Zo bleef die herdersjongen, Jeanottepie, daar jaar in jaar uit wegkruipen als een bange wezel tussen zijn schapen telkens als hij een vrouwmens zag. Maar op een dag gebeurt het dan. Dien ouwen galpisser, die rijke vettige vrouwenhater, die landheer komt te sterven en vlak voor hij zijn laatste adem uitblaast laat hij zijn notaris komen en hij maakt al zijn bezittingen en al zijn macht over aan Jeanottepie. Ja, onzen herdersjongen hij erfde alle schapen, geiten, koeien, boerderijen, landerijen, hielder velden, bergen, valleien, een stroom met wel duizend beken, onmetelijke bossen. Allemaal van hem, van hem alleen.

Den dag daarop drongen moeders die huwbare dochters hadden uit de vallei de bergen in op zoek naar die nieuwe rijke. De maskes opgetut met bloemekes en lintjes in hun haar en de moeders met waaiende rokken zo van: bezie ze maar ons schoon dochterkens, bezie ze maar. Jeanottepie die wist niet van wie dat hij het meest schrik moest hebben. Hij ziet al die vervaarlijke wezens naderen en hij roept "Oest wegwezen ze komen mijn tabernakel platbijten en hij vlucht gelijk als een weerlicht de bergen in.

Nu moet ge weten, nu woonde er in de vallei waar die moeders en dochters vandaan kwamen, nu woonde daar nog een ander heerschap die op zijn manier ook zeer bijzonder door het leven ging. Zijn naam: eerwaarde vader Paddecrapeaud. Pastoor dus in het dagelijk leven en hij was jong, godvruchtig, galant en hij had veel praats enfin een smeerlap van de eerste goesting, van de zuiverste soort. En hij had ook een lief, een allerbeminnelijkst wezen met de schone naam Melissa. Schoon, jong den......den droom van alle jonge mannen uit de streek. Natuurlijk wist niemand iets af van "dees vrijage" van eerwaarde vader Paddecrapeaud met die schone, behalve dan de moeder van Melissa. Zelf ook een zeer merkwaardig mens met een naam die boekdelen spreekt Barbarie.

Die Barbarie dat was er een die voor niemand uit de weg ging. Ze durfde zelf God de Vader in hoogst eigen persoon zijn zaligheid geven en ook de Moedermaagd moest oppassen om geen vetting te krijgen en den Heiligen Geest hoho..hoho ..hoho...ochot de Heilige Geest, die zou ze in enen handomdraai de duivenmelk uit zijnen krop hebben gewrongen zonder zelfs een kruisteken te maken. Die Barbarie dus, die passeerde op een zekeren dag consencieus, per abuis, bij den eerwaarde pater Paddecrapeaud. Ze klopt aan de deur. Den eerwaarde doet open en zij kijkt hem recht in zijn ogen en ze zegt:

"Luistert es hier, eerwaarde vader,. Paddecrapaueken, pastoorken, zieleverzuiper het moet er mee amen en uit zijn dat gij uw vingers en uw stuksken beschuit nog in mijn dochters kommetje komt zoppen. Van nu af aan klare wijn. Ik wil dat ge een echtgenoot voor haar vindt want ik wil dat ze waardig door het leven gaat. Het is mij gelijk hoe oud of hoe jong dat em is, ne vent moet hier komen, ne vent of giene vent. Voor mijn part is het een boomstronk zonder armen Dat is mij gelijk. Al is het er enen met bloemkooloren en ziet hij met zijn linkeroog in zijn rechterachterzak zo scheel als een dubbeldekker. 't Kan mij niet schelen, scheel, al bengelden er twee bulten op zijn schoefel, mottebollen in zijn ogen, al heeft ie geelzucht en roodvonk tegelijkertijd al loopt ie kreupel langs twee kanten, al is hij gecastreerd met een pollepel, geen tanden in zijn muil, mond en klauwzeer, boebels op zijn tong....

Euh.... euh...... Niks euh mijnheer. Luistert hier al loopt hij op zijn tandvlees, benen omhoog zwaaiend met zijn armen om in evenwicht te blijven vanwege den astma. Ik wil dat ze getrouwd geraakt. Dat ze kan leven dat ze te vreten heeft en voor de rest doet gij er mee wat ge wilt. Wilde gij, op een diefken, gebruik blijven maken van haar diensten gijze foefeloezedoezendek. Mij gelijk. Wilde gij ze onderste boven pakken, conterverkeerd, bij de godversedievendozedosem mij goed en dan djoeffedjoeeffe derop djukkedjukke buksen slaan waarom niet of nog beter zij op ne schommel daar en gij ginder op nen schommel hier en dan maar duwen. Komaan geen gelul, dapper pastoorken,  mijnheer pastoor... ja .. we zijn er bijna... galoschen uit... jaaaaooo... plasch... consacraoosje. Ik vindt alles goed maar denk er aan er moet hier een echtgenoot komen of ik kom persoonlijk uwen stamper uitwringen. Ik castreer u als gij mijn dochter blijft onteren met die goedkope bediening van uw gezegend gespuit. Amen en uit. L'entrée gratuit c'est fini.

Paddecrapeaud die had de wijs van het liedje heel goed begrepen maar ineens krijgt em een fantastisch gedacht. Hij zal Jeanottepie voor de schijn met Melissa doen trouwen.....

De maskes plasten bekans in hun broek van schrik en plezier tegelijkertijd en de milo zat te grimmelen op de trap gelijk nen ouwen pompier de dag voor vastelavond en de Guust stond met zijn hand in de koude soep  voor 's anderdaags. Het was weer mijnheer den baron die de bende tot de orde riep. Hij klapten zijn boek dicht en zei met een uitgestreken gezicht:" morgen verder". Er brak een klein revolutie uit van protest maar den baron hield het been stijf. Dat was nie moeilijk want hij had ne waterknie van in de bossen rond te hossen. Daarbij iedereen had honger gekregen en de Guust had ondertussen zijn hand uit de kouwe soep gehaald en hij stond fritjes te bakken. Iedereen had goesting. en ging aan tafel zitten.