In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn,  dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.    
Baron Ernst

Archief per maand
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
    Foto
    G Glorious
    H Hilarious
    O Oddish
    S Strange
    T Tempting
    W Weird
    R Realistic
    I Inspirational
    T Talented
    E Explosive
    R Relaxed

    M Magical
    I Irresistible
    L Loud
    O Overwhelming

    Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
    Foto
    Zoeken in blog

    Inhoud blog
  • E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Een interessant adres?
    • Hier staat wat
    • En nog wat
    Het bruidsboeket dat het beter wist
    klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
    door Ronald Milo >
    03-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een ietsje minder slapeloze nacht
    Kasteeltuin op bezoek bij een vlinder

    Op dit uur is de vijver half gesloten
    een columbarium van rozen
    kijkt nors tegen de druipsteen van de maan aan
    Stalagtietende klimop worstelt ernstig met 
    donkerblauwe regenbogen die alleen maar 's nachts
    ten voete uit  gedeeltelijk bestaan
    Een kikker baart zich vloeibare zorgen
    waarvan de dril aan een reigerpoot verklijft
    Een ernstige baron kust zijn evenoude secretaris 
    terwijl in het tuinhuis van zijn dromen 
    een eeuwenoude schop van kou verstijft  


    Verplicht wanhoopsschieten op Valentijn 

    Een ziekenzorgdag voor verplichte harten
    schreeuwt de liposuctie van hun dromen uit
    Borsten gevuld met honing van dragon en kervel,
    gebotteld in driesterrenrestaurants 
    en tepelsvol ongemeend vriendelijke vriendelijkheid
    Bonbonières uitgeloogd met weer opnieuw overtuigde  wensen
    en ijdeltuiten die alleen speelgoedmeisjes
    en dwarsgestreepte zebras in coma nog overtuigen
    Ruikers gedoopt in kalende talenten
    waarvan de ruïnes reeds jarenlang worden gesloopt
    Fossiele zuchten en ijlende restanten
    van mishandelde kussen omzwachteld met bidsprinkhaandeeg 
    tot een tempura van gebroken geluk-stamcellen
    Gevierd tussen de fresco's van al te vurige gerechten 
    en kruiden waarvan men de hoekige angels al te lang verzweeg
    maar ook een prachtverzameling van zich verzoenende organen
    waartussen nog de eerlijkheid van menige godin vleeskleurig bleef

    03-02-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (6)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bever (Vlaams Brabant)

    Venster met uit- en inzicht op een platgeslepen akker

    Als ik hier naar buiten kijk 
    ruik ik het sap in de bomen trillen
    mijn aardrijkskunde treft hier enkel aarde aan
    met aangeboren ruikers als tochtige tatoeages
    en een aaskever die zich in een zwaluwnest
    op de afgrond van een bries
    voor vliegend hert laat doorgaan
    een ster begeeft zich angstvallig naar de hemel
    alsof een maan hier nooit heeft bestaan
    eist zij alle aandacht van een dikkop op
    die met zijn voelhoorntjes een plasje heeft gevonden
    om te paren met het licht als een stijve zwarte asperge
    een killig kiemend maar
    verstrekkend
    vergezicht
    in prikkelend ondergoed

    Bever, slapeloze nacht van 01.02.2008

    03-02-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)
    31-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Omdat het vandaag gedichten dag is
    Schreef ik er gisteren twee. Welk draagt jouw voorkeur weg ?


    Asielcentrum X

     

    Het cynisme verlustigt zich aan

    de in polistyreen

    gefiguurzaagde schaduwen

    van enkele eenvoudige morele keuzes

    over een paar aangespoelde gringo’s

    die lusteloos langzaam

    en doelloos door

    de straat sloffen

     

    Vroeger liet men ze paardenstront

    in kruiwagens  scheppen

    maar nu is er  voor  onbemiddelden

    zelfs geen residu

    van een paard meer

    laat staan een warm geurende

    platgetreden paardendrol

    Stuntman mus is er aan uitgestorven

     

    Getaande huid, intense ogen

    waarin men leest

    hoe je valt

    voor een lelijke vrouw

    zonder oprisping van geweld

    Zweet parelt zonder ambitie

    over hun voorhoofd

     

    Harde mannen die tijd

    in stilte doden  

    door Pepsi Cola en

    televisie reclame

    overspoeld

    Alleen hun hoofddoek

    kan hen nog redden

    *****

    dodenmaal

     

    De reuk van licht geschroeid vlees

    uit een vacuüm  vagevuur ontsnapt

    Een selder
    - steel afgekapt-

    lookpoeder, foelie, komijn een gladde aal

    poseren samen voor dit  avondmaal

    Op het meer van een romige soep

    vaart een vetring als een kleine sloep

    De oven bakt zich een gestoofd konijn

    waarvan de oren en de staart verdwenen zijn

    Het zoutvat en een iris op de tafel

    staren verongelijkt naar het wafel-

    ijzer dat als een open schelp

    gevuld met dooiers, room, melk en honing

    dampt van eerlijke heerlijkheid

    De gelukzaligheid van

    de maaltijd

    Boven deze gedekte dis

    wordt getwist over de erfenis



    en omdat musje er meer wil hier komen ze dan

    Cultuurschok van een tuinman

     

    Perfect egaal gegoten bloemen

    Strakke blik van de gelijnde nerven

    Als letters in het blad

    De planmatige vertaling

    door de baanbrekers

    die stampers al altijd zijn

    voor het stuifmeel

    De draagkracht van een blinde tuinmuur

    De interne organisatie van ervaren varens

    Alles leek in evenwicht

    Met de strakke welving

    Van haar uitverkoren bloes

    Met het warme minimalisme

    van haar babbelzucht


    Dromen, bewegingen, ruimten

     

    Hoe blind moet je zijn

    Om te schrijven

    In het eenzame donker

    Van het licht

    Om de blik te drinken

    Uit je aangezicht

    Hoe blind moet je zijn

    Om  je schaduw te voelen

    En het komende gaan

    Tussen twee liefdes

    Twee zeldzame kussen

    En de durende vlakte ertussen



    Plekken vol verleden

     

    In al je slaapvertrekken

    Dwaal ik schuldig

    Als afwezigen

    Al ben ik nooit weggegaan

    In al je namen

    Lees ik mijn eenzaamheid

    De moegevochten herinneringen

    De poëzie van vraagtekens

    Opvliegend van natuur

    Met een brutale bek

    Als een traag orgasme

    Op je blote borsten

    Kleeft mijn adem

    Als ik terugkeer

    Opengevouwen zuigeling

    In uitbundig snikken

    Jij mijn ongeschonden

    Met je vlinderogen


    Wonen in stilte van nachtblauw

     

    En

    het ergste is

    Dat de deur steeds weer opengaat

    Geen speld tussen jou

    En mij toelaat

    En de vruchtbare grond

    Waar ik niet woon

    En nog steeds verblijf

    Wringt zich tussen

    de herinnering

    Lijf aan lijf

    En

    Ik hoor en ik zie

    Maar weet nog steeds niet

    Berokken  ik  jou, haar  of mij

    Het meeste verdriet




    LANCELOET, DEN RIDDER LICHTMATROES

     

    Lanceloet van Denemarken

    ’t kon ook Zweden zyn

    wou nog wel eens en bloemekyn

    in sinen warande parken

    Ie en reed  juste d’rom

    Met harnas, peerd en grote trom

    In ’t grote bos een weggelken alom

    Zo doolde ie langs veler weghen

    En  kwamme ie daar een toverkolle tegen

    “Ik bidde U scoonyt” zyd’ ie verlegen

    Enne ook zo vlieend* als ie konde

    “Ick* wetetwel het is een sonde

    Maar

    Waar

    vinde ik hier in dezen gaard

    een blommekyn nog wel gespaard

    ’t wese een blonde of een roste

    maar ‘kwil er ene koste wat koste

    En zekerlick ene seere soete

    waarvan ik myn nu derven moete

    waarvore ik van minne sterf

    en mich die griese haren met Looreaal*  en verf

    Wys et mi . Gezegend zult ge wezen

    Van Gottottinderewigheid

    Sin name zy geprezen “

    Toen sie dat hoorde was’t wuf verblyd

    Ik sal oe lère vangottotindereewigehyd

    Dachte die kolle vermalledyd

    “Wel here” heeft dat wuf gezyd

    “Tussen joen en mi en ons

    gezegd ende nog wel gezwegen

    Joen komt z’ hier igenlick overalle tegen”

    Joen vraagt joen af hoedat bestond

    sie veranderde sich terselfder stond

    Metteen al in een leckker jong gezellich wuf

    Lanceloet bedacht :”is’t bluf

    Of hekserie tensal mi al gelicke wezen

    E wuf is e wuf toch voor den dezen

    Comt gi mare met u scone lif

    Want gie en bevalt mi wel en stif

    Eens  op min edel ros gesprongen

    Dan zullen wi int bos eens ping gaan pongen” 

    En ridder Lanceloet van Denemarken

    Of ’t kan ook Zweden zijn geweest

    Nog hemme of sin edel peerdebeest

    Geen mens geen beeste geen plante heeft hen sindsdien

    Van sin leven nog teruggezien.

    Ie was nie dood en ie bleef ook nie leven

    Maar ie  hielde niemeer op  metter van katoen te geven

    Vangottotindereeuwighyd

    Was hie daartoe vermalledyd

     

    *Vlieend =vlijënd. De ¨dubbele punt bestond toen nog niet.

    * “ Het aanhalingsteken was wel al uitgevonden !

    *”Loreaal want gie zyde het waart” was toen een veel gehoorde spreuk  in verband met haarkleuring



    Voilà chère amie Mus ik hoop dat er nu " de quoi vous plaire " inzit en ge moogt nu nog eens kiezen.

    31-01-2008 om 15:23 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (15)
    30-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen...





    Ach, vergeet het weer




    Nog nooit zo droog
    Als deze zomer

    Lichtekooien
    Op het strand neergestreken
    aanbidden de zon

    De boeren aanbidden de regen
    Die niet komt

    zoals het orgasme

    Maar regen valt niet te " faken"
     
                                                                                                                                                        



    30-01-2008 om 16:01 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    29-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verdriet ?





    Mijn lievelingsverdriet

    Ik wentel mij
    in net iets te drammerige dromen
    over de langzame schade
    die jij bij mij
    hebt aangericht

    "Ik" grijpt gretig
    naar het medelijden
    dat lenigt
    en toch tot niets verplicht

    Ik wandel langs
    de droeve oevers
    van een wereld
    zonder jouw aangezicht

    net zolang tot de pijn
    de pijn
    verlicht

                                                                      

    29-01-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (17)
    28-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uit de oude doos
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Because I love You

     

    Onzichtbaar oog

    Tijd-

    Loos naar het raam

    Gericht

    Dat zich strekt

    En buigt

    Haar glanzend

    Op de borst gespiegeld

    Getemperde wrong

    Der lenden

    Waar geen navel staart

    Dwingt

    De blik

    Het stille midden

    Gespannen ree-

    Vacht uitgespaard

    In het heidens bekken

    Te aanbidden

    Dat ze aarzelend

    Het hoofd bewoog

    Heel even

    Leek je er on-

    Zeker van overtuigd

    Strakke afwezigheid

    Van het zwart gelaat

    Dijen in kalmte

    Van rots gevangen

    Nodigen

    Tot dansen uit

    Nooit

    Had ze naar leven

    Meer verlangen

    Je houdt van haar

    Marmerzwarte

    Huid

    Je houdt van haar

    Zwart marmeren

    Bruid

     

    28-01-2008 om 12:40 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    22-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Fabelachtige Vingervlugheid


    Op zijn vijfde leerde hij spelen
    Op zijn achtste ontdekt door een talentenjacht
    De virtuositeit kwam op zijn tiende
    De groten der aarde op zijn twaalfde

    Op zijn dertiende zijn puberteit
    Toen ging het mis
    Niemand heeft zich ooit afgevraagd waarom
    .

    22-01-2008 om 13:20 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (7)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Fabelachtige Vingervlugheid


    Op zijn vijfde leerde hij spelen
    Op zijn achtste ontdekt door een talentenjacht
    De virtuositeit kwam op zijn tiende
    De groten der aarde op zijn twaalfde

    Op zijn dertiende zijn puberteit
    Toen ging het mis
    Niemand heeft zich ooit afgevraagd waarom
    .

    22-01-2008 om 13:20 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (1)
    18-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Een gelukkige associatie


    In de schaduw van het gewaad
    schaamt haar schaamhaar
    zich als een gewatteerd jasje
    in het neutraal licht van de zomer
    voor die mentaal zo uitvergrote navel
    die monumentaal gefotografeerd
    als een hoogmoedig maar karig landschap
    haar beminnelijke egocentriciteit fascineert

    Deze schaamte
    een geëngageerde
    maar niet moraliserende prestatie
    Een bijna-kwinkslag
    zonder uitschuivers
    Een zeldzaamheid dezer dagen

    Want dit afgetakeld navelbouwsel
    gemanipuleerd met restauratie technieken
    kan zelfs nog aan haar meest ingehouden
    en evenwichtig beheerst genieten
    uitgelokt door de concerterende onderbuur
    niet rieken

    17-01-2008

    18-01-2008 om 17:11 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (21)
    17-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sweet memories of yesteryear ....

    The was an old man of the isles

    Who suffered severely from piles

    He couldn't sit down

    Without a deep frown

    So he had to row standing for miles

    17-01-2008 om 23:23 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (8)
    15-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blikverruiming

    blikverruiming

     

    De horizon nadert

    hier kan niemand

    ons herkennen

    wanneer het gesprek een dubieuze wending neemt

    je slappe lach zich ernstig met mijn blik  vereent

    wordt het bewustzijn afgeschaft

    terwijl je hardop leest

    dansen mijn  reikende vingers om je hals

    je borsten, vlezig

    en wit als satijn

    liggen wakker

    en betrouwbaar in de hand

    tussen ons ademt de zee

    in een onverbrekelijk

    maar onverbiddelijk

    verbond

    15-01-2008 om 21:51 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (19)
    14-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vermits..
    Er hier Spaans sprekenden op bezoek komen heb ik dan maar een gedichtje in het Spaans geschreven maar veiligheidshalve toch van een vertaling voorzien  om de andere bezoekers niet af te schrikken.

    .

    Tarquinada de la muerte

    Porque la muerte non tembla
    Avanza,
    a su alrededor su facha
    Montada sin estribos en potra
    Cubierta de setas
    Sus muslos sorprendidos
    Muequeandos como
    Espadas sazonadas
    Con el vivo pimiento
    De su tronco desnudo
    Como ramos de rosas
    El almidon de su alma
    e su enagua
    Invade el rezo

    Que nunca diré

    Bajo la tela
    Desnudeces

    El sangre oxida

    Me dicho tienes huir
    Me dicho no hay tu tia
    Me dicho que era mozuela
    Ma no quise enamorarme

    Verkrachting van de dood

    Omdat de dood niet beeft
    Naderde ze
    Met rondom haar - haar reuk
    Gezeten zonder stijgbeugels
    op een jonge merrie
    Bedekt met zwammen
    Haar verraste dijen
    Grimassen makend als
    Rijpe degens
    Met de sterke peper
    Van haar naakte borst
    Als takken van rozen
    Dringt het stijfsel van haar ziel
    En haar onderrok
    Binnen in het gebed

    Dat ik nooit zal uitspreken

    Onder de stof
    Naakte lichaamsdelen

    Het bloed oxydeert

    Men zegt me gij moet vluchten
    Men zegt mij maak je geen illusies
    Men zegt mij dat zij ongehuwd is
    Maar ik slaag er niet in verliefd te worden

    14-01-2008 om 15:03 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (13)
    13-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    het gedicht van don pedro

     

    ik schonk je

    mijn uniform en een zoon

    je was veeleisend

    ik schonk je

    een olijfboom

    en huis met platanen

    je eiste meer

    ik schonk je

    paarden

     een koets en een gezelschapsdame

    nog was je niet verzadigd

    ik schonk je

     de aarde, de zon, de maan

    je was onvoldaan

    ik schonk je

     mijn leven

    nog  was je niet tevreden

    ik schonk je

    dit gedicht

    ik schonk je

    alles dus



    (tevreden nu?)

     

    13-01-2008 om 00:49 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    11-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    wind en water

     

    comfortabel in mijn bad gezeten

    maakte ik wat kringen in het schuim

    heerlijk warm

    was het water

    ik kneep mij even

    in de arm

    want het water

    ik zou het zweren

    kon perfect jouw streling

    imiteren


    een vlokje schuim

    bleef even
    kleven

    op het topje van mijn duim

    ik blies het weg

    want schuim mist

    de geest van het water

    maar het zweeft

    wel adequater

    11-01-2008 om 00:24 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (8)
    09-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Burchtstraat Nr 1, vijf hoog



    de blik die de stad mij biedt

    een brug

    een boom

    een klein verdriet

    die mij toestaan

    de blik te verliezen

    ik die niet kan kiezen

    blijven of weggaan

    wat kan mij hier

    in ‘s hemelsnaam nog binden

    tenzij de wind

    over mijn gelaat

    vervuld van herinnering

    tenzij de zon

    die ondergaat

    met de herrinering

    tenzij de straat

    waar ik voortdurend terugkeer

    met de herinnering

    waarin tijd stilstaat

    tenzij de herinnering

    waaruit de herinnering bestaat

    09-01-2008 om 02:48 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    07-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

     








    onregelmatig traject

    poëzie
    is oorlog
    tegen woord
    en beeld

    het heeft deze nacht niet veel gescheeld
    of ik schreef weer
    gedichten

    maar de dichter
    in mij
    is heengegaan
    toen jij met HEM vertrok
    mij achterliet
    met één pantoffel
    en één ouwe sok
    om te bewaren
    als symbool

    voor halve paren


    .

     

    07-01-2008 om 23:37 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (0)
    06-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Maar met die schildpad werd het ook weer niets hoor. Opa had veel liever het sprookje over dat heel mooie meisje vertelt vooral omdat hij daar een knappe ontknoping had voor bedacht met een poolreiziger die haardvuurachtige verhalen schreef voor de radio op zondagavond voor de zevende nacht.. en verliefd werd. op een...

    Maar het mocht niet van Oma ....en oma's wil is grondwet hier ten huize. Grondwet die zelfs niet bij eenparigheid van stemmen kan worden veranderd. Al is eenparigheid een wat wazig begrip met een lichte seksuele bijklank, die niet thuishoort in sprookjes en waarvan we dus kunnen afzien in de overdrachtelijke en in de letterlijke betekenis van het woord. Maar goed blijven we bij de feiten.

    Dus toch maar een schildpad in plaats van een mooie griet met keitoffe tieten. Een Griekse schildpad kon natuurlijk niet want de buren zijn Turks en opa wil geen ruzie met de buren. Dan maar een waterschildpad daar kon niemand ook maar iets op aanmerken tenzij een vuurvreter maar die hebben we niet in de familie. Maar met de schildpad ging het verhaal zo traag vooruit, zo tergend traag.... dat grootvader vroeg aan zijn kleinzoon of hij nog geen ander diertje kende die in het verhaaltje kon meespelen.

    Mijn kleinzoon keek me even met van die grote bolle ogen aan, stomverbaasd over het feit dat hij mee de regie van het sprookje mocht voeren. Anderzijds zat hij er ook een beetje  mee verveeld. Want mijn zoon en schoondochter wonen met hun kroost op het platteland en daar zie je tegenwoordig niet zo heel veel soorten dieren meer die geschikt zijn voor sprookjes. Ja, een koe, een paard, een schaap en een kip maar dan heb je het wel gehad. Het is pas in de stad dat je een grote verscheidenheid aan dieren kunt vinden: slangen, alligators, zeeratten, witte muizen, bosuilen, kangoeroes, wasberen, goud-, koud-, en warm watervissen alle soorten hondjes en de meest vreemdsoortige katten. Iedereen heeft wel wat in huis of heeft er net eentje buitengezet. Want in de stad zijn de dieren minder honkvast dan op het platteland.

    Je kan een dier in de stad gewoon buitenzetten als je er genoeg van hebt. Dat doe je dan niet in de stad zelf maar in "het platteland van de stad" namelijk een park of een ander soort bosschagie of braak terrein. Er is altijd wel een of andere dame of diervriendelijke genootschap die zich over het lot van het dier zal ontfermen.

    Zoiets vind je op het platteland niet. Gesteld dat een boer van zijn koe af wil en ze aan een boom vastbindt en daar achterlaat. Het zal niet in het hoofd van een van zijn collega boeren opkomen om dat dier los te knopen en mee naar huis te nemen en Clara te herdopen in Jozefien en er een met haar naam in het leder gegrifte halsband woor te kopen. Dat doet een boer gewoon niet. Zelfs niet als een voorbijkomend lid van diervriendelijke vereniging  een plaatje om de hals van de koe heeft gehangen met " Rescue Me". Meer kan die dierenvriend ook niet doen want wie heeft er nu als dierenvriend uit de stad,( want alle leden van diervriendelijke verenigingen  wonen in de stad waar ze niet bang hoeven te zijn voor de wolven uit het bos) -, wie heeft er nu in de stad bij hem thuis plaats voor een koe. Alleen de diepvries is groot genoeg om zo een dier te huisvesten maar daar krijgt het stijve poten van en dat kan ook niet de bedoeling zijn want dan kan die koe niet meer stappen. En in de stad is het nu juist  de bedoeling dat je je positie op de maatschappelijke ladder aangeeft door met een bizar huisdier te gaan wandelen. Hoe meer bizar hoe hoger op de ladder. Dus een koe in de diepvries (althans in de stad ) is maar niets en heeft geen elementair nut. Een koe in de diepvries op het platte land daarentegen heeft al jaren haar alimentair nut bewezen.

    Neen, een gezonde boer neemt de koe die een ander heeft buitengezet niet mee. Daarvoor heeft hij te veel gezond boerenverstand. Als die koe buitenstaat met bovendien een uitnodigend bordje "Rescue Me" aan de horens, mag je er donder op zeggen dat dit geen koe is om bij de horens te vatten. Daar is vast iets mis mee ! De gekke koeienziekte, mond en klauwzeer of myxomatose !!. Neen bij zo een geval houdt de gemiddelde verstandige boer zich van den domme., Toegegeven dat sommigen daar soms heel weinig moeite mee hebben maar toch; dit is gezonde boerenargwaan! Neen voor zo een stomme streken moet je in de stad zijn. Dit maar om te zeggen dat mijn kleinzoon, omdat hij op het platteland woont, het moeilijk had om een dier te bedenken dat enige nuttige rol van betekenis zou kunnen spelen in een sprookje met een eerder domme trage schildpad als hoofdpersonage.

    Dit laatste getuigt natuurlijk van enige vooringenomenheid mijnentwege betreffende de intelligentie van schildpadden. Maar ik kan het ook niet verhelpen dat die trage geschelpte in de voortgang van het sprookje zodanig op mijn systeem begint te werken dat ik er aardig begin over na te denken om voor die schildpad een vlammende Porsche te kopen, nog voor men de prijs van die Porsche uit de berekeningen van de spilindex gaat lichten. Feit dat ik trouwens ten zeerste betreur. Want wat is een index zonder de aankoopprijs van een Porsche, die hoe dan ook tot de dagelijkse gebruiksvoorwerpen behoort van het klootjesvolk. Het lijkt mij zoiets als een krantenwinkel zonder lottoformulieren om een Porsche te winnen.

    Tussen haakjes krantenwinkels zijn ook niet meer wat ze waren. Wat vond je vroeger in een krantenwinkel? Kranten, juist ja! En nu? CD's, pantoffels, handboeien, condooms, zweepjes, graszaad, tulpenbollen, ertsen en mineralen, mini-Titanic's en wat men al niet bij een krant of tijdschrift krijgt tegenwoordig. Zomaar gratis tegen verminderde prijs. Volgende maand bij de Nederlandse editie van National Geographics een authetiek stuk poolijs om te bewijzen hoe snel het smelt met de klimaatsverandering. Maar goed ter sprookje nu...

    Na enig gedraai met het puntje van zijn tong rond de orthodontische ijzerwinkel die zijn snij- en hoektanden siert als vervangmiddel voor een tongpiercing, klaarden zijn staalblauwe ogen op( die heeft hij volgens oma van mijn zoon , maar ik heb mijn zoon eens van dichtbij bekkeken en die heeft zijn ogen nog)  en sprak hij vastberaden: " een slak, opa, ik wil een slak in het verhaal".

    Ik trachtte nog de desastreuse gevolgen van deze keuze voor de snelheid van de voortgang het verhaal te beperken door enthousiast uit te roepen "Maar natuurlijk een slak, een zeeslak !"

    Maar de kleinzoon had het zo niet begrepen en was het met deze wending in het verhaal niet eens Nu ik hem tot hulpregisseur bevordert had wenste hij die functie op te nemen want onder het motto " van wie gelooft nu nog in sprookjes" zou hij met een goed bestuurde regie, al zijn schoolkameraadjes er van  overtuigen dat een grote sprookjeshervorming niet alleen nodig was voor de sprookjeswereld maar ook noodzakelijk voor het voortbestaan ervan. In het bijzonder dan conservatieve sprookjesconservatrice Evita Parbleu, die een congenitale aandoening heeft van haar halswervels zodat ze haar hoofd alleen maar in een horizontale richting kan bewegen en waar mijn kleinzoon een driekoningen boontje voor heeft.

    " Neen, opa" sprak mijn kleinzoon met een zeker tremolo in zijn stem die mij herinnerde aan mijn eigen stem tijdens de maandelijkse voordrachten die we als assistent moesten geven: over de drukveranderingen in de slokdarm van de Nieuw-Zeelandse Buidelrat bij het toedienen van E25638 via een catheter in de Schemerzone - voordrachten waarmee wij dachten het lot van de mensheid gevoelig te zullen veranderen in de goede zin maar die bij nader inzien later alleen maar schadelijk bleken te zijn voor het lot van een aantal Nieuw-Zeelandse Buidelratten en hun kunne. Maar ik dwaal alweer af.

    -" Neen opa een huisjesslak met keitoffe tieten " sprak mijn kleinzoon op een toon die geen tegenspraak dulde zelfs al was het de Minister van Buitenlandse Zaken die tegen hem zou spreken. Ik denk trouwens niet dat de Minister van Buitenlandse zaken iets heeft tegen keitoffe tieten, maar misschien wel tegen huisjesslakken. Maar je weet maar nooit met Minsiers van Buitenlandse Zaken. Die van Binnenlandse Zaken dat is een heel ander verhaal natuurlijk maar we dwalen opnieuw af. Ter sproke...

    -"Nu de bouwgrond zo duur is geworden zullen we in ONS "-[ ja, ik had vrijwillig een stuk van de regie uit handen gegeven en de jonge wolf die mijn kleinzoon is, met een begeerte eigen aan iemand die een sport hoger wil op de maatschappelijke en economische ladder -onder het motto vroeg begonnen is eerst boven -sprak al over ONS sprookje]; nu de bouwgrond zo duur is geworden heeft de huisjeslak een voorbeeldfunctie. Daar moest ik hem in bijtreden wat niet zo moeilijk was want zo hoog zat hij nu ook nog niet op die ladder.

    - "En  ja ,opa we laten deze slak verliefd worden op Sneeuwwitje net nadat de prins de appel uit haar keel heeft gehaald met een ferm gedraaide tongzoen."zei de kleinzoon, terwijl hij opnieuw een sport hoger stapte.

    -Ik zag niet onmiddellijk in hoe Sneewwitje zou reageren op de liefdesverkaringen van een huisjesslak ook al had die keitoffe tieten want volgens mijn bescheiden maar deskundige mening had Sneeuwitje ook al keitoffe tieten cup C of D maar mijn kleinzoon ging stokstijf op een stoel staan boog heel gewichtig naar voor en terug en declameerde toen uit volle borst: "Sneeuwwitje the Sequel" een sprookje voor adolescenten en gevorderden door Opa Milo." Wat een woordenschat die jongen toch heeft zeg. Toen ik nog adolescent was wist ik nog niet eens dat ik zoiets was, laat staan dat ik het kon uitspreken of schrijven. Toen sprong hij gezwind van de stoel en met een stralende glimlach richtte hij zich tot mij: "Jouw beurt Opa"

    "Wel, euh, euh... nog niet zo lang geleden, euh... bijna zojuist... om niet te zeggen nu ...en niet te ver van hier, eerder vlakbij...om de hoek... waren er eens een uiterst intelligente schildpad en een huisjesslak met kei.... juist ja... .

     

    06-01-2008 om 01:33 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (10)
    03-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sprookjes .. ...
    "Er was eens in en land hier heel, heel ver vandaan een man. Een ridder of een baron maar het kan ook een zwerver geweest zijn of een landloper maar het was een man, geen vrouw.

    Daarmee wil ik geen waarde oordeel vellen over edelvrouwen of zwerversvrouwen en het is ver van mijn bedoeling om een vergelijking te maken tussen zwerver- of edelvrouwen en zwerver- of edelmannen. Ik bedoel dus maar alleen en zonder verdere bijbedoelingen: dat hij van de mannelijke kunne was.
     
    Hij of in dit geval dus zij had ook een vrouw kunnen zijn. Dat zou aan het verhaal niets veranderen; integendeel misschien zelfs. Maar gezien de anatomische omstandigheden was hij nu eenmaal geen vrouw maar een doodeenvoudige man.

    Het was een man. Een doodgewone, doordeweekse man van dertien in een dozijn. Je zou haast kunnen zeggen, voor hen die van wiskundige precisie houden : het was een vrouw -2 + 3, als je verstaat wat ik bedoel. Boven 2 onder 3. 

    Maar zelfs dergelijke vergelijkingen zijn niet van vooroordelen gespeend. Want het eindseltutaat of in dit geval het verschil is + 1 is en dus positief. Daar  waar het in feite objectief, volgens de huidige geldende maatschappelijke maatstaven, nul of neutraal dient te zijn.

    Ja, hedendaagse sprookjes dienen nu eenmaal op deze manier te beginnen want anders worden ze algauw als seksistisch pamflet naar de vuilbak verwezen. Er was dus een, ik zeg het nogmaals, zonder seksistische bijbedoeling, een man.

    Of laat het ons algebraïsch uitdrukken - dan kan men er zeker geen bijbedoelingen achter zoeken -: gegeven is : " a = man". En gegeven blijft gegeven zou mijn kleinzoon zeggen. Begrijp mij niet verkeerd het zou evengoed mijn kleindochter kunnen zijn die dit gezegd heeft. Het zou aan de inhoud van het verhaal weinig of niets veranderen.

    Maar het was dus niet mijn kleindochter maar mijn kleinzoon. Dat hij van mannelijke kunne is doet hier niets ter zake. Voor hem wel natuurlijk want mijn kleinzoon wil onder geen beding een meisje zijn maar voor het verhaal op zich verandert het natuurlijk niets, helemaal niets.

    Ik hoor u al zeggen dat mijn kleinzoon slecht opgevoed is omdat hij geen meisje wil zijn. Dat wij hem hadden moeten bijbrengen dat er geen enkel verschil is in maatschappelijke waarde tussen een meisje en een jongen. Dat het dus helemaal niet uitmaakt of hij nu een jongen of een meisje is.

    Meer zelfs dat wij de waarheid misschien een klein beetje geweld hadden moeten aandoen en hem voorhouden dat hij misschien beter toch een meisje geweest was omdat hij dan samen met de andere meisjes zou kunnen spelen op familiefeestjes. Iets wat hij nu pertinent weigert. Ook al is hij de enige jongen in de familie, op zijn klein broertje na.

    Maar die is nog geen twee en telt dus in de maatschappelijke rangorde niet mee. Althans niet volgens mijn kleinzoon en kleindochters. Hij is lief en dient om mee te spelen en zelfs te vertroetelen maar op de maatschappelijke ladder is deze jongste kleinzoon als het op rangorde aankomt van geen tel. Hij komt helemaal onderaan de ladder.

    Dat heeft op zich niets te maken met het feit dat een een jongetje is hoor. Neen zijn tweelingzusje telt op diezelfde ladder ook niet mee. Dus daar zit het al goed..

    Aan hen, die dus denken dat ik mijn kleinzoon niet de evenwaardigheid van de geslachten heb uitgelegd, wens ik te zeggen: we hebben het geprobeerd. Gisteren nog heb ik hem met hand en tand uitgelegd dat de bloemetjes volledig evenwaardig zijn aan de bijtjes en omgekeerd.

    Mijn kleinzoon keek me diep in de ogen en zweeg een paar ogenblikken en trok een heel ernstig gezicht.

    Ondertussen dacht ik aan al de argumenten die in mijn tijd voor het grijpen lagen om te verantwoorden waarom je als jongen geen meisje wilde zijn. Een meisje kon geen gendarme worden, geen soldaat, geen pompier, geen voetbalist, geen gevechtspiloot en tal van die andere op de hoogste maatschappelijke ladder gequoteerde beroepen , die buiten het bereik van de meisjes lagen. Want de maatschappelijke ladder was toen nog een ladder en geen dansvloer.

    Maar helaas ( alweer seksistisch ; helaas dient dus vervangen te worden door :"gelukkig maar ") al deze realiteiten zijn ondertussn achterhaald. Binnenkort kent de strijdmacht nog alleen maar vrouwen . En dan wordt het pas oorlog wou ik denken.

    Maar ik wist vrijwel onmiddellijk dat ik verkeerd bezig was. Dat is pas een seksistische uitlating ;dacht ik. Dat wou ik nu juist per se vermijden.

    Gelukkig kan mijn kleinzoon nog geen gedachten lezen of van die sterke voorgevoelens hebben zoals sommige vrouwen dat kunnen want het is een mannetje. Alweer seksistisch dacht ik. 

    Zou het dan toch waar zijn dat mijn generatie opgegroeid is met ...dat het verankerd ligt in onze genen die ondertussen uit schaamte snel gemuteerd zijn. ? Ik voelde althans diep met de jongen mee want ook ik zou nooit een meisje willen geweest zijn toen ik zo oud was als hij.
     
    Nu echter, nu de kinderen van huis zijn en de kleinkinderen op bezoek komen en ik door de feministische beweging bewerkt ben en de voordelen van "het nieuwe man zijn" volledig heb ervaren ligt dat enigzins anders maar vroeger zou ik nooit een meisje willen geweeest zijn. Nooit ! Zeker weten !  Ik schaam mij daar diep over omdat ik nu als volwassen nieuwe man besef  hoe verkeerd dit was.

    Maar als kind ? Ik dacht : al goed zeg , als hij geen meisje wil zijn wat zou dat ? Dat is toch zijn , -zij het weliswaar volgens ons volwassenen verkeerde,- mening, maar voor hem maakt het niets uit. Hij is per slot van rekening toch maar een jongen.

    Toen opende mijn kleinzoon plots de eerder verbeten gesloten mond.

    -" Zonder te willen seksistisch zijn opa", zei hij.

    Ik wist op zijn ouderdom nog geen eens wat seks was laat staan dat ik wist wat seksistisch was ! Vuile manieren ja dat kende ik.  Dat vuile manieren ook manieren zijn zou ik pas veel later ontdekken. Ik schreef op de universiteit nog steeds seks met een x ( sex naar analogie met six, van de Sixtijnse kapel weetje wel  )

    "Nee opa, ik wil geen meisje zijn omdat ik dan misschien kindjes moet kopen".
     
    Voilà zie; de kinderen van tegenwoordig zijn veel beter voorgelicht dan wij in onze tijd. Zij kennen ten minste het verschil tussen een jongen en een meisje. Zij moeten later alleen nog maar leren dat er geen verschil is. Dus net het omgekeerde als in onze tijd. Maar de kleinzoon onderbrak mijn gedachtengang.

    " Want opa ik zou met die centjes liever een mooie auto kopen voor mij en mijn vrouw".

    Mijn kleinzoon is dus niet van enig aan egoïsme gepaard altruïsme gespeend maar de proef op de som van het verschil was toch niet wat ik er van verwacht had. Over vrouwen zal ik hem toch nog het een en het ander moeten bijbrengen, dacht ik. Zoals het voor een opa hoort zou ik het hem eens via een sprookje duidelijk maken zie. Ik zou eens de verschillen opsommen.

    "Er was eens in een land hier heel ver vandaan een dame. Een hele mooie dame... Een ongelooflijk mooie dame ... Ze was zo ongelooflijk mooi dat ....Mijn kleinzoon zat aan mijn lippen gekluisterd en luisterde aandachtig.... maar toen riep mijn kleindochter.

    -"Oma, mama .. opa zit hier tegen onze Gert-Jan weer seksistische verhaaltjes over sexy-madammen te vertellen. "

    -"Ach , zei oma, met een diepe zucht...laat hem.. het haalt toch niets uit en daarbij kind zolang de mannen alleen maar over mooie vrouwen praten doen ze niets verkeerd."

    -"Neen," voegde mijn schoondochter er geniepig en met een veelzeggende blik naar mijn zoon, die met een van de twee, in de maatschappelijke rangorde nog niets betekenende, kinderen aan het spelen was, aan toe:" Ze doen dan helemaal niets meer. Alleen maar zeveren ..."

    "Janneman jongen",mompelde ik geërgerd, "er was in een ver, heel ver land een engel.. Je weet engelen hebben geen geslacht... "

    -"Als ze geen geslacht hebben zijn het toch meisjes" .. zei mijn kleinzoon...".want meisjes hebben ook geen pietje."
     
    -"Meisjes, meisjes "riep de tweejarige kleinzoon, die nog te jong is om in de maatschappelijke rangorde mee te tellen... "meisjes "... en zoals zijn ogen fonkelden leek hij het over iets heel heerlijks te hebben...

    Wie ben ik om een kind, zonder maatschappelijke rangorde en dus per definitie spontaan, tegen te spreken....

    Ik herbegon. "Kindjes er was dus in een heel, heel ver land een hele mooie schildpad.... "

     

    03-01-2008 om 23:28 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (9)
    01-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Goede voornemens van een veldmuis

     

     

     

    Ik gooi de gierkabel los

    Klim weer krols  in hun kruis

    Ontbos 

    Welluidend deze haciënda’s

    Hun heidens huis

    Van een bewust bestoven bladerdos

    Nog voor ik  mij

    met grote voorgewende averij

    Opnieuw naar ‘t platte land  versluis


    Zuiveringsinstallatie  

    Ik licht dan de poorten rond mijn hart

    Uit hun hartstochtelijke hengsels

    Kiep mijn geweten nogmaals

    En nogmaals
    Door een neteldoek


    Dit zompig zieltje

    zal weer zuiver worden

    voor ik

    eens terug in de stad

    opnieuw

    die zilte zonde en haar zuurstof
    in een zomerjurkje zoek

    01-01-2008 om 15:05 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    30-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Zwaar teleurgesteld

    Jullie weten het of jullie weten het niet maar ik kon het vrij goed vinden met Titipoes. Wij waren het vaak niet eens en slingerden dan wel eens verwijten naar elkaars hoofd maar dit werd goed verdragen. Maar gisteren verneem ik dat Titipoes de handdoek in de ring gooit. Tot daar aan toe. Maar als reden geeft ze op dat ze teleurgesteld is !n het Senniorennet omdat het toelaat dat een blog dat op zijn felst wat "soft porn" of een beetje bloot op de eerste plaats staat. Ik kan aannemen dat ze geschrokken was toen haar kleinzoon tot de ontdekking kwam dat het geprefereerde blog van de "oudjes" er een was van " vuile manieren" zoals het ventje zo plastisch uitdrukte. Maar daarom stoppen ?

    In de eerste plaats vind ik dit als reactie van een volwassen iemand die met de godsdienst en traditionele geplogenheden nogal eens de vloer aanveegt ( en vaak terecht) een wat overdreven puriteinse reactie. Vooreerst " vuile manieren". Ik zou dat ventje uitleggen dat sex toch iets anders is dan "vuile manieren" alleen want anders gaat het kind misschien de weg van Jezuïtisme op. Weglopen in verbolgenheid in plaats van er een vlammend betoog tegen af te steken. Het zal door het verschieten geweest zijn zeker  Want anders gaat het om iets dat ik misschien "schijnheiligheid" zou durven noemen.

    Titipoes weet drommels goed wie Opapat is. De man maakte samen met de Franse Belg, Brabbes en -ik zal haar "lady X" noemen - , deel uit van het zogenaamde VUURPELOTON. Een blog dat in elkaar gestoken was om mensen te kloten en op stang te jagen, om zo onrechtstreeks de eigen ranking wat op te krikken. Dus van wat gemanoeuvreer is deze Opapat zeker niet vies. Dit blog en de erop volgende afkooksels ervan waren ook niet vervaard van een stukje bloot. Wel Titipoes heeft deel uitgemaakt van een van deze vervolgblogs. Opappat zal voor haar dus geen onbekende geweest zijn en een beetje bloot moet er dan volgens haar toen toch wel doorgekund hebben gezien haar deelname aan deze blogs. Of is anonimiteit een voorwendsel waarom iets mag dat anders niet mag ? Schijnheiligheid  heet dat ?

    Nu , wanneer haar kleinzoon ontdekt dat er bij de oudjes waar meme ook schrijft, bloot op het menu staat. Dan is haar reflex. Ikke weg. Ikke met dat "vies" gedoe geen uitstaans, hoor manneke.  Ik noem dat ook schijnheiligeheid.

    Uiteraard zijn er kwalitatief veel betere blogs dan dit maar dan de Heilige Rita gaan uithangen en de handdoek in de ring gooien? Waarom ? Uit verontwaardiging. ? Laat mij lachen . Titi vindt het zelfs niet erg als op een blog waar een vriendin (?) van haar beledigd wordt door een aap die in een hoerekot de clown gaat uithangen en dat fier op zijn blog zet, om daar tegen te reageren. Wegenshet feit quote "dat ze dan moet reageren op de helft van de wereld " unquote en nu ineens zwaar geschokt?? Ik noem dat schijnheiligheid

    Men zou ook kunnen vermoeden dat de ranking haar toch niet zo onverschillig laat als ze wil laten blijken en dat het haar tegenstaat dat een blog van dergelijk lage kwaliteit op nummer één prijkt. Terwijl zij toch wat beter jounalistieke kwaliteiten in huis heeft ! Het zou kunnen maar ik ben niet erg geneigd om dit te geloven maar mocht het zo wezen dat is dit schijnheiligheid.  

    Maar omdat ik het altijd zo goed heb kunnen vinden met Titipoes zal ik maar denken dat ze het bloggen zowat spuugzat was. Zich als Einzelgänger steeds maar afzetten tegen de kleinburgerlijkheid en daar vriend noch vijand voor sparen. Van vrienden (in de betekenis van kennisssen) nog al eens wat kritiek moeten slikken en die kameraden afstoten met steeds dezelfde op de door eigen oordeel gebaseerde hardvochtigheid van de zich langs de lijn bevindende toeschouwer die op geen enkel moment emotioneel deelneemt en dus buiten het gebeuren staat, oordeelt maar geen verantwoordelijkheid neemt voor wat hij of zij  verkondigt; dat gaat soms doorwegen en de ergste Einzelgänger heeft wel al eens een schouder nodig om bij uit te huilen. Dat ze die schouder niet binnen het seniorennet hoeft te zoeken zal ik niet ontkennen ze heeft wel beter. Maar wie is er nu niet gevoelig voor de afkeuring door een ander ? Hoe groot je gelijk ook moge wezen , op den duur gaat zoiets wegen. Het weegt soms niet meer op tegen de liefdesverklaringen die je supporters uitschreeuwen en van wie je weet dat ze het vaak toch niet echt menen. Dat het bloggen door haar niet serieus werd genomen zal ik dan ook maar tot de uitspraken rekenen die men rangschikt onder de noemer van een leugentje om beswil. Als je het niet serieus neemt dan ja je al snel afhaken want wat voor zin heeft het om te hameren op wat je weet dat toch niet voor verbetering vatbaar is. Dat doet toch geen zinnig mens. Iedereen die wat schrijft doet het opdat het zou  gelezen worden en met in het achterhoofd dat er toch wel iemand er iets zal aan vinden, het apprecieren. Maar  ze was het bloggen "spuugzat", maar werd er gelijktijdig ook door "gefascineerd" ( v.b. ze zou voor nieuwjaar niets meer schrijven maar kon het toch niet laten ik ken dat gevoel ook ik ben door dit verdoemde medium gefascineerd ) . Door dit middel waar ze onvervaard haar -het mag gezegd- kwalitatief hoogstaand "ei" kwijt kon en de onaangenamen verrassing met de kleinzoon en de ranking van Opapat was de aanleiding om de handdoek in de ring te gooien. Iets waar ze nu al spijt van heeft waarschijnlijk. Ik zal dit maar denken want het alternatief is die "schijnheiligheid" en dat zou mij van haar wel echt, echt  "pijn" doen.  Hoe dan ook ze neemt hier een loopje met de waarheid en dat had ik echt van haar niet verwacht.


     

    30-12-2007 om 23:23 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (26)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!