David Jon Gilmour (Cambridge, Engeland, 6 maart 1946) is de zanger/gitarist/songwriter van Pink Floyd.
Biografie
David Jon Gilmour werd geboren in het dorp Grantchester nabij Cambridge. David (hij wil niet meer met de naam Dave worden aangesproken) studeerde aan het Cambridge College of Arts and Technology. Zijn vader was hoogleraar aan de Cambridge University die later naar de VS trok.
Gilmour begon zijn muzikale carrière bij de groep Jokers Wild, een band die vooral covers bracht van Chuck Berry, The Beach Boys, Manfred Mann, Wilson Pickett en The Kinks. In 1967 sloot hij zich aan bij Pink Floyd en werd in 1968 leadzanger nadat de aan drugs verslaafde Syd Barrett de groep verliet. Toen Roger Waters na ruzie in 1985 de groep verliet, werd Gilmour de nieuwe leider van Pink Floyd.
Naast zijn carrière bij Pink Floyd bracht hij ook soloalbums uit en speelde in de stille periodes van Pink Floyd bij tal van grote artiesten als sessiemuzikant, of produceerde ze. Ook heeft hij een aantal artiesten ontdekt en geholpen; de bekendste daarvan is waarschijnlijk Kate Bush.
David Gilmour behoort tot de absolute wereldtop van gitaristen. Specialiteiten van deze gitarist zijn zijn zuivere spel en speciale demptechnieken, hij speelt meestal op een Fender Stratocaster, maar hij speelt ook basgitaar (zoals de zware bas die te horen is op het nummer One of these days). Zijn gitaarsolo in 'Comfortably Numb', een compositie van Gilmour, werd in 2007 verkozen door het Britse muziekblad Q als beste gitaarsolo aller tijden.[1] Naast gitaar speelt hij ook saxofoon en mondharmonica.
Met zijn eerste vrouw Ginger heeft Gilmour vier kinderen. In 1994 trouwde hij met de journaliste Polly Samson, en samen hebben zij drie kinderen. Samson had al een kind uit haar eerste huwelijk.
Op 2 juli 2005 speelde Gilmour met Pink Floyd - Roger Waters incluis - op Live 8. Dit optreden zorgde voor een toename van 1343% van de verkoop van het album Echoes: The Best of Pink Floyd. Hierop verklaarde Gilmour dat de extra winst naar de doelen van Live 8 gaan.
Na zijn soloalbums David Gilmour (1978) en About Face (1984) bracht hij in 2006 op zijn 60e verjaardag zijn derde soloalbum uit, "On An Island". Het album verkocht 6 maanden na de release al meer dan 1 miljoen albums. Phil Manzenera, buurman van Gilmour (ex-Roxy Music), co-produceerde de cd en tourde mee als 2e gitarist.
In september 2007 is de DVD-versie van de On An Island Tour verschenen, getiteld Remember That Night. De DVD werd in 3 avonden in Mei 2006 opgenomen in The Royal Albert Hall en werd verkozen tot beste muziek-DVD van 2007. Speciale gastoptredens zijn er van David Bowie, David Crosby, Graham Nash en Robert Wyatt (ex-Soft Machine en Matching Mole). Steve Distanislao (ex-Crosby, Stills & Nash) speelde drums, Guy Pratt (ex-Icehouse, ex-Pink Floyd touring band v.a. 1987) op Bas en Dick Parry (ex-Pink Floyd v.a. Dark Side of the Moon) saxofoon. John Carin (ex-Pink Floyd touring band v.a. 1987) en Richard Wright (ex-Pink Floyd) speelden toetsen tijdens de tour. Richard Wright speelde nog met Gilmour toen ze gepland stonden voor een optreden bij de BBC in 2008, maar na een korte strijd tegen kanker verloor de Floyd-nestor het leven op 15 September 2008. Polly Samson en Dick Parry vervingen hem een week later tijdens dit optreden.
Ter ere van het 25-jarig bestaan van de Poolse vakbeweging Solidarność vroeg Lech Walesa om Gilmour te komen spelen in de havens van Gdansk. Als laatste op de lijst van locaties van de "On and Island Tour 2006" speelde Gilmour voor een 50.000-koppig publiek samen met het Polish Baltic Philharmonic Orchestra, gedirigeerd door Zbigniew Preisner die ook de orkest arrangementen van 'On an Island' op zich had genomen. Speciale gast op 'A Great Day for Freedom' (georkestreerd door Michael Kamen) was Leszek Mozdzer die ook 'A Pocket full of Stones' had ingespeeld op 'On an Island'. Van "Live in Gdansk" zijn 5 verschillende uitgaves op de markt in vele verschillende samenstellingen.