
Even alleen zijn met de
zee, alleen zijn met het strand.
Gewoon een beetje
dromen rond de dingen die ik voel
en de zee, ik weet het
zeker dat ze weet wat ik bedoel.
De zee, zal mijn
zwijgen wel verstaan.
Mijn gedachten heb ik even
laten gaan
soms met een lach en
soms dan weer eens met een traan.
De wind, het strand, de
zee van hen hoefde ik niet bang te zijn.
Zo nam de wilde en
schuimende zee al mijn
negatieven gedachten
mee.
Wat je ook doet of wat
je ook zegt, alles blijft in zee
en je geheim is voor
altijd veilig.
Nu kan ik weer gelukkig
verder gaan.
|