Zoals ik gisteren beloofde breng ik u vandaag nog een andere legende maar welke de ware is, blijft ook voor mij een vraagteken. Die andere legende komt uit de streek van Ninove meer bepaald uit Outer en die vertelt ons dan weer ’t volgende : In Outer wilde men een beeld van Sint-Medardus in de kerk plaatsen en twee mannen van de parochie gingen op zekere dag het nieuw gekochte beeld naar Ninove halen. Ze droegen het op hun schouders en waren reeds in de nabijheid van “Oelter” (Outer), toen er plots een geweldig onweer losbrak. Het regende dat het goot ! De twee mannen zetten in der haast het beeld in een korenveld neer, ’t was in juni, en in vliegende vaart liepen ze naar huis. Na het onweer dachten zij niet meer aan Medardus en ze lieten hem, blootgesteld aan regen en wind, zes weken lang in het graanveld staan. Het regende al die tijd zonder ophouden ! Eindelijk dacht men terug aan het beeld en bracht het in de kerk. De heilige had echter de vergeetachtigheid van de boeren kwalijk genomen, en sindsdien maakt hij dikwijls, van zijn naamdag een regendag, en laat de regen dan gewoonlijk zes weken lang aanhouden. Morgen breng ik dan nog een laatste stukje over deze alom gekende regenheilige, tot dan ?