Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
01-10-2013
tijd
eventjes tijd voor mij alleen gezellig en warm romantisch geen drukte stilte verkwikkende warmte zeepbellen overal bloem en kaars heerlijk lig ik in mijn hoekje ogen dicht dit is mijn stukje wereld hier in huis waar ik heerlijk dromen kan ...
zachte muziek snaren bespelen langzaam doordringend mooi maar eenzaam een traan op mijn gitaar liefdevol raak ik het aan alsof jij het kan voelen gevoelens emoties hier raak ik ze kwijt je bent er niet meer ik voel je hoor je toonaarden fluisteren je naam mijn gitaar ik hou hem vast zo kan ik jou bereiken ben ik niet alleen ...
een kabouter wil ik zijn bonte kleuren speels huppelend onder paddestoelen niemand die mij ziet bloemen roepen mijn naam ik zing en dans lief eekhoorntje nodigt mij uit mijn huisje, klein verstopt onder eeuwenoude boom dampende geur van prachtige ree omfloerst door zachte mist komt nader wenst mij zacht een goeiemorgen toe ...
ze staan klaar trappelend houden je in het oog tot je hen loslaat je trouwe viervoeter door veld en bos bladeren springen omhoog oren wijd open gesnuif en gejank het is feest voor je hond laat ze maar rennen verkennen de vrijheid in wentelend in het gras omhoog kijkend naar al dat wondere laat hen maar even dartel en vol vreugde joelen in de wei ...
tussen dieprood warmbruin diepgroene kleuren ijsfijne morgen licht krakend vroeg alleen zwevend op deze stille herfst ochtend niemand die mij ziet dansend op de kadans van een eerst vogellied dartel ga ik van boom tot boom ga zo de dag tegemoet monter en blij met zoveel moois rondom mij ...
het gebeurt wel eens vandaag met mij geen woord dat past dag zonder fantasie toch kan ik het niet laten jullie een fijne dag te wensen dit keer zonder verhaal maar als het even mag toch wel een bloem voor jou ...
aarzelend tussen krakende takjes bijna onzichtbaar priemende oogjes kijken je toe nieuwsgierig afwachtend op het bladertapijt jij ziet het niet maar de herfst leeft dapper verstopt kijkt het je aan jij hoort hier niet het is hun wereld zachte tijd van herfst dieren onder elkaar in perfecte harmonie ...
kan men dit ooit loslaten vrij laten van wat je lief was zijdezachte herinneringen intense gevoelens ik vraag het mij af het wordt steeds moeilijker alles wil je vasthouden dicht bij je hart niets verliezen hou vast zo lang je kan denk voorlopig nog niet aan loslaten ...
gouden kleuren vrolijk dansend in de zachte stralen van een heerlijke herfstmorgen bladerentapijt samen gaan we de herfst in hand in hand nog niet te koud eekhoorntje kijkt ons argwanend aan de stilte van het bos een licht vogelgefluit wie zegt mij dat de herst niet mooi kan zijn ?
uren geduld ogen strak gericht geruisloos wakker blijven die ene ultieme foto wil je hangen aan je muur angst, zweet en tranen hopend dat alles blijft zoals het is het minste geluid en alles is weg eindelijk de klik ontlading trots zal de foto er hangen in stilte vol bewondering ...
vraag mij niet hoe oud ik ben vraag mij niet wat ik later worden zal laat mij dromen laat mij leven tussen mijn watten wolken vol plezier liefde en genegenheid neem mij de sterren niet af laat mij stoeien in het gras huppelen achter die ene vlinder al wat jij vraagt weet ik niet ik hoef het nog niet te weten jullie wereld is zo groot laat mij maar zijn hier ben ik gelukkig ...
de tijd is gekomen leer vliegen het is jouw moment wees niet bang zovelen hebben het je voorgedaan met gespreide vleugels de toekomst tegemoet waag je nog niet te ver terugkeren kan altijd naar je veilig nest maar leer eerst vliegen zoals het hoort niet te hoog niet te ver ...
ontwaken in herfst lichte mist en dauw geurige bladeren roerloos en afwachtend vage figuren maar vol levenslust stil onderzoekend snuivend in de koele lucht een dans nog nooit gezien prachtig stil dit is herfst uniek verbreek de stilte niet ...
dieprood okergeel zachtbruin kleuren mengen zich in de spiegel van herfst diepe geuren nieuw seizoen breekt aan prachtig schouwspel allesoverheersende stilte en rust sluier van geheimzinnigheid over een tapijt dik van bladerdracht de wereld staat even stil straks bloeit zij open in haar prachtig herfstgewaad !
je voelt je vaak niet zoals de anderen het lelijke eendje tussen prachtige zwanen niemand kijkt naar je om je bent niet sierlijk niet mooi gewoon alledaags je kruipt het liefst in een hoekje ver weg zodat niemand je ziet maar geloof me ook jij zal er prachtig uitzien even wachten de natuur zorgt ook voor jou ... zie vogelgefladder in de vroege avond daar komt hij ben je niet langer meer dat lelijke eendje samen glijden jullie geluidloos de toekomst tegemoet ...
soms wil ik weg heel ver van hier niemand om me heen alleen ik wil even vrij zijn geen drukte en gepraat ergens hoog waar niemand mij raken kan natuur om mij tussen berg en wolk maar jou neem ik mee ik laat je niet alleen jij laat mij vrij luistert weet hoe ik besta ...
krachtig fier spiedend om zich heen machtige vleugelslagen doorklieven de wolken vol ontzag laat iedereen hem begaan immens groot meedogenloos steeds op zoek arend symbool van macht door velen overgenomen ik kijk omhoog en zie zijn schoonheid in volle vlucht kracht van de natuur adembenemend mooi ik laat hem immers ik ben maar een kleine witte duif ...
