Hoe Sint-Medardus aan zijn naam van regenheilige kwam vertelde ik u gisteren al, maar hoe komt men nu aan die duur van zes weken ? Wel volgens een eerste legende zou er in een zekere gemeente waar Sint-Medardus vereerd werd, altijd een processie uitgaan op zijn feestdag. Op een zeker moment was het weer zo ver dat de processie door de straten trok maar het begon plots te regenen, zo fel zelfs dat iedereen naar huis en naar binnen vluchten. De dragers die het beeld van Sint-Medardus droegen, zetten het in een haag waar het voldoende beschut was, meenden zij, en vluchtte ook huiswaarts. Het bleef toen 40 dagen lang regenen ! Eindelijk herinnerden de dragers zich dat Sint-Medardus nog steeds in die haag stond en ze haalden hem daar vandaan. Pas was het beeld terug in de kerk, en dus in ’t droge gezet, of het was met regenen gedaan. Morgen vertel ik u een andere legende die uit de streek van Ninove afkomstig zou zijn, tot dan ?