Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
04-12-2016
oud en jong ...
je zou ze alles willen geven hen beschermen kleine handen fijn en broos in oude, gerimpelde handen verweerd door de jaren heen je wilt hen leren hen begeleiden door goed en kwaad een onverwachte knuffel het doet zo'n deugd wetend dat die kleine ukkepuk van je houdt zoals niemand anders al ben je oud je voelt je jong denk niet aan later maar hou dat handje stevig vast ...
december guur en koud mensen hebben het druk alles moet nog in die laatste maand veel schoonheid gaat verloren in die alsmaar grote drukte alles voor het feest nu reeds al uitgestald veel moet je niet meer doen oven in ... allen rond de dis tevreden mensen ... alhoewel rond 11 uur al een verboden geeuw hier en daar al een stilte jongeren zonderen zich af ouderen halen herinneringen op voor de zoveelste keer ik hou het simpel geniet van die avond denk aan hen die vroeger dicht bij mij aan tafel waren ...
schoonheid in winter weinigen die het nog zien tijden veranderen met Kerst en Nieuw nog samen met familie ? velen zijn weg op reis een vlug berichtje op internet kaartjes schrijven dat behoort tot het verleden wintertijd voor velen druk uitgebreid op cadeautjes jacht met een lekker kopje koffie achteraf nee hoor bestellen via computer dat gaat vlugger jammer zo'n mooie tijd tijd voor jezelf en anderen samen in winterwonderland ...
je hebt niet veel nodig om het gezellig te maken een hoekje voor jou alleen waar niemand je stoort ik heb zo mijn eigen plaatsje al is het nog een ouderwetse zetel maar diep en zacht waar ik heerlijk luieren mag vol met kussens zelfs de hond heeft zijn plaatsje gevonden nee ik stoor hem niet anders is de zetel niet meer van mij ...
vandaag niet beter terug in lappenmand veel te vroeg herbegonnen dokter was niet mals je bent toch geen twintig meer ? maar 61 is toch niet oud kan nog springen en dansen maar nu eventjes niet zal maar de natuur zijn gang laten gaan zeker rusten is niets voor mij maar ja als het niet anders kan ...
alvast een bloem voor jullie die mij elke dag bezoeken ik geef niet op kom terug nu terug eventjes gaan slapen ...
wat zou ik doen zonder boeken ... mijn steun en toeverlaat tijdens donkere winterdagen of in warme zomerzon mee op reis in auto of in bed heerlijk knus in hoekje mijn boeken nieuw ruik er telkens aan heel voorzichtig blaadje voor blaadje wegdoen doe ik niet hou teveel van mijn boeken ook al zijn ze oud en verfrommeld ...
storm op zee torenhoge golven ik luister naar de gierende wind ben niet bang kind van de zee dat hoort bij het leven natuurfenomeen niemand kan hier iets aan doen
ik geniet van de zwellende golven donkerpaarse lucht dein mee met de wind opstuivend zand meeuw boven mij zweeft tussen golven en wolken ...
waneer hebben wij dit laatst gedaan handen gevouwen volkomen stil in gebed was het voor je verdriet uiting van intense vreugde hopen op hoop verlangen naar nieuws eenvoudig gebaar treft zo diep velen geloven niet meer waarom zouden ze in een wereld zoals nu maar dit gebaar van gevouwen handen biddend in elk geloof blijft dit bestaan ...
onschuldig geluk eenvoudige dagen kijken door kinderogen sprankelende dagen van eenvoud zonder vragen zonder pijn laat haar dromen op wolken van fantasie geef haar ruimte geef haar tijd neem haar wereld niet af
straks wordt het ernstig geen tijd om te dromen geen tijd voor fantasie ruwe rauwe werkelijkheid
nog even en we krijgen terug prachtige beelden te zien de wereld wordt anders stil en ingetogen winter nadert heel zacht slaat terug haar witte vleugels uit koude moeten we terug trotseren maar ook hiervan kunnen we genieten ...
vandaag een eerste poging met nieuwe pc ... voel me precies een leerling uit de eerste klas hersenen pijnigen alles terug uit de kast halen ben al blij dat ik op de blog kan ... hèèl voorzichtig !
's avonds hou ik het eenvoudig en warm drukke dagen gieren voorbij maar 's avonds rust en stilte warm knapperend vuur enkele kaarsen kom tot rust zachte muziek of gewoon voor de buis niemand die mij storen zal in zachte kussens ben ik weer mezelf hoor ik buiten regen en wind niemand die mij hier storen zal ...
je hebt zoveel seizoenen doorstaan prille jeugdige lentes zomers om van te dromen dansend in het zonnelicht 's avonds genieten van een warme zomernacht vol beloften herst vol kleuren hand in hand door bos en hei een verstolen kus ... straks de koude winter maar ons hart blijft warm knetterend haardvuur samen op een zachte plaid ook dat is leven
een uurtje meer of minder dagen, weken en jaren de mens wikt wil alles veranderen tegen de natuur in één zielig hoopje mens wil de natuur veranderen zijn eigen wil opleggen ... maar houdt de zee de vloed tegen wachten de eerste sneeuwvlokken om geruisloos neer te vallen kan men onweer tegen houden ? waait de wind waarheen jij wilt
nee, vergeet het moeder natuur is baas spuwt haar lava uit wanneer zij wil
haar regels tellen ondankt wat de mens ons vertelt !
wat is een uur vroeger of later je lichaam neemt zijn tijd vrijheid van tijd het is ons niet gegund zaterdag terug die mallemolen is het nu voor of na voor mij mag alles blijven wat is tijd immers de mens beslist wanneer jij en ik moeten leven tijdloos bestaat niet meer de slimmerd die dit uitgevonden heeft zou men liefst op onbewoond eiland plaatsen leven volgens maan, zon en sterren tijd leren volgens de natuur niet wat het boekje zegt ... dan te zeggen, de mens is vrij !
wij zien je niet bent zeldzaam je luide roep in de eenzame nacht maar wat ben je mooi geen mens die dit maken kan je bent een wonder van de natuur prachtig geschapen geheimzinnig sluw verstopt je overdag maar 's avonds laat kom je tot leven mooie lieve uil niemand hoeft je te zien blijf maar in de donkere nacht ...
