Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
24-03-2010
jacky
Dit is een volgende foto van onze lieve viervoeter, als het lukt spring ik een gat in de lucht want tot nu toe kon ik ze er niet opzetten, anders staat er iets anders in de plaats !! -meeuw-
Goeiemorgen allemaal, Vandaag wordt het werken in de tuin en niet zomaar want we beginnen terug het zwembad en het huisje voor onze 3 waterschildpadden klaar te maken. Onze rakkers zitten nu nog veilig en wel in de veranda in grote plastieken kuip waar ze de winter doorbracht hebben. Vanaf het weer s' nachts toelaat zullen zij weer verhuizen en kunnen luieren in het zonneke. Hopelijk hebben ze de winter goed doorstaan, ze leven nog alledrie maar zal weer een aanpassing zijn om terug in dat grote bad rond te ploeteren en te mogen klimmen op hun steigertje. Zal dan wel enkele foto's maken van hen en hopelijk gaat het om hier op blog te plaatsen, want nu heb ik daar nog wat moeite mee. Tot schrijfs
Vandaag moest ik er op uit met de wagen en hier en daar beginnen ze nu te komen: de eerst kleurige bloempjes die je her en der naast de baan ziet openbloeien. Een ware verademing na zo'n lange zware winter, maar troost je, de lente is in het land en de zware kledij en schoenen mogen terug de kast in ! Morgen misschien mooi weer en terug buiten !!! Binnenzitten zullen we later wel genoeg moeten doen. Zo mensen, genieten maar van het eerste lentezonnetje !
Gisterenavond begon ik terug te schrijven en de woorden vloeiden zomaar uit mijn pen....
in de sneeuwkoude avond zingt mijn vader zijn kerstlied en danst tussen eeuwenoude sneeuwkristallen en ademt de glazen ruimte in hij geniet als een onschuldig kind van het onuitgesproken paradijs dat voor hem ligt en waar hij alleen van genieten kan hij zingt en plots schalt een naam tussen de heuvels uit... brokken sneeuw vallen van de zwijgende takken en daar komt zij, blozend in de vroege morgen het vogelorkest spant eerst enkele gevoelige snaren en daar beginnen ze te dansen, met trage, voorzichtige passen zo genieten ze van het stille uur totdat het kleine klokje klingelt en ze samen huiswaarts gaan.
dronken lentewind waar breng je me heen ? Je zucht, je steunt je barst in mij Ik kan er niet meer van tussen uit je adem wiegt mijn haren in slaap maar mijn hart bonst waarbij mijn ziel huur muren openrijt en ik, heel dronken wegdein op het lied van mijn eerste lentewind. -meeuw-
Ja, vandaag is het vrijdag en moet ik niet werken. Dus een heerlijk lang week-end voor de boeg. Morgen begint Milaan-San Remo zodus zal manlief voor de buis gekluisterd zitten. Maar niet getreurd ik heb mijn peeceetje en kan nu naar hartelust, surfen, chatten en op mijn blog werken. Weg met de stress, vanavond een heerlijk lang bad, dan lekker eten een beetje voor pc en dan in pyama languit in de zetel. Zelfs onze hond weet dat het bazinneke niet weg moet en nestelt zich prinsheerlijk naast mij. Morgen zaterdag, dat is dan winkeldag voor mij !
Vandaag vieren alle Ieren ook buiten de grenzen hun patroonsheilige: St. Patrick. Vandaag zal alles groen kleuren, hun nationale kleur en de klavertjes drie zullen overal te vinden zijn. Overal in de pubs, in binnen- en buitenland zullen tonnen bier (guiness) verslonden worden want 17 maart is hun dag van de patroonheilige. Aan alle Ieren, overal ter wereld : happy St. Patricksday !
goedemorgen zon, ik heet je welkom kom binnen in mijn hart ik geniet van je stralen en rust onder je kracht je verbrandt mijn haren en speelt met mijn huid donkerbruine tinten geef je mij en je schenkt me duizendkoppige bloemen en warme wateren waarin ik heerlijk luieren mag je geeft mij warme stranden waarlangs ik uren lopen kan ik dank je zon want jij bent het enigste vuur waaraan ik mij nooit branden zal !!
Vandaag verder uitzieken. Gelukkig is het zondag, niet veel doen dus en rustig languit in de zetel liggen dommelen. Morgen terug opnieuw starten en hopelijk met een goed weertje. Alvast een fijne zondag gewenst !
Vandaag laat ik pen en papier liggen. Ik voel me ziek en blijf maar in mijn zetel liggen. Meer kan ik niet doen dan gewoon uitzieken. Volgende keer beter. -meeuw-
Vandaag wat vroeger opgestaan want vandaag, donderdag is het markt in Oostende. En dit liefst op 3 pleinen. Nu gaat het nog maar in de zomer is het eivol, er komen zelfs bussen van her en der en uit het station komt telkens een hele sliert mensen. Niet moeilijk want vanuit het station in Oostende is het niet ver van het centrum, wat het daardoor extra aantrekkelijk maakt. Maar nu schijnt iedereen haast zo'n trolley te hebben, je weet wel, zo'n grote tas op twee wieltjes en wat men daarmee uitricht ! Uitkijken dus. Zo ik ga er vandaag vroeg vandoor. Wens jullie nog een fijne dag met veel zonneschijn.
Vandaag bijna mijn gsm buiten gekieperd ! Altijd mobiel zijn, altijd beschikbaar... jaja als je gsm werkt tenminste ! Vandaag had de mijne rare kuren, zal wel aan het netwerk gelegen hebben zeker. Toch efkes gekeken (nu ben ik beschaamd) of de batterij opgeladen was en wat denk je ... ja één streepje. Nu zal ik elke avond mijn gsm opladen, dat is zeker, je weet maar nooit. Vanmiddag in het warenhuis stonden we in rij aan de kasse, een gekwebel kwam uit een handtas en prompt kregen we een hele uitleg van hoe en waar het volgend week-end zou verlopen. Enfin nog iets dat wij weten. De man achter mij keek gelukzalig rond en haalde zijn mobieltje uit zijn broekzak, ik had niets gehoord maar dacht meteen, die heeft een trilfunctie op zijn gsm, wellicht daardoor glimlachte hij breed.... Nu is het stil, hopelijk blijft mijn gsm ook stil. -meeuw-
Vanmorgen hebben we met een paar collega's plezant zitten keuvelen over onze kindertijd. Ik heb geluk gehad dat ik bij mijn grootouders gewoond heb en zodus een fijne tijd van mijn jeugdjaren bij hen heb doorgebracht. Ik dacht meteen aan de mooie ritjes die we met zijn wagen deden oa naar bray-dunes waar we dikwijls in de duinen, op een deken, stokbrood aten met camembert en rode wijn. Ik heb eens opgezocht of ik nog een afbeelding van zijn wagen vond en hierboven het resultaat. -meeuw-
Vanmorgen was ik zo wat rond aan het snuffelen op internet. Opeens zag ik een afbeelding van mijn eerste autootje staan : een peugeot 204. Prompt was ik terug afgeleid en was ik weer beland in mijn zalige jeugdjaren. Verdorie wat waren het toen mooie tijden en leute en plezier dat we dan hebben gehad. Mijn autootje heeft veel meegemaakt, mijn eerste werk, op reis, mijn avondjes uit.... Moest mijn autootje nog bestaan dan zou hij veel kunnen verteld hebben, zoete herinneringen. Maar die vertel ik hier niet, die blijven in mijn hart bewaard. Je ziet, men heeft niet veel nodig om terug een sprong in de tijd te maken hé. Zolang het goede herinneringen zijn kan het geen kwaad, heel mooi om de maandagmorgen te starten !!
Ja het is weer zover, de ellende van vele huisvrouwen zal terug beginnen. Het wielerseizoen is terug begonnen. Vanmorgen kreeg ik al een voorsmaakje: stil de proloog zal beginnen Parijs-Nice. Awel, Parijs is mooi, Nice is ook mooi maar wat er tussen in ligt zal voor velen overal over de tong gaan. Veel televisietoestellen zullen steevast op de sportzender staan en de gelukkigen van ons die een tweede toestel thuis hebben zullen zich veilig en wel verstoppen en niet luisteren naar het eeuwig gekwebbel en getatel van de verslaggevers. Nu die mensen moeten ook hun werk doen hoor, niks op tegen, maar veel moet wijken nu voor die paar uurtjes wielmiserie. Ja sport is gezond, volledig mee eens, aktieve sport dus, maar onze mannen zijn toch zo sportief vanuit hun luie zetel, vooral vandaag: want het is koud buiten. Wanneer het een beetje warmer komt dan zullen de fietsen terug uit de garage gehaald worden en de zondagmorgen terug met drommen de wegen onveilig maken. Ik maak het ook elk jaar mee, troost je maar doe zoals ik, wanneer de tv ruimte ingepalmd wordt, neem ik mijn wagen en ga eens een babbeltje maken met een vriendin, ons ma, koffietje drinken, eens goed boodschappen doen. Hm zal toch zo'n slecht tijd niet worden denk ik dan ! Neem dan gewoon wat meer tijd voor jezelf !
Hebben jullie al eens de tijd genomen, misschien zo'n half uurtje om eens te genieten van de zon die op komt uit de duisternis of 's avonds, wanneer die oranje vuurbal terug naar beneden gaat ? Zeker doen !
als langs lanen van eenvoudig zonlicht het eindeloos geluk dartel speelt op duizend en een dauwdruppels die, verloren, uit een wolkenloze hemel die kleine roos als een kristallen spectrum je hart doet bloeien..
Als de zon als een ontstuimig kind aan je voeten speelt en je ons met die glimlach in je ogen een speelbal vol vriendschap toewerpt
Dan komen wij tesamen aan een punt waar de zon de horizon kust en waar de vogel rustig zijn laatste lied zingen kan.....
Gisteren kon ik uitbarsten van geluk ! Die eerste zonneschijn doet warempel deugd en ik ontdekte hier en daar al de eerste sporen van de lente op, jonge bloemknopjes die her en der uit de aarde kwamen. Het was een lange, koude winter en ik denk dat elk van ons nu snakt naar een lente met een zachte, warme bries, met heel veel bloemen rond ons en een bankje waar we rustig mijmeren kunnen zonder al dat lawaai van verkeer, werk en waar we gewoon niets doen, luieren en gewoon genieten, genieten...
Steeds dezelfde vraag: wat eten we vandaag ? Soms pieker je je suf wat je 's middags op tafel moet zetten. De ene dag meer inspiratie dan de andere. Maar vanmorgen dacht ik bij mezelf, heb nog verse garnalen in de diepvries en die laat ik niet lang er in zitten dus vandaag, tomate au crevettes (beetje chiquere naam dan opgevulde tomaat) met frietjes en sla. Frietjes snijd ik zelf en de garnalen heb ik zelf gepeld. Heb vroeger kilo's uitgedaan en is voor mij pure ontspanning dus. Ze waren heel vers dus vlogen ze er uit. Onze Jacky zit dat steevast dicht bij mij moest er iets op de grond vallen .......... God wat lijkt het lang geleden toen ik nog meeging met mijn vader die zelf garnalen trok in zee. Het waren zalige dagen toen...... 's Morgens vroeg met pa naar het strand en als hij dan uit het water kwam kriebelde het dan om te zien wat er in zijn net zat. Soms een tong, een paling maar meestal grijze garnalen, wier, kleine krabbetjes en dan eerst ziften en dan beginnen uithalen. Mijn vader ging er altijd eerst met zijn hand doorheen om te kijken of er geen pieterman in zat, dat zijn van die kleine visjes die een helse pijn veroorzaken als ze je prikken. Heerlijke tijden waren het toen, langzaam volgend op het strand tot hij bij de golfbreker er terug uit kwam. Dank je pa voor deze fantastische momenten. Jij hebt me de liefde voor de zee meegegeven en dat koester ik voor altijd.
daar waar de eindeloze zee de kleine zilvergrijze meeuw opneemt, daar spelen kristallen kabouters met doorzichtige elfjes, daar koestert de maan haar vage warmte tot de zon haar stralenkrans op het paradijs voortstuwt dat kan ik nooit bereiken want ik sta met beide voeten in een rots gehouwd ... mijn kunstenaar... heeft mij zo gemaakt
