Kaninhop ...Het bestaat echt ... !
een nieuwe rage voor konijnen !!

 

Wauw, ooit gehoord van sporten met je konijn ... ? Kaninhop is een nieuwe sport voor....JAWEL ! konijnen ... ! huh ... ?hoe ... ?wat ...?
Nou kaninhop is dus een nieuwe sport voor konijnen.

 

Het bestaat echt ... ! Kaninhop is 20 jaar geleden in Zweden begonnen en uiteindelijk overgewaaid naar Duitsland. Het is een nieuwe rage en een hele leuke sport voor de langoren. Tevens is het de oplossing voor konijnen die maar zielig in een hokje in de tuin zitten. Een konijn is slim en houd van beweging dus ook van springen... euh ghiiii ... is zeker te zien in dit intro filmpje ... Mattie ... schittert hier super in ... en blijft op eigen initiatief hopping doen ... ghiiii terwijl Muffy ... balkjes uittrekt om minder te moeten presteren ...  super lief om zien ... met een nootje humor bovendien  ... ! Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....

 Kinderen leren zo om op een verantwoorde manier met het dier om te gaan en verdiepen het contact naar het dier.

 

Eigelijk kunnen alle konijnen hier aan mee doen, Het enige wat je hoeft te doen is je konijn HEEL tam maken.Daarna laten wennen aan een konijnen tuigje(meestal werkt een katten tuigje ook) en dan hindernissen bouwen.

 

Hoe moet je eraan beginnen?

Stap 1. laat je konijn een week lang iedere dag 1 uur wennen aan het tuigje(trek er absoluut niet aan ... !!!!) Stap 2. is je konijn gewent ? ga dan eens met hem rond wandelen (naar het strand , grasveldjes en een plek VER van de weg af zijn perfecte plekken!)

Stap3. Geef je konijntje geen eten meer in het hok.
Probeer hem uit je hand te laten eten of geef het als beloning(als je konijn b.v. meeloopt!)
stap 4. koop een rennetje en zet hem tegen de muur aan(doe dit zo zadat je konijn maar een kant op kan gaan!) maak ook hindernissen en zet er alvast één tussen de muur en het rennetje in.

 

stap5. probeer het konijn over de hindernis te laten springen.
(doe dit op een leuke manier, b.v. en wortel geven als ie is gesprongen ofz 0ow..)
Stap6. herhaal dit iedere dag, na een week zet je de 2e hindernis neer(op een begeven moment hoef je hem niet meer te lokken dan loopt ie er zelf overheen!!)

 

Dit waren alle stappen ... !!! Blijf ze herhalen en vraag alsjeblieft als iets niet lukt.
En het belangrijkste blijf geduldig! ... het is een dier ! Natuurlijk zijn er hier ook weer wedstrijden van ... !En als je uiteindelijk zover bent ...  presteer je zulke dingen ... !!

Er zijn dan verschillende groepen van beginnelingen tot gevorderden.
Je moet ervoor zorgen dat je konijn wel achter,naast,voor met je meeloopt Dat loopt makkelijker over de hindernissen. Ghiiiiiii ... k wist zelf niet wat ik zag toen ik dit voor de eerste keer zag ... maar vond het best wel eens de moeite om te vernoemen !!

 

Veel liefs ... Hopping Hops ... Miryam  

Garnaalvissers te paard ! ... indrukwekkend schouwspel ... ! 
 
 

Een uniek en indrukwekkend vertoon, van visser en paard één in volkomen harmonie, in de schuimende baren en onder het spel van de wolken. Duizenden keren werden en worden ze vereeuwigd door fotografen, kunstschilders, beeldhouwers.
De vissers te paard zijn werkelijk wereldberoemd. 

 

Steeds opnieuw brengen ze een indrukwekkend schouwspel van een vrij eigenaardige visserijmethode die vroeger over heel de Vlaamse kust beoefend werd, maar die tot op vandaag enkel in Oostduinkerke standhield. Het bonkige boerenpaard trekt aan lange koorden een net door het strandwater. Dat net schuurt over het zand. De garnalen springen op en belanden in het net.



Garnaalvissen te paard gebeurt altijd met laagwater: anderhalf uur vòòr het precieze tijdstip van laag tij, en anderhalf uur erna. Er wordt in totaal dus telkens zo’n drie uur gevist. Eén trek, zoals men dat zegt, duurt ongeveer een half uur. De garnaalvisser komt dus vijf à zes keer uit het water om het net te ledigen en de vangst over te gieten in een rieten mand of “ben”. Ondertussen wordt het paard wat rust gegund.

 

Na het vissen stappen ruiter en paard weer naar huis, waar de garnalen onmiddellijk gewassen en gekookt worden. Elke garnaalvisser heeft wel zijn eigen geheimpjes om de lekkerste garnaal op te dienen. Nog dezelfde dag blinken ze “levende vers” in de handpalmen van vele fijnproevers!

 

De beste periode om het garnaalvissen te paard te beoefenen is het voorjaar en het najaar: vanaf eind april tot eind juni enerzijds, en anderzijds de maanden september en oktober. Dan is de temperatuur van het strandwater op zijn best en voelen de garnalen zich in hun sas. Met wat geluk wacht de garnaalvissers in die maanden een rijke vangst.

 

Oostduinkerke telt nog een zevental actieve garnaalvissers te paard. De gemeente koestert ze allen als kostbare parels. Jonge mannen die houden van de zee en van het paard zorgen voor de verderzetting van deze uitzonderlijke traditie. Geen wonder dat de paardenvissers, na een lange en rijkgevulde loopbaan, als ereburgers van de gemeente beschouwd worden…

 

Veel liefs ... knipoogje ... Miryam

  De Manx ...een aanhankelijke kat
die enorme rust uitstraalt ... !

 

De Manx is een eeuwenoud, op een natuurlijke manier tot stand gekomen ras dat vandaag de dag nog steeds op het Isle of Man in zijn funktie als muizenvanger en geliefd huisdier door de boerenbevolking gehouden wordt. De wortels van het ras liggen op het Britse Isle of Man dat in de Ierse Zee ligt. Naar alle waarschijnlijkheid is daar ongeveer vier eeuwen geleden een spontane mutatie opgetreden die resulteerde in de geboorte van een staartloze kitten.

 

Deze kitten groeide op en heeft zich kunnen voortplanten, zodat er langzaam maar zeker steeds meer staartloze katten op het eiland geboren werden.Ondanks het vaak deels tot compleet ontbreken van de staart hebben de katten geen moeite bij het houden van hun evenwicht of lopen en springen. Ze kunnen met alle gemak over een smalle schutting lopen of in bomen klimmen.  

  

Gezien de geisoleerde ligging van het eiland waren er op den duur meer staartloze katten dat katten met een staart. Het bestaan van deze katten bleef niet onopgemerkt. Melding van import werden reeds in 1830 gemaakt, en op kattententoonstellingen in de Verenigde Staten en op het Europese vasteland werden omstreeks 1890 al Manxen uitgebracht. Het ras heeft op het Isle of Man nog steeds een officieel beschermde status. In de rest van de wereld wordt deze kat als een curiositeit beschouwd. Ziehier een prachtige docu over dit toch ogenschijnlijk wonderbare kat ... voor de kijklustige onder jullie vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !

Manxen stralen een bepaalde rust uit. Het zijn over het algemeen aanhankelijke katten die het met andere katten en honden, maar ook met mensen en kinderen, goed kunnen vinden.
 
 

Al hebben sommigen de neiging zich aan een bepaalde persoon binnen het gezin in het bijzonder te hechten. Manxen zijn ondanks hun rustige en evenwichtige karakter bijzonder speels en blijven dit tot op hoge leeftijd. Manxen zijn relatief gezonde katten die met een goede verzorging een hoge leeftijd kunnen bereiken.De Manx is een aanhankelijke kat die het goed kan vinden met andere katten, honden en ook met mensen en kinderen.  Ze zijn enorm speels waardoor u de nodige speeltjes moet voorzien. 

 

Veel liefs ... spinnende groetjes ... Miryam

Het Rode Leger kreeg de opdracht om een hond te fokken ....De Zwarte Russische Terrier

 

De Zwarte Russische Terrier is een van de nieuwere rashonden in de wereld. Het Sovjetrussische Ministerie van Landbouw erkende de Tchiorny Terriër in 1981 als nieuw Russisch ras. In 1984 volgde de erkenning van de FCI ( Federation Cynologique International). Sindsdien maakt deze geweldige hond steeds meer vrienden over de gehele wereld

 

Het Rode Leger kreeg de opdracht om een hond te fokken, die breed inzetbaar was voor veel militaire doeleinden. Juist deze militaire doeleinden zijn er debet aan, dat er zo weinig van deze hond bekend is. Het fokprogramma van de nieuwe hond is dan ook gebaseerd op honden, welke waren buitgemaakt op de Duitse Leger ten tijde van de oorlog.

 
 
Het is dan ook niet zo verwonderlijk, dat enkele Duitse rassen aan de basis staan voor de Zwarte Rus. Dit zijn o.a. de Riesenschnauzer en de Rottweiler. Ook de Airedale Terrier en de New Foundlander zijn naast andere honden ook voorouders van de Zwarte Russische Terrier. Het nieuwe ras moest groot en sterk genoeg zijn, om zware lasten tekunnen verplaatsen. Ontzag inboezemen. Bestand zijn tegen de enorme klimatologische en topografische verscheidenheid van de toenmalige Sovjet-Unie. Het Rode Leger had een allrounder nodig; een hond die alle gewenste eigenschappen in een groot, sterk en gezond lichaam herbergde.

 

De hondenspecialisten van de “Rode Ster Kennels” maakten creëerden een hond met alle gevraagde eigenschappen. Hij moest zowel de hitte van het zuiden als de ijzige koude van het noorden kunnen doorstaan. Hij moest groot zijn, maar ook atletisch en wendbaar. Ziehier een prachtige voorstelling van de black russian terrier ... geheel gepast met een Russia melodieke ... Ka-lin kaka lin ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
 

Zeer waakzaam, zonder in het wilde weg om zich heen te gaan bijten. Bovendien moest hij snel af te richten zijn. De Rode Honden mannen begonnen met een prototype, waaraan de Riesenschnauzer, de Rottweiler en de Airedale Terriër hun bijdrage leverden. De Airedale gaf zijn uithoudingsvermogen, gehoorzaamheid en zijn temperament; de Rottweiler zijn stevige bouw en fysieke kracht. Van de Riesenschnauzer kreeg hij zijn grootte en felheid.

 

Karakter
Door gericht te fokken en een strenge selectie op de fokdieren toe te passen ontwikkelde de eerste kruisingsproducten tot de geweldig mooie en stoere hond van nu. De Zwarte Russische Terriër is zeer evenwichtig van karakter, uiterst betrouwbaar en zeer intelligent. Hij heeft door zijn langdurig gebruik in het Rode Leger, zijn enorme arbeidsgeschiktheid en betrouwbaarheid bewezen. Zijn stabiel karakter en zijn goede en snelle opmerkingsgave maakt hem voor meer als alleen bewakingsdoeleinden geschikt.

 

Doordat hij al zijn zintuigen zo goed gebruikt, en hij zo sensibel is, is hij een zeer bruikbare hond in alle hondensporten. Bij uitstek is hij een zeer bekwame verdediger van erf en goed, daar hij een zeer specifiek gevoel voor goed en kwaad heeft De Zwarte Russische Terriër is dol op wandelen en zeer actief, zomer en winter. Hij zwemt graag. Hij wil graag actief beziggehouden worden. In huis is hij duidelijk aanwezig, zonder druk of zenuwachtig te zijn. Hij is erg waaks, zonder overmatig veel geblaf; hij is een echte “melder”. Hij heeft, zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen, een enorme “Will to please”, wat hem tot een onovertroffen sporthond maakt. 

 

Veel liefs ... Russia greets ... Miryam

De Camargue ....
liefdevol de witte paarden der zee genoemd ... !

 

De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber.  Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen.
De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.

 

Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue. Ziehier een prachtig mooi filmpje ... Lorenzo the french flying man ... hiiii ... hij werkt enkel met Camargue paarden ... echt de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !

De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.

  

De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder.
De kleur is altijd schimmel.
Hij heeft een weelderige staart en manen.
De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel.
De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden.
De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.

 

Veel liefs ... dikke knuffffff ... Miryam

Norbottenspets ... heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond.

  
Beschrijving:
De Norrbottenspets is nauw verwant aan de Finse Spits en mogelijk zelfs aan de Noorse Buhund. Al sinds mensenheugenis leeft deze hond in de provincie Norrbotten in het noorden van Zweden. Hij heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond. In 1948 werd hij echter uit het register van de Zweeds Kennel Club geschrapt omdat men meende dat hij was uitgestorven. Er waren echter nog enkele exemplaren in leven en in de jaren zestig werden de reconstructiewerkzaamheden op gang gebracht, wat tot gevolg had dat het ras in 1967 weer werd erkend. De nieuwe naam werd Norrbottenspets. Het ras is nu gestabiliseerd, maar komt buiten de grenzen van Scandinavië weinig voor.

 
Gebruik:
Jachthond, waakhond en gezelschapshond. Jachthond die veerwild opspoort, opstoot en door op strategische momenten te blaffen de aandacht ervan gevangen houdt, zodat de jager zijn werk kan doen. Werd ook ingezet als waakhond en bij het vee.

  

Activiteit:
Deze levendige en stoere hond is zeer actief en heeft een groot uithoudingsvermogen. kan zich aan het stadsleven aanpassen, mits hij regelmatig voldoende beweging krijgt. Ondanks zijn kleine formaat kan hij prima naast de fiets lopen, maar bouw deze activiteit langzaam op. Norbottenspetsen zijn in de regel gezonde en sterke honden

  

Opvoeding:
Vanwege het eigenwijze karakter van deze hond heeft zijn toekomstige baasje veel geduld, overtuigingskracht en inzicht in het karakter van de hond nodig om hem de basisbeginselen van de opvoeding bij te brengen.

 

Verschijning:
Algemeen: De Norrbottenspets moet een kleine, bijna vierkante, stijve en droge keeshond zijn. Hij is wakker, levendig, vriendelijk, zelfbewust en duidelijk beweeglijk.
Aard: Zelfstandig Uitermate beweeglijk Vriendelijk Eigenwijs Intelligent Slim Moedig
Hij heeft een evenwichtige persoonlijkheid en is nooit nerveus of agressief
Aanhankelijke en kan goed overweg met kinderen
Goede waakhond

  

Veel liefs ... vriendelijke groetjes ... Miryam

Behendigheid wedstrijden Agility bij katten? Waarom niet?

  

Behendigheid bij katten? Waarom niet? Aangezien honden wedstrijden Agility kunnen
betwisten of shows, waarom dan geen katten?? Het spel : Prachtig, spannend, leuk, opwindend, fascinerend zijn de kreten die je rondom een behendigheidswedstrijd hoort van de toeschouwers.
Vooral van de mensen die voor de allereerste keer zoiets meemaken.

 

Het ziet er allemaal zeer aantrekkelijk uit, een beetje zoals de hindernissen voor een paardenspringconcours. Het zijn niet alleen sprongen, er is ook een hoepel, een wip, een tunnel, een slurf, een slalom (rij paaltjes), toestellen met raakvlakken (kattenloop, kruising, schutting), etc… Alles in vrolijke en afwisselende kleuren geschilderd. Hier alvast een voorsmaakje ... enjoy it ... voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ...

Katten kunnen misschien niet zo makkelijk getraind worden zoals honden ,maar met geduld en regelmatige oefeningen, kunnen zij ook zulke opmerkelijke prestaties neerzetten, zo niet beter uitvoeren zoals een regelmatige behendigheidshond .

  

De vereniging van de behendigheid in de Vereniging CFA ( Cat Fanciers’ Association) verschilt van de regelmatige of gewone verenigingen die katten beoordelen op verscheidene manieren. 1. De kat kan een huisdier zijn (HHP) die moet gecastreerd zijn op de leeftijd van 8 maand of ouder. 2. De kat kan een geregistreerde kat zijn. (stamboom) 3. Katten met een krul in de staart, aparte ogen, of enige ander soort kat…kan en mag deelnemen

De behendigheidscursus is opgesteld met een combinatie treden, sprongen, tunnels, hoepels en weefselpolen. Elke kat gaat door de poort en wordt wat tijd gegund om zich met de omgeving aan te passen en zich comfortabel te voelen
Sommigen kunnen binnen komen en klaar zijn om te starten, maar deze zullen dan meestal wel de veteranen zijn.... knipoogje  !!

 

Wanneer de kat (neem nota van de staart die omhoog staat! ) comfortabel is, wordt de kat geleid doorheen de hindernissen door de katteneigenaar; ze mogen gebruik maken van een stuk speelgoed als lokmiddel. De begeleider of eigenaar mag de kat niet met de handen raken, maar mag wel aanmoedigen door middel van het speelgoed. Het spel : Prachtig, spannend, leuk, opwindend, fascinerend  doet zijn opmars dit jaar voor de eerste maal officieel... Dus daar horen we zeker nog meer van ... ghiiiiii ... wie weet ... zitten er wel kampioenen onder de bloggertjes hier !!

De Mastino Napolitano  ideale gezelschapshond
heeft veel beweging nodig - goede afschrikker en waakhond

 

De Mastino Napolitano ( of Napolitaanse Mastiff ) ideale gezelschapshond - heeft veel beweging nodig - goede afschrikker en waakhond is een sterke en indrukwekkende hond en heeft een lange geschiedenis. De oude Romeinse Molosser is zeker een voorouder van dit ras.  Hij is een moderne voortzetting van de eeuwenoude vecht- en oorlogshonden. Zijn voorouders vochten met wilde dieren en christenen in de Romeinse arena's. In Italië werkte hij bijna onopgemerkt als waakhond, tot hij als ras- en showhond werd herontdekt.

 

Het ras werd van de ondergang gered door belangstelling van een Zwitserse kynoloog Leimgruber. Hij maakte mensen buiten Italië attent op dit bijzondere ras. Van aard is de Mastino rustig en kalm. Ziehier een mooi filmpke ... van deze toch wel uitzonderlijk prachtige verschijning ... ! Voor de kijklustigen onder jullie ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !

Vooral ten opzichte van bekenden is hij trouw, betrouwbaar en zeer vriendelijk. Met zijn enorme hoofd vol rimpels en beerachtige manier van voortbewegen trekt hij vaak veel belangstelling. Vanwege zijn enorme kracht en strijdlustige verleden moet hij zeer goed worden gesocialiseerd. Het is een hond voor mensen met ruimte en met veel ervaring.
 
 

VOOR- EN NADELEN VAN DE VACHT : weinig onderhoud, maar wel veel losse haren in huis.
AARD : dit is een onovertroffen verdediger van huis en gezin, maar hij gedraagt zich nooit agressief en aanvallend tegenover mensen. Mastino's zijn geen blaffers.  Hij is volgzaam en evenwichtig van aard en daardoor een lieve kameraad.  Hij is niet geschikt voor het leven in een flat of appartement, want hij heeft veel ruimte nodig.  Leuke noot : het is een verschrikkelijk slordige eter ! 

 

ACTIVITEIT : de Mastino Napoletano heeft graag een taak te verrichten.   De éne Mastino is natuurlijk de andere niet en afhankelijk van het gewicht heeft de ene hond meer behoefte aan beweging dan de andere.  Laat de hond vooral niet té zwaar worden en denk aan zijn gewrichten.
OPVOEDING : deze grote Dogachtige moet op een evenwichtige manier opgevoed worden.  Wees zeer consequent en kom niet terug op een eerder gegeven bevel als de hond dit bevel niet opvolgt !  Mastino’s zijn niet echt honden voor beginners, maar dat ze moeilijk zijn in de omgang is ook weer wat overdreven.  Een rustige baas met een natuurlijk overwicht brengt het beste in de Mastino naar boven.  Het ligt in de aard van de Mastino om uw bezittingen te beschermen.  Hij heeft hier geen extra prikkels of commando’s voor nodig.

De Mastino Napolitano vraagt een consequente en weloverwogen opvoeding. Als volwassen hond hebben zij een rustige baas met een natuurlijk overwicht nodig. Op die manier heb je het meest plezier aan hem. Bij deze hond is het belangrijk dat zij direct leren niet aan de riem te trekken. Zo voorkom je dat hij later met jou gaat wandelen.

  

Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16^e... ! !

  
Geschiedenis
De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16^e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek.
Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard. 

  
  
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie.
Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.

Gebruiksmogelijkheden
De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.

  

Bijzonderheden
Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé  ... Enjoy it ... hiii ... ! !

Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert  men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.

  

De Coton de Tuléar ...voelt katoenachtig aan ... en word bestempeld als de clown onder de honden...

 

De Coton de Tuléar is een kleine witte gezelschapshond.Hij valt dan ook in groep 9, de groep gezelschapshonden. Hij dankt zijn moeilijke naam die je uitspreekt als “kooton de tuleeaar” aan de structuur van zijn vacht, die katoenachtig moet aanvoelen en aan de plaats waar hij vandaan komt nml. het plaatsje Tuléar op het eiland Madagascar.

   

De vacht van de Coton is halflang tot lang.Wit van kleur, met mogelijk hier en daar een zweem van champagne kleur of lichtgrijs tot donkergrijs  mn. aan de oren.

   

Het behoeft weinig verzorging als we het hebben over trimwerk, wel moet hij regelmatig geborsteld worden. Vele noemen hem de clown onder de honden, een naam die hij zeker eer aan doet, zowel qua uiterlijk als qua karakter. Ghiiiiiii ... amaai ... hier een super grappig filmpke van deze " clown" ... hiii ... wel snoezig dat hoor ! ! Voor de kijklustigen onder jullie ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !

De coton heeft een vrolijk en open karaktertje.Is leergierig maar behoefd wel een consequente opvoeding.De Coton is ook waaks, als er onraad in de buurt is zal hij dan ook zeker van zich laten horen.  

   ( euh ... kijken ze ... ? ... )                                         ( ghiiii ...ja amaaaaaai  ... )                   
 

Enkele rassen die genoemd worden als mogelijk voorouders van onze Coton’s zijn de Bichon, het Vlinderhondje (vanwege de kleurtjes) en de Bedlington terrier vanwege de welving die de Coton in de rug heeft.

 

Toen in 1966 enkele mensen in Madagascar de Madagaskische kennelclub oprichtte vroegen ze ook onmiddellijk erkenning aan bij de FCI voor hun plaatselijke rasje de Coton de Tuléar. Die erkenning volgde in 1970 en in ’71 is de eerste rasstandaard gepubliceerd, de laatste standaard dateert van 2000 en Madagascar heeft niet langer de rasstandaard in handen, deze ligt nu in Frankrijk.

   

Veel liefs ... knipoogje ... Miryam

De Sphynx ... een haarloze kat onder de loep ... ! !

  
De Sphynx is een aparte verschijning tussen alle andere kattenrassen. Zijn naaktheid, de enorme oren, het tonvormige lichaam met de ietwat in een o-stand staande poten. Vaak hoor je mensen zeggen: ET of net een Gremlin. Een ding is zeker: je valt op ze of niet, een tussenweg lijkt er bij dit ras niet te zijn.De Sphynx is bijzonder aanhalig en mensgericht. Niets vindt een Sphynx prettiger dan samen met zijn mensen te zijn en aangehaald te worden. Daarnaast is hij erg sociaal of het nu visite betreft of andere huisdieren: ze zijn hem allemaal even lief. Het karakter van de Sphynx wordt wel eens omschreven als een kwart een kat, een kwart een aapje, een kwart een hond en een kwart een kind. En dit alles is zoals wij al jaren ervaren allemaal waar.

  

Het zijn bijzonder intelligente dieren en ook nieuwsgierigheid is hen niet vreemd. Doordat de Sphynx zo sociaal en aanhankelijk is kan hij beter niet alleen gehouden worden, tenzij er iemand een deel van de dag thuis is. De hele dag alleen thuis zijn is niet goed voor een Sphynx, hij heeft gezelschap nodig.

Ziehier een documentaire van het wezen  " De Sphynx " ...  zeer zeker eens zien ... je valt voor hun of niet ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ! 

Hebben ze het niet koud?
Nee, de Sphynx heeft een hogere stofwisseling waardoor zijn lichaamstemperatuur iets hoger ligt dan van andere katten. Dierenartsen, die nog nooit een Sphynx hebben vastgehouden, denken dan wel eens dat de kat verhoging heeft.

  

 Daarom eet een Sphynx meer dan andere katten, er moet altijd ruim voldoende voer de hele dag vrij tot zijn beschikking staan. Wij hebben de kachel gerust niet op 25 graden staan maar gewoon op 20 zoals menigeen .

 

Is het DE kat voor mensen met een allergie voor katten?
Als je allergisch bent voor kattenhaar dan kan de Sphynx DE kat zijn, in het geval van allergie voor huidschilfers zou je tegen een Sphynx kunnen omdat deze gewassen moet worden en met het wassen was je ook de huidschilfers weg. Maar of dit wassen voldoende is dat weet je niet van te voren. Het is dus niet juist om te stellen dat een Sphynx DE kat is voor allergische mensen, maar er zijn mensen met een kattenallergie die wel tegen een Sphynx kunnen.

  

Veel liefs ... spinnende groetjes ... Miryam

De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi
(aangebonden hond)

  

De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi (aangebonden hond) stamt uit de Himalaya en wordt soms als een van de oudste hondenrassen van het oosten vernoemd. Een wetenschappelijk bewijs door mitochondriaal DNS onderzoek is nog niet uitgevoerd. Omdat Tibet tot de annexatie in 1959 door China een niet vaak bezochte plaats was, is te vermoeden, dat de Tibetaanse mastiff zonder verdere invloeden kon ontwikkelen.

 

Het vermoeden dat de Tibetaanse mastiff de voorouder van alle dogachtige honden is, was reeds rond 1900 door de kynologen omstreden en heeft men tot vandaag niet door gentechnische onderzoeken kunnen bewijzen.

 

Uiterlijk
De Tibetaanse mastiff is een grote, niet overgrote, zeer krachtige hond. Hij komt in de kleuren zwart, goud, blauw, blauw met tan en zwart met tan voor. Een kleine witte aftekening ter hoogte van de borst en de tenen zijn toegestaan. De vacht is van grote densiteit. De ondervacht is extreem sterk en de bovenvacht is vast en samen met de ondervacht tegen elk weer bestand. Het haar rond de kop en nek vormt vooral bij reuen manen. De hond verhaart eenmaal per jaar in het voorjaar en de teven zijn eenmaal per jaar loops, doorgaans in de herfst. Het is een ras dat zich zeer langzaam ontwikkelt: teven zijn rond het derde jaar lichamelijk en geestelijk volgroeid en reuen doen daar nog een tot twee jaar langer over.

 

De hond vertoont een bijna kwadratische bouw met functionele hoeken tussen voor- en achterbenen en een krachtige nek. De staart wordt gekruld over de rug gedragen. De kop van de volwassen hond is zwaar en breed. De oren zijn klein tot middelgroot en hangen zijwaarts langs de kop.

  

De minimum schofthoogte voor teven is 61 cm en voor reuen 66 cm en het gewicht is doorgaans tussen de 45 en de 70 kg.

 

Karakter
Tolerant naar kinderen, zeer gesteld op zijn eigen mensen, maar laat zijn genegenheid niet al te uitbundig blijken. Onverschillig en terughoudend naar vreemden. Excellente niet agressieve waak- en gezinshond. Niet voor beginners: hij is wel gehoorzaam, maar alleen wanneer het hem uitkomt. Eigenwijs, koppig en wil altijd het laatste woord hebben. Kan blafferig zijn als hij buiten wordt gehouden. 

  

Geen kennelhond, heeft contact met zijn mensen nodig. Reuen zijn dominant naar andere reuen maar zijn geen ruziezoekers. De honden zijn tot op hoge leeftijd speels. Kunnen prima met andere honden worden gehouden. Opvallend kenmerk is de vrijwel geurloze vacht.

  

Veel liefs ... t speurneusje ... Miryam

De Clydesdale is
waarschijnlijk het bekendste zware trekpaard.

 

De Clydesdale is waarschijnlijk het bekendste zware trekpaard. Men ziet ze vaak, met hun flitsende hoefbeweging en hun gecoördineerde passen in een groot span voor een felgekleurde bierkar. De Clydesdale komt uit Lanarkshire, Schotland. Een gebied dat, toen dit paard rond 1750 ontwikkeld werd, nog Clydesdale heette.
 
 

Omdat de wegen steeds beter werden, verschoof het fokdoel van lastpaard naar tuigpaard. In Engeland werd het paard uitgebreid gebruikt voor werk op het land. In Amerika werd de Clydesdale meer gebruikt als paard in een express-span, waar zijn uiterlijk en elegante gang goed in uitkomen.

 

De kenmerken die de Clydesdale tot een apart ras maken, zijn: lang, zwaar, maar niet grof, behang aan de benen, een gladde romp en een lichte vachtkleur. Hij komt voor in goudbruin, bruin, voskleurig en stekelharig zwart. De kleur wordt geaccentueerd door witte vlekken, met name op het hoofd en de onderbenen. Het hoofd is breed en recht, de hals lang en gebogen.

 


Ziehier een prachtig reclamefilmpje van Budweiser ... waarmee de Clydesdale wereldwijd bekend staat... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...! !

Clydesdales hebben een stokmaat van ongeveer 1,65 m., en wegen tussen de 765 tot 855 kg. Het paard is niet het grootste trekpaard ter wereld, maar het steekt andere rassen naar de kroon met zijn gedistingeerde uiterlijk, zijn actieve bewegingen en daarbij zijn vermogen om zware lasten te trekken.

 

De Clydesdale komt uit een gebied dat nu Lanarkshire heet, in Schotland. Vroeger heette dit gebied Clydesdale, vandaar. De Clydesdale heeft net als veel Britse trekpaarden geprofiteerd van de introductie van Vlaamse hengsten bij inheemse merries. De stamhengst van het ras was Blaze, die zijn 'functie' uitoefende rond het jaar 1799.Hiiiiiii ... en hier een super grappig voorstellingske van een ezel die oooooooohhh zo graag eens met de Clydesdales mee wilt ... het kost hem dan ook zeer veel geduld en moeite ... ocharme ... hiiii ...  ! !

De Clydesdale is naar veel delen van de wereld geëxporteerd, waaronder Noord- en Zuid-Amerika, Europa, en de voormalige Sovjet-Unie. De Clydesdale heeft veel in steden gewerkt als trekpaard voor handelaren.

 
Op het platteland was hij niet erg gewild, omdat zijn zware behang lastig te onderhouden was op de modderige boerderijen. Bovendien prefereerden boeren toch de zwaardere werkpaarden. Zij kozen daarom meer massieve, minder gedistingeerde rassen. Waarschijnlijk de beroemdste Clydesdales uit Amerika zijn de paarden van de Anheuser-Busch Company, uit St. Louis. 

 

Veel liefs ... proost ( Budweiser )... knipoogje ... Miryam

Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag ... ?

  

Opspringen tegen mensen is normaal honds gedrag, met een aangeboren en een aangeleerde factor. De aangeboren factor is de natuurlijke neiging om te begroeten door neus- en bekcontact.

  

Jonge pups likken naar en zelfs ín de bek van hun moeder en andere volwassen honden. Met dit gedrag tonen ze vriendschappelijke onderdanigheid èn bedelen ze om voer. De moederhond geeft (soms) als reactie op het naar de bek likken voorverteerd voer op voor haar jongen. De drang om (met bek en tong) contact te willen maken met uw gezicht (of het gezicht van iemand anders) heeft dus een natuurlijke achtergrond.

 

De aangeleerde factor betreft het feit dat honden vaak ervaren dat opspringen belonend werkt.

Het resultaat van opspringen is namelijk meestal - zeker wanneer een pup dit doet - aandacht en liefkozingen. Jong geleerd is oud gedaan!

  

Als u de hond het opspringen wilt afleren, zult u de hond moeten laten ervaren dat opspringen geen succes heeft. Dus als hij opspringt om aandacht te krijgen, krijgt hij juist geen aandacht! Geen aandacht betekent ook de hond niet van u afduwen. Laat zien dat je je ruimte wilt ...( energieveld , aura .. ) ...je kan hem werkelijk op afstand houden door je uitstraling ... je gedachten ...In het hierop volgend filmpje toont Cesar wat er bedoeld word met het kreëren van je eigen ruimte ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !

  

Wanneer u dat doet ‘gunt’ u de hond stevig lichamelijk contact met u. En dat is precies wat hij wil.Het afleren van probleemgedrag door de hond consequent geen succes te laten hebben wanneer hij het betreffende gedrag vertoont heet uitdoven

  

Veel liefs ... succesvolle groetjes ... Miryam

Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door katten . . .( 1 )

 

Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie die door katten ten opzichte van mensen wordt geuit. Alle kittens en jonge katjes moeten spelen. Speelgedrag is normaal gedrag, dat het jonge dier voorziet van de mogelijkheid om zijn* motorische en cognitieve vaardigheden te ontwikkelen. Tevens biedt het de kans om te socialiseren met anderen. Het spelen bestaat uit “schijn”agressie: de kat achtervolgt, jaagt, schopt, krabt, grijpt, slaat en bijt. Maar niet met de intentie om ter doden.

 

Katten spelen op twee verschillende manieren: Het sociale spel, en het alleen spelen. Problemen ontstaan wanneer de kat zich tot mensen wendt in zijn spel. Ondanks de “speel”intenties van de kat, kunnen mensen hierdoor, soms ernstig, gewond raken. En krab- en bijtwonden van katten zijn pijnlijk en kunnen snel infecteren.

Soms is het lastig om te bepalen of de kat aan het spelen is, of dat hij echt agressief gedrag tentoonstelt. Er zijn drie kenmerken die katten laten zien als zij echt aan het spelen zijn:

 

Het “speelgezicht”: de bek van de kat staat half open. De zijwaartse “aanval”, of het zijwaartse sprongetje ( vaak met een gekromde rug). Katten zijn meestal stil tijdens spel: ze grommen en blazen niet, zoals bij een agressieve confrontatie. Indien uw kat jonger is dan een jaar oud, en hij is het enige huisdier (of als de andere huisdieren niet met de kat wíllen spelen), is de kans groot dat de kat spelagressie tentoon zal stellen ten opzichte van u.

 

Wat kunt u doen?
Zorg voor een gevarieerde selectie aan speeltjes, zodat u erachter kunt komen waar de voorkeur van uw kat naar uitgaat. In het algemeen is het zo dat katten houden van kleine speeltjes waar ze tegenaan kunnen slaan, zoals balletjes en nepmuizen. Ze houden er ook van om speeltjes die net zo bewegen als een prooi achterna te jagen, te volgen en te meppen.

 

Als uw kat graag onder dingen zit en uw enkels “aanvalt” als u langs loopt, of u vastgrijpt als u de trap op of af loopt, draag dan speeltjes met u mee die u voor u uit gooit om uw kat aan te moedigen de speeltjes te achtervolgen in plaats van u aan te vallen.
Ghiiiiiiii ... zie hier typisch spelende kittens ... maar stel u ff voor dat dit evenzeer ook jou enkels of benen konden zijn ... zullen sommige onder u wellicht bekend voorkomen . Kijk ff mee ... maar vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !

Speel minstens 2x10 minuten per dag (of langer) met uw kat, gebruik hierbij zijn favoriete speeltjes. Plan deze speeltijd op de tijden dat uw kat zich van nature speels gedraagt. (Tenzij dit om 4 uur ’s nachts is, natuurlijk…). Voorzie uw kat geregeld van nieuwe speeltjes, en/of creëer ze zelf van papierpropjes, dozen, enz.
Laat uw kat (mits mogelijk en door u gewild) regelmatig buiten spelen. Of overweeg een afgeschermde buitenruimte of kamer voor uw kat te creëren met takken, planken, tunnels e.d. In een complexere omgeving met (indien buiten) kans om op insecten te jagen en bladeren na te jagen, zal de kat zeker zijn energie kwijt kunnen!

 

Veel liefs ... spinnende groetjes ... Miryam

Het Fjordenpaard ...
dankt zijn naam aan de fjorden! !

 

Het Fjordenpaard komt uit Noorwegen en kan tot één van de oudste paardenrassen van Europa worden gerekend. Het Fjordenpaard dankt zijn naam aan de 'fjorden', de diepe inhammen in de rotsachtige, grillige Noorse kust.
In Noorwegen bewees de Fjord zijn diensten voornamelijk als last en trekdier en ook om de bevolking in lichte rijtuigjes te vervoeren. Men had daar een goed harddravend paard voor nodig om de grote afstanden te overbruggen.  

 

Het Fjordenpaard deed in 1954 voor het eerst zijn intrede in Nederland. Er werden een aantal paarden als proefproject door de Kleine Boeren Commissie geïmporteerd. Een aantal kernen in Nederland kreeg Fjordenpaarden toegewezen om zodoende de gebruiksproef in het boerenwerk te testen.
 Deze gebruiksproef onderving veel kritiek doch de bruikbaarheid van het Fjordenpaard op de kleine landbouwbedrijven voldeed boven alle verwachtingen en de populariteit van de Fjord nam sterk toe.

 

De Fjord kent een enorme trekkracht en werkwilligheid waardoor het ingezet werd bij vele vormen van licht landbouwwerk als ploegen, maaien, schudden, eggen, enz. Daarnaast en vooral later toen de trekker het werk van de paarden overnam werd de Fjord een geliefd paardje om recreatief mee te mennen en onder het zadel te rijden.Ziehier een prachtige filmpje ... voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ...

Het Fjordenpaard wordt in Nederland voor velerlei doeleinden ingezet. In de eerste plaats is het een uitstekende gezinspony. Zowel volwassenen als kinderen kunnen de Fjord onder het zadel berijden en daarnaast kan het tevens worden aangespannen.



Dit gebeurt in recreatieve zin maar ook op wedstrijden is de Fjord steeds vaker te vinden. Hoewel de bouw van sommige Fjorden het niet altijd makkelijk maakt (zware hals) kunnen ze toch ook in de dressuur aardig meekomen. 

 

 Daarnaast worden de Fjorden veel ingezet op maneges voor gehandicapten en zijn ze geliefd in de Westernsport (trail-rijden) en Endurance (lange afstandsritten).

 

Veel liefs ... Fjordse groetjes ... Miryam

Veel liefs ... met een knipoog naar Whiplash... Miryam

Het bekende Wodka snoetje ofwel de typische Blauwe Rus...

  

Voor mij is het wel het ultieme ras, dat alle kenmerken in zich heeft wat dit ras zo geliefd maakt.Het ras is mooi, rustig, vriendelijk, aanhankelijk en toch speels, een kameraad voor het leven!

 

Hierbij enige informatie voor de liefhebbers van de Blauwe Rus: 
Met de zilverachtige weerschijn op een grijsblauwe “dubbele” vacht, de bedachtzame amandelvormig groene ogen en trotse wezen onderscheidt deze blauwe kat uit Noord Europa zich van alle andere raskatten!De Blauwe Rus is een elegant uitziende maar toch gespierde kat met een gracieuze houding. Middelbare botstructuur, lange poten en kleine ovale voeten. De voetzooltjes zijn blauw van kleur evenals het neusleertje.

  

  De lengte van de staart is in verhouding met het lichaam en loopt taps toe.
Het meest opvallende kenmerk is echter zijn dubbele vacht, zeer dicht ingeplant, kort, fijn en zo zacht als pluche. Haar dat opstaat als de vacht van een baby zeehond. De ondervacht en bovenvacht zijn van gelijke lengte. De  kwaliteit van de vacht wordt grotendeels bepaald door de verende ondervacht, deze veert ongeacht welke kant men hem uitborstelt terug.
 
 

De vachtkleur moet egaal, bij voorkeur middelblauw zijn zonder ghostmarkings. De uiteinden van de bovenvacht zijn niet gekleurd en daarom lijkt het of de vacht is overgoten met een laagje zilver (zilverzweem). Dit effect komt vooral tot uiting wanneer de zon op de vacht schijnt.  Deze bijzondere vachtstructuur komt bij geen enkel ander ras voor en is zodanig als uniek te beschrijven. Ziehier hoe speels ze wel zijn ... ghiiiiiii ... niet te onderscheiden van het hondje ... euhhhhh ... koordje trek ... ? ghiiiiiii ...Just have fun ... ! !
Vergeet het muziekje in de linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... ! !

Een ander kenmerk van dit ras zijn de levendige amandelvormig groene ogen, die in een wigvormig kopje met vlakke schedel staan. De geprononceerde snorhaarkussentjes en de “gesluierde” blik geven samen het bekende Wodka snoetje ofwel de typische Blauwe Russen expressie.

  

Er is over de Blauwe Rus nog zoveel meer te vertellen, denk daarbij aan de afkomst en karaktereigenschappen die het ras dan ook zeer uniek maken....

Veel liefs ... van het ... snoetje ... Miryam

Dominantieagressie bij de hond ... ! ! 

  

Wanneer de eigenaar vaststelt dat een dier agressief is verwijst hij naar een waarneembaar gedrag. Agressie wordt opgedeeld in 13 categorieën. Dominantie- en angstagressie zijn de meest voorkomende gerapporteerde problemen bij onze huisdieren. Een combinatie van verschillende soorten van agressie binnen één individu komen ook regelmatig voor.

  

Dominantieagressie is een vorm van agressie die wordt getoond t.o.v. mensen en die draait rond het verwerven van controle. Dominantie-uitingen zijn voornamelijk niet-agressief. Zo kunnen honden een “pushy” gedrag gaan vertonen t.o.v. hun eigenaar of kunnen dominante honden de toegang tot bepaalde plaatsen of objecten blokkeren.

  

Dit gedrag komt meestal voor rond de leeftijd van de maturiteit (18 tot 24 maanden leeftijd). Dit is ook de leeftijd waarop fobieën, scheidingsangst en andere angst-aandoeningen zichtbaar worden bij je huisdier. Het kan zichtbaar worden wanneer de eigenaar de hond benadert tijdens het eten, tijdens het spel met speelgoedjes of tijdens het slapen. Pfff .... effe ter verpozing ... een stukje puppy love ... kijk en geniet ervan ...vergeet wel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... ! !

Een dominantagressieve hond daarentegen kan agressief reageren wanneer over de hond wordt gestapt, wanneer de hond van bed of zetel wordt geduwd, wanneer de leiband wordt aangedaan, wanneer de hond wordt geduwd of wanneer de poten worden afgedroogd. De agressieve reacties op deze handelingen kunnen gaan van grommen tot happen en bijten.

 

Vaak lijkt de dominantieagressie plots te ontstaan maar dikwijls is er al, heel subtiel een voorgeschiedenis waarbij de eigenaar sommige signalen verkeerd inschat. Zo laat een eigenaar soms begaan dat een hond zijn voorpoten tegen zijn schouders zet waarbij de eigenaar dit interpreteert als een knuffel maar de hond dit kan zien als een uitdagend signaal.

  

Veel liefs .... dikke knuff ... Miryam

Zorses ... Een zebrapaard  of -ezel ...

  
 
Een zorse is de nakomeling van gestreepte zebrahengst en een paardmerrie. Het is een zebroid: deze termijn verwijst naar om het even welke hybride met gestreept voorgeslacht.De Zorse heeft meer de gestalte van een paard dan een zebra, maar heeft goed gestreepte benen en vaak strepen op het lichaam of de hals. Zoals  de meeste andere hybriden, is de Zorse onvruchtbaar.

 

Cossar Ewart, Professor Biologie in Edinburgh (1882-1927) en een geneticus, kruiste de gestreepte zebrahengst met paarden en poneymerries om de theorie van telegony, of vaderlijke indruk te onderzoeken. Cossar Ewart gebruikte Arabische merries. De gelijkaardige experimenten werden uitgevoerd door de Overheid van de V.S. en werden vermeld in “Genetica met betrekking tot Landbouw”door E B Babcock en RE Clausen en in de “Wetenschap van het Leven” door H.G. Wells en  J Huxley en GP Wells (c.1929).

Zebras, de ezels, en de paarden zijn alle lid van familie- Equines. Equines kunnen worden gekruist om hybriden te kweken. Zij zijn allen lichtjes verschillend in genetische makeup, maar nog alle equines. De paarden hebben 64 chromosomen, terwijl de zebra schommelt tussen 44 en 62 (afhankelijk van soorten). Zorses kunnen mannelijk of vrouwelijk zijn, maar is steriel aangezien hun chromosoomtelling 63 is.

 

Het werd vrij snel duidelijk dat Zorses niet de gemakkelijkste van de paardenfamilie zijn om mee om te gaan. ( volgens trainer Pat Parelli)

 Zorses hebben de voorkeur boven de zuivere zebras voor het berijden om verscheidene redenen.Zij zijn gewoonlijk minder temperamentvol dan zebras, hoewel zij nog niet zo gemakkelijk zoals rasechte paarden worden behandeld en ook is het niet aangewezen om door onervaren personen bereden te worden

Hun ongeveer gelijkenis op het paard, in het bijzonder het schoudergebied maakt het makkelijker om hun te zadelen.

Zebras, zijn wilde dieren, en niet gedomesticeerd zoals paarden en ezels, en geven dus hun wilde dierlijke trekken door aan hun nakomelingen.

Zebras, niet zo groot, zijn bijzonder sterk en agressief.

Meestal zijn er twee trainers nodig die kettingen gebruiken als een leidsel en zij staan elk aan één kant van de zebra om toch enigszins het dier onder controle te kunnen houden bij het opleiden of trainen.

Zo ook hebben Zorses een sterk temperament en kunnen ook wel agressief zijn.

  

Veel liefs ... hiii ....ongetemde groetjes ...Miryam