoor is de nieuwe rookwet ongeldig voor
Vlamingen. Dat meldt vtm.
Ongrondwettelijk De
Nederlandstalige tekst van het rookverbod die in het Staatsblad is
verschenen, werd afgesloten met een formule in het Frans. En dat is
niet grondwettelijk. Ook de koning, die de wet heeft ondertekend, had
de zin over het hoofd gezien. Door de fout is de nieuwe rookwet
ongeldig voor Vlamingen.
Rechtzetting De regering zit verveeld met de zaak en wil zo snel mogelijk een rechtzetting in het Staatsblad.
25.000 Nederlanders beginnen 2010 in ijskoud water
25.000 Nederlanders beginnen 2010 in ijskoud water
Ruim 25.000 Nederlanders zijn het nieuwe jaar begonnen met een duik in
het koude water. Traditiegetrouw kwamen de meeste zwemmers af op een
plons in de Noordzee bij Scheveningen.
Hier
kwamen volgens schatttingen van initiatiefnemer Unox 8.600 zwemmers
opdraven. Dat zijn er 2.100 meer dan het jaar daarvoor. De organisator
spreekt van zeer goed duikweer: "Het was door de zon ook warmer dan was
voorspeld: 4 graden Celsius."
Volgens Unox komen steeds meer
gezinnen de duik nemen. "We zien steeds meer kinderen opduiken, waarmee
het echt een jaarlijkse traditie voor gezinnen wordt."
Op 63
locaties in Nederland waagden mensen de sprong in het water. Er waren
68 duiken gepland, maar door ijsvorming gingen er in het noorden van
het land vijf niet door. De eerste nieuwjaarsduik was op 1 januari 1960.
Degas ter waarde van 800.000 euro gestolen in Marseille
Degas ter waarde van 800.000 euro gestolen in Marseille
Een schilderij van de Franse impressionist Edgar Degas, met een
geschatte waarde van 800.000 euro, is uit het museum Cantini in
Marseille gestolen. De diefstal werd vanochtend vastgesteld, zo is uit
politiebron vernomen.
Het
schilderij maakte deel uit van het twintigtal werken van Edgar Degas
(1834-1917) dat in het kader van de expositie 'De la scène au tableau'
tentoongesteld wordt in het Cantini-museum, in het centrum van
Marseille. De expositie opende op 6 oktober en loopt tot zondag 3
januari. Het parket opende een onderzoek, dat in handen is van de
antibanditismebrigade van de Franse gerechtelijke politie.
