Te Nazareth maar ook nog op tal van andere  plaatsen in Oost-Vlaanderen zag men vroeger tal van kindergroepen met versierde takken in de hand, de dorpen aflopen. Al zingende gingen ze van deur tot deur ! Soms waren het ook ouderlingen of zelfs gewone schooiers die afzonderlijk, of in groep de gemeente doorliepen en overal gingen aankloppen, tot 's nachts toe om te zingen :
Ik plantte mijnen mei,
en ik brak een ei,
en de dooier viel uit mijn schale,
vrouwke, wilde mij geen ander eiken geven ?
Ik zal uw dochterken niet halen,
schiet diep in den nest,
de zwarte hoenderkens leggen best,
de witte niet te min,
schiet er tot over den kop den elleboog in.
Vrouwke van den neste
langt er van de beste,
langt er zeventiene,
'k zal ze wel verdiene,
'k zal er mee naar huis gaan
en in mijn moeders koekepanneke slaan.
Wanneer het spinnewiel nog in ere was, hadden de spinsters te Waregem de gewoonte van hun eerste garen op meiavond aan O.L.Vrouw op te offeren. Zij vergaderden rond de achtkantige kapel, de Gaverkapel geheten, op de oude steenweg van Gent naar Kortrijk. Daar zongen ze dan verscheidene meiliedjes terwijl de jongelingen dan weer hun roeren afschoten. Die "goede oude tijd" toch ! ! !
Morgen vertel ik weer wel wat, helaas was het vandaag 't laatste van meiavond, en morgen....dat lees je dan wel, tot dan ?