Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
13-04-2010
luie dagen
Vandaag kom ik er ook niet aan toe om iets speciaals op mijn blog te plaatsen. Mijn hersenen zijn wellicht moe, ze zij in hun 'luie dagen'. Misschien komt het door het weer ? Ik snak naar een beetje zon maar het voelt buiten toch nog zo koud aan... Wacht maar tot ik terug in aktie zal schieten... nu blijft het bij deze povere woordjes. Maar ik wens jullie toch alvast een fijne week toe ! -meeuw-
Ben gelukkig, is weer vrijdag. Dat betekent terug naar de bib. Zonder boeken kan ik niet leven, overal moet er ergens een boek liggen. Ik kan mij er zo in verdiepen dat ik soms niet meer weet dat ik op aarde leef. Zalig gevoel ! Als het goed weer is, dan de tuin in zetel open en languit met boek in de hand... en dat niemand mij dan stoort want dat is een beetje vakantie nemen dan. Maandag terug werkdag maar ondertussen zeeën van tijd om terug in mijn boeken te snuffelen. Ben jij ook zo'n boekenfreak ?? Lezen verruimt de geest zegt men en dat is nog waar ook. Nog veel leesplezier
Vandaag hebben we onze papegaai verzet. Nu staat hij dichter bij het raam en meer in het zonnetje. Maar met als gevolg dat hij nu ook veel meer ziet. Alles wat beweegt buiten krijgt zijn goedkeuring of hij geeft een conversatie ten beste. Telkens komt de hond dan naar zijn kooi om te luisteren wat Jacko te vertellen heeft. Mooi om te zien hoe die op zijn achterste poten de kooi in de gaten houdt. Zouden de dieren toch kunnen praten ???
Morgen zal ik lief zijn en wachtend op de koele avondzon jou mijn smirna paarlen geven opdat jouw geluk als hemelshoge lentefeeën rusten zou op de wateren van mijn gemoed.
Is maar een test, maar als het lukt dan staat één van mijn favouriete zangers op mijn blog............ 'mama like'd the roses' van Elvis Presley, naar mijn gevoel één van de mooiste liedjes voor je moeder ! Gewoon aantikken op link en video speelt af. Genieten maar.
We kunnen er morgen niet van tussen uit: onze tv's zullen terug in beslag genomen worden door onze mannen. Ditmaal wordt de ronde van Vlaanderen op ons losgelaten. Dagen op voorhand wordt er gespeculeerd wie wat waar en hoe zal presteren. De tv en kranten staan er vol van: het is een uniek gebeuren ! Ik kijk er glimlachend bij want hoe ze het ook aan boord leggen, de wedstrijd moet nog gereden worden en dikwijls gaat een tamelijk onbekende of iemand waar men niet op gerekend had met de pluimen lopen. Dan volgt een hele resem van uitleg: pech, slecht weer, ongemak, valpartij... nu ja dat hoort allemaal bij zo'n klassieker. Maar toch moet ik een lach onderdrukken als ze zo met vijven in de keuken zitten te voorspellen wie zal winnen en als iedereen uitgepraat is weten ze dan nog altijd niet wie het zal redden. De show must go on, want een show is het en de beste coureurs zitten gezellig in de zetel zondag met een koffie of een pint, voeten omhoog en zeggen hoe het moet gebeuren. Heb het ieder jaar meegemaakt ! Toch positief dat zoveel Belgen fietsfanaten zijn, goed voor de economie. En dan zal ik zondagavond vragen: awel heeft je favouriet gewonnen en als ik dan vlug ben om de ganse uitleg te onlopen vlucht ik terug mijn keuken in, of beter naar boven veilig voor pc ! En heeft zijn favouriet niet gewonnen: volgend jaar beter. -meeuw -
Buiten zou je niet zeggen dat we over een paar dagen Pasen zijn. Normaal gezien denken we dan aan mooie dagen, groene tuinen met daarin verstopte paaseieren voor de kinderen, bloemen... Een felle wind, paraplu onder de arm en nu nog een paar boodschappen doen. Veel zal ik niet uitrichten dit week-end, het wordt Pasen in mineur buiten. Gelukkig kunnen we binnen het extra gezellig maken en dromen we verder van mooie, zachte zomerdagen. Fijne Paasdagen voor jullie allemaal !
- witte bloesems onder een jongblauwe lucht - - blauwe dauwparels op een zachtgroen mostapijt - - een mondvol appelsap - - bruingebrande bladeren met daartussen een zachte roos - - een zachte regen op een hete huid - - een kleine paddestoel onder dichte bladerengewelven - - goudgeel koren, wiegend op een zwoele wind - zo vervult mijn moeder alle beelden maar er zijn woorden te kort om aan te tonen hoe veelzijdig mijn moeder is !!
ik zwelg langzaam het kleinste bloempje van het bloemenveld in mijn lui lichaam tot ik barsten kan ik laat de harde zonnestralen mijn huid verbranden tot ik langzaam tot as wederkeren mag in mijn bloemenveld
Vandaag terug maandag. Wat gaan de dagen, de weken vlug voorbij. Langzaam aan wakker worden want vandaag is het terug werkdag. Efkes buitengekeken en zien wat we zullen aandoen vandaag, tja, had het gedacht, regen ! Nu vlug de kleerkast doorzoeken, beetje overhoop halen (hm dat hoort er ook bij op maandag) en dan onderaan (hoe weet je het) een licht pulleke uithalen. En nu richting badkamer : een lauwe douche nemen, koude laat ik aan de profs over, heb het liever geen rillingen van 's morgens vroeg. En dan een zachte crème gebruiken en wat lichte make-up. Zolang een mens er maar fris uitziet. Maar vooral de eau de cologne niet vergeten, royaal gebruiken zo is men de ganse dag fris en valt het niet teveel op. Daar se, nog een goed ontbijt en ik ben klaar om deze maandag weer te doorstaan.
Lap, daar zijn ze weeral. Zomeruur. Zo'n zottekesspel dat niemand bekoort. Iedereen ergert er zich aan, vooral diegenen die de zondag moeten werken (waaronder ik dikwijls). De natuur trekt er zich niks van aan, maar het zijn weeral de mensen die de boel moeten overhoop halen en dit voor 'besparingen'. Hoe leg je dit uit aan mensen in een rusthuis, kinderen, patienten in een ziekenhuis, dieren ? En gewoon, wij gewone stervelingen die het reeds moeilijk hebben met de gewone gang van zaken, de stress, het almaar meer.... Voor diegenen die kunnen, slaap maar lekker door, eet desnoods een boterham 's middags en laat je lichaam gewoon aanpassen aan de regels die enkele 'hoogbegaafden' hebben uitgevonden. Laat de natuur gewoon zijn gang maar gaan en probeer je er niet aan te storen. Ik zeg wel: probeer.... Nu is het zondagmorgen, ik moet niet werken en zal verdorie nog een uur langer in pyama rondlopen. Laat de wekker maar lopen....
Ter nagedachtenis van een verdronken visser........
Achter de groene stenen op het kerkhof van mijn hart ligt een eenzaam verdriet geborgen onder de laatste pioenroos van een eeuw geluk.
Aan de meeuwen hoor ik hoe de golven je naam roepen en het zilte zand je grijpen wil - je vecht - maar de reus heeft je omarmd en nam je mee daar waar men je niet meer horen kan
Ik heb hem gezien ver weg in zee hij wilde nog niet slapen maar toch nam men hem mee veilig tussen de golven lag hij opgeborgen hij schreeuwde in het ijle haar naam maar de eenzame stilte dempte zijn stem toen sleurde de orkaan hem weg uit zijn veilig nest totdat hij ontwaakte alleen, op een naakte rots en weer riep hij haar naam maar niemand hoorde het enkel de zee...............
Mag ik eventjes voorstellen, onze Jacko. Fier kijkt hij rond en ziet of alles goed is. Hij en Jacky voelen zich de baas in huis en owee als er iemand binnenkomt die hij niet graag heeft, anders is hij 'poes'lief (voor mij toch) maar ik zou toch niet aanraden je vinger in zijn kooi te steken !
Nu moet de leiband nog aan, maar deze zomer.......... ze zullen mogen lopen achter mij ! Alhoewel, het bazinneke heeft mij geleerd onmiddellijk terug te komen als zij roept...... hm en zoveel vogeltjes in de tuin. -meeuw-
Dit is een volgende foto van onze lieve viervoeter, als het lukt spring ik een gat in de lucht want tot nu toe kon ik ze er niet opzetten, anders staat er iets anders in de plaats !! -meeuw-
