Zoals ik eergisteren beloofde breng ik vandaag het vervolg en het slot van de betekenis der noten, uit de tijd van onze voorouders. 
De notelaar was niet enkel een vruchtbaarheids-, maar ook een  levenssymbool en dat bewijst het feit dat er bij de geboorte van een kind, zowel in Duitsland en Zwitserland, als in Frankrijk, notebomen geplant werden. In menig Vlaams dorp kende men ook dit geboorteboompje, doorgaans door de vader in de tuin geplant als zijn vrouw hem een telg schonk : dit boompje zal met het kind, als zijn evenbeeld, opgroeien en bloeien om eenmaal te verdorren. Voor de jongens koos men een note- of appelboom, voor de meisjes een pereboom.
Ook bij het voorspellen van de toekomst speelden de noten een rol. om ons bij de volksweerkunde te beperken, gaven het aantal en de kwaliteit van de volgroeide noten een aanduiding van de te verwachten winter. Onvermijdelijk riep een overvloedige oogst van die harde vruchten het idee op van veel en hard; alzo volgde er een lange en harde winter. Stak er een vliegje of een wormpje in, dan was dit een aanduiding van een korte of lange winter : we vlogen of kropen er door. Ook de schelpen kwamen van pas om zich aan voorspellingen te gewagen : notenschelpen, met een stukje brandende kaars op Kerstavond in 't water geplaatst, bepaalden de komende maanden : zoveel schelpen omvielen, zoveel natte maanden zouden er zijn.
Misschien denkt u voortaan eens aan mijn verhaal wanneer u nog eens noot zit te kraken ?