'Ik vind dat de BBI in Gent niet meer in staat is om dit dossier goed en objectief te beheren. De gewestelijk directeur is er tot twee keer toe niet in geslaagd om geen lekken te hebben in de pers',  zegt Dauginet.

Dauginet zou vandaag al contact  gehad hebben over de zaak met de administrateur-generaal van de BBI. Dauginet en de Gucht voelen zich ook geviseerd door de Gentse directie.

De Tijd meldde vanmorgen dat de fiscus het echtpaar De Gucht een 'bericht van wijziging' van de belastingaangifte gestuurd heeft. Daarin zou sprake zijn van 'fraude' met een meerwaarde van ongeveer 1,2 miljoen euro die het koppel volgens de fiscus had moeten aangeven. Dat gebeurde echter niet.
De fikse meerwaarde van ongeveer 1,2 miljoen euro dateert van 2005. Toen werd de Belgische verzinkingsgroep Vista verkocht aan de Britse sectorgenoot Hill & Smith. De Gucht had een verkooprecht op de aandelen van Vista. Bij de oprichting van Vista in 2001 hadden De Gucht en andere investeerders van het vroegere Zincpower dat verkooprecht bedongen. Toen Vista uiteindelijk in 2005 werd overgenomen, wist De Gucht een behoorlijke meerwaarde te realiseren

'Schandalig'

De Gucht en zijn advocaat Dauginet probeerden de belastinginspectie er van te overtuigen dat de bewuste meerwaarde niet aangegeven moest worden. 'We hebben geantwoord dat we het niet eens zijn met de visie van de belastinginspecteur', reageert De Guchts advocaat Victor Dauginet.

De Gucht verspreidde vanmiddag een persbericht met zijn visie op de feiten. 'De werkelijkheid is dat de BBI (bijzondere belastingsinspectie) reeds jaren doende is om te trachten enig fiscaal verwijt aan zijn adres te formuleren. Dat is telkens mislukt', stelt hij daarin.

De Gucht gaat terug naar 2009. 'In dat jaar meende de BBI te kunnen toeslaan door de fiscale verantwoording te vragen van de uitgaven bij de aanschaf en de renovatie van een huis in Italië. Hierbij werden bijzonder lichtzinnig en voorbarig vermoedens van fraude geformuleerd. Dit was noodzakelijk voor de administratie om gebruik te kunnen maken van de 7-jarige termijn van onderzoek in plaats van de 3-jarige.'

Maar, zo zegt Karel De Gucht, dat lukte niet. 'Toen bleek dat alle uitgaven moeiteloos konden verantwoord worden, moest de administratie het geweer van schouder veranderen. De administratie besloot over te gaan tot een onderzoek van de bankrekeningen op grond van een wet die ter discussie staat voor het Grondwettelijk Hof.'

Daarbij stootte de administratie op het geld (1,2 miljoen euro) dat het gezin-De Gucht kreeg bij de verkoop van aandelen. Karel De Gucht stelt: 'In 2001 werden deze aandelen gerealiseerd door een overeenkomst waarin een vaste prijs werd geboden, te betalen in 2004. Uiteindelijk werd de prijs betaald in 2005 inbegrepen nalatigheidinteresten. Het gaat hier dus overduidelijk over een daad van gewoon beheer van privaat patrimonium.'

Dat de fiscus in zijn bericht van wijziging het woord ’fraude’ vermeldt, is ronduit schandalig, vindt ook De Guchts advocaat.  Dat woord staat er alleen omdat de verjaringstermijn in geval van fraude zeven jaar is en de fiscus de realisatie van de meerwaarde situeert in 2005. Dat laatste betwisten De Gucht en zijn advocaat: ten laatste in 2001 is de meerwaarde gerealiseerd. Dus is alles hoe dan ook verjaard.'

'De onderzoeksrechter had geen onderzoeksrecht meer voor die periode', stelde Dauginet nogmaals. 'Daarvoor moesten ze dan een verhaaltje uitvinden van fraude, wat ze dan ook gedaan hebben. Maar dat kan enkel geïnspireerd zijn door ofwel lichtzinnigheid ofwel erger.'

Beschadigingsoperatie

Dauginet is ervan overtuigd dat de zaak enkel dient om De Gucht te beschadigen. 'Van dit dossier zijn maar een paar mensen op de hoogte. Ik verbaas mij erover dat die het lef hebben om dergelijke informatie, die dan nog verdraaid en verkeerd is, mee te delen aan de pers.'

In zijn persmededeling is De Gucht nog scherper. 'Het is duidelijk dat ambtenaren hun beroepsgeheim hebben geschonden in een poging om de heer De Gucht te beschadigen.'

De Gucht verwijst daarvoor naar een stukje van de Gewestelijk directeur van de BBI te Gent (Karel Anthonissen) die in 't Scheldt ('een rioolblad', aldus De Gucht) de Europese commissaris had gekapitteld als “cordon bleu” voorzitter. Dat gebeurde in 2005 naar aanleiding van de veroordeling van het toenmalige Vlaams blok.

Intussen werd de betrokken BBI-directeur van de zaak gehaald. Maar De Gucht vermoedt nog steeds zijn hand in deze zaak.