Wie ken of weet het nog, de Kruisdagen die eigenlijk biddagen betekenen.  Het zijn de drie dagen vóór  O.L.Heer-Hemelvaart.  Iedere dag werd (wordt?) er in de kerk mis gelezen, waarna de litanie van alle heiligen gezongen werd voor het heil van de vruchten der aarde.

De tweede dag van mei droegen de oude Germanen de heilige symbolen van hun goden stoetsgewijs doorheen de akker- en bouwlanden, om alzo de zegen der goden af te smeken voor hun veldvruchten en om te bidden, opdat de oogst door de natuurkrachten zou gespaard blijven. Deze ommegang werd door de kerstening de huidige Kruisprocessie, voor zover daar vandaag nog sprake van is.

In vele dorpen hield men een processie gedurende drie dagen, iedere dag volgde men een andere weg en zodoende doorkruisten men het ganse dorp. Boetpsalmen en de litanie van alle heiligen werden gezongen. Men droeg er noch het H. Sacrament noch heiligenbeelden in mee, enkel het kruisbeeld of een reliek van het H. Kruis, vandaar de naam Kruisprocessie.  Ze werd gehouden doorheen de velden ter verzoening van de Goddelijke gerechtigheid en vooral ter vrijwaring van schade aan de veldgewassen, o.a. hagelschade.  Zo komt het dat deze dagen in Duitsland “ Hageltage” genoemd werden.

De Kruisweke moet zonder beroemen,

Hemelvaart en meië leveren vol bloemen.

Of met andere woorden, het moet goed weer zijn. En  in Limburg meent men te weten wanneer het op de eerste kruisdag regent, er een natte oogst zal zijn –  regen op de tweede dag, zal er nat hooi zijn – en regen op de derde Kruisdag, zullen er natte kersen (waterachtig) zijn. Duimen dan maar voor drie droge dagen !