Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
22-03-2013
teder
wie zegt dat ik niet teder kan zijn ben groot en hard ongenaakbaar niet bang kwaad deert mij niet onvermoeibaar ga ik verder steeds vooruit niemand houdt mij tegen hoofd omhoog trots op mezelf de wereld is klein voel me als een rots geen berg te hoog geen zee te diep niemand houdt mij tegen niemand durft het aan maar ik ben bang nog steeds om te zeggen ik hou van jou ...
diep verborgen onvindbaar onzichtbare kleuren geuren die nog niet bedwelmen waar is de lente laat mij ontwaken geef me terug kracht om te leven de zon te proeven geef mij licht ik zal er staan voor jou opnieuw in volle glorie bloemen wijdopen zachte geur elke dag opnieuw voor jou
edelweiss komt uit het niets moelijk te zien het mooiste alpenbloempje tussen rots en groen verschijn je telkens weer
ik hou van je eenvoud zachte donzige blaadjes reikend naar de zon ik wil bij je zijn bij je blijven daar hoog in de bergen ver weg stil eenvoudig mooi roerloos bestaan eeuwenoud maar even mooi blijf maar groeien zodat ik telkens weer je schoonheid aanschouwen mag ...
al zijn ze zo gevaarlijk meedogenloos nietsontziend altijd op de hoede je ziet het niet maar toch hebben ze het ... genegenheid liefde voor elkaar trouwe liefde een leven lang soms hartverscheurend wie zegt mij dat dieren geen liefde kennen zonder woorden onbaatzuchtig zelfs een mens kunnen zij liefhebben ...
je bent uniek enig in je soort alleen stil en sierlijk prachtige witte vogel vleugels wijd open de wereld is van jou bewonderend kijk ik toe wil je beschermen maar je ziet me niet blijf nog even laat me genieten van jouw schoonheid hopelijk ziet een ander je niet ik ben bang voor jou anderen zien jouw schoonheid niet ...
donzig en zacht strelende handjes witte hoopjes onschuld pientere oogjes kinderparadijs de konijntjes mogen blijven ! samen werken aan een hokje samen eten geven samen zorgen hoe mooi zal Pasen wel zijn iedereen elk zijn konijntje ieder zijn naam hier blijven kinderen nog kind samen alles delen de tuin is groot voor iedereen wij zullen terug genieten van op afstand heerlijk jong volk in je tuin ...
verdoken schoonheid niet te zien maar het is er ergens ver of heel diep harmonie speels en teder warme streling met elkaar goddelijk mooi soms beschermend maar wie het ziet wordt even stil niet alledaags een sobere dans van stille vreugde ...
je bent klein niets kan je alleen waar je ook bent je hebt hulp nodig moeder is daar ze draagt je met zich mee onvervalste liefde vol hoop voor de toekomst stuwende kracht hoofd fier in de lucht als een rots in de branding ze is er voor jou beschermend maar o zo teder legt ze jouw hoofd tegen haar schouder zal jij er zijn voor haar want de tijd zal komen dat ook zij haar hoofd tegen jouw schouder wil vlijen en bescherming zoekt ...
sierlijk mooi altijd samen zachtjes glijdend door het water teken van geluk niemand die hen stoort wat geniet ik van hen perfect lichaam in harmonie met de natuur wat een wonder heel stil kijk ik toe bang om hen te storen dit is een stil levenslied ode aan het leven hoe met kan zijn eenvoudigweg gelukkig zijn !
bloemenkind je maakt me blij je kleurt mijn dag mooi onschuldig en lief teder streel je de blaadjes bloemen plukken doe je niet daarvoor ben je teveel kind van de natuur guitige oogjes staren je aan de tere bloemkopjes weerspiegelen in je grote blauwe kijkers kleine handjes wijzen naar mij ja ik weet mijn kind je bent gelukkig ik zal je beschermen geniet maar van je mooie bloementuin ...
je staat alleen koud in kil niemand om je heen ijsberg in volle zee niemand durft het aan je te benaderen gevoelens toon je niet zonder emoties kijk je toe ik probeer tracht je te bereiken je laten ontdooien met mijn warmte steeds opnieuw maar ook jij zal smelten door de kracht van liefde genegenheid en geborgenheid ik geef je nog even tijd om dat koude hart van jou opnieuw te laten trillen en terug bij ons te zijn
koude winterdagen komen naderbij koning winter ademt terug ijskoud gure noorderwinden vallen terug aan weg met zachte zonnestralen frisgroen gras eerste lentebloemen alles terug wit huiverend mooi maar niet welkom terug hulpeloos wachten op een zon sterk genoeg om de winter te verdrijven ...
dromen heel ver weg van alle pijn helemaal alleen zachtjes glijden op een stroom van zachte warme zonnestralen donkere wolken in de verte het deert je niet je kan alles aan alles is rust je stijgt almaar hoger zwevend naar de horizon je vleugens raken het water niet vriendelijke golven onder jou tijdloos ik voel me vrij het leven is van mij ook al is het maar voor even die droom die was voor mij alleen ...
je bent eenvoudig mooi sereen je huivert bij de eerste lentezucht mensen plukken je niet ze lopen je zo voorbij zelfs de rots kan niet weerstaan aan je frisse lentekleuren harmonie met de natuur veel heb je niet nodig maar fier sta je te lonken naar de zon jij bloempje daar je hebt mijn hart gestolen ook ik pluk je niet maar geniet met volle teugen ...
leven op de rand dansend op een smalle koord geen muur achter jou armen hoog in de lucht voet voor voet vooruit angst parelt op je hoofd maar je moet verder alleen moeilijker dan je had gedacht maar het is de moeite waard weten dat je het kunt weten dat je de overkant bereikt dat is leven vaak alleen zie daar op het laatste punt staat altijd iemand op je te wachten ontzettend blij je hebt het gehaald !
vandaag voel ik mij jong dartel en speels ik juich de dag toe met open armen niet denken aan morgen dag zonder zorgen huppelend door het leven al is het maar voor even fijn gevoel van binnen uit hart dat bonst van geluk boordevol ideeën neem mij dat niet af zonder dit kan ik echt niet leven ...
wij vonden het fijn eventjes in de lente te zijn alles was mooier voelden ons gelukkig blij zoals die vogel dansend op het water mooie weerspiegeling van wat lente moet zijn teder moment van nieuwe natuur angstig aarzelend voorzichtig naderend even wachten dan blijft ze bij ons die heerlijke lentezon !
het leven is niet altijd vrolijk en ideaal hier zie ik stukjes staan van jullie allemaal soms treffend tot in mijn ziel al ben je ziek hoeft het niet meer allemaal voel je verdronken in zorgen denk je niet meer aan morgen durf je niet te hopen het leven is nemen elke dag opnieuw hoe moeilijk ook jij bent het waard te vechten voor morgen een nieuwe lente in 't verschiet waarbij jij ook terug geniet leef vandaag even zonder zorgen adem de frisse lentewind koester de eerste zonnestraal dat is pas leven !
wij vinden het vanzelfsprekend zon, bloemen en vlinders het zachte gras maar voor de peuter die zijn eerste stapjes zet wat een wonderbaarlijke wereld zoveel om te ontdekken geuren en kleuren alles wat beweegt ... grote blauwe kijkers nemen alles in zich op kleine vingers raken alles teder aan bang om te breken hij houdt zijn adem in bang voor de vlinder die geruisloos rond hem fladdert wat mooi nog nooit gezien maar dat ene witte bloempje daar dat zal ik wel plukken en geven aan ons moeke ...
