Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
22-02-2013
eenvoud
het hoeft niet allemaal pracht en praal te zijn eenvoud siert klaterend geluid van een waterval zachte wind door je krullebol frisgroen gras vergeet-me-nietjes dat je niet plukken wil milde zonnestralen die je huid verwennen ... zelfs dat rode stipje tussen het groen zo klein zo eenvoudig mooi
geef mij maar het kleine vaak niet gezien het eenvoudige dikwijls het mooist om zien !
uit het niets kom jij tevoorschijn schuchter en teer de aarde stuwt je omhoog piepklein kijk je de wereld aan huiverend in de wind zoekend naar de zon jouw tijd is gekomen je eerste blaadjes komen trillend omhoog een dauwdruppel lest je dorst je groeit almaar verder almaar sterker tot je er staat sprankelend mooi de eerste bloem van het jaar ...
een vuurrode bol verrees vanmorgen aan de horizon krachtig macht uitstralend ik werd er zowaar stil van genietend van zo'n natuurfenomeen groots in zijn volle glorie ... hij hangt nog laag maar vergis je niet straks verblindt het de aarde een stralenkrans waar iedereen zich in warmen kan !
vanmorgen vroeg kon ik mij terug vergapen aan wat moeder natuur mij terug gegeven heeft ...
die ene boom in je tuin levensboom vol leven en kleur prachtig groen in de zomer paradijs voor al wat leeft schaduwrijk onderaan de machtige stam dat éne plekje voor jou waar je heerlijk rusten kan je tuurt omhoog straks het eerste nest klein nieuw leven al is de stam niet recht hangen takken scheef schieten de wortels uit de grond voor mij blijft het mijn plek mijn eigen plaats onder de zon ...
het gewone leven maakt rare bokkesprongen niets is nog wat het lijkt wij leven ondersteboven en bekijken de wereld met toegeknepen ogen toe ... wat brengt de toekomst niemand die het weet niemand die verder durft denken wij dansen op een koord turend in de verte waar is ons einddoel de plaats waar wij gelukkig zullen zijn een plaats voor ons allen samen ik ploeter maar voort en hoop dat ook jij mij achterna komt wees niet bang ook dit zullen wij overwinnen doorgaan ...
jezelf ontdekken omgaan met je diepste gevoelens een reis vol onzekerheden dat ultieme punt van kracht en wilskracht geduld en evenwicht geest en lichaam één het is moeilijk om zoeken een lange weg met vallen en opstaan jezelf leren kennen jezelf leren liefhebben dan pas kan je iets betekenen voor iemand anders kan je je kracht aan anderen doorgeven ... dan voel je de echte zin van het leven !
zie vanmorgen kwam die eerste zonnestraal mijn hart verwarmen ik voel me plots niet meer alleen de wereld is aan het ontwaken nieuw fris leven alles nog onzeker maar toch voel je de kracht van de nieuwe morgen ik kan terug ademen mijn huid tintelt popelend om buiten te gaan aarzelend zet ik de eerste stap de wereld is van mij van jou het is nieuw maar pluk die eerste bloem niet het is een begin van een mooie nieuwe lente !
jij bent zo'n juweel schitterend in jouw eenvoud zo kostbaar en zo fijn altijd bij mij vervelen doe je nooit je bent er altijd een kleine zonnestraal laat je glanzen verblindend licht ... mijn koude hart verwarm je telkens weer je kan van niets iets moois maken mijn leven met jouw is telkens een diepe ademzucht vervuld van liefde en geluk laat de tijd niet te vlug gaan een leven zonder jou is geen leven meer ...
alles is rozerood gekleurd vandaag de dag van de liefde je kan er niet omheen harten en rozen blije gezichten dromend van ... echte liefde wordt oud schrijdt zelfs over de grens van leven naar dood echte liefde is puur je verlangt niets maar krijgt zoveel
mag je dit beleven koester dit voor het leven wees nooit bang om te zeggen ik hou van jou !
wij samen elkaar verstaan zonder woorden ogen die spreken handen tesamen voelen wat een ander voelt pijn en angst lief en leed alles delen ...
geen berg te hoog geen dal te diep samen kunnen we alles aan geen roos elke dag maar wat veldbloemen in mijn haar een grassprietje in zijn mond dat volstaat dat is liefde hier en nu !
prachtige wintermorgen een wereld vol ijskristallen stil en ongenaakbaar laat de tijd maar even stil staan te vroeg nog om alles te ontsieren
laat mij nog even genieten van wat men ons geschonken heeft ongerepte natuur stilte om ons heen durf amper te ademen zoveel schoonheid dat ik beleven mag ...
een bloemenveld enkel voor jou heerlijk fris en zacht je mag er in dansen huppelen tussen geurende bloesems geen mens die naar je kijkt
dat denken in de vroege morgen maakt van jou een gelukkig mens je hebt tenminste nog fantasie want dat heb je nodig om steeds verder te gaan mijn bloemenveld zachtgroen gras dartele vlinders zij bestaan voor mij en niemand die mij ziet ...
je oogt zo stoer achter dat masker onaantastbaar mooi volop in kleurenpracht enkel je ogen kijken de wereld in maar ook zo stil zonder gevoelens of zie ik daar een traan ? niemand die het ziet ...
jij draagt het mooiste masker tijd om te feesten en luidruchtig te zijn prachtige maskers om je heen draaiend in een mallemolen iedereen heeft pret en lacht het is immers carnaval
iedereen gluurt en staart niemand herkent iemand verborgen achter het masker kijk je de wereld aan onherkenbaar maar toch zo mooi ! je voelt je veilig en wel danst in het rond muziek weergalmt je voelt je gelukkig en blij even mag je jezelf niet zijn ...
vandaag laat ik mij glijden stap niet over stenen heen volg geen wegwijzers laat mij deinen in het ijle even geen antwoorden zoeken lichaam en geest los laten genieten van wat nu is morgen is weer anders vandaag denk ik daar even niet aan ... maar één ding blijft hetzelfde ik ben er steeds voor jou
vlinder ga niet weg je bent zo broos trilt bij het minste geluid je bent te mooi voor deze wereld onzichtbaar voor velen zonder geluid fladder je van bloem tot bloem leef maar in je eigen wereld die van ons stelt niet veel voor een grauwe kluwen zonder kleuren zonder ziel ...
ik snak er naar de eerste bloemknop de prille lentebloesem terug te zien ... alles is nu zo koud en grijs je wordt er warempel neerslachtig van tere broze lenteknopjes geven ons terug hoop en leven de wereld zal er terug een stuk beter uit zien !
met wat zon er bij zullen wij herademen wij zullen ons draaien naar de zon zoals die eerste lentebloem genieten en herstellen van koude sombere winterdagen ... ik ben er klaar voor die eerste zonnestralen zal ik met dankbaarheid omarmen !
je bent maar een ukkepuk maar je hebt ieders hart gestolen vrolijk trippel je door de kamer je bent ieders vriend 's ochtens ben je daar bij het ontwaken telkens loop je de kinderen achterna nu hebben ze een echte speelkameraad ...
overal ben je er bij en loop je steevast voor ons voeten je kent je plaatsje in de keuken en kijkt ons aandachtig aan niets ontgaat je je oogjes volgen ons overal ...
je brengt leven in ons huis je gekwispel en geblaf laat ons terug lachen jij kleine, ontdeugende ukkepuk maakt het terug mogelijk om blij naar huis te keren !
je bent niet zoals alle andere maar ik vind je mooi je oogt een beetje eigenaardig maar ik vind je leuk je bent niet alledaags maar springt zo in het oog ...
ik zie jou voor de eerst maal en mijn belangstelling is gewekt steek je maar niet weg je mag er gerust zijn je bent enig in je soort !
komen jullie maar tevoorschijn dan zal de wereld wat mooier kleuren jij hebt alvast mijn hart veroverd ... jij kleine lieve vogel !
ik hoor zachte muziek het komt van boven beneden is het stil ik zie de kat zelfs niet meer hoorbare tedere muziek dwarrelt naar beneden ...
teruggetrokken verdween jij terug naar je eigen wereld een wereld waar alles zo mooi is je ogen stralen liefde en vrede uit ik zal je niet storen mijn kind ik zit onderaan de trap en luister en geniet doe jij maar je ding je hart zal weer sneller gaan en straks kan je misschien de wereld weer beter aan ...
