De H. Dionysius ontving het geloof van de H. Paulus wanneer hij het Evangelie in het Areopaag predikte te Athene. Hij verspreidde de leer van Christus in Gallië, waar hij, samen met Rusticus en Eleutherius de marteldood stierf te Parijs. Na zijn onthoofding nam Dionysius zijn hoofd in zijn handen en wandelde er een mijl ver mee tot op de plaats die nu Montmartre genoemd wordt. Hij wordt deswege aanroepen tegen de hoofdpijn, iets dat vroeger jaren veel meer t geval zal geweest zijn dan heden den dagen. Sint Denijs is daar met zijn zaaikleers aan, zeiden de mensen in West-Vlaanderen. Op zijn feestdag werd vroeger het zaaigraan gewijd. Al de mensen kwamen dan naar de kerk, met enig zaaigraan, in kleine zakjes die ze dan op de bank der Nutting plaatsten waar ze door de priester met gewone gebeden en kerkelijke gebruiken, gewijd werden. Nog een weerspreuk die erg gekend is, dat denk ik toch is de volgende :
Regent het op Sint-Denijs
Dan komt er niet veel ijs.
|