Laat u vandaag vooral niet beetnemen ! Een erg oud rijmpje zegt : " Op den eerste April, stuurt men de gekken waar men wil. " Vroeger jaren zond men op deze dag schimpprenten rond, en strooide men valse geruchten rond. Men verstuurde uitnodigingen voor feestmalen die geen plaats hadden. Men stuurde gekscherende geschenken naar de familie, en men trachte vrienden een poets te bakken. Dienstboden en lichtgelovigen werden weggestuurd om dingen te gaan halen die hoegenaamd niet bestonden. Zo verzond men ze bijvoorbeeld naar een voerman om een paardenstap te gaan halen. Of naar een metser waar ze dan weer een kasseischaar moesten gaan halen. Bij de schrijnwerker kwamen vaak achter een verdikschaaf vragen. Bij de schilders diende ze dan weer verfzaad te gaan halen. Bij de smid kwamen ze achter een floerevijl vragen enz, enz... Meermaals is er over de oorsprong van dit eigenaardig gebruik getwist. Sommige schrijvers zagen er een zinspeling in naar het verzenden van Jezus van Pilatus naar Herodes. Anderen zoeken het dan weer bij Lodewijk XIII die de Prins van Lorreinen in het kasteel van Nancy zou opgesloten hebben. Hoe waakzaam de Franse toen ook was, als de bewaker op 1 april zijn gevange kwam opzoeken was deze verdwenen. De Prins was door een opening over de wallen geraakt en over het bevroren water van de Maas gevlucht. Zo bleef de spotnaam van de Franse soldaten veel jaren voort leven als de wachters van de aprilvis. Nog anderen wijten het aan het feit dat de vis erg zeldzaam was gedurende de maand april. Om het kweken van de vis te beschermen was de visvangst verboden en toen zond men lichtgelovigen naar de markt achter vis. Nog een andere uitleg zou zijn dat vroeger in sommige landen 1 april het begin van het jaar was. Toen dan 1 januari als nieuwjaar werd vastgesteld, bleef het geven van geschenken op 1 april nog verder bestaan, maar in plaats van kostelijke geschenken, gaf men toen spotgeschenken of loze giften. Wie zal het weten, feit is zeker dat al wat je hoger las, niet uitgevonden is !
|