Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
19-03-2008
Spelagressie ...is de meest voorkomende vorm van agressie door katten . . .( 1 )
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door katten . . .( 1 )
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie die door katten ten opzichte van mensen wordt geuit. Alle kittens en jonge katjes moeten spelen. Speelgedrag is normaal gedrag, dat het jonge dier voorziet van de mogelijkheid om zijn* motorische en cognitieve vaardigheden te ontwikkelen. Tevens biedt het de kans om te socialiseren met anderen. Het spelen bestaat uit schijnagressie: de kat achtervolgt, jaagt, schopt, krabt, grijpt, slaat en bijt. Maar niet met de intentie om ter doden.
Katten spelen op twee verschillende manieren: Het sociale spel, en het alleen spelen. Problemen ontstaan wanneer de kat zich tot mensen wendt in zijn spel. Ondanks de speelintenties van de kat, kunnen mensen hierdoor, soms ernstig, gewond raken. En krab- en bijtwonden van katten zijn pijnlijk en kunnen snel infecteren.
Soms is het lastig om te bepalen of de kat aan het spelen is, of dat hij echt agressief gedrag tentoonstelt. Er zijn drie kenmerken die katten laten zien als zij echt aan het spelen zijn:
Het speelgezicht: de bek van de kat staat half open. De zijwaartse aanval, of het zijwaartse sprongetje ( vaak met een gekromde rug). Katten zijn meestal stil tijdens spel: ze grommen en blazen niet, zoals bij een agressieve confrontatie. Indien uw kat jonger is dan een jaar oud, en hij is het enige huisdier (of als de andere huisdieren niet met de kat wíllen spelen), is de kans groot dat de kat spelagressie tentoon zal stellen ten opzichte van u.
Wat kunt u doen? Zorg voor een gevarieerde selectie aan speeltjes, zodat u erachter kunt komen waar de voorkeur van uw kat naar uitgaat. In het algemeen is het zo dat katten houden van kleine speeltjes waar ze tegenaan kunnen slaan, zoals balletjes en nepmuizen. Ze houden er ook van om speeltjes die net zo bewegen als een prooi achterna te jagen, te volgen en te meppen.
Als uw kat graag onder dingen zit en uw enkels aanvalt als u langs loopt, of u vastgrijpt als u de trap op of af loopt, draag dan speeltjes met u mee die u voor u uit gooit om uw kat aan te moedigen de speeltjes te achtervolgen in plaats van u aan te vallen. Ghiiiiiiii ... zie hier typisch spelende kittens ... maar stel u ff voor dat dit evenzeer ook jou enkels of benen konden zijn ... zullen sommige onder u wellicht bekend voorkomen . Kijk ff mee ... maar vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !
Speel minstens 2x10 minuten per dag (of langer) met uw kat, gebruik hierbij zijn favoriete speeltjes. Plan deze speeltijd op de tijden dat uw kat zich van nature speels gedraagt. (Tenzij dit om 4 uur s nachts is, natuurlijk ). Voorzie uw kat geregeld van nieuwe speeltjes, en/of creëer ze zelf van papierpropjes, dozen, enz. Laat uw kat (mits mogelijk en door u gewild) regelmatig buiten spelen. Of overweeg een afgeschermde buitenruimte of kamer voor uw kat te creëren met takken, planken, tunnels e.d. In een complexere omgeving met (indien buiten) kans om op insecten te jagen en bladeren na te jagen, zal de kat zeker zijn energie kwijt kunnen!
De Appaloosa ,... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Geschiedenis De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden. Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen. De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
Karakter De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Algemeen Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer!
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk. Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas. Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
De Do-Khyi (aangebonden hond) of De Tibetaanse mastiff !!
De Do-Khyi (aangebonden hond) of De Tibetaanse mastiff Geschiedenis De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi (aangebonden hond) stamt uit de Himalaya en wordt soms als een van de oudste hondenrassen van het oosten vernoemd. Een wetenschappelijk bewijs door mitochondriaal DNS onderzoek is nog niet uitgevoerd. Omdat Tibet tot de annexatie in 1959 door China een niet vaak bezochte plaats was, is te vermoeden, dat de Tibetaanse mastiff zonder verdere invloeden kon ontwikkelen.
Het vermoeden dat de Tibetaanse mastiff de voorouder van alle dogachtige honden is, was reeds rond 1900 door de kynologen omstreden en heeft men tot vandaag niet door gentechnische onderzoeken kunnen bewijzen.
Uiterlijk De Tibetaanse mastiff is een grote, niet overgrote, zeer krachtige hond. Hij komt in de kleuren zwart, goud, blauw, blauw met tan en zwart met tan voor. Een kleine witte aftekening ter hoogte van de borst en de tenen zijn toegestaan. De vacht is van grote densiteit. De ondervacht is extreem sterk en de bovenvacht is vast en samen met de ondervacht tegen elk weer bestand. Het haar rond de kop en nek vormt vooral bij reuen manen. De hond verhaart eenmaal per jaar in het voorjaar en de teven zijn eenmaal per jaar loops, doorgaans in de herfst. Het is een ras dat zich zeer langzaam ontwikkelt: teven zijn rond het derde jaar lichamelijk en geestelijk volgroeid en reuen doen daar nog een tot twee jaar langer over.
De hond vertoont een bijna kwadratische bouw met functionele hoeken tussen voor- en achterbenen en een krachtige nek. De staart wordt gekruld over de rug gedragen. De kop van de volwassen hond is zwaar en breed. De oren zijn klein tot middelgroot en hangen zijwaarts langs de kop.
De minimum schofthoogte voor teven is 61 cm en voor reuen 66 cm en het gewicht is doorgaans tussen de 45 en de 70 kg. Ghiiiiiii ... zie hier een prachtig filmpje van een puppy ... Mr Sandman ... letterlijk en figuurlijk ... toff om zien ...Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Karakter Tolerant naar kinderen, zeer gesteld op zijn eigen mensen, maar laat zijn genegenheid niet al te uitbundig blijken. Onverschillig en terughoudend naar vreemden. Excellente niet agressieve waak- en gezinshond. Niet voor beginners: hij is wel gehoorzaam, maar alleen wanneer het hem uitkomt. Eigenwijs, koppig en wil altijd het laatste woord hebben. Kan blafferig zijn als hij buiten wordt gehouden.
Geen kennelhond, heeft contact met zijn mensen nodig. Reuen zijn dominant naar andere reuen maar zijn geen ruziezoekers. De honden zijn tot op hoge leeftijd speels. Kunnen prima met andere honden worden gehouden. Opvallend kenmerk is de vrijwel geurloze vacht.
Ondanks de perfecte jachttechniek mislukken vier van de vijf pogingen. Niet omdat de kat fout richt, maar omdat de buit het van tevoren door heeft en zich nog uit de voeten kan maken. Vergeet nooit dat een kat van nature een jager is. Hij jaagt niet alleen op muizen, maar ook op vogels, kleine kippen, vissen in de vijver en ga zo maar door. Houd daar rekening mee. Ritselen, piepen en alle snelle bewegingen van kleine dingen ziet elke kitten. Volwassen katten zien het verschil tussen speelgoed en echte buit. De kittens proberen hun vangkunsten uit op ballen, papier, bladeren en knuffelbeesten. Zo trainen ze de spieren, de ogen en de sprongtechniek. Elke foute sprong is een harde leerschool en zorgt ervoor dat het kitten opgroeit tot een echte jager
Uit het raam kijken is een favoriete bezigheid van de flatkat. Ze reageert op de bewegingen en geluiden van buiten alsof er geen glas tussen zit. Een voorbijvliegende vogel laat haar staart heen en weer gaan, waarmee ze haar zin tot jagen toont. Deze zin naar jagen bevordert de speekselvloed. Is de prooi verdwenen ontspant ze zich weer. Een vlieg die langs de ruit loopt, fungeert als vervanging van de prooi en heeft over het algemeen geen kans tegen de poot van de kat.
Elke buit wordt eerst gefixeerd voordat de jacht begint. Een kat probeert de meest geschikte positie in te nemen, om dan met een rechtstreekse sprong onmiddellijk voor het slachtoffer te komen. Als een katapult wordt het lichaam gespannen: ze buigt voor in de knie en stelt zich achter op te teenballen, trippelt enkele keren heen en weer. Hierbij is de blik voortdurend op het slachtoffer gericht. Na enkele wipbewegingen knalt ze naar voren door de knieën achter bliksemsnel te strekken.
Het jagen hoort voor dieren die in het wild uitsluitend van de jacht leven, ook als huisdier tot de belangrijkste levenservaringen. Kattenkinderen die nooit mogen jagen verpieteren geestelijk en ontwikkelen gedragsstoornissen. De moeder bepaalt waar een kat later op gaat jagen. Dit doet ze door doelbewust bepaalde prooidieren op te zoeken. Een kat brengt alleen maar levende muizen mee naar de kittens om hen zo het jagen te leren.
Katten vinden intuïtief de makkelijkste manier om omhoog of naar beneden te klauteren. Om omhoog te springen gaan ze recht voor het doel staan, zodat ze onder een hoek van 45° kunnen springen en zich met beide voorpoten kunnen vasthouden. Voor de afsprong hebben ze de kracht van de achterpoten nodig. Daarmee houden ze zich aan het startpunt vast, terwijl de rest van het lichaam kaarsrecht in startpositie wordt gebracht. De sprong is bijna kaarsrecht om zo weinig mogelijk luchtweerstand te hebben.
Haflingers komen van oorsprong uit Zuid-Tirol en omdat ze qua ras vrij sober zijn, werden ze veelal gebruikt als trek- en lastpaarden in de bergen. Ze worden daar ook vaak ingezet voor de arrenslee .
De haflinger bestaat alleen in voskleur met lichte staart en manen. Het is een werklustige pony met veel kracht, uithoudingsvermogen, intelligentie en vaak 'koel in de kop'. Een haflinger is sober in onderhoud, dat wil zeggen, ze kunnen winter en zomer buiten blijven en hebben minder voer nodig dan een pony die 'hoog in het bloed staat'.
Door het toevoegen van Arabisch bloed heeft de haflinger adellijke kenmerken gekregen. In 1961 is de eerste haflinger naar Nederland gebracht, waarna het ras zich heeft bewezen als zeer veelzijdig.
Tegenwoordig (2007) vind je de haflinger terug onder het zadel (zowel dressuur- als westernrijden, aangespannen, vrijheidsdressuur, e.d.) Kortom, de haflinger is een pony die op veel onderdelen binnen de paardensport ingezet kan worden.Ziehier een super mooi filmpje met ongelooflijk mooie proef in een menwedstrijd...ghiiiiiii de kijklustigen worden aangenaam getrakteert op een ritmisch mooi parcour met een steenvast blooperke ... hmmm ... voor alle duidelijkheid geen Haflingers in deze film maar euh ... Belgische trekpaarden ,vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
De Yorkshire , ...mijnwerkers die een kleine rattenverdelger zochten... !
De Yorkshire ... mijnwerkers die een kleine rattenverdelger zochten... !
De Yorkshire, beter gekend onder de benaming Yorkshire Terrier, stamt uit het begin van de 19°eeuw. Het waren mijnwerkers die een kleine rattenverdelger zochten, die niet te groot was om in hun vestzak te kunnen stoppen. Deze mijnwerkers uit de streek van West Riding in Engeland kruisten black and tan terriers met Paisleys, met Clyesdales, en ook nog met de Skye en de Dandie Dinmont Terrier. Als laatste werd daaronder ook nog de Maltezer gekruist .
Een York is een klein blijvend hondje dat van 2 tot 3 kilo zwaar wordt Hij krijgt een zeer lange zijdeachtige vacht. De kleur is grijs met goudbruine tekeningen. De pups hebben meestal nog zwarte haren, maar bij het ouder worden, krijgen ze de grijze kleur.
Of deze kleine dotjes slim zijn .... ? Ghiii ... ziehier hoe onwijs slim ze wel kunnen zijn ... prachtig mooi om zien ... zeker de moeite om zien vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Dit rasje moet elke dag gekamd en geborsteld worden. Als u hier geen voldoende tijd voor heeft, kan u de Yorkshire ook in een trimsalon laten kortknippen.
De York is een levendig, lief, (over)moedig en waaks hondje, die altijd oplettend zijn ,en onmiddellijk beginnen te blaffen, wanneer er onraad is, of vreemde personen in de buurt komen.Hoe klein deze dotjes wel zijn kun je zien in het hierna volgend filmpje ... ghiiiii ... super klein ... knipoogje !!
De Yorkshire Terriër is een snelle leerling, en men kan hem alles goed aanleren. Dit hondje kan perfect op een flatje gehouden worden.Ghiiiii ... snoezig toch ... smile knipoogje ... !!
Hondenhoest !!! Voorkomen is beter dan genezen ...
Wat is kennelhoest Kennelhoest is een zeer besmettelijke infectie aan de voorste luchtwegen van de hond. Met voorste luchtwegen worden de luchtpijp en hoofdvertakkingen naar de longen bedoeld. Kennelhoest uit zich door een droge, harde hoest. Ook kunnen lange hoestbuien voorkomen die gepaard gaan met kokhalzen of braken. De 'echte' kennelhoest wordt veroorzaakt door een combinatie van factoren: virussen, bacterien en stress. De balangrijkste verwekkers zijn de bacterie Bordetella bronchiseptica en het parainfluenzavirus. Het hoesten kan soms wekenlang aanhouden met als risico dat het chronisch wordt of dat longontsteking als complicatie kan optreden. Met name pups of oudere en zwakke dieren hebben hier een grotere kans op.
Hoe krijgt mijn hond kennelhoest Hoewel de naam dat wel doet vermoeden, wordt kennelhoest niet alleen in kennels overgedragen. Eigenlijk op alle plaatsen waar honden samenkomen (pensions, asiels, shows. hondenscholen,) leveren gevaar op voor uw hond. Kennelhoest wordt overgedragen van hond op hond via minuscuul kleine druppels in de lucht of via direct contact, zoals neus tegen neus.
Behandeling van kennelhoest Als behandeling direct bij de eerste verschijnselen plaatsvindt, is er een grote kans op succes. Als er te lang wordt gewacht, kan de hoest echter chronisch worden of zich zelfs ontwikkelen tot een longontsteking. De behandeling is doorgaans met antibiotica en daarnaast aanvullende ondersteunende therapie (bv. hoestsiroop).
Wat kunt u zelf doen Goede verzorging van de patient en situatie vermijden die hoesten kunnen veroorzaken (goede ventilatie in een warme omgeving, goede en vooral zachte voeding, prikkelende stoffen zoals stof en rook vermijden, blaffen voorkomen, uitlaten met een tuigje of snuitband om geen druk op de luchtpijp uit te oefenen).
Bordetella, of hondenhoest, veroorzaakt een aanhoudende, droge hoest die bijzonder besmettelijk is. Bij Bordetella hebben we te maken met een virus en een bacterie, Bordetella bronchiseptica de bacterie. Bronchitis en longontsteking treden in minder dan 20% van de gevallen op en de meeste honden genezen binnen één tot vier weken. Huismiddeltjes kunnen helpen tegen de droge hoest, maar er is geen geneesmiddel; de hond moet 't uitzieken. Vaccinatie biedt geen gegarandeerde bescherming tegen hondenhoest, maar biedt wel bescherming tegen het meest voorkomende virus dat deze ziekte veroorzaakt.Voorkomen is beter dan genezen Als uw hond regelmatig in contact komt met andere honden kunt u hem/haar het beste laten vaccineren met Nobivac® KC. Dit is een neusenting, dat wil zeggen dat er enkele druppels van een vloeistof in een neusgat worden gedruppeld. Dit werkt snel en geeft gedurende een jaar bescherming tegen kennelhoest. http://www.dierenklinieklemmer.nl)
Vallende katten komen altijd op hun pootjes terecht !!!
Het is een spreekwoordelijke vanzelfsprekendheid dat vallende katten altijd op hun pootjes terecht komen.
De kat heeft een automatische volgorde van bewegingen ontwikkeld om zeker te zijn van een veilige landing.Als katten vallen strekken ze eerst het lichaam, te beginnen bij de kop Met de voorpoten vlakbij de kop en de achterpoten recht omhoog buigen ze hun lichaam en draaien de voorkant een halve slag, zodat het lichaam naar de grond gericht is Dan strekken ze de voorpoten omlaag en draaien ze de achterpoten opzij, waarna tenslotte het achterlijf meedraait De staart kan dienen om een te ver doordraaien te corrigeren. De kat komt neer op alle 4 de poten tegelijk, de rug gebogen om de schok zo goed mogelijk te dempen Het is echter niet zo dat de kat altijd op de pootjes terecht komt, alhoewel het wel vaak zal lukken.
Het is een spreekwoordelijke vanzelfsprekendheid dat vallende katten altijd op hun pootjes terecht komen. Dankzij het pionierswerk van een Franse fotograaf rond 1900 werd echter duidelijk welke handelingen een kat achtereenvolgens, tijdens zijn val, dient te verrichten om op zijn pootjes terecht te komen. Die fotoserie (maar ook de hedendaagse versie liet niet alleen zien dat de fotografie de wetenschappelijke waarneming aanzienlijk kon verrijken, maar ontketende ook een discussie over dit markante verschijnsel tussen fysici.
Het gaat hierbij om de mechanica van deformeerbare lichamen, dit in tegenstelling tot die van de starre lichamen: zoals bakstenen, tollen e.d., waarmee de meeste lezers vertrouwd zullen zijn. In algemene zin beschouwen we een dynamisch systeem waarbij het centrale object zelf controle heeft over een aantal parameters die de beweging beïnvloeden; daarmee hoort het probleem ook thuis in de regeltheorie.
Tot zover deze theoretisch beschrijving van de heroriëntatie van een deformeerbaar lichaam in de ruimte. De oplossingen geven een mogelijke strategie voor een kat om zich om te draaien tijdens zijn val. Wanneer wij nu, als rechtgeaarde empiristen, de val van een echte kat bestuderen, blijkt dat ons model tekort schiet. Het blijkt dat de kat intensief gebruik maakt van zijn staart, en ook een lichte ``twist'' uitvoert.Zie hier hoe duidelijk het wel is hoe een kat haar staart gebruikt bij een oneindig diepe val ... de " twist" zit erin ... de kat roteert met haar staart ... mooi om zien in slow motion ... hoe ze uiteindelijk op haar pootjes terecht komt ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Deze bevindingen vragen om een uitbreiding van ons model, hoewel we op grond van het model wel verwachten dat een echte kat zonder staart ook op zijn pootjes terecht zal komen.
Ook verwachten we dat voor een uitgebreid model de vezelstructuur van de configuratieruimte, en daarmee de analogie met een kijktheorie, zal blijven bestaan. Er moeten dus nog de nodige katten uit boom gekeken worden... euh hum !
Veel liefs ... smile ... roterende groetjes ... Miryam
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...!
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden. Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtig filmpje van een trekpaard ... let wel ... dit is geen Boulonnais maar een Percheron ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
De Airedale Terrier heeft een prettig karakter...!
De Airedale Terrier heeft een prettig karakter...
Het ras ontstond in het midden van de 19e eeuw. Hij vindt zijn oorsprong in het Engelse graafschap Yorkshire en voornamelijk in het dal van de Aire, een riviertje dat zich door Yorkshire slingert. Hij dankt zijn naam aan deze streek, maar ook verrichtte hij zijn werk aan de oevers van de Aire waar hij werd ingezet op de jacht naar otters, marters, bunzings en ander schadelijk wild. Tijdens de oorlog werd de Airedale Terriër als koerier en patrouillehond gebruikt.
De Airedale heeft een prettig karakter en past zich gemakkelijk aan omstandigheden en omgeving aan. Hoewel hij terriër is, kwiek en vurig en een tegenstander zelden uit de weg gaat, is hij toch de meest beheerste van alle terriërs. Zie hier het prachtig filmke van wat een Airedale zo allemaal te doen heeft ... hiii ... nieuwsgierig ... ?? Kijk dan ff mee ... maar vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !
Een Airedale is veel aan te leren. De goede Airedale is scherp van uitdrukking, snel van beweging en in gespannen verwachting bij elke beweging. Hij heeft een rustig gedrag in huiselijke kring en hij kan het goed vinden met kinderen.
Als twee katten met elkaar overhoop liggen, moet je niet ingrijpen. Reden tot deze plotselinge vijandigheid kan een veranderde geur zijn of een korte afwezigheid. De gevechten zijn zeker korter als je je er niet mee bemoeit.
Als twee katten met elkaar in gevecht raken is het het beste om af te wachten hoe erg het wordt. Verwonden ze elkaar, probeer ze dan allebei tegelijk te laten schrikken (deur hard dicht doen, koud water), zodat ze uit elkaar gaan. Partij kiezen is altijd verkeerd.
Onenigheid bij katten die onder hetzelfde dak leven komt nogal eens voor. Tenslotte is elk dier een eigen persoonlijkheid. Als twee katten, die al lang met elkaar samenwonen, plotseling voortdurend vechten dan is er meestal sprake van plaatsgebrek.
Om dat probleem weer op te lossen moeten we zorgen voor meer ruimte door middel van bijvoorbeeld klimpalen, verbouwde balkons en dergelijke. Tijdens de nieuwe gewenningsperiode kunnen ze dan het beste een rustgevend middeltje van de dierenarts hebben.
De katten slapen dan langer en meer. Schuif tijdens het slapen de mandjes dichter bij elkaar of neem de beide slapende katten op schoot. Na een week of vier moet de rust weergekeerd zijn en dan zonder medicijnen. Als dat niet zo is dan is de enige oplossing een scheiding. Twee katten die elkaar voor het eerst ontmoeten en elkaar niet uit de weg kunnen gaan, slaan vaak met de poten en nemen een dreigende houding aan. Na een eventueel gevecht zal het meestal vrede zijn.
Voelt een kat zich bedreigd dan maakt hij zich zo groot mogelijk. Zijwaarts lopen ze op de vijand toe, ze gaan op hun tenen staan, knie en ellebogen worden gestrekt en nek-, rug- en staartharen zetten ze omhoog om maar zo indrukwekkend mogelijk te lijken. De kromme rug versterkt dit effect nog. Ter bescherming worden de oren tegen de kop gedrukt en de ogen toegeknepen. Zo loopt de kat bij een aanval minder risico. Bij het blazen laat de kat de lange hoektanden zien. Zijn al deze bedreigingen nutteloos, dan richt de kat al zijn aandacht op het gezicht van de tegenstander, dat is het eerste doel van de nagels.
Een kat die op haar vier poten staat, kan zich slecht verdedigen. Om de nagels te kunnen gebruiken stelt de kat zich vaak op de achterpoten op en deelt de klappen uit met de voorpoot.
De buik presenteren is bij de meeste diersoorten een onderdanig gedrag of het toegeven van een nederlaag. Bij de kat niet, integendeel. Als ze zich op de zij of de rug legt, heeft ze de scherpste wapens ter beschikking die ze heeft: haar nagels! In de hoek gedreven katten laten dit verdedigingsgedrag vaak zien. Het verschil met het ontspannen liggen op de zij is: een gevechtsklare kat legt de oren aan en versmalt haar ogen tot spleten, om zo haar gevoelige plekken te beschermen.
Boze vechtpartijen leveren alleen ongecastreerde katers. Ook niet geholpen poezen en dan vooral tijdens de krolsheid en zwangerschap kunnen anderen stevig toetakelen.
Je zou het misschien niet verwachten, maar ook mensen drinken paardenmelk. En wel steeds meer. Sommigen omdat ze het lekker vinden, vele anderen omdat ze baat hebben bij de heilzame, gezondheidsbevorderende werking van deze melksoort. Merries produceren melk voor hun veulens. En net als bij koeien geldt ook hier dat de melk die overblijft richting humane consumptie kan gaan. In Nederland en België worden al merries ( trekpaarden ) gehouden puur voor de melkproductie.
Wanneer de veulens 8 weken oud zijn en dus zelfstandig hooi, gras en krachtvoeder kunnen eten, beginnen ze de merries te melken. 's Morgens worden de merries van de veulens gescheiden in een aparte loopstal zodat ze gedurende de dag 5 keer kunnen melken (om de 2 1/2 uur). Voor een goede melkproductie en het welzijn van de veulens krijgen ze de ganse dag een gezonde, gevarieerde voeding. Tijdens de lactatieperiode (ongeveer een half jaar) worden de merries niet met medicijnen behandeld en regelmatig door de dierenarts gecontroleerd.
Gebruik van paardenmelk Paardenmelk is voor meerdere doeleinden te gebruiken. Paardenmelk wordt aangeraden: - bij problemen met de stofwisseling, het bevordert de inwendige reiniging - bij onregelmatige stoelgang, darmrommelingen, opgezette buik en gasvorming - bij moeilijkheden met de vertering, opgeblazen gevoel, oprispingen en misselijkheid - bij onreine huid, huiduitslag en intolerantie (koemelk, zon of pollen) - bij cholesterolproblemen - bij stijve gewrichten en ongemakken tijdens het keren der jaren - voor een sneller herstel na een operatie - voor wie vaak moe is en veel stress heeft- als energieverhoger bij sportlui
Paardenmelk is lichaamsversterkend, weerstandsverhogend en zorgt voor vitaliteit en energie. Door zijn unieke samenstelling en lichte verteerbaarheid geeft het bijzondere ondersteuning tijdens een herstelperiode. Kortom, paardenmelk is een zeer gezond voedingsmiddel dat vele klachten kan verminderen en voorkomen of gewoon ter preventie gedronken wordt om op natuurlijke wijze fit en gezond te blijven. . . dus drink P mmmelk ... is goe voor elk ... knipoogje !!
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ... ! !
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ... !
Het lijkt niet zo evident ... maar net als beloningen worden straffen vaak op een incorrecte manier uitgevoerd. Net zoals bij het geven van een beloning moet ook de straf direct volgen op het gedrag. Het heeft dus geen zin een hond die tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd, te straffen voor dit gedrag.
De hond heeft er immers geen idee van dat hij voor de thuiskomst van de eigenaar iets heeft uitespookt dat door de eigenaar van de hond niet als aangenaam wordt ervaren. Hij koppelt slechts bepaalde omgevinsfactoren aan elkaar voor het krijgen van straf, in dit geval de aanwezigheid van, bijvoorbeeld, een vernielde stoel en de binnenkomst van de eigenaar. Het dier heeft er echter geen idee van dat hij zelf verantwoordelijk was voor het vernielen van de stoel.
Bovendien kan voor sommige mensen het straffen verslavend werken, men vergeet dan het gewenste gedrag te belonen, waardoor de hond angstig en onzeker wordt, en de kans dat hij dus agressief zal reageren toeneemt (angst-agressie). Als de hond zich onderworpen heeft, moet er niet worden doorgegaan met straffen. Daarnaast kan het geven van straf ook negatieve effecten hebben. Te hard straffen kan leiden tot angstgedrag en naarmate men hierin verder gaat, soms agressief gedrag.
Gebruik maken van straf en/of correctie is dus bij de meeste problemen nauwelijks aanvaardbaar of effectief.De beste manier om een hond een bepaald gedrag af te leren is de hond een alternatief te geven, wat dan weer beloond kan worden. Ziehier een super leuk filmpje ... ghiiiiiii ... echt de moeite om zien ... waar is Kie Kie ... ghiiiiiii ... ik weet waar ze is ... euhhhhh ... jij nog niet é .... ghiiiiii ... super hoor ! En hoe slim honden wel kunnen zijn als je een kat in huis hebt ... knipoogje ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...enjoy it ...
Probleemgedrag ontstaat vaak doordat de fouten zijn gemaakt bij het belonen of straffen. Het is dan weer zaak de hond alternatieven aan te bieden, voordat men overgaat tot corrigeren.
Zoals al eerder vermeld is behalve de sterkte van de straf en de beloning ook de timing van beide erg belangrijk. Indien het gaat om zaken die we niet kunnen controleren (zoals het vernielen van het meubilair tijdens afwezigheid van de eigenaar), is het beter om te voorkomen dat de hond ongewenst gedrag kan gaan vertonen.
In dat geval kan een kamerkennel (= bench) een uitkomst zijn. Hiermee wordt ongewenst gedrag voorkomen en als de hond de kamerkennel heeft aangeleerd als een prettige ervaring, zal hij er ook geen moeite mee hebben om in zijn eigen veilig en aangnaam plekje te vertoeven ... maar vergeet vooral het belonen niet en slecht gedrag kan men beter negeren door de hond links te laten liggen ... en totaal geen aandacht te schenken !
Hetzelfde geldt voor het straffen van de hond als hij na eindeloos roepen eindelijk komt. Wordt de hond op het moment dat hij dan toch bij de eigenaar komt gestraft, dan wordt niet het treuzelen van de hond maar het terugkomen bestraft. Met als gevolg dat de hond de volgende keer twee keer zal "nadenken" vooraleer hij terug tot bij u komt want er hangt hem tenslotte een straf boven het hoofd... oei oei ... knipoogje
Oorsprong Het ras Selkirk Rex is ontstaan in 1987 uit een Asiel poes in Sheridan (Montana) Een van haar kittens had namelijk een gekrulde vacht. Jeri Newman een lokale perzen fokker werd door het Asiel om haar mening gevraagd over dit apart uitziend poesje. Jeri die in katten genetica geïnteresseerd is adopteert dit kitten en kruiste dit poesje (Miss DePesto of NoFace) met een pers uit haar cattery.
Op 4juli 1988 werd Miss DePesto of NoFace de troste moeder van 6 kittens. 3 kittens hadden krullen de andere 3 hadden gladhaar. Deze 50 % kitten met krul haar was precies wat je van een dominant gen zou kunnen verwachten. Door dit gegeven werd Jeri nog meer geïnteresseerd in dit gen en begon haar fokprogramma en gaf het ras haar naam. Net zoals bij de Devon Rex en Cornish Rex is de Selkirk Rex vernoemd naar de een plaats waar dit ras zijn oorsprong had. Het dominante Rex-gen van de Selkirk zorgt ervoor, dat de haren in losse afzonderlijke krullen gerangschikt zijn.
Rondom de nek, op de staart en op de buik zijn de krullen het duidelijkst.In de vacht van de Selkirk zijn alle haarsoorten aanwezig. Het is nog een relatief jong ras dat nog in ontwikkeling is. De grondlegger van de Selkirk wilde geen oosters uiterlijk aan het Ras geven. Als outcross partners is daarom gekozen voor de Perzisch Langhaar, Exotic, Brits korthaar en Brits type langhaar.
Tot 2010 mogen de Selkirks nog gekruist worden met de Pers en Exotic. Tot 2015 mag de Brit nog ingezet worden hierna word verwacht dat het ras op zich kan voortbestaan.
Op het moment is het nog een redelijk zeldzaam ras hier in België. De meeste Selkirks die nu in België wonen komen uit Oostenrijk, Duitsland, Amerika, Hongkong. Maar ze hebben natuurlijk allemaal vele generaties terug Miss DePesto of NoFace als gemeenschappelijke voorouder.
Wat is ringrijden? ... een eeuwenoude traditie ...!!
Wat is ringrijden? ... een eeuwenoude traditie ...
Het ringrijden is afgeleid van de steekspelen en toernooien, die de krijgszuchtige en strijdbare adel in de middeleeuwen organiseerden. Het was toen de gewoonte dat de jonkvrouwen - bij wijze van ereprijs - één van hun ringen lieten ophangen. De ridders moesten deze ring in galop aan hun lans proberen te steken.Het is bij deze dan ook nog steeds een folkloristische traditie met opsmuk van straten en paarden met meestal folkloristische klederdracht !
Bij ringrijden is het de bedoeling dat men op een ongezadeld paard in galop door de baan een ring probeerd te steken met een lans. De ruiter is hierbij geheel in het wit gekleed met een orange sjerp om de rechter schouder heen. De rijder die aan het eind van de dag de meeste ringen heeft weten te steken is de dagwinnaar.
De baan is ongeveer 1 meter breed en 36 meter lang. De ring hoogte is 2.20 meter. De ring hangt in een bus in het midden van de baan aan een touw. De ring kan over het hele touw verschoven worden. De rijder geeft dan met de lans aan de ringhanger aan waar de ring moet hangen. Dit doet hij door met de lans naar links of rechts te wijzen. Als de ring goed hangt wijst hij met de punt van de lans naar boven.
Over de hele dag worden er 30 beurten gereden op de ring van 38 mm. Pas als men de ring gestoken heeft en de ring wordt aan de ringoppasser afgeven wordt deze geteld. Het aantal ingestoken ringen per rijder wordt dan bijgehouden op het scorebord en op papier. Als de ring ingestoken wordt zet men een verticaal streepje op het scorebord, bij een misser een horizontaal streepje. Hoe alles juist te werk gaat zie je in dit prachtig folkloristich filmpke ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Als alle beurten gereden zijn wordt er door de rijders die de meeste ringen op de bekers hebben gestoken gekampt op de bekers. Kampen wil zeggen dat er gestreden wordt om 1 prijs. Hierbij wordt de grootte van de ring steeds kleiner, na de 38 mm komt de 32 mm dan de 26 mm, 20 mm, 14 mm en de 10 mm.
Degene die de enige is die een (kleinere) ring steekt is de winnaar van de kamp. Aan het einde van de wedstrijd wordt de dagwinnaar en meestal ook de winnaar van de 1e beker en de pollepel ''gejonast''. Hierbij wordt de rijder door alle andere deelnemers in het midden van de baan 3 keer in de lucht gegooid.
Het Smousje, waar paarden gestald waren vond je het stalhondje ... !
Het Smousje ... waar paarden gestald waren vond je het Stalhondje ...
De 19e eeuw mag gerust de eeuw van het paard worden genoemd. Waar paarden zijn, zijn stallen. In deze stallen wemelde het van de muizen en ratten omdat het voedsel van de paarden daar ook werd opgeslagen. In de stallen werden daarom honden gehouden die uitblonken in het verdelgen van ongedierte.Van oorsprong een stalhondje. Het is een vrolijke rattenvanger
En hier, in de paardenstal, begint de geschiedenis van de Hollandse Smoushond. In de stallen, waar ook het paardenvoer werd opgeslagen, had men vaak erg veel last van muizen en ratten. De kleine, felle, gele hondjes moesten dit ongedierte verdelgen. Daarnaast begeleidden zij hun heer wanneer die met zijn rijtuig een rit ging maken. Het stalhondje moest dus een zeer goede conditie hebben om het paard ook op langere tochten bij te kunnen benen.
Oorsprong De herkomst van de Smoushond is in nevelen gehuld. Er zijn niet veel documenten uit het verleden die over dit ras van eigen bodem gaan. Zoals bij veel gebruikshonden het geval is, zag men aanvankelijk niet veel nut in het beschrijven van "maar een stalhond". Veel blijft dus Giswerk. Er zijn mensen die beweren dat Smoushonden in verschillende delen van Nederland reeds voorkwam rond 1800. Het ras zou destijds geliefd zijn als boerenerfhond. Of dit waar is, zullen we wel nooit meer kunnen achterhalen. Als het waar is, zou de Smous wellicht een authentiek landras zijn. .
Het ras kende een korte periode van bloei in het midden van de negentiende eeuw. De hondjes waren razend populair in de omgeving Amsterdam, maar waren ook op het platteland een bekende verschijning. Door steeds verder oprukkende mechanisering verloor het paard zijn belangrijke positie. En toen het paard zijn taken niet meer kon uitvoeren er steeds minder paardenhouders waren, werd ook de Smous werkeloos. Mag ik u voorstellen ... het smousje Saartje ... ze zijn immers gewend op één of andere kar te zitten is het nu een hooiwagen , hoogkar of fietsbakkie ... ghiiiiii ... zelfs voor het smouske hoort verwennerij erbij !!! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Het ras raakte in verval en kwam daarna nooit meer van de grond. Toen de Smous zeldzamer werd, heeft men geprobeerd der de Ierse Terriër in te fokken, maar dit bleek niet zo'n succes. Men kreeg honden met te lange hoofden en een te korte vacht. Dus kwam men daar al snel van terug. Anderen probeerden de Griffoen Bruxellois of te grote Affenpinschers om het ras terug te fokken, maar het enige resultaat wat al deze pogingen hadden, was dat men de uniformiteit verloor.
Zowel in 1920 als vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd een poging gedaan om het ras in ere te herstellen, maar beide pogingen mislukten.Het ras verdween vrijwel geheel om het te behoeden voor uitsterven. Begin jaren zeventig van de vorige eeuw heeft mevr. H.M.Barkman-van der Weel een poging gedaan het ras nieuw leven in te blazen. Haar drijfveer was de herinnering aan de 'ruige, gele rakkers' uit haar jeugd Zij zocht bastaardhonden uit die een sterke gelijkenis hadden met de Hollandse Smoushond en begon hiermee aan de wederopbouw van het ras. Door een strengen selectie was zij in staat om het ras terug te fokken. Tegenwoordig wordt de fokkerij binnen de rasvereniging begeleid door de Stichting Terugfokprogramma Hollandse Smoushond en worden er jaarlijks een paar honderd pups geregistreerd die binnen dit programma zijn gefokt.
Gezelschap DE smous is een intelligente hond die gemakkelijk op de voeden is tot een gezeglijke hond. Hij doet niets liever dan zijn baas te plezieren. Hij is vriendelijk en graag in gezelschap. Bij vreemden kan hij zich wat stil terugtrekken, maar als het ijs eenmaal gebroken is, geeft hij zich ook helemaal. Hij is gevoelig, sober en aanhankelijk. De smous past zich gemakkelijk aan verschillende leefvormen aan en kan ook prima gedijen in de stad. Wel is het hierbij noodzaak om voldoende beweging te geven.
De smous is graag buiten. Voor zo,n kleine hond houdt hij van lange wandelingen prima vol en hij geniet er ontzettend van. Bovendien is hij een uitstekend zwemmer. Men zal hem er een groot plezier doen als men met hem iets actiefs gaat ondernemen, zoals een cursus behendigheid of gehoorzaamheid. Dat hij vroeger talloze kilometers moest maken achter de koets aan, is nu nog terug te vinden in zin snelheid en uithoudingsvermogen. Hij kan als het moet nog steeds een paard bijhouden!
De uitdrukking 'leven als kat en hond' ... ( 2 )
De uitdrukking leven als kat en hond ... ( 2 )
De uitdrukking leven als kat en hond komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen. Honden en katten spreken als het ware een verschillende taal. Dit leidt tot misverstanden onderling.
VOORKOM CONFLICTEN Juist omdat honden en katten op verschillende manieren communiceren, is het gemakkelijk om in een vicieuze cirkel te komen als hond en kat elkaar eenmaal in de haren zijn gevlogen. Bovendien kunnen ze elkaar behoorlijk beschadigen. Liever voorkomen dus dat dit gebeurt. Hoe doen we dat? We moeten in ieder geval een aantal basisprincipes hanteren.
Ten eerste moeten we ten alle tijden proberen te voorkomen dat de hond als een idioot achter de kat gaat aanjagen. Ten tweede moeten we ervoor zorgen dat hond en kat elkaar gaan associëren met leuke dingen, lekker eten bijvoorbeeld. Ten derde is het van belang dat zowel de hond als kat een eigen plekje in huis heeft waar hij of zij zich veilig voelt en zich kan terugtrekken zonder belaagd te worden door zijn of haar nieuwe huisgenoot.
Er is overigens ook nog verschil of er een kat geïntroduceerd wordt in een huis waar reeds een hond leeft of andersom. Niet alle dieren kunnen het gezellig met elkaar samen vinden maar ... hier in het prachtig aangenaam filmpje... zijn kat en hond samen één ... ff tijd voor een knufffff en een gepaste liefkozing ... hey ?? ... Have I told you lately... knipoogje Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Een hond voelt zich veel minder snel bedreigd door een nieuwkomer in huis dan een kat, omdat hij als het ware in een roedel leeft en zich gesteund voelt door de leden van de roedel (u en uw gezin dus).
Een kat moet (in zijn beleving) in zijn eentje een heel territorium verdedigen en zal zich dan ook veel eerder bedreigd en onzeker voelen door veranderingen in dat territorium. Het hangt natuurlijk heel sterk van het karakter van de hond en/of kat af, of er eerder sprake zal zijn van agressief gedrag of juist angstig gedrag. Houd er rekening mee dat er honden zijn, die nooit in harmonie zullen kunnen leven met een kat. Dit zijn de zogenaamde notoire kattenmeppers, oftewel de honden die al jaren achter iedere kat aanjagen die ze in beeld krijgen en daarvoor al jaren worden beloond met een wegrennende prooi.
Veel liefs ... blijvende groetjes ...knipoogje ... Miryam
Surprise ... blozende wangskes en een traantje wegpinken ... smile ...aangenaam verrast ...!!
Surprise ... blozende wangskes en een traantje wegpinken ... smile ... aangenaam verrast ...!!
Dankzij mijn medebloggertjes Patty en Freddy ... ben ik het surpriseblogje van de week geworden Bij Katrien ... en of ze mij verrast hebben ... smile ... zie hier het vervolg ...
De aanvraag kwam deze week van Patty en Freddy, die graag het blog Dierenopvoedster & Magnetiseur van Miryam nomineerde Onderstaand kunt u lezen waarom Patty en Freddy deze aanvraag voor Miryam hebben gedaan, ik vind dat zij een prima keus hebben gemaakt en gun het Miryam van harte, zij verdiend het.
" Miryam willen wij speciaal in het zonnetje zetten omdat zij een enorm groot hart voor dieren heeft. Haar blog is steeds heel verzorgd en dagelijks mogen wij van haar een nieuw onderwerp verwachten waar ze steeds heel veel werk van maakt.Miryam is voor ons ook één van de eerste blogvrienden waar wij in kontakt mee zijn gekomen nu ongeveer anderhalf jaar geleden. Zij laat het niet na om steeds een lief woordje in de gastenboeken te plaatsen. Wij zijn dan ook enorm benieuwd naar haar reactie. " Liefs van Patty , Freddy en onze 3 kapoentjes.
De uitdrukking 'leven als kat en hond'.... ( 1 )!!
De uitdrukking leven als kat en hond....
De uitdrukking leven als kat en hond komt natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen. Katten en honden zijn nu eenmaal zeer verschillende diersoorten, die elkaar door hun verschillen in karakter en manier van communiceren niet altijd even goed kunnen begrijpen. Toch zijn er waarschijnlijk talloze voorbeelden in ieders omgeving, waarbij hond en kat prima samen kunnen leven of zelfs dikke maatjes zijn. De gemakkelijkste situatie is die, waarin hond en kat van jongst af aan met elkaar opgegroeid zijn.
Pups kunnen tijdens een kennismaking in de socialisatie periode, de leeftijd van 3 tot 12 weken, in principe overal aan wennen en dat geldt ook voor kittens in de leeftijd van 2 tot 7 weken. Maar de realiteit is natuurlijk meestal dat minstens één van de twee dieren ouder is bij de introductie van de nieuwe huisgenoot. Afhankelijk van het karakter van de hond en het karakter van de kat vergt de introductie van een kat bij een hond of andersom meer of minder intensieve begeleiding van de mens. Immers, wij begrijpen iets van beide diersoorten en kunnen met behulp van deze kennis als een soort bemiddelaar optreden.
Honden en katten spreken als het ware een verschillende taal. Dit leidt tot misverstanden onderling. Ziehier een prachtig filmpje ... smile " The Magic Touch " ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... Just ... ... enjoy it ... knipoogje ...!
Zo is een kat die met opgeheven staart loopt op zijn gemak en ontspannen. Een hond die met een opgestoken staart loopt straalt dominantie uit, is juist uiterst gespannen en kan zelfs tot de aanval overgaan.
Een hond die de oren plat naar achteren legt kan angstig zijn of onderdanig, bij een kat kunnen naar achteren gedraaide oren eveneens op angst wijzen, maar ook op agressie en aanvalsbereidheid. Wanneer de hond op de rug gaat liggen en dus de buik bloot geeft, geeft hij zich over en verwacht hij met dat gedrag de agressie van de ander af te wenden.
Een kat die op de rug ligt met de buik naar boven is juist bereid om nog even door te gaan met de vechtpartij, waarbij de kat fel kan uithalen met de achterpoten. Een hond kan onderdanige signalen afgeven, een kat toont zijn overgave met de vlucht. Voor de meeste honden is een wegrennende kat juist de ultieme stimulans voor zijn jachtinstinct. Van nature hebben honden nu eenmaal de neiging om achter snel bewegende voorwerpen of dieren die bij hen vandaan gaan aan te rennen. Meestal worden de honden ook nog eens beloond voor dit jachtgedrag, omdat slechts enkele katten het lef hebben om dan juist te blijven staan en eens flink uit te halen.
Veel liefs ... dikke knuffffff ... knipoogje ... Miryam
Originele Australische Labradoodle ...! Ben je allergisch tegen dieren hmm bekijk deze dan even .. !
Originele Australische Labradoodle Ben je allergisch tegen dieren hmm bekijk deze dan even .. !
De Originele Australische Labradoodle is het resultaat van de zoektocht naar een (geleide) hond met een allergievriendelijke vacht.Wally Cochran begon +/- 25 jaar geleden met het kruisen van een Labrador Retreiver (will to please) en een KoningsPoedel (vachttype en intelligentie).Tegan Park ging door met het werk van Cochran en werd de grondlegger van de Australische Labradoodle.Door heel selectief te werk te gaan, heeft Tegan Park uiteindelijk een ras weten te creëren, die alle vooroordelen m.b.t. het houden van honden wegstrepen.
Een Labradoodle met een wollen of een fleece vacht geeft geen allergische reactie, verliest geen haar en geeft geen lichaams- of vachtgeur af. (Dus geen natte hondegeur). Hier een leuk filmpje van doodles ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... enjoy it ... knipoogje ! !
De Originele, Australische Labradoodle is een vrolijke, energieke hond. Verstandig, gemakkelijk te trainen, heel evenwichtig, zachtaardig, lief voor mens en dier. Eerlijk. Rustig in huis. Ook op het sportieve vlak scoort de labradoodle goed. Dit alles maakt de Labradoodle tot een ideale familie hond en niet alleen voor mensen met een allergie voor honden.
De Originele Australische Labradoodle heeft een atletisch, gracieus en compact voorkomen en beweegt zich erg gemakkelijk. Vachttypen; Wollen vacht (wokkels), fleece vacht (met of zonder krullen) en een harige vacht. (een harige vacht is niet allergie vriendelijk).Kleuren; Wit, Cream, Apricot cream, Apricot Silver, Rood, Silver, Gold, Blue, Black, Chocolat, Cafe.
De Originele, Australische Labradoodle is beslist heel anders dan zomaar een kruising tussen een labrador en een koningspoedel. Er is n.l. ruim 25 jaar selectie op vacht en karakter aan vooraf gegaan door deskundigen. De echte labradoodle is gegarandeerd zoals hierboven omschreven staat.
... ! ! 
