Wanneer wij de spreuken aandachtig nagaan, stellen wij vast, dat dikwijls en op verschillende data gewag gemaakt wordt van de nadelige invloed welke de regen op het wellukken van de noten allerlei uitoefent.
Bij regen op Sint-Jan (24 juni) mag de boer zijn noten tellen en op de hoop toe komen er gaten in. De regen van 29 augustus bederft de noten.  De Sinte-Margriet's regen doet de okkernoten afvallen en maakt de hazelnoten wormstekelig, en ga zo maar door. Dit bewijst dat de noten vroeger wel een onder de meest gewilde of gezochte vruchten gerekend werden. Ze speelden inderdaad een grote rol in het volksleven. In aloude tijden was de hazelnoot meer dan de okkernoot, algemeen aangezien als symbool van de vruchtbaarheid. Bij de Germanen was ze als dusdanig gewaardeerd en naar een oud spreekwoord zegt : " veel hazelnoten, veel kinderen. ", zagen onze voorouders in de hazelnootoogst een weergave van hun echtelijke vruchtbaarheid. Bij de Romeinen wierpen de jonggehuwden na de trouwplechtiheid noten onder het volk. Dat gebruuik is bewaard gebleven in verscheidene streken van Zuid-Europa, waar de bruid, na de zegening te hebben ontvangen, noten en amandels onder de kijkers te grabbelen gooit. In de middeleeuwen zette men zelfs een korf vol noten, welke door een priester gewijd waren, naast het bed der gehuwden. Bij de doop betekenen de noten de gelukkige uitval van de wens, dat het huwelijk steeds vruchtbaar moge zijn. Thans nog bestaat de doopsuiker eenvoudig uit noten of amandelen met een laag suiker bedekt. Overmorgen vertel ik hier verder over, morgen is deze plaats bestemd voor de voorstelling van de maand oktober ! Tot dan ?