Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
23-09-2016
op zijn kop ...
de wereld op zijn kop je hoort en ziet soms te gek voor woorden alles is nu normaal wat vroeger niet kon daar maalt men niet om sta er niet meer bij stil alles gaat zo vlug razendsnel kan er niet meer bij geen waarden of zeden meer ben ik nu echt ouderwets ? met angst zie ik hoe alles evolueert
genoeg gepraat laat de wereld maar draaien met mijn schrijfsel verandert het niet
straks ga ik nog genieten van mijn dag op mijn eigen ouderwetse manier !
tederheid je hebt er zo'n nood aan zachte schouder onverwachte aai schouderklopje zacht en teder wetend dat je niet alleen bent je lichaam hunkert naar die éne kus fluisterende woorden die je ziel beroeren je hart verwarmen tederheid vandaag zie je het niet zo vaak woorden worden niet gezegd alles gaat zo vlug te vlug ...
mooi betoverend iedereen kijkt haar na alom gekend haar lichaam is haar trots haar kasteel telkens weer als een sprookjesfiguur eeuwige lach omfloerst het prachtig gelaat maar diep in haar ogen diepe poelen dat zie je niet waar is haar hart kloppend of eenzaam in al haar schoonheid ?
nog even van de bloemen genieten zachte dauw op het gras nog even de zon mijn gelaat laten strelen mijn hart is vol van warmte zomergeluk wij zijn verwend geweest niet treuren de winter is nog niet nabij herfst kan zacht kalm en kleurrijk zijn laat nog even de vlinders dansen op de wind straks vallen de blaren maak daar ook mooie dagen van ...
dit is een klein stukje paradijs verscholen in niemandsland geen mens die mij hier vinden kan laat mij hier voor heel even alleen hier kan ik leven mezelf zijn terug herbronnen voor ik terug moet naar die harde luide wereld ver van hier ...
vrij zijn of is het eenzaamheid ? niemand die het weet het water doorklievend 's morgens in alle vroegte nee eenzaam is hij niet hij kent nog het wonder van de natuur weet wat stilte is kent nog de kleur van de zon de maan die éne schitterende ster lief schepsel van de natuur leef zoals jij enkel leven kan ...
al wordt je nog zo oud zijn je foto's geel en verkleurd toch bewaar je ze in een doosje dicht bij jou niemand komt hier aan ze zijn van jou eerste herinneringen nu weet ik wat het is zijn niet zomaar foto's kiekjes van hier en daar maar pareltjes stuk voor stuk van hen die jou dierbaar zijn ...
vandaag terug een nieuwe dag na zo'n kwakkeldag terug met goede moed de dag herbeginnen niet klagen de zomer is nog niet voorbij vogels kwetteren in de tuin straks terug de zon kijk even buiten zie dat alles toch nog goed komt !
gisteren was ik boos wandelde door de straten even een ommetje maken had beter thuis gebleven sture gezichten keken mij aan geen knik of goeiedag vlug voorbij waar is hun glimlach gebleven hun vriendelijk woord heb rechtsomkeer gemaakt voor mij hoeft het niet meer laat ze maar lopen loop liever in de natuur met dieren om me heen de mensheid ? laat me niet lachen ze maken zichzelf kapot
ik laat het voor wat het is loop nu waar ik blij en vrij kan zijn .... die lieve bloem verwarmt meer mijn hart dan al die onverschilligheid !
vlinder vlieg naar me toe ik raak je niet aan laat me je bewonderen je bent zo fijn teerbaar wondermooi jouw kleuren verwarmen mijn hart speels zit je op mijn hand alsof je me zeggen wil ben niet bang van jou nee liefste vlinder ik laat jou vlieg maar verder leef je leven al is het maar voor even ...
oud worden en samen blijven genieten van elkaar liefkozend rimpeltjes tellen het gaat niet meer zo vlug laat de anderen maar snellen wij hebben een leven achter ons met vallen en opstaan samen staan wij recht hoeven in niemands ogen te kijken elke morgen een zoen telkens blij voor een nieuwe dag ...
had nooit gedacht dat een regendruppeltje zo welkom kon zijn aarzelend spattend op mijn gezicht verfrissend groen wordt groener bloemen richten zich op zo'n kleurrijk dropje tussen de bladeren wondermooi wie zegt dat zo'n buitje geen wonderen kan doen geen stortvlaag maar zo'n heerlijk verkwikkend zomerbuitje ...
terug weekend even verpozen straks er op uit leef je uit het is zomer even geen klok alles rustig op jouw tempo zomer jouw tijd om te herbronnen hoognodig want voor je het weet staat herfst en winter voor de deur !
daar is ze terug aarzelend vanuit de diepte van de donkere nacht nog heerlijk stil en koel zachtjes ritselende bladeren geniet met volle teugen van dit wondermooi stukje natuur wat brengt ons de dag niemand die het weet maar goed ook niet teveel denken genieten van vandaag zon zal terug schijnen in vol ornaat voor sommigen teveel anderen verwelkomen haar ze is er en komt telkens weer ben blij dat ik haar telkens een goeiemorgen wensen kan ...
het leven draait door een circus van klanken en kleuren je zwaait hoog iemand neemt je vast dwarrelend kijk je neer enthousiast publiek gejuich alom vrees toon je niet je vliegt door de lucht niemand die je kent verhuld in bonte kleuren prachtig kostuum verbergt je angstig lichaam met een blijde lach ga je maar door de show must go on ...
donkere dagen nachten zonder slaap ellenlang maar zie vandaag komt de zon op ze schijnt terug voor mij en jou dankbaar begin ik aan een nieuwe dag het verleden even laten rusten sla een nieuwe weg in hoopvol dankbaar om wat is geweest een eenzame vogel trekt voorbij kom terug onder mensen zal terug leven met mooie herinneringen in mijn hart !
het leven gaat verder al is de tijd even stil gestaan met dagen van stil verdriet toch moeten wij opstaan ook vandaag komt de zon op straks volgt een nieuwe weg met een hart vol mooie herinneringen ga ik op stap mijmerend om wat is geweest koesterend maar dankbaar
de tijd heeft blijven stilstaan van de ene dag op de andere 's avonds nog lief en teder in bed gestopt wou 's morgens wakker maken maar tijdens de nacht stilletjes ingeslapen voorgoed mama wou je nog wakker krijgen mijn wereld stond stil hoe moet het nu zonder je lach je dagelijkse knuffel je goede raad mijn steun en toeverlaat
besef het nog niet hopelijk kijken jullie nu samen neer op mij en loods mij door die doodzware dagen ...
Ik zal een tijdje niet op de blog komen daar ik maandag een dierbaar persoon verloren heb en mijn verdriet is nog te groot om verder te schrijven ... volgende week kom ik zeker terug
jij bent mooi angstig en teer blijf je in je hoekje staan bang van die grote wereld rondom jou kom waag je aan die eerste dans op heldere tonen in de koele avondzon zal je dankbaar zijn om te genieten van jouw dans fris en eerlijk zoals het leven zou moeten zijn ...
